Hoe bestaat het dat ontwikkelingswerkers discrimineren?
Hoe heet je ook alweer? Zaha … euh? Jullie organisatie bestaat dus uit jullie tweeën? Vraagt een gestreste blonde jongen aan Zahirah, NGO-directeur met meer dan 300 medewerkers onder zich.
Freelancer internationaal: mijn belevenissen in 2015
1. Freelancer internationaal: mijn belevenissen in 2015
Hoe bestaat het dat
ontwikkelingswerkers
discrimineren?
Hoe heet je ook alweer? Zaha
… euh? Jullie organisatie
bestaat dus uit jullie tweeën?
Vraagt een gestreste blonde
jongen aan Zahirah, NGO-
directeur met meer dan 300
medewerkers onder zich.
De context? Ik werkte dit jaar
aan een partnerschap tussen
mijn Afrikaans-Nederlandse
opdrachtgever en een
alliantie van Nederlandse
NGO’s. En wat ik ontdekte
verraste me zeer
onaangenaam.
Een dame van de NGO belt
mij en niet mijn
opdrachtgever: Denk je dat
Zahirahs organisatie zo'n
groot programma wel kan
uitvoeren? Het is de vrouw
die ik het jaar ervoor in een
workshop nog stampvoetend
voor een groep Kenyanen
heb zien staan, omdat zij niet
luisterde naar wat de mensen
in de zaal te vertellen
hadden.
Lees verder
Kleine opdrachten, meer
werk
Afgelopen jaar zat vol met
leuke opdrachten. Maar wat
anders was dan eerdere
jaren: steeds vaker waren dat
kleine opdrachten.
Kleine opdrachten – denk ik
– door bezuinigingen.
Opdrachten van kleine
organisaties met grote
idealen (waar ik graag voor
werk!). En van organisaties
met vaak een kleine
portemonnee, die met
moeite hun hoofd boven
water houden nu
Buitenlandse Zaken vooral de
grote NGO’s lijkt te steunen.
En dat betekent – weet ik nu
– meer werk. Want naast
kleine opdrachten, heb ik nog
meer kleine opdrachten. En
het switchen tussen die
opdrachten en overleggen
met meerdere
opdrachtgevers kost tijd.
En dan maak je toch snel wat
extra uren voor een goed
eindproduct waarvoor toch
eigenlijk te weinig uren
waren begroot. Bovendien,
(bijna) elke opdrachtgever
loopt wel uit op die
tijdsplanning die hij voor
ogen had en wil dan wel
graag dat míjn werk vandaag
nog af is.
Snap ik, maar dat is soms
onhaalbaar.
Beter werk en meer plezier
Afgelopen jaar zat vol leuke
samenwerkingen!
Met FRIS collega’s heb ik aan
mooie publicaties gewerkt
voor WO=MEN en Rutgers en
een succesvolle aanvraag
voor Kinderpostzegels
geschreven. En in Haarlem
met collega Kim de sociale
onderneming De
Verhalenmakers opgezet.
Het enige nadeel dat ik
ondervond in het freelancen
– dat je alleen werkt – is er
eigenlijk niet meer. Door
teamwerk heb ik weer
collega’s om mee te sparren
en het werk te verdelen
zodat je kan doen waar je
goed in bent.
Kortom, beter werk en meer
plezier!
Ik kijk uit naar
2016!
Iedereen een
heel mooi
nieuwjaar
toegewenst!
2. Freelancer internationaal: mijn belevenissen in 2015
Lees verder
En zo ging het deze keer
eigenlijk ook: Oh ja, we
hebben jullie contextanalyse
van een land dat net uit
oorlog komt eigenlijk niet
echt gelezen. Waarom zei je
dat naast training ook
opbouw moet worden
begroot, Zaha … euh? Wij
weten eigenlijk al wat we
willen. Kijk maar naar deze
gedetailleerde indicatoren.
Hebben wij hier in deze
vergaderruimte bedacht.
En dat terwijl haar collega
eerder zei: Jullie input is
verbazingwekkend goed.
Oftewel, dat hadden we niet
verwacht.
Ik heb geworsteld met mijn
rol: Ik heb het niet bij mijn
opdrachtgever aan durven
kaarten. Ik heb wel
geprobeerd het voor mijn
opdrachtgever op te nemen
door te laten zien hoe goed
en professioneel het werk is
dat ze doen in een land waar
geen Nederlandse NGO zich
waagt. Maar ik moest ook
oppassen dat mijn grote
irritatie over de houding van
de Nederlandse NGO-
medewerkers de relatie niet
verstoorde. Ook in het belang
van mijn opdrachtgever.
Regel 1 voor
ontwikkelingswerkers is wat
mij betreft het zo
onbevooroordeeld kijken en
luisteren als je maar kunt.
Het is een voorwaarde voor
internationale samenwerking
die werkt.
Ook voor dichtbij huis. Er
kwamen dit jaar Syrische
vluchtelingen in onze stad
wonen. Ik zag op tv
Haarlemmers uitzinnig
klappen toen ze aankwamen
en lief-bedoelde dingen
doen. Maar ook bij een te
veel aan liefdadigheid denk
ik: Laten we anderen altijd als
gewone mensen zien - met
goede en slechte
eigenschappen. Dan gaat het
vast beter met samenleven
en samenwerken.