SlideShare una empresa de Scribd logo
1 de 88
A DIVERSIDADE DOS SERES VIVOS

Carmen Cid Manzano
I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense.
Departamento Bioloxía e Xeoloxía.
http://www.publico.es/ciencias/444728/describen-cuatro-nuevas-especies-deun-genero-unico-de-salamandras
http://www.abc.es/ciencia/20121115/abci-millon-especies-habitan-oceanos-201211151112.html
http://www.elmundo.es/elmundo/2013/02/11/natu
ra/1360588995.html
http://www.abc.es/ciencia/20130911/abci-formas-vida-hace-anos-201309111121.html
1,5 MILLÓN DE ESPECIES DESCRITAS ATA O MOMENTO

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
A TAXONOMÍA
A Taxonomía é a
ciencia encargada
de estruturar e
organizar en grupos
aos seres vivos.
Cada grupo de
organización recibe
o nome de taxón.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
AS CATEGORÍAS TAXONÓMICAS
Especie→ Xénero → Familia → Orde → Clase → Filum

(División) → Reino

→

Dominio

Os taxóns créanse atendendo ás semellanzas e
diferenzas existentes entre os individuos.
Actualmente, ademais, intenta reflectir a historia
natural e as relacións evolutivas entre seres vivos de
distintos grupos mediante un sistema xerárquico de
taxóns.
Ademais das categorías principais indicadas, en
ocasións resulta necesario usar outras categorías
intermedias cos prefixos super- , sub- e infra-.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Dominio: Eucaria
Reino: Animal
          Phylum: Cordados  
                      Clase: Mamíferos
                                   Orde: Primates
                                           Familia: Hominidae  
                                                     Xenero: Homo  
                                                              Especie: sapiens

Clasificación taxonómica ser humano
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

http://fai.unne.edu.ar/biologia/biodiversidad/clasif.htm
Orangután
Pongo pygmaeus (Borneo)
Pongo abelii (Sumatra)

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
CONCEPTO DE ESPECIE
A especie é unha entidade creada polo home e, como a
natureza é moi complexa, existen moitas dificultades á
hora de definila.
Ó longo da historia houbo numerosos conceptos de
especie, todos eles válidos no momento no que foron
enunciados, pero que foron quedando desfasados polo
paso do tempo ou están actualmente en discusión. A
continuación imos enumerar unha serie de definicións
para o devandito concepto.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Ata finais do século XIX predominou o concepto
morfolóxico de especie, e dicir, pertencen a mesma
especie
especie os grupos de individuos con características
morfolóxicas propias que os diferencian doutros grupos
próximos.

Pongo pygmaeus

Pongo abelii

As diferenciacións morfolóxicas para separar especies
son subxectivas e préstanse a interpretacións diferentes.
Pertencen a mesma especie?
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Por iso, xorde o concepto biolóxico de especie
ideado por T. Dozbzhansky (1935) e E. Mayr (1942) e
que di: unha especie é o conxunto de poboacións
naturais capaces de cruzarse unhas con outras e que
está illado reprodutivamente (xeneticamente) doutros
grupos similares por barreiras fisiolóxicas ou de
comportamento.
O problema desta definición aparece cando se
consideran
organismos
que
dependen
case
exclusivamente da reprodución asexual, como os
procariotas e protoctistas, ou cando existen
poboacións que presentan certo grao de reprodución
entre elas.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
http://www.elmundo.es/elmundo/2010/12/15/ciencia/1292435526.html
Actualmente manéxase o concepto filoxenético de especie,
Cracraft (1989), de Queiroz & Donoghue (1990)
A especie é un grupo irreducible de organismos
que é diagnosticablemente distinto doutros grupos, e dentro
dos cales hai un patrón parental de asdendencia e
descendencia (Cracraft, 1989).
Unha especie é o grupo monofilético máis pequeno con
ascendencia común (de Queiroz & Donoghue 1990)

A taxonomía baseada na evolución
denomínase Sistemática.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
COMO SE NOMEAN
OS SERES VIVOS?
Durante moitos séculos nomeáronse
ás plantas e animais con nomes
populares propios de cada rexión do
planeta.
A medida que se ían estudando
máis e máis organismos púxose en
evidencia que había que utilizar
algún sistema universal.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Nomenclatura binomial
Foi Carl von Linné no século
XVIII, quen ideou un sistema
de nomenclatura binomial que
se
segue
utilizando
actualmente con todos os seres
vivos, excepto cos virus.

Crocothemis erythraea Brullé, 1832

Libélula roja

Así,
calquera
científico,
independentemente do idioma
que utilizase, podería referirse
a un determinado organismo e
o
resto
da
comunidade
científica recoñecelo.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

Canis lupus
Lobo Ibérico

Canis familiaris
Perro
O
nome
científico
é
unha
combinación de dúas palabras en
latín, a primeira corresponde ao
xénero e escríbese con maiúscula; a
segundo é o nome da especie e
escríbese con minúscula. Ambas
palabras débense escribir subliñadas
ou en letra cursiva.

O castiñeiro común é
Castanea
sativa
M.
(Miller)

O devandito binomio, que constitúe o
nome
científico
dunha
especie,
adóitase engadir, segundo o tipo de
estudo, o nome da "autoridade" ou
científico que o describiu por primeira
vez e o ano.
Pinus pinea L, (Linneo)
refírese o piñeiro piñoneiro
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
http://www.elpais.com/articulo/sociedad/Novedades/fauna/iberica/elpepusoc/20061126elpepisoc_2/Tes
http://www.elpais.com/articulo/sociedad/Novedades/fauna/iberica/elpepusoc/20061126elpepisoc_2/Tes
http://www.elmundo.es/elmundo/2012/09/12/ciencia/1347444771.html
CLASIFICACIÓN DOS SERES VIVOS
Os criterios de clasificación cambiaron ó longo da
Historia en función dos coñecementos que se tiñan
sobre os seres vivos.
O filósofo grego Aristóteles
sostivo que hai organismos máis
perfectos que outros e organiza
os
seres
nunha
escaleira,
colocando na parte superior a
Deus e na escala máis inferior
aos minerais. O home está
situado a metade da escaleira,
xusto debaixo dos anxos e por
enriba dos animais.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Esta idea pasou á Europa cristiá, polo que foi tomada en conta polos
primeiros naturalistas que traballaron na clasificación dos seres vivos.
Debido á influencia de "a gran cadea do ser" xerouse a crenza que hai
organismos "máis evolucionados" que outros.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
A Taxonomía moderna foi
creada no século XVIII polo
naturalista sueco Carl
Linneo, quen clasificou miles
de especies, utilizando como
criterios:
- A xenealoxía, é dicir, a
ascendencia común.
- O grao de similitude, é
dicir, a cantidade de cambios
evolutivos acumulados.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

Carlos Linneo
A partir de 1960 propuxéronse
clasificación dos organismos:

dous

métodos

novos

de

-Fenético ou numérico, baseado no estudio das relacións entre
un grupo de organismos tomando como base o grado ou número
de similitude entre eles. A similitude pode ser molecular,
anatómica ou do fenotipo.
-Cladístico ou cladificación, baseado exclusivamente
xenealoxía, sin ter en conta o grao de similitude.

Fenético
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

Cladístico

na
A análise cladístico forma a base da maioría dos
sistemas modernos de clasificación biolóxica.
Os novos esquemas clasificatorios propugnados polo
cladismo, chamados sistemas filoxenéticos, mostran
as relacións entre os grupos mediante:
- árbores filoxenéticas as ramas representan linaxes
reais do pasado, é dicir indica quen está máis
evolucionado que quen.
- cladogramas (a modo de árbore xenealóxica
familiar). Un cladograma establece as relacións
filoxenéticas dos grupos que aparecen ó final das ramas.
Informa de quen está máis emparentado con quen.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
As árbores filoxenéticos son a expresión gráfica que mostran a
diversidade biolóxica e a súa evolución.

Fonte:MONASTERSKY, R. & MAZZATENTA, O. L.; 1998.- El origen de la vida sobre la Tierra.
National Geographic, vol. 2, nº 3 (marzo): 50-77.
ÁRBORE FILOXENÉTICA

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

Todas
as
filoxenias,
especialmente
as
dos
microorganismos, son provisionais pois non se coñece
ningunha historia evolutiva de modo definitivo.
-Cladogramas: establecen as relacións filoxenéticas dos
grupos que aparecen ó final das ramas. Informa de quen está
máis emparentado con quen. Non se ten en conta os tempos
evolutivos.

Un cladograma parécese a unha árbore xenealóxica en que a base da
árbore representa un antepasado común para os organismos ou grupo
ubicados ó final das ramas.
Na imaxe anterior móstrase o parentesco entre unha bacteria, un fungo, unha bolboreta, un
peixe, unha lagartixa e un rato. Xunto á liña do cladograma nótanse uns cadros que indican
as características compartidas. A característica que está máis na base é o de estar formado
por célula(s) eucariota(s), todas as liñaxes que se derivaron desde este punto, os que
conducen aos fungos, as bolboreta, os peixes, as lagartixas e os ratos posúen esta
característica; A segunda característica sinalada neste cladograma é a presenza de tecidos
animais, todas as ramificacións que hai logo deste punto, as que conducen ás bolboretas,
os peixes, as lagartixas e os ratos, posúen esta nova característica. Tamén podemos facer
unha lectura das características que teñen os organismos tendo en conta a información
proporcionada polo cladograma, así pois podemos dicir baseados neste cladograma que un
rato posúe: células eucariotas, tecidos animais, cranio, pulmóns e pelo.
Baseados no anterior cladograma podemos afirmar tamén que un rato está máis
emparentado cunha lagartixa que cun peixe
O cladograma non é equivalente a unha árbore filoxenético.
Para obter unha árbore filoxenética débese engadir ao
cladograma información sobre os antecesores, duración de liñas
evolutivas ou a cantidade de cambio evolutivo.
O cladograma úsase como unha primeira aproximación da
árbore filoxenética.
Á
R
B
O
R
E

C
L
A
D
O
G
R
A
M
A

F
I
L
O
X
E
N
É
T
I
C
A

L'albero della vita di Ernst Haeckel, 1866
FONTES DE INFORMACIÓN PARA A
CLASIFICACIÓN DOS SERES VIVOS

 Morfolóxicas
-

 Paleontolóxicas
 Embriolóxicas
 Bioquímicas
 Inmunolóxicas
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
PROBAS MORFOLÓXICAS: Anatomía comparada
Ao realizar un estudo comparativo dos órganos dos distintos seres vivos,
atopáronse semellanzas na súa constitución que nos sinalan o parentesco que existe
entre as especies. Estas evidencias permítennos clasificar os órganos en:
Órganos homólogos, se teñen unha mesma orixe embrionaria e evolutiva, pero
con funcións distintas (por ex. as extremidades dos mamíferos)
Órganos análogos, se teñen unha orixe embrionaria e evolutiva distinta pero
realizan a mesma función (por ex. as ás dos animais voadores).
Órganos vestixiais, que están reducidos e non teñen función aparente, pero que
mostran claramente que derivan de órganos funcionais presentes noutras especies
(por ex. a moa do xuízo).
Rasgos anatómicos del pasado Investigación y Ciencia xaneiro 2009
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Órganos homólogos: extremidades dos mamíferos

Órganos análogos: as ás de animais voadores

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Analicemos un caso de
analoxía a quenlla, o peixe
espada, o ictiosaurio (réptil
fósil) e o golfiño teñen unha
forma similar. Este feito non
é o resultado dunha orixe
común nin dunha relación de
parentesco evolutivo, senón
que é debida a un proceso de
adaptación
ao
medio
acuático, por parte de seres
vivos moi diferentes: peixe
cartilaginoso, peixe óseo,
rèptil e mamifero.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
PROBAS PALEONTOLÓXICAS OU REXISTRO FÓSIL
Son as evidencias que se derivan dos descubrimentos dos restos
fósiles deixados polas especies que habitaron a Terra noutras
eras xeolóxicas. Canto máis remota é unha especie fósil, máis
diferente é das especies actuais.

Evolución dos cabalos
http://recursos.cnice.mec.es/biosfera/alumno/4ESO/evolucion/5pruebas_de_la_evolucio

Ver vídeo: La
evolución:
evidencias fósiles
http://
recursos.cnice.mec.es
/biosfera/blog/2010/01/laevolucion
-evidencias-fosiles
-y.html
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
PROBAS EMBRIOLÓXICAS
A Embrioloxía comparada: estuda o
desenvolvemento (ontoxenia) dos diversos
grupos de seres vivos e realiza unha
comparación a diversos niveis: xenes,
células, tecidos, anatomía e morfoloxía.

Embrioloxía
comparada
de
mamífero (1, humano), ave (2,
polo), réptil (3, tartaruga),
anfibio (4, píntega) e peixe (5,
salmón).

Os embrións son moi parecidos nas fases
temperás do seu desenvolvemento.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
PROBAS MOLECULARES
As probas de ADN ou de ARN e a semellanza entre as
proteínas son probas bioquímicas para estudar o parentesco entre os
seres vivos.
Diferencias na
insulina de distintas
especies

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
http://www.elmundo.es/papel/2008/05/08/ciencia/2387583.html
Esquema obtido por comparación do
ARN de diversas
especies dos principais grupos

Probas inmunolóxicas que utilizan
a resposta dunha especie fronte ós
antíxenos
doutras
especies
diferentes.
A Citoloxía comparada, baséase
no estudo das variacións en número,
forma e tamaño dos cromosomas e
os seus fragmentos.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Clasificación seres vivos

L. Margulis

http://www.youtube.com/watch?feature=
player_embedded&v=gNeSP40VAmU#!
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
O sistema dos 5 Reinos quedou desfasado pois en
1977, Carl Woese descubriu que dentro do grupo
dos procariotas incluironse organismos que, a nivel
molecular, eran bastante diverxentes.

En 1990, Woese et al, formularon a necesidade de
definir un novo taxón, o Dominio, que estaría por
enriba do Reino e reagrupar aos seres vivos en 3
grandes dominios: Archaea, Bacteria, e Eukarya
(que englobarían aos clásicos 5 reinos).
As arqueas son moi diferentes ás auténticas
bacterias, a maioría son extremófilas (viven en
ambientes extremos: moi ácidos, moi quentes, de
salinidade alta ou en anaerobiose estricta).

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
http://www.elpais.com
/articulo/futuro/Arqueas/tercer/dominio/vida/
elpepusocfut/20071205elpepifut_1/Tes
Versión simplificada e modificada da Árbore filoxenético Universal
establecido por Carl Woese e o seu discípulo Gary Olsen que mostra os
tres Dominios: Archaea, Bacteria e Eucaria. En liña descendente
seguen seis Reinos I-Moneras, II-Arqueobacterias (obviamente
separadas de Moneras), III-Protistas, IV-Fungos, V-Plantas e VIAnimais.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
“Árbore filoxenético Universal do mundo celular"
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
CARACTERÍSTICAS DOS REINOS
  
 

BACTERIAS

Tipo de células

PROTOCTISTAS

FUNGOS

PLANTAS

ANIMAIS

Procariotas

Eucariotas

Eucariotas

Eucariotas

Eucariotas

Circular

Lineal

Lineal

Lineal

Lineal

Nº de células

Unicelulares

Unicelulares 
Pluricelulares

 

Pluricelulares

Pluricelulares

Nutrición

Autótrofos 
Heterótrofos

 

Autótrofos 
Heterótrofos

 

Heterótrofos

Autótrofos

Heterótrofos

Química 
Luminosa

 

Química 
Luminosa

 

Química

Luminosa

Química

ADN

Enerxía que
utilizan

Unicelulares 
Pluricelulares

 

Asexual

Asexual /Sexual

Asexual /Sexual

Asexual /Sexual

Sexual

Tecidos
diferenciados

NoN existen

Non existen

Non existen

Existen

Existen

Existencia de
parede celular

Existe

Existe /Non existe

Existe

Existe

Non existe

Sí / Non

Sí / Non

Reproducción

Movilidade

Non

si

si
DETERMINACION
A
identificación
(chamada
máis
técnicamente
determinación) é o proceso de nomear ou de recoñecer
a un organismo en relación a un sistema clasificatorio.
Cando se descubre unha nova especie que non encaixa
en
ningunha
clasificación
procédese
ao
seu
nomeamento e descrición con arreglo ás normas da
nomenclatura.
Para identificar un determinado organismo pódese
utilizar as denominadas claves dicotómicas.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Secuencia temporal aproximada da aparición da vida na Terra e algúns dos organismos
que apareceron despois.
CONCEPTO DE BIODIVERSIDADE
No termo biodiversidade englóbanse:
- a) Variedade de especies que hai sobre a
Terra. Tanto a variedade como o número.
- b) Diversidade de ecosistemas no noso
planeta.
- c) Diversidade xenética. Os diferentes
xenes que posúen os individuos permítenlles
evolucionar, enriquecerse por cruzamento e
adaptarse ás diferentes condicións ambientais.
Un ecosistema diverso é máis estable, debido ó
gran número de relacións alimenticias que se
establecen entre as especies.
http://www.abc.es/ciencia/20121115/abci-millon-especies-habitan-oceanos201211151112.html
España é o país europeo con maior biodiversidade,
debido a:
a) Situación xeográfica,
b) b) Relevo montañoso.
c) As illas Canarias.
d) Retraso no desenvolvemento económico ata hai unhas
décadas; o que permitiu manter grandes extensións
naturais mellor conservadas que noutros paises
europeos.
IMPORTANCIA/BENEFICIOS/VALOR DA BIODIVERSIDADE

a) Industria:
Industria
- Obtención de materias
primas: madeira, graxas,
aceites, tecidos, coiro,…

- Realización de procesos
industriais: producción de
viño, queixo, pan, iogurt,
…

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
b) En medicina. Case a metade
dos fármacos que se utilizan no
mundo proceden das plantas e
outros seres vivos; sin duda
existen outras moitas especies,
algunhas aínda descoñecidas, que
poderían ser vitais para curar ou
previr enfermidades.

c) En alimentación. Só unha
alimentación
mínima parte das especies son
utilizadas actualmente polo ser
humano como alimento; outras
moitas ainda non son ben
coñecidas pero poderían ser de
utilidade no futuro para obter
delas alimentos.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
d) Como reserva xenética. Xa que
xenética
existe un banco xenético natural de
especies
silvestres
de
enorme
interese para mellorar os cultivos ou
para producir novas variedades
resistentes ós climas cambiantes ou
a novas plagas e enfermidades
(mediante a enxeñería xenética).

e) Como valor estético:
estético
ocio, recreo, turismo.
Cada vez se obteñen máis
ingresos neste campo.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
f) Como valor ecolóxico. Todos os seres vivos teñen unha función
ecolóxico
nos ecosistemas. Non se deben romper as cadeas alimenticias.

g) Como valor ético:
ético
dereito de todo os seres
vivos a existir.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Extincións masivas
O paleontólogo Jack Sepkoski na década de 1980 sinalou
que a Tierra experimentou cinco grandes extincións
masivas nos últimos 550 millóns de anos.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
http://www.abc.es/ciencia/20130208/abci-discusion-meteorito-mato-dinosaurios201302080949.html
http://www.publico.es/450357/nuevas-evidencias-de-que-un-asteroide-acabocon-los-dinosaurios
http://www.abc.es/ciencia/20131129/abci-union-continentes-provocomayor-201311291205.html
http://www.elpais.com/articulo/sociedad/Novedades/fauna/iberica/elpepusoc/20061126elpepisoc_2/Tes
Na actualidade estariamos na sexta extinción masiva.
Algunhas previsións
sosteñen que, de
seguir o ritmo actual,
á metade do século
desapareceran o 30%
das especies.

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
CAUSAS OU FACTORES CONDICIONANTES DA PERDA
DA BIODIVERSIDADE
a) Sobreexplotación dos ecosistemas:
- Deforestación, que implica a desaparición de
propias do bosque.
- Sobrepastoreo.
- Comercio de especies protexidas.
- Coleccionismo.
- Caza e pesca abusivas.
- Venta de especies como mascotas

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

especies
b) Contaminación: do solo, da auga e do aire.
c) Destrucción dos ecosistemas:
- Incendios forestais
- Cambio climático
- Cambios nos usos do solo para agricultura,
gandería, industria, urbanizacións,…
- Construcción de infraestructuras
d) Introducción e substitución de especies:
- Introducción de especies foráneas (doutros
ecosistemas distintos).
- Substitución de especies naturais por outras
obtidas por selección artificial.
- Transxénicos
- Monocultivos

I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
Okupas galegos
herba da
Pampa

Eucalipto

Mimosa

Cangrexo vermello americano
http://www.elpais.com/articulo/sociedad/caza/todas/especies/invasoras/
elpepisoc/20101115elpepisoc_2/Tes
http://www.bbc.co.uk/mundo/noticias/2012/09/120912_galeria_cien_especies_am.shtml

http://www.elmundo.es/elmundo/2012/09/12/natura/1347439367.html
Vertebrados amenazados http://www.fecyt.es/especiales/vertebrados/index.htm
Descubriendo el comportamiento animal
https://www.youtube.com/watch?
feature=player_embedded&v=BymNp30HgpE#!
Departamento Bioloxía e Xeoloxía
I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense.

Más contenido relacionado

La actualidad más candente (12)

1º eso. t10. clasificación s. v. fungos e protoctistas. en galego
1º eso. t10. clasificación s. v. fungos e protoctistas. en galego1º eso. t10. clasificación s. v. fungos e protoctistas. en galego
1º eso. t10. clasificación s. v. fungos e protoctistas. en galego
 
Orixe e evolución das especies.
Orixe e evolución das especies.Orixe e evolución das especies.
Orixe e evolución das especies.
 
Biólogos.
Biólogos.Biólogos.
Biólogos.
 
Biosfera
BiosferaBiosfera
Biosfera
 
Filosofia e cidadania o ser humano
Filosofia e cidadania   o ser humanoFilosofia e cidadania   o ser humano
Filosofia e cidadania o ser humano
 
Biólogos
BiólogosBiólogos
Biólogos
 
Unidade 5 natureza e cultura final
Unidade 5 natureza e cultura finalUnidade 5 natureza e cultura final
Unidade 5 natureza e cultura final
 
Os seres vivos tema 1
Os seres vivos tema 1Os seres vivos tema 1
Os seres vivos tema 1
 
Actividades tema 5
Actividades tema 5Actividades tema 5
Actividades tema 5
 
2012 t. evolucion
2012 t. evolucion2012 t. evolucion
2012 t. evolucion
 
Dimensión natural do ser humano
Dimensión natural do ser humanoDimensión natural do ser humano
Dimensión natural do ser humano
 
Orixe da vida
Orixe da vidaOrixe da vida
Orixe da vida
 

Destacado (20)

Ceula
CeulaCeula
Ceula
 
Alimentos desperdiciados2012
Alimentos desperdiciados2012Alimentos desperdiciados2012
Alimentos desperdiciados2012
 
Sexualidade e reproducción
Sexualidade e reproducciónSexualidade e reproducción
Sexualidade e reproducción
 
24 intercambio gases
24  intercambio gases24  intercambio gases
24 intercambio gases
 
5 glúcidos
5 glúcidos5 glúcidos
5 glúcidos
 
Tecidos animais
Tecidos animaisTecidos animais
Tecidos animais
 
7 proteínas
7 proteínas7 proteínas
7 proteínas
 
8 acid nucleicos
8 acid nucleicos8 acid nucleicos
8 acid nucleicos
 
Reproducción animais2013
Reproducción animais2013Reproducción animais2013
Reproducción animais2013
 
Tecidos vexetais
Tecidos vexetaisTecidos vexetais
Tecidos vexetais
 
Dixestion
DixestionDixestion
Dixestion
 
7 función de relación vexetal
7 función de relación vexetal7 función de relación vexetal
7 función de relación vexetal
 
Tema 4.2
Tema 4.2Tema 4.2
Tema 4.2
 
6 lípidos
6 lípidos6 lípidos
6 lípidos
 
Reproducción vexetais
Reproducción vexetaisReproducción vexetais
Reproducción vexetais
 
6.funcion nutricion reino vexetal
6.funcion nutricion reino vexetal6.funcion nutricion reino vexetal
6.funcion nutricion reino vexetal
 
Naturaleza sorprendente
Naturaleza sorprendenteNaturaleza sorprendente
Naturaleza sorprendente
 
O sangue
O sangueO sangue
O sangue
 
4 sales minerais
4 sales minerais4 sales minerais
4 sales minerais
 
3 auga
3 auga3 auga
3 auga
 

Similar a Diversidade seres vivos 2013

A EVOLUCIÓN
A EVOLUCIÓNA EVOLUCIÓN
A EVOLUCIÓNFiz
 
EVOLUCIÓN
EVOLUCIÓNEVOLUCIÓN
EVOLUCIÓNFiz
 
A Evolucion
A EvolucionA Evolucion
A EvolucionFiz
 
EVOLUCIÓN
EVOLUCIÓNEVOLUCIÓN
EVOLUCIÓNFiz
 
EVOLUCIÓN
EVOLUCIÓNEVOLUCIÓN
EVOLUCIÓNFiz
 
Orixe evolucion da vida4º
Orixe evolucion da vida4ºOrixe evolucion da vida4º
Orixe evolucion da vida4ºNacho Valverde
 
Unidade 5 natureza e cultura final
Unidade 5 natureza e cultura finalUnidade 5 natureza e cultura final
Unidade 5 natureza e cultura finalnieveslopez
 
Unidade 5 natureza e cultura final
Unidade 5 natureza e cultura finalUnidade 5 natureza e cultura final
Unidade 5 natureza e cultura finalnieveslopez
 
Bio 4º eso tema 4
Bio 4º eso tema 4Bio 4º eso tema 4
Bio 4º eso tema 4alfresvi
 
Clasificación seres vivos e especiación
Clasificación seres vivos e especiaciónClasificación seres vivos e especiación
Clasificación seres vivos e especiaciónEusebio da guarda
 
Cmc tema 2
Cmc tema 2Cmc tema 2
Cmc tema 2alfresvi
 
Unidade 5 a evolución biolóxica
Unidade 5   a evolución biolóxicaUnidade 5   a evolución biolóxica
Unidade 5 a evolución biolóxicamartamosquera
 
Artrópodos
ArtrópodosArtrópodos
Artrópodoscerredo
 

Similar a Diversidade seres vivos 2013 (20)

T. evolucion
T. evolucionT. evolucion
T. evolucion
 
Tema 5 4_eso_evoluc_biolxca
Tema 5 4_eso_evoluc_biolxcaTema 5 4_eso_evoluc_biolxca
Tema 5 4_eso_evoluc_biolxca
 
2013 14 t. evolucion
2013 14 t. evolucion2013 14 t. evolucion
2013 14 t. evolucion
 
Tema 2 cmc
Tema 2 cmcTema 2 cmc
Tema 2 cmc
 
Teorías da evolución
Teorías da evoluciónTeorías da evolución
Teorías da evolución
 
A EVOLUCIÓN
A EVOLUCIÓNA EVOLUCIÓN
A EVOLUCIÓN
 
EVOLUCIÓN
EVOLUCIÓNEVOLUCIÓN
EVOLUCIÓN
 
A Evolucion
A EvolucionA Evolucion
A Evolucion
 
EVOLUCIÓN
EVOLUCIÓNEVOLUCIÓN
EVOLUCIÓN
 
EVOLUCIÓN
EVOLUCIÓNEVOLUCIÓN
EVOLUCIÓN
 
Orixe evolucion da vida4º
Orixe evolucion da vida4ºOrixe evolucion da vida4º
Orixe evolucion da vida4º
 
Unidade 5 natureza e cultura final
Unidade 5 natureza e cultura finalUnidade 5 natureza e cultura final
Unidade 5 natureza e cultura final
 
Unidade 5 natureza e cultura final
Unidade 5 natureza e cultura finalUnidade 5 natureza e cultura final
Unidade 5 natureza e cultura final
 
Bio 4º eso tema 4
Bio 4º eso tema 4Bio 4º eso tema 4
Bio 4º eso tema 4
 
Clasificación seres vivos e especiación
Clasificación seres vivos e especiaciónClasificación seres vivos e especiación
Clasificación seres vivos e especiación
 
Evolución e xenética de poboacións
Evolución e xenética de poboaciónsEvolución e xenética de poboacións
Evolución e xenética de poboacións
 
Cmc tema 2
Cmc tema 2Cmc tema 2
Cmc tema 2
 
Evolucion
EvolucionEvolucion
Evolucion
 
Unidade 5 a evolución biolóxica
Unidade 5   a evolución biolóxicaUnidade 5   a evolución biolóxica
Unidade 5 a evolución biolóxica
 
Artrópodos
ArtrópodosArtrópodos
Artrópodos
 

Más de Carmen Cid Manzano (20)

Entrevista Esteller Epigenetica
Entrevista Esteller EpigeneticaEntrevista Esteller Epigenetica
Entrevista Esteller Epigenetica
 
26 excrecion
26 excrecion26 excrecion
26 excrecion
 
Recursos enerxéticos 2014
Recursos enerxéticos 2014Recursos enerxéticos 2014
Recursos enerxéticos 2014
 
La cultura enclaustradapdf
La cultura enclaustradapdfLa cultura enclaustradapdf
La cultura enclaustradapdf
 
5 artropodos
5 artropodos5 artropodos
5 artropodos
 
Moluscos
MoluscosMoluscos
Moluscos
 
Anélidos
AnélidosAnélidos
Anélidos
 
Cnidarios
CnidariosCnidarios
Cnidarios
 
Poríferos
PoríferosPoríferos
Poríferos
 
Metazos 2014
Metazos 2014Metazos 2014
Metazos 2014
 
Budapest (1)
Budapest (1)Budapest (1)
Budapest (1)
 
2014 biotecnoloxia moderna
2014 biotecnoloxia moderna2014 biotecnoloxia moderna
2014 biotecnoloxia moderna
 
Olduvai
OlduvaiOlduvai
Olduvai
 
2013 14 orixe da vida
2013 14 orixe da vida2013 14 orixe da vida
2013 14 orixe da vida
 
5 tecidos vexetais
5 tecidos vexetais5 tecidos vexetais
5 tecidos vexetais
 
Preguntas cmc 1º d
Preguntas cmc 1º dPreguntas cmc 1º d
Preguntas cmc 1º d
 
Preguntas cmc
Preguntas cmcPreguntas cmc
Preguntas cmc
 
Preguntas cmc 1 c
Preguntas cmc 1 cPreguntas cmc 1 c
Preguntas cmc 1 c
 
2013 14 orixe da vida
2013 14 orixe da vida2013 14 orixe da vida
2013 14 orixe da vida
 
El docente como pieza clave en la salud infantil
El docente como pieza clave en la salud infantilEl docente como pieza clave en la salud infantil
El docente como pieza clave en la salud infantil
 

Diversidade seres vivos 2013

  • 1. A DIVERSIDADE DOS SERES VIVOS Carmen Cid Manzano I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense. Departamento Bioloxía e Xeoloxía.
  • 6. 1,5 MILLÓN DE ESPECIES DESCRITAS ATA O MOMENTO I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 7. A TAXONOMÍA A Taxonomía é a ciencia encargada de estruturar e organizar en grupos aos seres vivos. Cada grupo de organización recibe o nome de taxón. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 8. AS CATEGORÍAS TAXONÓMICAS Especie→ Xénero → Familia → Orde → Clase → Filum (División) → Reino → Dominio Os taxóns créanse atendendo ás semellanzas e diferenzas existentes entre os individuos. Actualmente, ademais, intenta reflectir a historia natural e as relacións evolutivas entre seres vivos de distintos grupos mediante un sistema xerárquico de taxóns. Ademais das categorías principais indicadas, en ocasións resulta necesario usar outras categorías intermedias cos prefixos super- , sub- e infra-. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 11. Dominio: Eucaria Reino: Animal           Phylum: Cordados                         Clase: Mamíferos                                    Orde: Primates                                            Familia: Hominidae                                                        Xenero: Homo                                                                 Especie: sapiens Clasificación taxonómica ser humano I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 13. Orangután Pongo pygmaeus (Borneo) Pongo abelii (Sumatra) I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 14. CONCEPTO DE ESPECIE A especie é unha entidade creada polo home e, como a natureza é moi complexa, existen moitas dificultades á hora de definila. Ó longo da historia houbo numerosos conceptos de especie, todos eles válidos no momento no que foron enunciados, pero que foron quedando desfasados polo paso do tempo ou están actualmente en discusión. A continuación imos enumerar unha serie de definicións para o devandito concepto. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 15. Ata finais do século XIX predominou o concepto morfolóxico de especie, e dicir, pertencen a mesma especie especie os grupos de individuos con características morfolóxicas propias que os diferencian doutros grupos próximos. Pongo pygmaeus Pongo abelii As diferenciacións morfolóxicas para separar especies son subxectivas e préstanse a interpretacións diferentes.
  • 16. Pertencen a mesma especie? I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 17. Por iso, xorde o concepto biolóxico de especie ideado por T. Dozbzhansky (1935) e E. Mayr (1942) e que di: unha especie é o conxunto de poboacións naturais capaces de cruzarse unhas con outras e que está illado reprodutivamente (xeneticamente) doutros grupos similares por barreiras fisiolóxicas ou de comportamento. O problema desta definición aparece cando se consideran organismos que dependen case exclusivamente da reprodución asexual, como os procariotas e protoctistas, ou cando existen poboacións que presentan certo grao de reprodución entre elas. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 19.
  • 20.
  • 21. Actualmente manéxase o concepto filoxenético de especie, Cracraft (1989), de Queiroz & Donoghue (1990) A especie é un grupo irreducible de organismos que é diagnosticablemente distinto doutros grupos, e dentro dos cales hai un patrón parental de asdendencia e descendencia (Cracraft, 1989). Unha especie é o grupo monofilético máis pequeno con ascendencia común (de Queiroz & Donoghue 1990) A taxonomía baseada na evolución denomínase Sistemática. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 22. COMO SE NOMEAN OS SERES VIVOS? Durante moitos séculos nomeáronse ás plantas e animais con nomes populares propios de cada rexión do planeta. A medida que se ían estudando máis e máis organismos púxose en evidencia que había que utilizar algún sistema universal. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 23. Nomenclatura binomial Foi Carl von Linné no século XVIII, quen ideou un sistema de nomenclatura binomial que se segue utilizando actualmente con todos os seres vivos, excepto cos virus. Crocothemis erythraea Brullé, 1832 Libélula roja Así, calquera científico, independentemente do idioma que utilizase, podería referirse a un determinado organismo e o resto da comunidade científica recoñecelo. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense Canis lupus Lobo Ibérico Canis familiaris Perro
  • 24. O nome científico é unha combinación de dúas palabras en latín, a primeira corresponde ao xénero e escríbese con maiúscula; a segundo é o nome da especie e escríbese con minúscula. Ambas palabras débense escribir subliñadas ou en letra cursiva. O castiñeiro común é Castanea sativa M. (Miller) O devandito binomio, que constitúe o nome científico dunha especie, adóitase engadir, segundo o tipo de estudo, o nome da "autoridade" ou científico que o describiu por primeira vez e o ano. Pinus pinea L, (Linneo) refírese o piñeiro piñoneiro I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 25.
  • 28.
  • 30. CLASIFICACIÓN DOS SERES VIVOS Os criterios de clasificación cambiaron ó longo da Historia en función dos coñecementos que se tiñan sobre os seres vivos. O filósofo grego Aristóteles sostivo que hai organismos máis perfectos que outros e organiza os seres nunha escaleira, colocando na parte superior a Deus e na escala máis inferior aos minerais. O home está situado a metade da escaleira, xusto debaixo dos anxos e por enriba dos animais. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 31. Esta idea pasou á Europa cristiá, polo que foi tomada en conta polos primeiros naturalistas que traballaron na clasificación dos seres vivos. Debido á influencia de "a gran cadea do ser" xerouse a crenza que hai organismos "máis evolucionados" que outros. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 32. A Taxonomía moderna foi creada no século XVIII polo naturalista sueco Carl Linneo, quen clasificou miles de especies, utilizando como criterios: - A xenealoxía, é dicir, a ascendencia común. - O grao de similitude, é dicir, a cantidade de cambios evolutivos acumulados. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense Carlos Linneo
  • 33. A partir de 1960 propuxéronse clasificación dos organismos: dous métodos novos de -Fenético ou numérico, baseado no estudio das relacións entre un grupo de organismos tomando como base o grado ou número de similitude entre eles. A similitude pode ser molecular, anatómica ou do fenotipo. -Cladístico ou cladificación, baseado exclusivamente xenealoxía, sin ter en conta o grao de similitude. Fenético I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense Cladístico na
  • 34. A análise cladístico forma a base da maioría dos sistemas modernos de clasificación biolóxica. Os novos esquemas clasificatorios propugnados polo cladismo, chamados sistemas filoxenéticos, mostran as relacións entre os grupos mediante: - árbores filoxenéticas as ramas representan linaxes reais do pasado, é dicir indica quen está máis evolucionado que quen. - cladogramas (a modo de árbore xenealóxica familiar). Un cladograma establece as relacións filoxenéticas dos grupos que aparecen ó final das ramas. Informa de quen está máis emparentado con quen. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 35. As árbores filoxenéticos son a expresión gráfica que mostran a diversidade biolóxica e a súa evolución. Fonte:MONASTERSKY, R. & MAZZATENTA, O. L.; 1998.- El origen de la vida sobre la Tierra. National Geographic, vol. 2, nº 3 (marzo): 50-77.
  • 36. ÁRBORE FILOXENÉTICA I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense Todas as filoxenias, especialmente as dos microorganismos, son provisionais pois non se coñece ningunha historia evolutiva de modo definitivo.
  • 37. -Cladogramas: establecen as relacións filoxenéticas dos grupos que aparecen ó final das ramas. Informa de quen está máis emparentado con quen. Non se ten en conta os tempos evolutivos. Un cladograma parécese a unha árbore xenealóxica en que a base da árbore representa un antepasado común para os organismos ou grupo ubicados ó final das ramas.
  • 38. Na imaxe anterior móstrase o parentesco entre unha bacteria, un fungo, unha bolboreta, un peixe, unha lagartixa e un rato. Xunto á liña do cladograma nótanse uns cadros que indican as características compartidas. A característica que está máis na base é o de estar formado por célula(s) eucariota(s), todas as liñaxes que se derivaron desde este punto, os que conducen aos fungos, as bolboreta, os peixes, as lagartixas e os ratos posúen esta característica; A segunda característica sinalada neste cladograma é a presenza de tecidos animais, todas as ramificacións que hai logo deste punto, as que conducen ás bolboretas, os peixes, as lagartixas e os ratos, posúen esta nova característica. Tamén podemos facer unha lectura das características que teñen os organismos tendo en conta a información proporcionada polo cladograma, así pois podemos dicir baseados neste cladograma que un rato posúe: células eucariotas, tecidos animais, cranio, pulmóns e pelo. Baseados no anterior cladograma podemos afirmar tamén que un rato está máis emparentado cunha lagartixa que cun peixe
  • 39. O cladograma non é equivalente a unha árbore filoxenético. Para obter unha árbore filoxenética débese engadir ao cladograma información sobre os antecesores, duración de liñas evolutivas ou a cantidade de cambio evolutivo. O cladograma úsase como unha primeira aproximación da árbore filoxenética. Á R B O R E C L A D O G R A M A F I L O X E N É T I C A L'albero della vita di Ernst Haeckel, 1866
  • 40. FONTES DE INFORMACIÓN PARA A CLASIFICACIÓN DOS SERES VIVOS  Morfolóxicas -  Paleontolóxicas  Embriolóxicas  Bioquímicas  Inmunolóxicas I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 41. PROBAS MORFOLÓXICAS: Anatomía comparada Ao realizar un estudo comparativo dos órganos dos distintos seres vivos, atopáronse semellanzas na súa constitución que nos sinalan o parentesco que existe entre as especies. Estas evidencias permítennos clasificar os órganos en: Órganos homólogos, se teñen unha mesma orixe embrionaria e evolutiva, pero con funcións distintas (por ex. as extremidades dos mamíferos) Órganos análogos, se teñen unha orixe embrionaria e evolutiva distinta pero realizan a mesma función (por ex. as ás dos animais voadores). Órganos vestixiais, que están reducidos e non teñen función aparente, pero que mostran claramente que derivan de órganos funcionais presentes noutras especies (por ex. a moa do xuízo). Rasgos anatómicos del pasado Investigación y Ciencia xaneiro 2009 I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 42. Órganos homólogos: extremidades dos mamíferos Órganos análogos: as ás de animais voadores I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 43. Analicemos un caso de analoxía a quenlla, o peixe espada, o ictiosaurio (réptil fósil) e o golfiño teñen unha forma similar. Este feito non é o resultado dunha orixe común nin dunha relación de parentesco evolutivo, senón que é debida a un proceso de adaptación ao medio acuático, por parte de seres vivos moi diferentes: peixe cartilaginoso, peixe óseo, rèptil e mamifero. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 44. PROBAS PALEONTOLÓXICAS OU REXISTRO FÓSIL Son as evidencias que se derivan dos descubrimentos dos restos fósiles deixados polas especies que habitaron a Terra noutras eras xeolóxicas. Canto máis remota é unha especie fósil, máis diferente é das especies actuais. Evolución dos cabalos http://recursos.cnice.mec.es/biosfera/alumno/4ESO/evolucion/5pruebas_de_la_evolucio Ver vídeo: La evolución: evidencias fósiles http:// recursos.cnice.mec.es /biosfera/blog/2010/01/laevolucion -evidencias-fosiles -y.html I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 45. PROBAS EMBRIOLÓXICAS A Embrioloxía comparada: estuda o desenvolvemento (ontoxenia) dos diversos grupos de seres vivos e realiza unha comparación a diversos niveis: xenes, células, tecidos, anatomía e morfoloxía. Embrioloxía comparada de mamífero (1, humano), ave (2, polo), réptil (3, tartaruga), anfibio (4, píntega) e peixe (5, salmón). Os embrións son moi parecidos nas fases temperás do seu desenvolvemento. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 46. PROBAS MOLECULARES As probas de ADN ou de ARN e a semellanza entre as proteínas son probas bioquímicas para estudar o parentesco entre os seres vivos. Diferencias na insulina de distintas especies I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 48. Esquema obtido por comparación do ARN de diversas especies dos principais grupos Probas inmunolóxicas que utilizan a resposta dunha especie fronte ós antíxenos doutras especies diferentes. A Citoloxía comparada, baséase no estudo das variacións en número, forma e tamaño dos cromosomas e os seus fragmentos. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 49. Clasificación seres vivos L. Margulis http://www.youtube.com/watch?feature= player_embedded&v=gNeSP40VAmU#! I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 50. O sistema dos 5 Reinos quedou desfasado pois en 1977, Carl Woese descubriu que dentro do grupo dos procariotas incluironse organismos que, a nivel molecular, eran bastante diverxentes. En 1990, Woese et al, formularon a necesidade de definir un novo taxón, o Dominio, que estaría por enriba do Reino e reagrupar aos seres vivos en 3 grandes dominios: Archaea, Bacteria, e Eukarya (que englobarían aos clásicos 5 reinos). As arqueas son moi diferentes ás auténticas bacterias, a maioría son extremófilas (viven en ambientes extremos: moi ácidos, moi quentes, de salinidade alta ou en anaerobiose estricta). I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 52.
  • 53. Versión simplificada e modificada da Árbore filoxenético Universal establecido por Carl Woese e o seu discípulo Gary Olsen que mostra os tres Dominios: Archaea, Bacteria e Eucaria. En liña descendente seguen seis Reinos I-Moneras, II-Arqueobacterias (obviamente separadas de Moneras), III-Protistas, IV-Fungos, V-Plantas e VIAnimais. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 54. “Árbore filoxenético Universal do mundo celular" I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 55. CARACTERÍSTICAS DOS REINOS      BACTERIAS Tipo de células PROTOCTISTAS FUNGOS PLANTAS ANIMAIS Procariotas Eucariotas Eucariotas Eucariotas Eucariotas Circular Lineal Lineal Lineal Lineal Nº de células Unicelulares Unicelulares  Pluricelulares   Pluricelulares Pluricelulares Nutrición Autótrofos  Heterótrofos   Autótrofos  Heterótrofos   Heterótrofos Autótrofos Heterótrofos Química  Luminosa   Química  Luminosa   Química Luminosa Química ADN Enerxía que utilizan Unicelulares  Pluricelulares   Asexual Asexual /Sexual Asexual /Sexual Asexual /Sexual Sexual Tecidos diferenciados NoN existen Non existen Non existen Existen Existen Existencia de parede celular Existe Existe /Non existe Existe Existe Non existe Sí / Non Sí / Non Reproducción Movilidade Non si si
  • 56. DETERMINACION A identificación (chamada máis técnicamente determinación) é o proceso de nomear ou de recoñecer a un organismo en relación a un sistema clasificatorio. Cando se descubre unha nova especie que non encaixa en ningunha clasificación procédese ao seu nomeamento e descrición con arreglo ás normas da nomenclatura. Para identificar un determinado organismo pódese utilizar as denominadas claves dicotómicas. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 58. Secuencia temporal aproximada da aparición da vida na Terra e algúns dos organismos que apareceron despois.
  • 59. CONCEPTO DE BIODIVERSIDADE No termo biodiversidade englóbanse: - a) Variedade de especies que hai sobre a Terra. Tanto a variedade como o número. - b) Diversidade de ecosistemas no noso planeta. - c) Diversidade xenética. Os diferentes xenes que posúen os individuos permítenlles evolucionar, enriquecerse por cruzamento e adaptarse ás diferentes condicións ambientais.
  • 60. Un ecosistema diverso é máis estable, debido ó gran número de relacións alimenticias que se establecen entre as especies.
  • 62. España é o país europeo con maior biodiversidade, debido a: a) Situación xeográfica, b) b) Relevo montañoso. c) As illas Canarias. d) Retraso no desenvolvemento económico ata hai unhas décadas; o que permitiu manter grandes extensións naturais mellor conservadas que noutros paises europeos.
  • 63. IMPORTANCIA/BENEFICIOS/VALOR DA BIODIVERSIDADE a) Industria: Industria - Obtención de materias primas: madeira, graxas, aceites, tecidos, coiro,… - Realización de procesos industriais: producción de viño, queixo, pan, iogurt, … I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 64. b) En medicina. Case a metade dos fármacos que se utilizan no mundo proceden das plantas e outros seres vivos; sin duda existen outras moitas especies, algunhas aínda descoñecidas, que poderían ser vitais para curar ou previr enfermidades. c) En alimentación. Só unha alimentación mínima parte das especies son utilizadas actualmente polo ser humano como alimento; outras moitas ainda non son ben coñecidas pero poderían ser de utilidade no futuro para obter delas alimentos. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 65. d) Como reserva xenética. Xa que xenética existe un banco xenético natural de especies silvestres de enorme interese para mellorar os cultivos ou para producir novas variedades resistentes ós climas cambiantes ou a novas plagas e enfermidades (mediante a enxeñería xenética). e) Como valor estético: estético ocio, recreo, turismo. Cada vez se obteñen máis ingresos neste campo. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 66. f) Como valor ecolóxico. Todos os seres vivos teñen unha función ecolóxico nos ecosistemas. Non se deben romper as cadeas alimenticias. g) Como valor ético: ético dereito de todo os seres vivos a existir. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 67. Extincións masivas O paleontólogo Jack Sepkoski na década de 1980 sinalou que a Tierra experimentou cinco grandes extincións masivas nos últimos 550 millóns de anos. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 73. Na actualidade estariamos na sexta extinción masiva. Algunhas previsións sosteñen que, de seguir o ritmo actual, á metade do século desapareceran o 30% das especies. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 74. CAUSAS OU FACTORES CONDICIONANTES DA PERDA DA BIODIVERSIDADE a) Sobreexplotación dos ecosistemas: - Deforestación, que implica a desaparición de propias do bosque. - Sobrepastoreo. - Comercio de especies protexidas. - Coleccionismo. - Caza e pesca abusivas. - Venta de especies como mascotas I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense especies
  • 75. b) Contaminación: do solo, da auga e do aire. c) Destrucción dos ecosistemas: - Incendios forestais - Cambio climático - Cambios nos usos do solo para agricultura, gandería, industria, urbanizacións,… - Construcción de infraestructuras d) Introducción e substitución de especies: - Introducción de especies foráneas (doutros ecosistemas distintos). - Substitución de especies naturais por outras obtidas por selección artificial. - Transxénicos - Monocultivos I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense
  • 76.
  • 77.
  • 78.
  • 80.
  • 81.
  • 82.
  • 84.
  • 87. Descubriendo el comportamiento animal https://www.youtube.com/watch? feature=player_embedded&v=BymNp30HgpE#!
  • 88. Departamento Bioloxía e Xeoloxía I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense.