1. Ο ΠΕΡΑΜΑΤΖΗΣΟ ΠΕΡΑΜΑΤΖΗΣ
ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑ
Από τις μαθήτριες
Της 1ης
Γυμνασίου:
Γεώργαρη Κατερίνα
και
Δάφνη Σταυρία.
2. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑ
Υπήρχαν δύο περάματα, ένα στην
Ποσειδωνία και ένα στα Ίσθμια.
Λειτουργούσαν από το 1893 έως το
1986, όταν και αντικαταστάθηκαν από
τις βυθιζόμενες γέφυρες που υπάρχουν
μέχρι και σήμερα.
Το πέραμα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για τους
κατοίκους της περιοχής, διότι δεν
υπήρχαν ευπρόσιτα μεταφορικά μέσα,
όπως αυτοκίνητα. Επιπλέον, η διάβαση
από την μία πλευρά στην άλλη ήταν
σύντομη, αφού διαρκούσε περίπου 5
λεπτά με συνεχή δρομολόγια.
Δυστυχώς, η διεύθυνση της διώρυγας
θεώρησε ότι το πέραμα αποτελούσε μια
άσχημη ανάμνηση του παρελθόντος.
Π Η Γ Η (εικόνα).
http://eliaserver.elia.org.gr/
elia/site/images/CPPEL
%202.047.JPG
3. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ
Η διάσχιση γινόταν με την βοήθεια ενός
περίπλοκου ξύλινου πλεούμενου με σχή-
μα τετραγώνου παραλληλογράμμου (πά-
κτωνας) . Ήταν επενδυμένο με λαμαρίνα
και καλυπτόταν με μια τέντα. Μια σταθερή
αλυσίδα στα δεξιά το κρατούσε στη σωστή
θέση, ενώ στα αριστερά το κρατούσε από
την μια πλευρά στην άλλη. Αρχικά, η υλο-
ποίηση της όλης διαδικασίας γινόταν χει-
ροκίνητα, μα αργότερα χρησημοποιήθηκε
ο ηλεκτρισμός . Το πέραμα των Ισθμίων είχε την δυνατότητα να μεταφέρει
ένα αυτοκίνητο και περίπου 10 άτομα. Το αντίστοιχο της Ποσειδωνίας
μετέφερε σχεδόν τα διπλάσια.
4. Π Ε Ρ Α Μ Α Τ Ζ Η ΣΠ Ε Ρ Α Μ Α Τ Ζ Η Σ
Ο χειριστής ήταν σε ένα κιόσκι
στην μια πλευρά της διώρυγας.
Δούλευε έναν κινητήρα που
γυρνούσε μια αλυσίδα. Η αλυ-
σίδα χτυπούσε μερικούς κυλίν-
δρους , οι οποίοι βρίσκονταν
πάνω στο πλεούμενο. Ως απο-
τέλεσμα αυτής της διαδικασίας
ήταν η αργή κίνηση της βάρκας. Γενικά, ο περαματζής είχε
ως υποχρέωση τον χειρισμό του ξύλινου πλεούμενου και
τον έλεγχο όσων ατόμων θα επβιβάζονταν .