Εργασία στην Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή (ΚΠΑ)
4ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΧΑΙΔΑΡΙΟΥ / Γ' ΤΑΞΗ
by: Γεωργία Κυρίτση
Διονυσία Κουλοσούσα
(Σημείωση: περιέχει το εξής βίντεο η εργασία η οποία ενδέχεται να μη εμφανίζεται : https://www.youtube.com/watch?v=YxD_MxYiAc8 )
-2014-
2. ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ
H θανατική ποινή αποτελεί ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα της αντι-
εγκληματικής πολιτικής, ως προς την ορθότητα και τη σκοπιμότητά της. Οι γνώμες
σχετικά με τη νομιμοποίηση της εσχάτης των ποινών διίστανται, με τους νομικούς και
τα δημοκρατικά κράτη να τάσσονται αναμφίβολα κατά, ενώ τα τριτοκοσμικά, ως επί
το πλείστον, κράτη και μια μερίδα του κόσμου να τάσσονται υπέρ.
Είναι γεγονός ότι σε χώρες όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν ακόμα
άγνωστες λέξεις, η θανατική ποινή και συχνά με βάναυσο τρόπο, επιβάλλεται με
ιδιαίτερη ευκολία και, μάλιστα, ακόμα και για ιδεολογικούς–πολιτικούς λόγους. Στον
πολιτισμένο κόσμο παράλληλα, μία μερίδα πολιτών θεωρεί ότι η θανατική ποινή
συνιστά μια μορφή συναισθηματικής δικαίωσης και ικανοποίησης των συγγενών του
θύματος καθώς και εκδίκηση για το ειδεχθές έγκλημα που διαπράχθηκε, ενώ κάποιοι
τη δέχονται ως μέσον περιστολής και πρόληψης της εγκληματικότητας. Η Νομική
επιστήμη όμως, έχει από καιρό απορρίψει τη θεωρία περί παραδειγματισμού ως
σκοπό της ποινής, η οποία παραπέμπει σε μεσαιωνικές ή ταλιμπανικές πρακτικές.
Ας σημειωθεί, εξάλλου, ότι πουθενά βάσει στατιστικών στοιχείων δεν έχει αποδειχθεί
ότι η θανατική ποινή αποτελεί το πιο αποτελεσματικό μέσο για την καταστολή του
εγκλήματος ή της πολιτικής βίας. Τα ποσοστά εγκληματικότητας στις χώρες που
εφαρμόζεται δεν έχουν μειωθεί, ούτε καν σε περιόδους όπου οι καταδίκες αυξάνονταν
αισθητά.
3. ΙΣΤΟΡΙΑ
Η θανάτωση εγκληματιών ήταν πολύ συνηθισμένη στο παρελθόν, από την αρχαιότητα μέχρι τον
20ό αιώνα. Ένα πρώιμο γνωστό παράδειγμα θανατικής ποινής είναι η ύπαρξή της στον κώδικα
του Χαμουραμπί, την 2η χιλιετία π.Χ. στη Μεσοποταμία. Στην Αθήνα, κατά την αρχαϊκή εποχή,
προβλεπόταν από τους νόμους του Δράκοντα. Οι συνηθέστεροι τρόπος θανάτωσης στην
αρχαιότητα ήταν η σφαγή, ο αποκεφαλισμός κλπ. Κατά την ρωμαική εποχή διαδόθηκε σε όλη τη
Μεσόγειο η μέθοδος της σταύρωσης και του κατασπαραγμού από τα θηρία. Στον Μεσαίωνα και
στην πρώιμη νεώτερη Ευρώπη, μεταξύ άλλων, με θάνατο στην πυρά τιμωρούνταν όσοι
θεωρούνταν αιρετικοί και οι κατηγορούμενοι για μαγεία.
Σε πολλούς πολιτισμούς συνυπήρχαν διαφορετικά είδη θανάτωσης, ανάλογα με το διαπραχθέν
έγκλημα, διότι κάθε είδος είχε συνήθως διαφορετικό συμβολισμό. Για παράδειγμα, στην
Ευρώπη, ο θάνατος δι' απαγχονισμού θεωρείτε εξευτελιστικός και προβλεπόταν για ληστές, σε
αντίθεση με τον αποκεφαλισμό, που θεωρείτε ευγενής τρόπος θανάτου, κατάλληλος για
αριστοκράτες. Οι αιρετικοί καίγονταν στην πυρά διότι, σύμφωνα με τις αντιλήψεις της εποχής, η
φωτιά ήταν μέσο κάθαρσης.
Οι περισσότερες εκτελέσεις στην ιστορία, και ακόμα και σήμερα σε κάποιες χώρες, γίνονταν
δημοσίως, ενώπιον πολλών θεατών, για παραδειγματισμό και για επίδειξη της δύναμης του
κράτους.
4. Σήμερα, η θανατική ποινή έχει καταργηθεί στις περισσότερες χώρες του κόσμου, υπάρχουν
ωστόσο αρκετές που ακόμα την εφαρμόζουν, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα. Υπάρχουν διάφορα είδη
θανατικής ποινής, ανάλογα με τους νόμους των χωρών οι οποίες την εφαρμόζουν. Παραδείγματα
είναι:
Τυφεκισμός
Θανατηφόρος ένεση
Ηλεκτρική καρέκλα
Απαγχονισμός
Λιθοβολισμός
Αποκεφαλισμός ή καρατόμηση
Παλαιότερα είδη θανατικής ποινής είναι:
Ανασκολοπισμός
Διαμελισμός
Εντοιχισμός
Κατασπαραγμός από ζώα
Καταβαράθρωση
Καύση
Σταύρωση
5.
6. •Στην Ελλάδα, η θανατική ποινή καταργήθηκε επισήμως νομοθετικά το 1993 και συνταγματικά το 2001.
Ωστόσο, η τελευταία εκτέλεση στην χώρα μας είχε πραγματοποιηθεί το 1972. Τα ξημερώματα της 25ης
Αυγούστου εκείνης της χρονιάς, ο Βασίλης Λυμπέρης, έχοντας κάψει ζωντανούς την πρώην σύζυγό του, την
πεθερά του και τα δύο του παιδιά στο σπίτι τους στο Χαλάνδρι, καταδικάστηκε και εκτελέστηκε σε πεδίο
βολής στο Ηράκλειο. Τρόπος θανάτου ήταν η εκτέλεση από δωδεκαμελές απόσπασμα.
•Σε 140 χώρες σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία δεν είναι πλέον σε ισχύ η θανατική ποινή.
Το 2010 πιστεύεται ότι εκτελέστηκαν θανατοποινίτες σε 21 χώρες, το 2011 σε 18 χώρες και το 2012
σε 21 χώρες. Τουλάχιστον 2.390 άνθρωποι εκτελέστηκαν στη διάρκεια του 2008 σε 25 χώρες και
άλλοι 8.864 βρίσκονται στη σειρά περιμένοντας τον θάνατό τους με εκτέλεση. Οι περισσότερες
εκτελέσεις (1.718) έγιναν στην Κίνα. Στη διάρκεια του 2007 σε 24 χώρες (το 88% σε Κίνα, Ιράν,
Πακιστάν, Σαουδική Αραβία και στις ΗΠΑ), εκτελέστηκαν 1.252 άνθρωποι έναντι 1.591 εκτελέσεων
το 2006.
7.
8. Η θανατική ποινή αποτελεί αντικείμενο ποικίλλων συζητήσεων και διαφωνιών, καθώς άπτεται
πολλών ζητημάτων, όπως η ηθική, η αποτελεσματικότητά της, η ικανοποίηση του αισθήματος
δικαιοσύνης κλπ. Οι πολέμιοί της την θεωρούν απάνθρωπη, με το επιχείρημα ότι κάθε
ανθρώπινη ζωή πρέπει είναι σεβαστή και αναφαίρετη, ακόμα και αυτή ενός εγκληματία. Από εδώ
προκύπτει και το επιχείρημα ότι, αφού η αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής είναι πράξη άδικη και
αξιόποινη, το ίδιο ισχύει και για την ίδια την θανατική ποινή, διότι είναι αφαίρεση της ζωής ενός
ανθρώπου. Ένα επιπλέον επιχείρημα είναι πως εκεί που η θανατική ποινή εφαρμόζεται
αποδεικνύεται η ανικανότητα του συστήματος για πρόληψη τέτοιων πράξεων καθώς και για
επανένταξη εκείνων που τις πραγματοποιούν. Οι υπέρμαχοί της, αντιθέτως, πιστεύουν ότι είναι
κατάλληλη για εγκλήματα όπως ο φόνος ή η παιδεραστία, και ότι η θανάτωση του εγκληματία
προσφέρει την μέγιστη δυνατή ανακούφιση στον κύκλο του θύματος
9. •Τον έκαψαν το 1670, τον αθώωσαν το 2014
Το Γκλατινί, ένα χωριουδάκι της ανατολικής Γαλλίας, αποκατέστησε χθες έναν Εβραίο ζωέμπορο που, αν και
αθώος, καταδικάστηκε σε θάνατο πριν από τρεισήμισι αιώνες για τη δολοφονία ενός νηπίου. Ο Ραφαέλ Λεβί,
που καταγόταν από το γειτονικό χωριό Μπουλέ, καταδικάστηκε σε
θάνατο και κάηκε ζωντανός στις 17 Ιανουαρίου 1670 στο Μετζ για την απαγωγή και τη δολοφονία ενός
αγοριού 3 ετών
•Βασανιστικά αργά εκτελέστηκε στις ΗΠΑ θανατοποινίτης
με νέο κοκτέιλ φαρμάκων
Οχάιο
Σε ασυνήθιστο μάκρος τράβηξε εκτέλεση θανατοποινίτη στο Οχάιο με νέο «κοκτέιλ» φαρμάκων, που
χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά. Η οικογένεια του κατάδικου σκοπεύει να προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Ο
Ντένις Μακ Γκιρ είχε καταδικαστεί σε θάνατο για το βιασμό και τη δολοφονία της Τζόι Στιούαρτ το 1989,
νεόνυμφης και εγκύου.
