1. A POESÍA É VERDADE
Un procura a verdade
por tódolos camiños, baixo as pedras,
nas raigames escuras das olladas,
máis alá das escumes e os solpores.
Busco a verdade en tí, rexa poesía
doshomes que laboran,
tacto real das cousas
que están e son, anqueninguén as
vexa.
Neste poema, podemos ver una clara
definición do que é a poesía social. Nela
Home total, podemos ver a realidade. A verdade.
Porque a poesía social destapa as
que vas e ves sen sombra polas rúas
mentiras. Como di o poema, un procura a
etes a túa verdade nos curutos verdadepor tódolos camiños; mais o
problema vén, cando nos fan
do mundo, no profundo da historia,
crercousasirreais. Cando nos fan crer que
na experiencia dun día calisquera, o mundo éxusto, que non existen cousas
tan malas coma a fame, ou a suma
e non ves os paxarosnin as nubes
pobreza. Entónchega a poesía social, que
nin as lonxícoasmaus do ventodondo significa unha crítica á situación que se
que acariñan o mundo dendesempre. está vivindo, una crítica ásinxustizas, una
loitapolaigualdade, una loita polo
equilibrio. E como non, Celso Emilio facía
Investiga a verdade do teu tempo esta crítica a través desta manifestación
literaria. Vivindo o franquismo, vivindo a
ialcontrarás a túa poesía.
guerra do Vietnam; e tamén, ainda que
non pareza un gran conflito, toda a fame
e a pobreza que trouxo consigo a Guerra
Civil, durante e despoisdesta. Este tipo de
poesía cobra unha gran relevancia, xa que
expresa, dende a voz da xente, o
descontento coa realidade. Porque cando
un pobo non está contento coa situación
que vive, tense que saber. O silencio non
fai máis que prolongar ese mal, ou incluso
empeoralo. Por que? Porque se non farán
contigo o que queren. A protesta é
necesaria. É necesaria para lograr o
cambio a mellor. Un pobo non debe
resignarse a aceptar vivir nun lugar
creado por alguén que non se preocupa
por esa xente, ou que simplemente busca
o seu propio beneficio. Nese momento en
que os habitantes dalgún lugar se senten
sometidos, oununha situación inxusta,
deben protestar. Protestar polos
seusdereitos e a situación que realmente
merece. Aí é onde nace a poesía social.

2. A CRÍTICA SOCIAL ACTUAL
A día de hoxe a poesía social segueexistindo,
xa que aínda non vivimos nun mundo no que
todavía non sexa necesaria. O que si que é
certofoi que houbo una evolución da crítica
social.Pordicilo así, tomou múltiples formas
e cores. Hoxe existe a crítica social en forma
de música, poesía , periodismo, fotografía…
Por exemplo, as recentes e polémicas
filtracións de Wikilieaks. Esta asociación
sacou á luz documentos que probaban en
altos cargos ou grandes entidades feitos
realmente vergonzosos, como podían ser
imaxes de cárceres inhumanas en
Afganistán en plena guerra, por exemplo.
Estas filtracións, realmente, o único que
fixeronforon sacar á luz trapos sucios de
gobernos, entidades coma a ONU, etc. En
fin, que desvelaron a verdade, e á vez,
ofrecían una crítica a eses feitos e a esa
situación. É dicir, crítica social pura e dura.
Como falabamos antes, tamén están presentes na crítica social, a fotografía e máis os
debuxos e caricaturas. Moitas veces satíricas imaxes e cheas de ironía, aínda que
outras, taménimaxes duras, que calan nanosa mente e nos fan reflexionar. Pero á fin e
ao cabo, ambas manifestacións artísticas teñen a mesma intención: a crítica á
sociedade.