1. ΜΝΗΜΕΙΑ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ
ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΕΥΚΗΣ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΣΤ΄ ΤΑΞΗ
Εκπαιδευτικός: Χρύσα Κοκορίκου
ΤΜΗΜΑ: ΣΤ3
ΘΕΜΑΤΙΚΗ: ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
ΥΠΟΘΕΜΑΤΙΚΗ: Παγκόσμια και Τοπική
Πολιτιστική Κληρονομιά
ΤΙΤΛΟΣ: «Τόποι των Παραδόσεων και των
Θρύλων»
2. Η Αγία Σοφιά ή Αγιά Σοφιά , γνωστή και ως Ναός της Αγίας του Θεού
Σοφίας ή απλά, η Μεγάλη Εκκλησία, είναι ιστορικός τόπος λατρείας
της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος λειτούργησε ως χριστιανικός ναός
από το 537 μέχρι το 1453 . Από το 537 (ο ομώνυμος ναός του 360 που
είχε ανεγερθεί στο ίδιο σημείο, απαλλοτριώθηκε προς θεμελίωση του
υπάρχοντος) μέχρι το 1453 λειτουργούσε ως βυζαντινός χριστιανικός
καθεδρικός ναός της πόλης, με εξαίρεση την περίοδο 1204–1261, κατά
την οποία ήταν ρωμαιοκαθολικός ναός. Μετά την άλωση της
Κωνσταντινούπολης μετετράπη σε ισλαμικό τέμενος, ενώ το 1934 σε
μουσειακό χώρο. Ανήκει στις κορυφαίες δημιουργίες της βυζαντινής
ναοδομίας, όντας πρωτοποριακού σχεδιασμού και αρχιτεκτονικής
συνθέσεως, και υπήρξε σύμβολο της πόλης, τόσο κατά τη βυζαντινή
όσο και κατά την οθωμανική περίοδο όσο και σήμερα. Το παρόν
κτήριο ξεκίνησε να ανεγείρεται το 532 και εγκαινιάσθηκε στις 27
Δεκεμβρίου του 537 επί βασιλείας του Ιουστινιανού Α΄, από τους
Μικρασιάτες μηχανικούς Ανθέμιο από τις Τράλλεις (σημ. Αϊδίνιο) και
Ισίδωρο από τη Μίλητο. Στο ίδιο σημείο, επί του πρώτου λόφου της
Κωνσταντινούπολης και σε μικρή απόσταση από το Μέγα Παλάτιον
και τον Ιππόδρομο της πόλης, είχαν χτιστεί παλαιότερα δύο ακόμα
ναοί που καταστράφηκαν, επίσης, από πυρκαγιά. Το οικοδόμημα
ακολουθεί τον αρχιτεκτονικό ρυθμό της τρουλαίας βασιλικής και
συνδυάζει στοιχεία της πρώιμης βυζαντινής ναοδομίας, σε πολύ
μεγάλη κλίμακα. Αρχιτεκτονικές επιρροές της Αγίας Σοφίας
εντοπίζονται σε αρκετούς μεταγενέστερους ορθόδοξους ναούς αλλά
και σε οθωμανικά τζαμιά, όπως στο τέμενος του Σουλεϊμάν και στο
Σουλταναχμέτ τζαμί. Εκτός από τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό της, η
Αγία Σοφία ξεχωρίζει επίσης για τον πλούσιοεσωτερικό διάκοσμό της.
Μετά τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου 330 μ.Χ., η
ανέγερση ενός ναού αφιερωμένου στη Σοφία του Θεού υπήρξε τμήμα
ενός ευρύτερου προγράμματος οικοδόμησης γύρω από το Μέγα
Παλάτι.
Αγια - Σοφια (Κωνσταντινούπολη)
Η πρώτη εκκλησία της Αγίας Σοφίας εγκαινιάστηκε το 360 επί της
αυτοκρατορίας του Κωνσταντίου Β΄ και μαζί με το ναό της Αγίας Ειρήνης
αποτελούσε τον κύριο καθεδρικό ναό της πρωτεύουσας και έδρα του
Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης. Εικάζεται ότι επρόκειτο για ξυλόστεγη
βασιλική, τρίκλιτη ή πεντάκλιτη.Καταστράφηκε από πυρκαγιά το 404 και
χτίστηκε εξαρχής τα επόμενα χρόνια. Ο νέος ναός εγκαινιάστηκε το 415 επί
βασιλείας του Θεοδοσίου Β΄ και καταστράφηκε από τους οπαδούς του
πατριάρχη επειδή ο Θεοδόσιος είχε μια διαμάχη με τον Πατριάρχη. Αν και λίγα
συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν ως προς την αρχιτεκτονική αξία του
οικοδομήματος, οι ιστορικές πηγές μαρτυρούν πως στο εσωτερικό του
φυλάσσονταν ιερά κειμήλια μεγάλης αξίας, από χρυσό ή ασήμι. Σύμφωνα με
τις πλέον πρόσφατες προσπάθειες αναπαράστασης του ναού, υποθέτουμε
πως είχε εύρος 52 μ. αποτελούμενος από ένα κεντρικό κλίτος και τέσσερις
διακριτούς διαδρόμουςΥπέστη μεγάλη φθορά κατά τη Στάση του Νίκα το 532.
https://el.wikipedia.org/
3. Το Άνγκορ Βατ είναι ένα σύμπλεγμα
ναών που βρίσκεται στην περιοχή
Άνγκορ της Καμπότζης, και το
μεγαλύτερο σε έκταση θρησκευτικό
μνημείο στον κόσμο, καταλαμβάνοντας
έδαφος 1.626 τ.χλμ. Χτίστηκε την
περίοδο της Αυτοκρατορίας Χμερ ως
Ινδουιστικός ναός αφιερωμένος στο
θεό Βισνού, και σταδιακά, μέχρι τα τέλη
του 12ου αιώνα, μετατράπηκε σε
Βουδιστικός. Χτίστηκε για τον βασιλιά
των Χμερ Σουριαβαρμάν Β΄ κατά τον
12ο αιώνα στη Γιασονταραπούρα την
πρωτεύουσα του κράτους του.
Άνγκορ
Βατ
https://el.wikipedia.org/
4. Η αρχαία πόλη Μάτσου Πίτσου που βρίσκεται στο νότιο
Περού είναι το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα του
πολιτισμού των Ίνκα, που χάθηκε με απότομο τρόπο και
που η εξέλιξή του ήταν και παραμένει θέμα συζήτησης.Το
Μάτσου Πίτσου ανακηρύχθηκε Ιστορικό Καταφύγιο του
Περού το 1981 και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της
UNESCO το 1983. Επίσης, το 2007 ψηφίστηκε ως ένα από
τα Νέα Επτά Θαύματα του Κόσμου σε μια παγκόσμια
ψηφοφορία που διεξηχθεί στο Διαδίκτυο.
Το Μάτσου Πίτσου στη γλώσσα Κέτσουα σημαίνει
«αρχαίο βουνό». Βρίσκεται σε υψόμετρο 2700 μέτρων
στη Σιέρρα Βιλκαμπάμπα, στην αριστερή όχθη του
παραπόταμου του Βιλκανότα, Ουρουμπάμπα. Απέχει 80
χιλιόμετρα από την πόλη Κούσκο. Η περιοχή έχει πυκνή
βλάστηση, με τυπική τροπική χλωρίδα, ενώ η όλη περιοχή
μεταξύ της Σιέρρα και του πυκνού δάσους ονομάζεται ceja
de selva, δηλαδή «το φρύδι του δάσους». Η πόλη
ανακαλύφθηκε το 1911, στις 24 Ιουλίου, από τον
Αμερικανό ιστορικό και αρχαιολόγο Χίραμ Μπίνγκαμ. Ο
Μπίνγκαμ ήταν γιος ενός προτεστάντη ιερέα και είχε
σπουδάσει Ιστορία και Πολιτικές Επιστήμες στο
Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Το ενδιαφέρον του στρεφόταν
γύρω από την ιστορία των λαών της Λατινικής Αμερικής
και για αυτό το 1906–1907 ακολούθησε την ίδια διαδρομή
που είχε κάνει και ο Σιμόν Μπολίβαρ από τη
ζούγκλα της Βενεζουέλας προς την Κολομβία και το 1908–
1909 ταξίδεψε από το Μπουένος Άιρες ως τη Λίμα και το
Κούσκο, μέσω της εμπορικής οδού που είχαν χαράξει οι
ισπανοί κονκισταδόρες.Η πρόσβαση στην πόλη δεν είναι
εύκολη καθώς η πορεία, καθότι μέχρι το υψόμετρο των 2.350
μέτρων γίνεται μόνο με τρένο ενώ το υπόλοιπο τμήμα ο
επισκέπτης το κάνει πεζοπόρος. Η αρχαία είσοδος της πόλης
ήταν από τη νότια πλευρά και όχι από τη δυτική που είναι
σήμερα για τους επισκέπτες.
https://el.wikipedia.org
Μάτσου Πίτσου
5. Η Πέτρα της Ιορδανίας αποτελεί μια
αρχαιολογική πόλη νότια της χώρας.
Βρίσκεται στην πλαγιά του βουνού Jabal Al-
Madbah. Ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. και
αποτελούσε πρωτεύουσα κατά τη διάρκεια
της δυναστείας του βασιλιά Nabataean. Οι
Ναβαταίοι υπήρξαν οι κατασκευαστές της
Πέτρας. Το όνομά της δόθηκε από Έλληνες
εμπόρους και αποτελούσε έναν από τους
σημαντικότερους εμπορικούς δρόμους
μεταξιού και μπαχαρικών με τη Συρία,
Αίγυπτο, Αραβία και Ρώμη. Στην ουσία η
Πέτρα είναι η διάσχιση του φαραγγιού του
Siq. Η συνολική απόσταση έως την πόλη
είναι 1,5 χιλιόμετρο και διαρκεί από 45-90
λεπτά. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτού
του φαραγγιού είναι οι 18 διαφορετικοί
χρωματισμοί των πετρών. Το όνομα που
χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της πόλης, οι
Ναβαταίοι ή Ναμπάτου όπως τους
αποκαλούσαν οι Μεσοποτάμιοι λαοί, ήταν
Ράκμου που σημαίνει «Βράχος με
χρωματιστές ραβδώσεις». Σύμφωνα με τον
αρχαίο Έλληνα ιστορικό του 4ου αιώνα π.Χ.
Ιερώνυμο τον Καρδιανό.
Wikipedia
maxmag
Πέτρα ( Τζεμπέλ Αλ-
Μαντχμπάχ, Ιορδανία
6. Η Κοιλάδα του Λίγηρα
βρίσκεται στο μεσαίο
τμήμα του ποταμού
Λίγηρα στην κεντρική
Γαλλία, στις δύο
διοικητικές
περιφέρειες Περιοχή
του Λίγηρα και Σαντρ-
Βαλ ντε Λουάρ). Η
περιοχή της Κοιλάδας
του Λίγηρα έχει μήκος
280 χλμ και έκταση 800
τ.χλμ. Αναφέρεται ως
το Λίκνο της Γαλλίας
και ο Κήπος της
Γαλλίας, λόγω της
αφθονίας σε
αμπελώνες, οπωρώνες
(όπως κερασιών), και
καλλιέργειες αγκινάρας
και σπαραγγιών,
παράλληλα προς τις
όχθες του ποταμού.
Η κοιλάδα που είναι
αξιοσημείωτη για τις
ιστορικές πόλεις, την
αρχιτεκτονική, και τα
κρασιά της έχει
κατοικηθεί από την
Μέση Παλαιολιθική
περίοδο. Το 2000, η
UNESCO πρόσθεσε το
κεντρικό τμήμα της
Κοιλάδας του Λίγηρα
στον κατάλογο με τα
Μνημεία Παγκόσμιας
Πολιτιστικής
Κληρονομιάς.
Κοιλάδα του Λίγηρα
https://el.wikipedia.org/
7. Η Ασίζη (ιταλ. Assisi, λατ. Asisium) είναι πόλη της
Ιταλίας στην Επαρχία της Περούτζια, στην
περιφέρεια της Ούμπρια. Βρίσκεται στη δυτική
πλευρά της Μόντε Σουμπάζιο (Monte Subasio).
Είναι γνωστό ότι είναι η πόλη όπου γεννήθηκαν,
έζησαν και πέθαναν ο Άγιος Φραγκίσκος, πολιούχος
της Ιταλίας, και η Αγία Κλάρα. Η πόλη της Ασίζης
βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του όρους
Σουμπάζιο (Subasio), σε μία μετρίως ανυψωμένη
θέση σε σύγκριση με τη βόρεια κοιλάδα της
Ούμπρια, περίπου 26 χλμ. νοτιοανατολικά της
Περούτζια .
Όπως δείχνουν τα διάφορα
αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν,
οι Ούμβριοι είχαν βαθιές σχέσεις
(κυρίως εμπορικές) με τους
γείτονεςΕτρούσκους, λόγω της δυτική
όχθης του Τίβερη, από τους οποίους
όμως διέφεραν, στη γλώσσα και τον
πολιτισμό.
Τα παλαιότερα ίχνη ανθρώπινης
παρουσίας στην επικράτεια της
Ασίζης χρονολογούνται από τη
νεολιθική εποχή. Πολυάριθμα
αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν
ότι η Ασίζη προέρχεται από ένα
μικρό χωριό που κατοικήθηκε από
τους Ούμβριους ήδη από την
εποχή των πολεμιστών
villanoviano ( 9os - 8os αι. π.Χ. ).
8. Μπριζ
Η Μπριζ βρίσκεται 90 χλμ. βορειοδυτικά του Βελγίου και
αποτελεί την πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Δυτικής
Φλάνδρας. Επιπλέον, απέχει περίπου 15χλμ. από τη βόρεια
θάλασσα. Η Μπριζ, κράτησε ανέπαφη την μεσαιωνική
αρχιτεκτονική της, καθιστώντας την μια από τις καλύτερα
διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις στην Ευρώπη. Από το
2000, το ιστορικό της κέντρο αποτελεί μνημείο παγκόσμιας
πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο. Υπήρξε σημαντικός
εμπορικός σταθμός χάρη κυρίως στην υφαντουργική
βιομηχανία της στην κατασκευή παραδοσιακών δαντελών ως
το 1500 περίπου, όταν και άρχισε η παρακμή της. Η Μπριζ
γνώρισε και πάλι την άνθηση από το δεύτερο μισό του 19ου
αιώνα και έγινε ένας από τους πρώτους τουριστικούς
προορισμούς στον κόσμο, προσελκύοντας εύπορους
Βρετανούς και Γάλλους. Από το 1965 άρχισε η συστηματική
ανακαίνιση και ανάδειξη της μεσαιωνικής της αρχιτεκτονικής
ενώ το 2002 χρίστηκε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Σήμερα δέχεται πάνω από 2 εκατομμύρια επισκέπτες
ετησίως
Πηγή : belgimania.weebly.com
9. Βενετία
Η Βενετία είναι χτισμένη πάνω σε μια ομάδα 118 μικρών νησιών που χωρίζονται από κανάλια και
ενώνονται μεταξύ τους με γέφυρες. Βρίσκεται στην ομώνυμη ελώδη Λιμνοθάλασσα που απλώνεται κατά
μήκος της ακτογραμμής μεταξύ των εκβολών των ποταμών Πάδου και Πιάβε. Η Βενετία είναι φημισμένη
για την ομορφιά της τοποθεσίας της, την αρχιτεκτονική της και τα έργα τέχνης της. Ολόκληρη η πόλη είναι
καταγεγραμμένη ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, μαζί με τη λιμνοθάλασσά της.
Η Βενετία είναι πρωτεύουσα της Περιφέρειας του Βένετο. Το 2009 οι κάτοικοι του Δήμου της Βενετίας ήταν
270.098. Με την Πάντοβα και το Τρεβίζο η πόλη περιλαμβάνεται στη Μητροπολιτική Περιοχή Πάδοβα-
Τραβίζο-Βενετία (πληθυσμός 1.660.000)
Το όνομα προέρχεται από τον αρχαίο λαό των Βένετων, που κατοίκησαν την περιοχή από το 10ο αιώνα Η
πόλη υπήρξε στην ιστορία πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Βενετίας. Είναι γνωστή ως "Γαληνοτάτη",
"Βασίλισσα τηςΑδριατικής", "Πόλη του Νερού", "Πόλη των Μασκών", "Πόλη των Γεφυρών", "Επιπλέουσα
Πόλη" και "Πόλη των Καναλιών".
Η Δημοκρατία της Βενετίας υπήρξε πολύ μεγάλη ναυτική δύναμη κατά το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση
και ορμητήριο για τις Σταυροφορίες και τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου, καθώς και πολύ σημαντικό κέντρο
εμπορίου (ιδιαίτερα μεταξιού, σιτηρών και μπαχαρικών) και τέχνης από τον 13ο μέχρι τα τέλη του 17ου
αιώνα. Αυτό κατέστησε τη Βενετία πλούσια πόλη σε όλη την ιστορία της. Είναι επίσης γνωστή για τα
αρκετά καλλιτεχνικά της κινήματα, ιδιαίτερα στην περίοδο της Αναγέννησης. Η Βενετία διαδραμάτισε
σημαντικό ρόλο στην ιστορία της συμφωνικής μουσικής και της όπερας, ενώ αποτελεί γενέτειρα του
Αντόνιο Βιβάλντι.
Η Βενετία είναι μία ρομαντική, τουριστική πόλη, απαράλλακτη στο χρόνο. Είναι ένας από τους
σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς στον κόσμο για τις φημισμένες της τέχνες και αρχιτεκτονική.
Η πόλη δέχεται έναν μέσο όρο 50.000 τουριστών την ημέρα (εκτίμηση 2007). Θεωρείται ως μία από τις
ομορφότερες πόλεις στον κόσμο. Καταφέρνει να επιζεί παρά το γεγονός ότι είναι χτισμένη σε μία σειρά
από λασπώδεις όχθες ανάμεσα στα παλιρροϊκά νερά της Αδριατικής και συχνά πλημμυρίζει. Κάποτε ήταν
μία πανίσχυρη εμπορική και ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο αλλά σήμερα έχει αποκτήσει διαφορετικό
χαρακτήρα. Σήμερα υπάρχουν πολλά αξιοθέατα στη Βενετία, όπως η Βασιλική του Αγίου Μάρκου, το
Μεγάλο Κανάλι, και η Πλατεία του Αγίου Μάρκου. Το Λίντο της Βενετίας είναι επίσης ένας δημοφιλής
διεθνής πολυτελής προορισμός που προσελκύει χιλιάδες ηθοποιούς, κριτικούς, επώνυμους και κυρίως
ανθρώπους της κινηματογραφικής βιομηχανίας. https://el.wikipedia.org
10. Οι Τσίνκουε Τέρρε (ιταλικά: Cinque Terre, κυρ. Πέντε Χώρες,
Πέντε Τόποι, Çinque Tære στη Λιγουρική γλώσσα) είναι ένα
ακανόνιστο τμήμα της ακτής της ανατολικής Ριβιέρας της
Λιγουρίας που βρίσκεται σε έδαφος της επαρχίας της La Spezia
μεταξύ Πούντα Μέσκο και Πούντα ντι Μοντενέρο. Η ζώνη
αποτελείται από πέντε χωριά τα οποία ονομάζονται από
τα δυτικά προς τα ανατολικά: Monterosso al Mare, Vernazza,
Corniglia, Manarola, Riomaggiore.
Η ακτογραμμή, τα πέντε χωριά και οι γύρω
ακτογραμμές αποτελούν μέρος του εθνικού
πάρκου, μνημείου Παγκόσμιας κληρονομιάς
της UNESCO. Χάρη στα γεωγραφικά
χαρακτηριστικά της περιοχής, οι Cinque Terre
θεωρούνται ένα από τα πιο όμορφα παράκτια
ιταλικά αξιοθέατα για το μοναδικό φυσικό
τους σκληρό και τραχύ περιβάλλον, το οποίο
μαλακώνει από την κατασκευή των
αναβαθμίδων και των ζωνών καλλιέργειας, οι
οποίες κατεβαίνουν προς τη θάλασσα με
απότομες πλαγιές. Το έργο του ανθρώπου στο
πέρασμα των αιώνων έχει διαμορφώσει το
έδαφος δημιουργώντας τις περίφημες
πεζούλες στην πλαγιά προς τη θάλασσα,
λόγω της ιδιαίτερης
γεωργικής τεχνικής
που επιδιώκει να
εκμεταλλευτεί όσο το
δυνατόν περισσότερο
τις απότομες πλαγιές
που οδηγούν στη
θάλασσα. Έτσι έχει
δημιουργηθεί ένα
από τα πιο
χαρακτηριστικά και
συναρπαστικά τοπία
της Λιγουρίας.
Μονοπάτια, τρένα και
βάρκες συνδέουν τα
χωριά καθώς
αυτοκίνητα φτάνουν
με μεγάλη δυσκολία.
Το Cinque Terre
αναφέρεται σε
έγγραφα που
χρονολογούνται στον
11ο αιώνα.
Cinque Terre https://el.wikipedia.org/
11. Η Κόρδοβα είναι πόλη στα νότια της Ισπανίας. Στα ελληνικά
απαντάται και ως Κορδούη ή Κορδύβη στις αρχαίες πηγές[2][3].
Βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Γουαδαλκιβίρ και αποτελεί
πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας της Κόρδοβας. Έχει 325.453
κατοίκους και είναι έδρα επισκοπής.
Η πόλη ιδρύθηκε από τους Ρωμαίους το 169 π.Χ. και ονομαζόταν
Corduba (εξελλ. Κορδούη), πρωτεύουσα της επαρχίας της Βαιτικής, η
πρώτη αποικία που ίδρυσαν οι Ρωμαίοι σε εκείνη την περιοχή. Ο
Στράβων μας πληροφορεί ότι δυο ήταν οι μεγαλύτερες σε δόξα και
ισχύ πόλεις της Χερσονήσου: η Κόρδοβα, που ιδρύθηκε από το
Κλαύδιο Μάρκελλο, και τα Γάδειρα, η πρώτη λόγω του εδάφους και
της έκτασής της και η δεύτερη λόγω του εμπορίου της και της
συμμαχίας της με τους Ρωμαίους.
Το όνομα της πόλης μάλλον έχει καρχηδονιακή προέλευση. Λόγω
του μεγάλου αριθμού ευγενών ανάμεσα στους αποικιστές, η πόλη
κέρδισε τον τίτλο της Πατρικίας. Τον 1ο αιώνα π.Χ., η πόλη βοήθησε
τους γιους του Πομπήιου εναντίον του Ιουλίου Καίσαρα, στον οποίο
όμως κατέληξε μετά την μάχη στη Μούντα το 45 π.Χ., οπότε και
εκδικήθηκε την αντίστασή της, οδηγώντας στη σφαγή 20.000
κατοίκους. Ο επίσκοπος Όσιος από την Κόρδοβα συμμετείχε στην
οικουμενική σύνοδο της Νικαίας, το 325, καθώς και στη σύνοδο της
Σαρδικής, το 343. Από τη ρωμαϊκή εποχή της πόλης σώζονται η
ρωμαϊκή γέφυρα, ο ναός του Κλαύδιου Μαρκέλλου κ.ά. Μετά την
πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, από τον 5ο μέχρι και τις αρχές
του 8ου αιώνα την πόλη κατείχαν Βησιγότθοι βασιλείς, αλλά μέχρι
τον 8ο αιώνα άρχισε να κερδίζει έδαφος η ισλαμική εξάπλωση από
τη Βόρεια Αφρική και το 711 καταλήφθηκε από τους
μουσουλμάνους. https://el.wikipedia.org/
Κόρδοβα
12. ΜΝΗΜΕΙΑ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ
ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΕΥΚΗΣ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΣΤ΄ ΤΑΞΗ
Εκπαιδευτικός: Χρύσα Κοκορίκου
ΤΜΗΜΑ: ΣΤ3
ΘΕΜΑΤΙΚΗ: ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
ΥΠΟΘΕΜΑΤΙΚΗ: Παγκόσμια και Τοπική
Πολιτιστική Κληρονομιά
ΤΙΤΛΟΣ: «Τόποι των Παραδόσεων και των
Θρύλων»