Συνέντευξη

1. Συνέντευξη του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης
Άρη Σπηλιωτόπουλου
στον Θανάση Λάλα
Το πολιτικό σύστημα νοσεί;
Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας
μπροστά σε μία υπαρκτή πραγματικότητα. Δεν μπορούμε πλέον να την
αρνούμαστε. Η κοινωνία μας χτυπάει «καμπανάκια» κι εμείς ως πολιτικοί
πρέπει να σταματήσουμε επιτέλους να σφυρίζουμε αδιάφορα. Το πολιτικό μας
σύστημα χρειάζεται δραστικές τομές, ουσιώδεις παρεμβάσεις και ρηξικέλευθα
μέτρα, προκειμένου να αποκατασταθεί η κλονισμένη εμπιστοσύνη του πολίτη
απέναντι στην πολιτική εξουσία. Για να αλλάξουμε την κοινωνία, πρέπει πρώτα
να αλλάξουμε οι ίδιοι. Και δεν εστιάζομαι σε επίπεδο προσώπων. Αλλά
νοοτροπίας, στάσης και συμπεριφοράς.
Η υπόθεση Siemens μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για κάτι
καινούργιο; Για ένα νέο ξεκίνημα στην πολιτική ζωή του τόπου;
Η αποκάλυψη κάθε σκανδάλου, όπως αυτό της Siemens, πέραν της δυσοσμίας
που αποπνέει, μπορεί- όσο παράξενο κι αν ακούγεται- να λειτουργήσει
ευεργετικά. Το πολιτικό σύστημα, μέσα από τέτοιου είδους αποκαλύψεις,
κινητοποιείται και ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά του που, πολλές φορές,
είναι ικανά να οδηγήσουν στην υπέρβαση. Την έξοδο από μία τελματώδη
κατάσταση και την ανασύνταξη των δημιουργικών δυνάμεων σε όλο το
ευρύτερο πολιτικό φάσμα. Μόνον έτσι θα ξαναγεννηθεί η ελπίδα στους
πολίτες και η αισιοδοξία στην κοινωνία.
Για σας ποιος είναι δεξιός και ποιος αριστερός στις μέρες μας;
Είναι νομίζω γνωστό τοις πάση ότι δε μου αρέσουν οι ταμπέλες. Η νέα εποχή,
οι σύγχρονες ανάγκες της ίδιας της κοινωνίας, δεν αντιμετωπίζονται με εμμονή
σε ξεπερασμένα μοντέλα του χθες. Προοδευτικοί πολίτες, ανοιχτά μυαλά,
δημιουργικά πνεύματα υπάρχουν παντού και σε όλα τα κόμματα. Στην
αριστερά, στη δεξιά, στο κέντρο. Το μέλλον επιτάσσει να προχωρήσουμε μαζί
χωρίς αποκλεισμούς. Να δώσουμε τα χέρια για έναν κόσμο με λιγότερες
ανισότητες, λιγότερη φτώχεια και κοινωνική αδικία. Οι διαχωριστικές γραμμές
και τα τείχη του παρελθόντος έχουν πλέον καταριφθεί από την ίδια την
κοινωνία που ζητάει από εμάς να απαντήσουμε ξεκάθαρα σε ένα και μόνο
δίλημμα: «λαϊκισμός ή ανάπτυξη». Η νέα κοινωνική συμμαχία του αύριο δε θα
γίνει με κριτήριο το ποιος είναι αριστερός, δεξιός ή κεντρώος. Αλλά το ποιος
τοποθετείται απέναντι στα προβλήματα με όρους ανάπτυξης ή λαϊκισμού.
Το ΠΑΣΟΚ πάντως επιμένει να μιλάει με όρους «δεξιάς κι αριστεράς».

2. Όσο εξακολουθεί να το κάνει αυτό, τόσο θα αποδεικνύει ότι είναι
ξεπερασμένο από τις εξελίξεις. Σας είπα και πριν ότι σημασία δεν έχει από πού
ξεκινάει κάποιος, αλλά που καταλήγει. Οι ιδεολογίες υπάρχουν για να
ακονίζουν τη σκέψη, να παράγουν πολιτική, να προτείνουν λύσεις. Μπροστά
όμως στα χρονίζοντα προβλήματα της κοινωνίας, οι ιδεολογικοί χρωματισμοί
δεν παίζουν κανέναν ρόλο. Αυτό που μετράει είναι η ικανότητα συναίνεσης,
σύνθεσης και συνένωσης δυνάμεων. Αν τώρα κάποιοι επιμένουν να μιλούν
πολιτικά χρησιμοποιώντας όρους και λεξιλόγιο της δεκαετίας του ’80, τότε ένα
είναι βέβαιο: ότι αδυνατούν να ακολουθήσουν το σήμερα.
Πιστεύετε ότι πρέπει να γίνεται «μαύρη» χρηματοδότηση των
κομμάτων από επιχειρήσεις που διεκδικούν και προμηθεύουν το
δημόσιο;
Πρέπει να πάψουμε πια να υποκρινόμαστε και να κάνουμε κάθε φορά λες και
ανακαλύψαμε την πυρίτιδα. Η υπόγεια χρηματοδότηση των κομμάτων, όπως
απέδειξε η περίπτωση Τσουκάτου και Siemens στο ΠΑΣΟΚ, υπάρχει και δεν
ξορκίζεται ούτε με ευχολόγια ούτε με όρια δαπανών ή πλαφόν. Πολύ
περισσότερο όμως δεν καταπολεμάται με μεθόδους… «κουπονιών» όπου
αρκεί η έκδοση μερικών εκατοντάδων χιλιάδων από αυτά για να
δικαιολογήσουν εκατομμύρια «μαύρων» ευρώ που δίνονται μέσα σε σακούλες
και κάτω από το τραπέζι. Η λύση θα δοθεί μόνο με τη δημοσιοποίηση των
ονομάτων αυτών που έχουν εισφέρει χρήματα στα ταμεία των κομμάτων. Το
παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ενδεικτικό, αφού κάθε ιδιώτης ή
επιχείρηση μπορεί ελεύθερα να χρηματοδοτήσει τη δράση των πολιτικών
κομμάτων. Είναι αδιανόητο να μετακυλήσουμε στον Έλληνα φορολογούμενο
το κόστος της χρηματοδότησης των κομμάτων από τη στιγμή που η ανάγκη
αυτή μπορεί να καλυφθεί από ιδιώτες με φανερή χρηματοδότηση και
δημοσιοποίηση της σχετικής λίστας, ώστε οι πολίτες να μπορούν να ελέγχουν
αν τα κόμματα έχουν ανταλλάξει αυτή την ενίσχυση με εύνοια προς τους
χρηματοδότες τους.
Αν αποκαλυφθεί ότι ένας Υπουργός έχει φιλικές σχέσεις και κάνει
ταξίδια αναψυχής με έναν βασικό προμηθευτή του δημοσίου, πρέπει
ο Υπουργός να παραιτηθεί;
Στην πολιτική έχω μία πάγια αντίληψη. Και αυτή λέει ότι η ποινικοποίηση της
κοινωνικής ζωής ενός πολιτικού προσώπου είναι προσβλητική για το επίπεδο
και την ποιότητα της ίδιας της δημοκρατίας μας. Επιτέλους κάποια στιγμή
στην Ελλάδα πρέπει να ξεφύγουμε απ’ όλα όσα μας καταδικάζουν να
αναπαράγουμε έναν φαύλο κύκλο μιζέριας που το βέβαιο είναι ότι δεν οδηγεί
πουθενά. Καθένας κρίνεται από τις πράξεις του και την υπηρεσία που
προσφέρει στο δημόσιο συμφέρον. Και πουθενά δεν αναγράφεται ότι η
εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος εξαρτάται από τον κύκλο των

3. κοινωνικών επαφών του εκάστοτε πολιτικού προσώπου. Ωστόσο, εδώ υπάρχει
μία λεπτή διαχωριστική γραμμή. Ήτοι σημαίνει ότι σε περίπτωση που
αποδειχθεί η παραμικρή μεροληπτική συμπεριφορά του εις βάρος του
δημόσιου συμφέροντος και προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων, η
παραίτηση είναι μονόδρομος.
Τι έχει μεγαλύτερη σημασία για εσάς; Η φιλική σχέση με τον κ.
Χριστοφοράκο ή αν πλήρωσε μόνος του το ταξίδι ο κ. Λιάπης;
Όταν η δημοσιογραφική κριτική λαμβάνει τη μορφή κουτσομπολιού, τότε ο
δημόσιος έλεγχος χάνει την ουσία του και το περιεχόμενο της πολιτικής
ευτελίζεται. Ξέρετε πολύ καλά ότι όταν η παραπολιτική έρχεται στο
προσκήνιο, ο δημόσιος διάλογος παύει να επιτελεί το ρόλο του, δηλαδή τον
έλεγχο της εκάστοτε εξουσίας. Ως εκ τούτου, ένα πολιτικό πρόσωπο δεν
διώκεται για την ιδιωτική του ζωή, εφόσον αυτή διεξάγεται με απόλυτο
διαφανή και νόμιμο τρόπο. Ελέγχεται για την ποιότητα και το περιεχόμενο της
δημόσιας εξουσίας που ασκεί. Άρα, ας αφήσουμε κατά μέρους τις πολιτικές
φλυαρίες και ας επαναφέρουμε στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου την
πραγματική πολιτική και θεσμική υπόσταση της υπόθεσης Siemens. Που από
μόνη της, ως γεγονός, αγγίζει την αξιοπιστία του συνόλου του πολιτικού μας
συστήματος.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Πώς καταλήξατε στην πολιτική;
Με γνώση και επίγνωση των επιλογών μου. Δεν σας κρύβω ότι το μικρόβιο το
είχα από μικρός. Από μικρός ήμουν έντονα πολιτικοποιημένος. Όχι
κομματικοποιημένος. Καθημερινά αγωνιζόμουν για αρχές και αξίες που με
εξέφραζαν. Ξεκίνησα από τον μαθητικό συνδικαλισμό στα 14 μου χρόνια,
ανεβαίνοντας σταδιακά όλα τα σκαλοπάτια της κομματικής ιεραρχίας. Και
αισθάνομαι υπερήφανος για αυτήν μου την πορεία.
Ποιος ήταν ο πρώτος πολιτικός σας μέντορας;
Ως απλός στρατιώτης της παράταξης, πίστεψα και υπηρέτησα τα ιδανικά, τις
αρχές και τις αξίες που πρέσβευε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής και
ο Γεώργιος Ράλλης. Δύο πολιτικοί που άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους
στη σύγχρονη πολιτική ιστορία και τους οποίους θεωρώ πρότυπα πολιτικού
ήθους και συμπεριφοράς.
Τι σας στεναχώρησε αυτά τα πρώτα χρόνια στην πολιτική σας ζωή;

4. Με πίκρανε η κακοήθεια και η εμπάθεια που άγγιξε, σε πολλές περιπτώσεις, τα
όρια της κατασυκοφάντησης. Έκανα μεγάλη προσπάθεια για να διαχειριστώ
μέσα μου μία πραγματικότητα που δεν μπορούσε κανείς εύκολα να ελέγξει.
Όταν γυρνάς πίσω στο χρόνο όμως, βλέπεις και τα δικά σου λάθη. Δεν είπα
ποτέ ότι εγώ ήμουν αλάθητος. Ωστόσο, στη μάχη περιμένεις όλοι να πολεμούν
με τα ίδια όπλα και όχι με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη.
Ποιο ήταν το πιο σκληρό που ακούσατε για τον εαυτό σας;
Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή, έτσι και η κακοήθεια πρέπει να έχει όρια.
Αυτά ορισμένοι τα ξεπέρασαν. Η διαφωνία στην πολιτική είναι σεβαστή. Και
θα σας έλεγα χρήσιμη. Αρκεί όμως να γίνεται με κριτήρια πολιτικά και να μην
εξελίσσεται σε μία προσωπική σύγκρουση. Που, στην περίπτωση αυτή, η
ιδεολογική αντιπαράθεση δίνει τη θέση της στο κουτσομπολιό και την
ανοησία. Σήμερα, τόσα χρόνια μετά, μπορώ να πω ότι όλα αυτά αποτέλεσαν
για μένα χρήσιμα διδάγματα. Οποιοδήποτε έχει δικαίωμα να έχει άποψη για
εμένα, εσάς και τον καθένα. Αλλά, ακόμα κι έτσι, θα σας έλεγα ότι δεν έχει
αξία αν λέει κάποιος κάτι για σένα. Αλλά ποιος το λέει…
Γιατί κινηθήκατε δικαστικά κατά των δημοσιογράφων;
Η πολιτική μου διαδρομή έχει αποδείξει ότι σέβομαι την κριτική, αποδέχομαι
τη διαφορετική άποψη. Όμως όταν κάποιοι ξεφεύγουν από τα όρια, τότε το
μόνο όπλο που έχει ένας πολιτικός- όπως άλλωστε και ο κάθε πολίτης-
απέναντι σε επιθέσεις λάσπης, είναι η προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Σέβομαι το
λειτούργημα του δημοσιογράφου αλλά η δύναμη που του δίνει η πένα και η
δυνατότητα εκφοράς δημόσιου λόγου δεν μπορεί να τον μετατρέπει σε κριτή
όλων. Και μάλιστα με όρους προσωπικής εμπάθειας και ευτελισμού της
προσωπικότητας του άλλου. Στην προκειμένη περίπτωση, η μετέπειτα
δικαστική καταδίκη τους απέδειξε ότι δεν έκανα λάθος.
Όταν γίνατε κυβέρνηση, νιώσατε αδικία που ο πρωθυπουργός δεν
σας συμπεριέλαβε στο κυβερνητικό σχήμα;
Μετά τη νίκη της ΝΔ το 2004, ο πρωθυπουργός έκανε τις επιλογές των
προσώπων για την κυβέρνησή του με βάση τα δικά του πολιτικά κριτήρια.
Αυτή ήταν η επιλογή του και θα είμαι ο τελευταίος που θα την αμφισβητήσει.
Δεν το έκανα άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια ως βουλευτής, που στη θέση μου
θα μπορούσε κάποιος να γκρινιάξει δημιουργώντας προβλήματα στην
κυβέρνηση. Για τον απλούστατο λόγο ότι, και τότε και τώρα, εμπιστεύομαι το
πολιτικό ένστικτο και την προσωπική κρίση του Κώστα Καραμανλή. Κύριε
Λάλα, στην ΝΔ και, πολύ περισσότερο, στην πολιτική δε βρίσκομαι για καμία
καρέκλα ή αξίωμα. Είμαι ένας από τους πολλούς που μάχονται καθημερινά για
την παράταξη χωρίς κανένα ίδιον όφελος και ανταλλάγματα.

5. Πρέπει ένας πολιτικός να δρα κολακεύοντας ή καθοδηγούμενος από
την απαίτηση του κοινού, ή να τραβάει τον δρόμο που στηρίζεται στη
δική του εντύπωση για τα πράγματα;
Ένας πολιτικός πρέπει πάνω απ όλα να στηρίζεται γερά στα πόδια του. Όχι σε
σαθρές βάσεις γιατί στο πρώτο ταρακούνημα θα γκρεμιστεί. Και μετά δεν
πρόκειται να ξανασηκωθεί. Ο πολιτικός χρειάζεται να ακούει την κοινωνία. Να
έχει αυτιά και μάτια ανοιχτά. Να πετάξει τις παρωπίδες. Να μην κοιτάει μόνο
αριστερά, δεξιά ή ευθεία. Γιατί το μέλλον δε διαμορφώνεται με φοβικά
σύνδρομα και υπολογισμούς πολιτικού κόστους. Ακόμα και όταν η κοινωνία
οδεύει προς τη συντηρητικοποίηση, τότε ο πολιτικός πρέπει να είναι πάντα
ένα βήμα μπροστά. Δείχνοντας το δρόμο ακόμα κι αν αυτός είναι στρωμένος
με αγκάθια, ακόμα και εάν δεν θέλουν πολλοί να τον ακολουθήσουν και να
τον περπατήσουν. Ένας πολιτικός που άγεται και φέρεται υπό τη μέθη της
κολακείας και της ανάγκης του να είναι αρεστός στη μάζα, το μόνο που κάνει
είναι να επαναλαμβάνει τα λάθη του. Και, στην περίπτωση αυτή, δυστυχώς,
σε βάρος της κοινωνίας.
Εσείς γιατί επιλέξατε τη ΝΔ για να κάνετε πολιτική καριέρα;
Στην πολιτική δε βρίσκομαι για να κάνω- όπως λέτε- «καριέρα». Δεν είμαι
ούτε επαγγελματίας πολιτικός, ούτε προέρχομαι από κάποιο μεγάλο πολιτικό
τζάκι. Γι αυτόν άλλωστε το λόγο, είμαι ανά πάσα στιγμή έτοιμος, όποτε το
κρίνει ο κόσμος, να επιστρέψω στο επάγγελμά μου και σε αυτό που
σπούδασα, δηλαδή την πολιτική επικοινωνία. Στη ΝΔ βρέθηκα έχοντας βαθιά
πολιτική συναίσθηση της επιλογής μου. Είμαι περήφανος που είμαι
Νεοδημοκράτης. Είναι για μένα τιμή να ανήκω σε μία παράταξη που έχει
αποδείξει το ήθος και την ευπρέπειά της στο πέρασμα των χρόνων. Αυτό το
οποίο προέχει αυτή τη στιγμή είναι να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα
που επιτάσσουν οι κοινωνικές ανάγκες. Να επαναπροσδιορίσουμε δηλαδή εκ
νέου το πολιτικό στίγμα της ΝΔ ως μίας μεγάλης, σύγχρονης και φιλελεύθερης
παράταξης που ξέρει και μπορεί να αγκαλιάζει τη διαφορετική άποψη, να
συνθέτει πολιτικές, να δημιουργεί ευρύτερες κοινωνικές και ιδεολογικές
συναινέσεις. Γιατί η ΝΔ και τα εκατομμύρια των μελών και φίλων της,
στέλνουν μήνυμα ενότητας και όχι διαίρεσης.
Πολλοί λένε ότι είστε πιο ΠΑΣΟΚ ως συμπεριφορά από ΝΔ…
Μάλλον συμβαίνει το αντίθετο. Το ΠΑΣΟΚ υιοθετεί σταδιακά θέσεις και ιδέες
της ΝΔ ακολουθώντας το παράδειγμα πολλών ευρωπαϊκών
σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων που ασπάζονται πολιτικές της λεγόμενης
οικονομίας της αγοράς.
Στις μέρες μας τις εκλογές τις κερδίζεις κάνοντας μια προεκλογική
εκστρατεία με αριστερά συναισθήματα;

6. Αυτό το ερώτημα ίσως θα ήταν καλύτερο να το απευθύνετε στο ΠΑΣΟΚ το
οποίο το τελευταίο διάστημα επιδίδεται σε μία αριστερίζουσα ρητορική στην
προσπάθειά του να διευρύνει το κομματικό του ακροατήριο προς τους
ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια είναι όμως αλλού. Οι πολίτες
αδιαφορούν για τους δογματισμούς του παρελθόντος. Δεν τους ενδιαφέρει
ποιος φοράει το καπέλο του αριστερού, του δεξιού ή του κεντρώου. Αλλά
ποιος μπορεί πραγματικά δώσει λύσεις στα προβλήματά τους. Να υιοθετεί και
να εφαρμόζει βιώσιμες πολιτικές που στηρίζουν την οικονομική ανάπτυξη και
εγγυώνται την κοινωνική ευημερία.
Λένε ότι ο Καραμανλής ήταν πολύ πιο κοντά στον Α. Παπανδρέου
στις δημόσιες εμφανίσεις του, παρά στον Μητσοτάκη, τον Μάνο ή
τον Έβερτ; Ισχύει;
Κακά τα ψέματα, ο Ανδρέας Παπανδρέου συγκέντρωνε όλα τα χαρακτηριστικά
του ηγέτη που μπορούσε να συνεπάρει τα πλήθη όταν εκφωνούσε εκείνους
τους πύρινους λόγους του. Ο Καραμανλής, όταν ανέλαβε τα ηνία της ΝΔ και
ανέβηκε στο βήμα ως Πρόεδρος του κόμματος, δημιούργησε ρίγος σε όσους
τον άκουγαν για πρώτη φορά. Η ρητορική του δεινότητα, το πάθος και ο
παλμός που έδινε στις ομιλίες του ήταν αρκετά για να τον παραλληλίσουν με
τον Ανδρέα. Η σύγκριση όμως δεν μπορεί παρά να μείνει εκεί.
Αν δεν γινόσασταν υπουργός, θα είχατε ένα αίσθημα αδικίας;
Σας είπα και πριν ότι δεν βρέθηκα στην πολιτική για την καρέκλα. Ούτε
συνεργάστηκα με τον Κώστα Καραμανλή περιμένοντας ανταμοιβή. Είτε ως
Υπουργός, είτε ως Βουλευτής, είτε ως απλό μέλος του κόμματος, το ίδιο θα
συνεχίσω να κάνω: να παλεύω και να αγωνίζομαι για τα δικά μου ιδανικά, που
είναι κοινά με όλους τους Νεοδημοκράτες αλλά και με πολλούς άλλους που
δεν ανήκουν κομματικά στον χώρο της ΝΔ. Στο κάτω-κάτω, δεν μου
χρωστούσε ο Καραμανλής να με κάνει Υπουργό.
Ποιες ήταν οι σχέσεις με τον Κ. Καραμανλή όσο ήσασταν εκτός;
Δεν ήμουν ποτέ εκτός. Ήμουν βουλευτής της ΝΔ, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι
συνάδελφοι που δεν αξιοποιήθηκαν στην πρώτη κυβέρνηση της Ν.Δ.. Με τον
πρωθυπουργό είχαμε και έχουμε πολιτικά υπεύθυνες σχέσεις όπως εξάλλου
και όλα τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης και της Κ.Ο. της ΝΔ.
Το δωμάτιο της εξουσίας αλλάζει τους ανθρώπους;
Αλλάζει αυτούς που ασκούν εξουσία για την εξουσία. Όσοι αντιλαμβάνονται
την εξουσία ως αυτοσκοπό και όχι ως μέσο για να πραγματοποιήσουν τις ιδέες
τους, να υπηρετήσουν τις αρχές και τις αξίες τους. Ο τρόπος που
αντιλαμβάνεται κάποιος την εξουσία είναι θέμα παιδείας. Έχει να κάνει με την

7. αντίληψη μικροαστισμού και κατωτερότητας που διατρέχει όσους μέσω της
εξουσίας νιώθουν δυνατοί και υπολογίσιμοι.
Η επιτυχία έχει κόστος;
Η επιτυχία είναι, σε κάθε περίπτωση, υποκειμενική. Αυτό που μπορώ να σας
πω μετά βεβαιότητος είναι ότι η υπεύθυνη ενασχόληση με την πολιτική έχει
κόστος. Τη στέρηση προσωπικών στιγμών με αγαπημένους ανθρώπους λόγω,
κυρίως, της έλλειψης χρόνου.
Η αποτυχία τι κέρδος έχει;
Την εμπειρία. Δίνει την ευκαιρία να δει κανείς τα λάθη του, να κοιτάξει μέσα
του και να αναζητήσει το νήμα της επόμενης μάχης. Και εν τέλει, να πορευτεί
ακόμη πιο δυνατός και στέρεος στις δικές του δυνάμεις.
Οι επιρροές ή οι επιλογές καθορίζουν την τελική διαδρομή της ζωής
μας;
Ο συνδυασμός και των δύο είναι η πυξίδα στο μονοπάτι της ζωής και του
χρόνου. Ζούμε, προσλαμβάνουμε εμπειρίες, απογοητευόμαστε, ξεκινάμε από
την αρχή. Βήμα βήμα χτίζουμε το αύριο, αξιοποιώντας αυτά που μας
χαρίζονται και επιλέγοντας με κριτήριο το ένστικτο και τη λογική μας. Ποτέ
μοιρολατρικά. Πάντα με πίστη στις δυνάμεις μας και τη βούληση να
καθορίζουμε εμείς το δικό μας μέλλον.
Τι σας ενοχλεί στην πολιτική;
Ο καθωσπρεπισμός και η ξύλινη γλώσσα. Η έλλειψη φαντασίας. Όσοι
πιστεύουν ότι η πολιτική είναι μπίζνες.
Σκεφτήκατε ποτέ να φύγετε για πάντα από αυτόν τον χώρο;
Υπήρξε μία περίοδος που το είχα σκεφτεί σοβαρά. Δεν ήμουν ποτέ δεσμώτης
της πολιτικής. Είμαι υπηρέτης και όχι υπόδουλός της.
Τι θα κάνατε αν σταματούσατε την πολιτική;
Θα συνέχιζα το επάγγελμά μου. Αυτό που σπούδασα. Την πολιτική
επικοινωνία. Είναι βέβαιο ότι θα είχα επαφή με την πολιτική, αλλά από άλλη
οπτική γωνία πλέον. Και ίσως με λιγότερο άγχος…
Πώς θα αλλάζατε την εντύπωση των πολιτών που πιστεύουν ότι οι
πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι και σκέπτονται μόνο το προσωπικό τους
όφελος;
Ο κάθε πολίτης κρίνει όλους μας και βγάζει συμπεράσματα. Ο καθένας από
εμάς δίνει καθημερινά εξετάσεις. Με το ήθος και την προσωπική του στάση
ζωής.

8. Πόσο καιρό πρέπει να μένει ένα πρόσωπο πρωθυπουργός;
Όσο οι πολίτες του δίνουν τη νομιμοποίηση αυτή.
Τι πρέπει να γίνει για να ανέβει το επίπεδο στην πολιτική;
Εμείς οι πολιτικοί πρέπει πρωτίστως να είμαστε ειλικρινείς με τον κόσμο,
αυστηροί με τους εαυτούς μας. Ταυτοχρόνως, η κοινωνία να επιλέγει
πρόσωπα με όρους πολιτικής ουσίας και περιεχομένου.
Ποια είναι η γνώμη σας για τον συμπολίτη σας (Πατρινό) Γιώργο
Παπανδρέου;
Πιστεύω ότι πρόκειται για έναν έντιμος άνθρωπο, με ήθος και παιδεία. Θεωρώ
όμως ότι έχει φορέσει ένα κοστούμι που δεν του ταιριάζει. Και όσο
εξακολουθεί να το φοράει, θα δυσκολεύεται να πείσει τόσο τους
ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, όσο και τα ίδια τα στελέχη του.
Είναι εύκολος αντίπαλος;
Ο πιο εύκολος αντίπαλος στην πολιτική, αν τον υποτιμήσεις, μπορεί να
αποδειχθεί θανάσιμος.
Γιατί ο κόσμος ψηφίζει στις δημοσκοπήσεις Τσίπρα;
Ο κόσμος στις δημοσκοπήσεις δεν ψηφίζει Τσίπρα. Εκφράζει μία εύκολη
δυσαρέσκεια, που μεταφράζεται σε αρνητική ψήφο και πηγαίνει στα
μικρότερα κόμματα. Την ώρα της κάλπης όμως ζητάει απαντήσεις στα μεγάλα
και τα σημαντικά και ψηφίζει αυτόν που πιστεύει ότι είναι σε θέση να του τις
προσφέρει.
Σας βρίσκουν αντίθετο οι χαρακτηρισμοί του κ. Αλαβάνου στη
Βουλή;
Βρίσκουν αντίθετο κάθε προοδευτικό πολίτη που μάχεται για να ανεβεί το
επίπεδο στην πολιτική ζωή.
Τώρα τι διαβάζετε;
Το «Ζαχίρ» του Πάολο Κοέλο. Μέσα από τις σελίδες του, εξερευνώ την
έννοια του Ζαχίρ, αυτής της παρουσίας που καταλαμβάνει ολοκληρωτικά το
πνεύμα και την ύπαρξη όσων ξέρουν ότι είναι αδύνατο να αντισταθεί κανείς
στην αγάπη.
Υπάρχει ταλέντο για πολιτική;
Ταλέντο χρειάζεται για να γίνει κανείς ζωγράφος ή ηθοποιός. Η πολιτική δεν
εμπίπτει σε αυτές τις κατηγορίες. Θέλει παλμό για να ταυτίζεσαι με τους
ρυθμούς της καθημερινότητας της κοινωνίας. Θέλει ψυχή και φαντασία για να

9. παράγεις δημιουργικές ιδέες και να δημιουργείς ρεύματα πρωτοπορίας. Θέλει
όμως και σθένος για να λες τα πράγματα με το όνομά τους. Πολιτικός δεν
γεννιέσαι αλλά γίνεσαι, αναπτύσσοντας την εγρήγορση να προτείνοντας
λύσεις ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες.
Ποιος είναι μεγάλος ηγέτης για σας;
Αυτός που κερδίζει τα πλήθη. Όχι με τη ρητορική του δεινότητα αλλά με την
ικανότητά του να αφουγκράζεται και να δίνει λύσεις. Να βλέπει μπροστά, τα
μεγάλα και σημαντικά. Να μη φοβάται να πάει κόντρα στο ρεύμα, όταν κρίνει
ότι αυτό θα είναι προς όφελος της κοινωνίας και του τόπου.
Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον που έχουν δει τα μάτια σας;
Το βλέπω καθημερινά. Η ατελείωτη ομορφιά της Ελλάδας. Το απέραντο
γαλάζιο. Οι αξέχαστες παραλίες. Το μοναδικό ελληνικό χρώμα.
Ποια η διαφορά ταξιδιώτη – τουρίστα;
Ο ταξιδιώτης, σε αντίθεση με τον τουρίστα, ψάχνεται διαρκώς. Εξερευνεί και
ανακαλύπτει ξεχωριστές εμπειρίες. Αναζητά τα κρυφά μυστικά του τόπου που
επιλέγει να περάσει τις διακοπές του. Γνωρίζει από κοντά τις τοπικές κοινωνίες,
δημιουργεί προστιθέμενη αξία για την τουριστική ανάπτυξη της χώρας.
Ποια είναι η φιλοσοφία σας για την πολιτική τουρισμού στην Ελλάδα;
Περικλείεται σε μία και μόνο λέξη. Ποιότητα. Ποιότητα στις υπηρεσίες, τις
υποδομές, τη φιλοξενία. Χτίζουμε τη σύγχρονη τουριστική πολιτική του
μέλλοντος, που θέλει την Ελλάδα προορισμό υψηλών προδιαγραφών και
απαιτήσεων. Που εδραιώνει την παρουσία της στον παγκόσμια τουριστικό
χάρτη ως μία χώρα που έχει πολλά να χαρίσει απλόχερα. Εμπειρίες που δεν
περιορίζονται μόνο στον ήλιο και τη θάλασσα αλλά εκτείνονται στο ευρύτερο
φάσμα πελατειακών απαιτήσεων και αναγκών.