1. HISTORIA DO SAMAÍN
A noite do 31 de outubro comezaba o aninovo celta, como aínda se
celebra na illa de Man.
Nesta noite as ánimas dos finados voltan visitar as súas familias e as
súas vellas casas para quentárense ao carón do lume e comer dos
alimentos que con agarimo lles teñen preparados os parentes
O cristianismo ,adoptando o ano novo dos celtas e a súa festa á honra
dos mortos, designaría o primeiro de novembro como día de Todos os
Santos, e no século XII, ao día seguinte como día dos defuntos.
Como estamos en outono .Tempo de castañas, noces, cabazas...
Seguindo a tradición dos celtas de poñer unha luz acesa dentro das
cabeiras dos mortos nos tallamos caveiras nas cortizas das cabazas e
alumeamos cunha candea no seu interior. Asi celebramos O SAMAIN
2. A CABAZA XIGANTE DE PEPE
Era un granxeiro que vivía
en Trives,foi a feira e unha
muller regaloulle unhas
sementes de cabaza.
Cando chegou a casa seu
fillo Pepe dixo: Preciso
unha cabaza para o día do
Samaín e como falta moito
tempo podía sembrar unha.
Seu pai contestoulle, pois
estamos de sorte a Señora
Xoana regaloume unhas
sementes hoxe.
3. A CABAZA XIGANTE DE PEPE
Pepe moi
contento marchou
a horta ,fixo un
buraquiño e
meteo as
sementes dentro.
4. A CABAZA XIGANTE DE PEPE
Tapounas moi
ben con terra
para que en
poucos días a
súa cabaza
saira a luz.
5. A CABAZA XIGANTE DE PEPE
Aquela noite
Pepe non
daba durmido
pensando na
súa cabaza.
Sería a máis
grande e
fermosa da
6. A CABAZA XIGANTE E PEPE
Pola mañá cedo
saltou da cama foi
correndo a horta,
pero a súa
sorpresa foi que
non había rastro
da súa cabaza ,
púxose moi triste
e marchou a
escola.
7. A CABAZA XIGANTE DE PEPE
Cada día iba a horta pero
nada nin rastro da súa
cabaza e xa moi triste
dixolle a súa nai: -Mami
que podo facer non nace a
cabaciña?
-Proba a falarlle as
sementes ao millor e iso o
que che falta.Pero faloulles
e nada,xa desesperado
botouse a chorar e unha
bágoa chegou a raiciña e
cando volveu ao día
seguinte...
8. A CABAZA XIGANTE DE PEPE
Pepe non podía
crer o que vía, da
terra saía un
taliño cunha
ramiña, por fin
tería cabaza para
o Samaín.
9. A CABAZA XIGANTE DE PEPE
Pepe cada día
ía ver a súa
cabaza e cada
día era máis
grande.
11. A CABAZA XIGANTE DE PEPE
Por fin un día a
cabaza xa era tan
grande que Pepe
decidiu collela
para prerala para
o día do
Samaín,como era
tan grande
precisou axuda
dos seus pais e
entre todos
decoraron a
Cabaza e os
nenos da escola
quedaron
abraiados.