1. • As células
• Nutrición
• Relación
• Reprodución

2. • Os seres vivos están formados por biomoléculas e
hidratos de carbono, proteínas que están formadas por
aminoácidos e ácidos nucleicos e as vitaminas
• Todo ser vivo está formado por células , que realizan as
funcións vitais
• A célula e o mais pequeno que ten vida propia.
• Toda célula provén doutra pre existente
• O material hereditario pasa da célula nai ás fillas.

3. • Nutrición: Intercambio de materia e enerxía co medio
que rodea ao ser vivo. A nutrición non é comer.
• Relación: Capacidade dos seres vivos de responder ao
que acontece ao redor.
• Reprodución: Capacidade dos seres vivos de producir
outros individuos iguais

4. • O organismo vivo obtén a materia e a enerxía necesaria
para realizar as funcións vitais.
• Os alimentos están formados por substancias sinxelas
(orgánicas e inorgánicas) que poden ser utilizadas polas
células (nutrientes).
• Procesos: captación de nutrientes, transformación,
distribución a todas as células e eliminación de
substancias residuais.
• O corpo necesita aparatos especializados para realizar
estas tarefas: aparato dixestivo, circulatorio, respiratorio
e excretor.

5. Nutrición autótrofa:
• Utilizan un pigmento
(clorofila) que capta a enerxía
da luz solar e transforma os
nutrientes nos alimentos.
Todos os seres vivos
dependen das plantas.
• A fotosínteses sucede nos
cloroplastos das follas.
• Para alimentar as raíces,
válese da respiración celular
(a sabia leva osíxeno e
azucre por toda a planta)
• As mitocondrias encárganse
da respiración celular.
• Se a sabia é doce procede
das follas
Nutrición heterótrofa:
Aliméntanse doutros seres
vivos.
• Carnívoros
• Omnívoros
• Hervíboros
• Saprófitos

6. • Os seres unicelulares toman o alimento do exterior e xa
está.
• Nos seres pluricelulares, as células especialízanse en
tecidos que se asocian con órganos, e estes, con
aparatos que realizan funcións específicos.
• Aparatos que interveñen na nutrición dos animais:
• Aparato dixestivo: Prepara alimentos e transfórmaos en
nutrientes útiles para as células.
• Aparato respiratorio: Toma o osíxeno necesario para a vida
celular. Expulsa CO2.
• Aparato excretor: Elimina as substancias tóxicas do
organismo.
• Aparato circulatorio: Distribúe nutrientes e osíxeno por todas
as células do corpo e recolle os residuos e o CO2 e lévao aos
órganos excretores.

7. • Transforma os alimentos en nutrientes. Realiza estas
transformacións no proceso de dixestión. Aparato
dixestivo clásico:
• Tubo dixestivo: aberto polos dous extremos (boca: entrada. Ano:
saída).
• Glándulas acompañantes: salivares, fígado e páncreas.
• Hai produtos que os seres humanos non podemos dixerir
(fibra) pero que algún animal si. Nestes casos o
estómago está adaptado en compartimentos que axudan
á dixestión desa fibra (celulosa).

8. • Cando os nutrientes e o osíxeno chegan ás células están
utilízano no seu organismo. Con iso obteñen enerxía
necesaria para vivir pero producen unhas substancias
tóxicas que deben ser eliminadas. Substancias: CO2
(eliminado na respiración) e substancias nitroxenadas
(eliminados co aparato excretor).
• Clásico aparato excretor:
• Existen nefridios (vermes).
• Glándula verde (crustáceos).
• Tubos de Malpighi (insectos).
• Riles (animais vertebrados).

9. • A súa función é proporcionarlles a todas as células as
substancias nutritivas e o osíxeno necesario para a
respiración celular.
• A circulación pode ser:
• Aberta: o sangue baña as células directamente.
• Pechada: o sangue vai encerrado en vasos sanguíneos.
• Nos vertebrados, os vasos sanguíneos poden ser:
• Arterias (sacan o sangue do corazón).
• Veas (meten o sangue no corazón).
• Capilares (xuntan as veas coas arterias).
• O corazón ten dúas cavidades:
• Aurículas: recolle o sangue.
• Ventrículos: impulsan o sangue cara fora.

10. • Fotosíntese:
Auga+sales+CO2+Luz= materia orgánica+O2
• Respiración celular:
Materia orgánica+O2 Auga+CO2+Enerxía

11. Estímulos
Mecánicos
Químicos
Luminosos
Térmicos
Nocioceptores
Propioceptores
Estímulos
Detectados
por
receptores
Coordinado
s
Cerebro
&
Medula
espinal
S.
Endocrino
Efectores
Múscul
os Glándulas
Resposta
Muscular Viscera
l

12. • Tropismos: Movementos de crecemento
• Nastias: Movementos pasaxeiros rápidos
• Fotoperiocidade: Respostas orixinadas a causa das
estacións
Como regulan as respotas
Coas fitohormonas
Neuronas (células nerviosas)
• Sensitivas
• Motoras

13. • Hai dous tipos sexual e asexual
• A sexual implica gran variabilidade na xenética dos descendentes
• Na asexual implica descendentes identicos ao proxenitor
• A reprodución pode desemvolverse a nivel celular o
orgánico:
• Nos organismos unicelulares, a reprodución consiste en a división
da súa única célula
• Nos pluricelulares faise a nivel celular e orgánico xa que se
orixinan a partir da fusión de dous gametos que forman un cigoto.

14. • Pode ser sexual ou asexual:
• A REPRODUCIÓN ASEXUAL NOS ANIMAIS
• Pode realizarse por
• Xemación: No organismo prodúcese unha xema
• Fragmentación: consiste na división espontánea do proxenitor
nunha serie de fragmentos que orixinan novos individuos.
• Rexeneracion

15. • Contan con:
• Gametos: óvulos e espermatozoides. Existen animais que poden
producir os dous gametos (hermafroditas)
• A fecundación dos gametos produce un cigoto. Pode darse dentro
da nai (interna) ou no exterior (externa)
• O desenvolvemento do cigoto pódese dar no interior da nai
(vivíparo) ou nun ovo (ovíparo).
• O desenvolvemento do embrión pode ser: directo (do embrión sae
un individuo similar aos seus pais) ou indirecto (do cigoto sae
unha larva que tras unha fase de metamorfose chegará a ser un
adulto).

16. • Adóitase producir por multiplicación vexetativa (non
interveñen células sexuais). Estruturas: bulbos,
tubérculos, estolóns e rizomas.
• A reprodución sexual: é das plantas con flor. O aparello
reprodutor é a flor que consta de: sáibaos, pétalos,
estames e carpelos.

17. 1. Na parte superior dos estames están as anteras e no interior
fórmase o pole (gameto m). No interior dos carpelos fórmase o
ovario (gameto f)
2. O pole chega á parte feminina coa polinización.
3. Cando isto sucede desenvolve un tubo polínico que se prolonga e
introduce polo ovario ata chegar ao óvulo.
4. Prodúcese a fecundación: un dos anterozoides únese á oosfera
formando o cigoto e o outro únese a outro dos núcleos do óvulo
formando o tecido nutritivo que alimentará ao embrión dentro da
semente
5. Tras a fecundación o óvulo transfórmase en embrión. As paredes
do ovario fanse duras ou carnosas e forman o froito.
6. Cando está maduro solta as sementes que se diseminan polo
vento.
7. Se cae nun medio axeitado, coas condicións ambientais
adecuadas, a semente xermina e dá unha nova planta

18. Musgos

19. Fieitos

20. • Bacterias: pódese producir esporulación: a célula
divídese varias veces e forman esporas todas iguais.
• A reprodución asexual que leva a cabo en
arqueobacterias, bacterias, fermentos, algas unicelulares
e protozoos é a bipartición