2. De volgende morgen is Nora om elf uur nog steeds in een diepe slaap. Ze hoort zelfs Daphne niet jammeren die nodig een flesje wil omdat ze honger heeft. Ze hoort degene die naast haar in bed had gelegen niet heel stilletjes uit bed kruipen.

3. Maar dan, als ze een gil uit de woonkamer hoort, schiet Nora omhoog. “Daphne!” is het eerste wat ze zegt. Dan pas kijkt ze naar de lege plek naast zich en voelt meteen de eenzaamheid en leegte opkomen. Het was zo fijn om weer met iemand samen te zijn. Samen dingen kunnen delen. Al was het maar voor één nacht.

4. Nora staat langzaam op en voelt een hevige hoofdpijn opkomen. Ze kan zich niet herinneren dat ze alcohol op had gehad. Met één oog kijkt ze op de klok en ziet dat het al half twaalf is! Snel schiet ze een badjas aan en loopt naar de woonkamer. Daar ziet ze tot haar schrik dat Paul Daphne al uit bed heeft gehaald en nu met haar op de grond zit te spelen.

5. Daphne heeft haar meteen in de gaten. “Mammie!” roept ze en steekt haar handjes uit. Paul kijkt met een ruk om en er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. Hij staat meteen op. “Goedemorgen, schone slaapster!” zegt hij. Nora negeert hem en loopt naar Daphne.

6. Ze tilt haar op en geeft haar een kus. Dan kijkt ze Paul aan. “Ik werd wakker van haar gegil en jij was nog in een diepe slaap dus heb ik haar maar uit bed gehaald en wat te eten gegeven. Ik hoop dat je dat niet erg vind?” Nora schudt haar hoofd. Ze is nog steeds verbaasd dat Paul hier nog is. Paul loopt naar de koelkast en haalt er een bord uit. “Ik heb al wat pannenkoeken gebakken voor het ontbijt. Ik hoef ze alleen nog op te warmen.”

7. “Pankoek!” roept Daphne meteen en begint met haar handjes te zwaaien. Nora lacht en zet haar snel in haar kinderstoel. Dan draait ze zich om naar Paul. “Wat lief dat je daaraan hebt gedacht. Maar het had niet gehoeven hoor.” Paul wuift haar argument weg. “Natuurlijk wel! En ik kan nog best lekkere pannenkoeken bakken hoor!” zegt hij met een brede grijns.

8. Hij loopt naar het fornuis en zet het gas aan. “Ik dek de tafel wel,” zegt Nora en haalt borden en bestek uit één van de keukenkastjes. Daphne zit Paul aanwijzingen te geven over hoe ze haar pannenkoek het liefste wil. Nora moet lachen als ze het kleine meisje hoort kletsen. Gelukkig kunnen Paul en Daphne het goed vinden samen.

9. Als de pannenkoeken weer warm zijn, legt Paul ze op twee borden en zet ze op tafel neer. Ook Daphne krijgt haar pannenkoek en valt meteen aan. Nora kijkt verbaasd naar haar laptop. “Ik kan me niet herinneren dat het daar gisterenavond ook stond?” Paul kleurt rood. “Jawel, daar heeft hij heel de avond gestaan,” zegt hij met zijn gezicht gericht naar zijn bord.

10. Nora haalt haar schouders op en valt aan op haar pannenkoek. Ook Paul begint aan zijn ontbijt, maar eigenlijk heeft hij geen honger meer. Hij moet in het vervolg wat voorzichtiger zijn! “Ik moet straks nog wel even naar huis, maar vanavond kan ik weer langskomen als je wilt?” vraagt Paul.

11. “Gezellig. We hebben voor vanavond toch niets in de planning staan en ik denk dat Daphne het ook wel heel leuk zal vinden als je vanavond weer langs komt.” Nora glimlacht. “Ik ook. Ik begin er al bijna aan te wennen,” zegt Paul met een knipoog. Na een tijdje hebben ze alle drie hun ontbijt op en stapelt Nora de borden op.

12. Paul staat ook op en pakt het bord met pannenkoeken en zet die in de koelkast. “Voor later. Dan kun je altijd nog iets eten als je geen zin hebt om te koken.” “Wat lief, dank je!” Nora glimlacht naar hem en loopt naar Daphne. “Klaar meisje? Dan gaan we lekker in bad.”

13. “We zijn zo klaar hoor,” zegt Nora als ze zich weer op Paul richt, “zet de tv maar aan als je wilt, of je gaat op de laptop. Kijk maar.” Paul knikt en zegt dat hij even op de laptop gaat. “Ik moet nog wat mailtjes checken.” Nora verdwijnt met Daphne de badkamer in. Paul voelt even opluchting door zich heen gaan maar dat duurt niet voor lang. Hij moet nu snel zijn voordat ze weer terug komt.

14. Hij gaat achter de laptop zitten en zet hem snel weer aan, net als een paar uur geleden. Toen werd hij bruut verstoord door Daphne die als een gek om een flesje zat te roepen. Paul glimlacht als hij eraan terug denkt. Ze is een geweldig meisje en hij was dan ook meteen dol op haar. Hij zou het niet erg vinden om haar elke dag uit bed te moeten halen.

15. Voordat hij te ver gaat dromen over hem en Nora samen met Daphne in een groot huis, gaat hij op zoek naar de bestanden die hij eerder had willen kopiëren op een USB-stick. Hij had de opdracht gekregen om zo veel mogelijk bestanden die hij maar kon vinden op een USB-stick te zetten. Waarom weet hij niet, maar toch doet hij het. Voor een flink berg geld.

16. Nora zit nietsvermoedend op haar knieën Daphne in bad te doen. Samen zingen ze liedjes en spetteren ze met water. Het is Daphne’s één van haar favorieten bezigheden en kan er wel uren in zitten. Ook Nora geniet ervan als haar dochtertje zoveel plezier heeft. Zelfs als de man die eigenlijk op haar zit te wachten in de woonkamer.

17. Na een tijdje heeft Paul dan toch de bestanden gevonden die hij eigenlijk wilde hebben. Hij kopieert ze en zet even later de laptop weer uit. Het liefst wil hij er nu meteen vandoor gaan, maar dat kan hij niet maken tegenover Nora en Daphne. Maar het zit hem toch nog steeds niet lekker dat hij dit nog steeds doet. Als hi genoeg geld heeft, dan houdt hij ermee op. Maar voorlopig…

18. Na tien minuten wachten, komt Nora met Daphne op haar arm de woonkamer weer binnen. Paul zit netjes op de bank de krant te lezen en legt hem weer weg als hij Daphne naar hem hoort vragen. “Paulie? Wil je met me komen spelen?” vraagt ze met haar allerliefste stemmetje. Helaas moet hij haar afwijzen. Het is nu echt tijd om weer te gaan.

19. Tot Nora’s verassing is Paul helemaal aangekleed, waarvan ze zeker wist dat hij de kleren de avond daarvoor niet aan had gehad. Wist hij…? “Nee, schatje. Paulie gaat naar huis, maar vanavond komt hij weer terug.” “Hier is thuis!” zegt Daphne wijs als ze een pruilmondje heeft opgezet. “Nee liefje. Paul heeft een eigen huis. Maar wat hij al zegt; hij komt vanavond weer met jou spelen.” Paul geeft Daphne een kus en loopt daarna naar Nora. Hij streelt haar wang.

20. “En als je wilt wil ik vanavond ook wel met jou spelen hoor,” zegt hij met een knipoog. Nora voelt de opwinding weer in haar buik opvlammen. Ze voelt zich weer wee worden, net als de avond daarvoor. “Dat bewaren we dan wel voor s ’nachts,” zegt ze. Ze ziet in zijn ogen weer de opwinding groeien. “Ik ga maar voordat ik me straks niet meer in kan houden.”

21. Paul geeft haar nog een laatste kus alsof het zijn laatste is. Hij mist haar nu al en aan Nora te zien en te voelen, heeft ze precies hetzelfde. Pas als alles rond is, gaat hij Nora ten huwelijk vragen. Hij wil de rest van zijn leven met haar en Daphne leven én misschien met nog meer kinderen. Nadat hij haar los had gelaten, zegt hij gedag tegen Daphne en vertrekt.

22. Diezelfde avond zit Nora met Daphne op de grond haar woordjes te leren. Alleen heeft Daphne er minder zin in dan zij. “Kom op, meisje. Nog een paar en dan mag je naar bed.” Nora ziet aan haar dat ze al moe begint te worden. Maar het meisje wilt nog niet naar bed, totdat Paul er is.

23. Dan horen ze iemand op de voordeur kloppen. Paul wacht totdat er iemand open doet. Die paar uurtjes hebben echt veel te lang geduurd en hij is blij dat hij eindelijk weer bij Nora kan zijn. Hij hoort een gilletje aan de andere kant van deur en Paul kan een glimlach niet onderdrukken.

24. Nora doet de voordeur open en trekt hem naar binnen. Hij omhelst haar alsof ze elkaar al jaren niet hebben gezien. Ook Daphne trekt zichzelf aan zijn been omhoog en klemt zich aan hem vast. “Nou, wat een welkom! Zo wil ik elke dag wel thuiskomen met twee geweldige vrouwen,” grijnst Paul.

25. Nora lacht. “Ik anders ook wel. Het heeft echt veel te lang geduurd,” fluistert ze in zijn oor. Ze laten elkaar weer los en Nora pakt Daphne op om haar naar bedje te brengen. “Ga maar alvast op de bank zitten. Ik kom zo. Zeg maar welterusten tegen Paul!” “Tusten,” zegt Daphne braaf en laat zich gewillig door haar moeder naar bed brengen.

26. Paul kijkt naar Nora’s achterkant en weer voelt hij de kriebels in zijn buik opborrelen. Maar het zijn niet de goede kriebels, weet hij. Ergens zit het hem dwars dat hij dit allemaal doet en hij weet nog steeds niet wat Michael allemaal van plan is. Hij deed koel en afstandelijk en Paul heeft het idee dat hij hem niet meer in vertrouwen neemt.

27. Als Nora weer terug is, gebaart ze dat ze buiten wilt gaan zitten. “Het is nog best warm buiten, ook al is het herfst.” Paul loopt achter haar aan en twijfelt of hij haar niet de hele waarheid moet vertellen als hij eenmaal al het geld bij elkaar heeft gehaald. Maar dan bestaat er een grote kans dat ze bij hem weg gaat.

28. Ze gaat zitten en kletsen over Daphne, het weer en Nora’s solicitatie. “Ik was gisteren helemaal vergeten te vragen hoe het was gegaan. Dus vertel…” Nora begint te vertellen over het gigantische gebouw, de mensen, Mark die bij haar op school had gezeten. “Ahaa, daar heb je al een voorsprong. Al helemaal omdat jullie vroeger vrienden waren geweest.”

29. “Ik weet het niet zeker. Ik weet nog dat hij vroeger een oogje op me had en vaak ruzie had gekregen met Michael – mijn ex-man – om mij. Ik hoop niet dat hij het mij kwalijk gaat nemen omdat ik voor Michael had gekozen. En nu heb ik jou.” Paul knikt twijfelend. “Je moet in ieder geval je hoofd hoog houden. En er zijn nog talloze leuke banen voor jou weggelegd als het deze niet word.”

30. “Dank je. Je bent positiever dan ik ben,” zegt Nora en legt haar hand op tafel. “Ik weet echt honderd procent zeker dat jij die baan krijgt, Nora. Dat móet gewoon!” Nadat Paul die worden had uitgesproken valt zijn hoog ineens op de rijtjeshuizen achter Nora. Hij ziet gewoon dat ze in de gaten worden gehouden.

31. Paul slikt en weet niets meer te zeggen. Heel zijn humeur is omgeslagen. “Zullen we naar binnen gaan? Je kijkt alsof er storm op komst is,” zegt Nora bezorgd. Haar ogen nemen hem onderzoekend op. “Ik heb een beter idee. Zullen we samen in bad gaan?”

32. Een paar minuten later draait Paul de kraan open van het bad. Hij wacht totdat het water de juiste temperatuur heeft en kleed zich dan om. Nora staat achter hem en kleed zich ook langzaam uit. Ze vond het gelukkig een goed idee en zo kan Michael hen niet meer in de gaten houden. Hij begint nu echt de zenuwen te krijgen van die man.

33. Als ze allebei hun kleding uit hebben getrokken, stapt Paul als eerste in bad, gevolgd door Nora. Het heerlijke warme water omsluit hun lichamen als een hete deken. “Hmm, heerlijk. Ik kan zo wel uren liggen met jou samen.” “Ik ook, schatje. Dit gaan we vaker doen.”

34. “Vind je het trouwens leuk om van de week langs te komen om Daphne’s verjaardag te organiseren. Ik heb de bovenbuurvrouw, Bella, ook gevraagd. Dan hoef ik niet alles alleen te doen en dan zie ik jou weer.” Paul heeft daar wel oren naar. “Gezellig.” Nora sluit haar ogen en laat haar hoofd op Paul’s schouder rusten. Dit is de hemel.