Isang pabulang nagmula sa Korea kung saan isinasalaysay ang kaugalian ng mga ito na kung ano ang ipinag-uutos ng magulang ay siyang kabaliktaran ang gagawin.
Gamit sa Filipino Grade 9 Lesson 2.2 Gawain 2
1. ANGPASAWAYNAPALAKA
May mag-inang palaka na
naninirahan sa isang malaking
sapa. Ang anak na palaka ay sutil
at wala nang ginawa kundi ang
magpasaway sa kanyang ina.
2. Siya ay mabigat na pasanin
ng kanyang ina at madalas,
sanhi ng kahihiyan nito.
Kapag sinabi ng kanyang ina na
maglaro siya sa tabi ng burol, maglalaro
siya sa dalampasigan. Kapag naman
sinabing pumunta siya sa mga kapitbahay
sa itaas, magtutungo siya sa ibaba.
Anuman ang sabihin ng kanyang ina ay
gagawin niya ang kabaliktaran nito.
3. “Ano kaya ang gagawin ko sa batang
iyon? Bulong niya sa kanyang sarili.
Bakit hindi siya maging tulad ng ibang
mga batang laging sumusunod sa mga
ipinag-uutos sa kanila. Sila ay mabubuti
at magagalang. Hindi ko alam kung ano
ang mangyayari sa kanya kapag
magpapatuloy siyang ganito. Kailangan
kong maituwid ang mga baluktot niyang
pag-uugali.” Buntong-hininga ng nanay
ng palaka
4. Para sa akin. Ayos lang ako ng ganito.
“Ganoon ba?”wika ni Inang Palaka. “Bakit
hindi ka makakokak nang wasto? Ni hindi
mo alam lumikha ng tunog na tulad ng isang
palaka. Hayaan mong turuan kita.” Huminga
nang malalim si Inang Palaka nang may ngiti
sa kanyang mga labi at buong lakas na
bumigkas ng Kokak! Kokak!
“Sige, subukin mo.”
“Ha!ha!ha!” Halakhak ng batang
palaka. “Ssshh! sermon…sermon.
Hindi ninyo kailangang mag-alala
5. Ngumisi nang todo ang
batang palaka at huminga rin
nang malalim. Buong lakas
niyang isinigaw ang Kakok!
Kakok!
“Pasaway! Sutil kang bata ka!
Papatayin mo talaga ako! Sigaw ni
Inang Palaka. Makinig ka sa akin kung
alam mo kung ano ang makabubuti sa
iyo. Ngayon…”
6. Kakok! Kakok! Pang-aasar
na wika ng batang palaka
habang tumatalon papalayo.
Araw-araw ay walang sawang
pinagsasabihan ni Inang Palaka ang
kanyang anak. Subalit patuloy siyang
sinuway nito. Kung ano ang inutos ng ina
ay ang kabaliktaran pa rin ang ginagawa ng
anak. Siya ay lubos na nag-alala at
nabahala kaya nagkasakit. Sa kabila nito’y
patuloy sa baluktot na gawain ang kanyang
7. Isang araw ay tinawag
niya ang kanyang anak
habang nakahiga sa kama.
“Anak”, wika niya, “Sa
tingin ko’y di na ako
magtatatagal pa. Kapag namatay ako,
huwag mo akong ilibing sa bundok,
ilibing mo ako sa tabi ng sapa.” Siya ay
lubos na nag-alala at nabahala kaya
nagkasakit. Nasabi niya ito dahil alam
niyang gagawin ng kanyang anak ang
kabaliktaran ng kanyang sinabi.
8. Lumipas ang ilang araw namatay na si
inang palaka. Umiyak nang umiyak ang
batang palaka. “O, kawawang ina ko.
Labis siyang nag-alala sa pagiging
pasaway ko. Bakit hindi ko siya
pinakinggan” sumbat niya sa kanyang
sarili. “Ngayon, wala na siya. Pinatay ko
siya. Pinatay ko.”
9. Simula noon, ang mga
berdeng palaka ay nag-
iingay ng kokak! Kokak!
Kapag umuulan. Ito rin ang
dahilan kapag ang isang
Korean ay gumagawa ng
kabaligtaran ng dapat niyang
gawin ay tinatawag na
Cheong Kaeguli, palakang
puno.