2. Հերան հաճախ է վիրավորանքներ կրում իր
ամուսնուց՝ Զևսից։ Այնպես պատահեց, որ
Զևսը սիրեց գեղեցիկ Իոյին և, Հերայի
աչքերից թաքցնելու համար, նրան կով
դարձրեց։ Բայց դրանով շանթարձակը
չկարողացավ փրկել Իոյին։ Հերան տեսավ
ձյունաճերմակ Իո կովին և Զևսից
պահանջեց, որ իրեն նվիրի այդ կովը։ Զևսը
չկարողացավ մերժել Հերային։
3.
4. Իսկ Հերան, դառնալով Իոյի տերը, նրան հանձնեց
հարյուրակնյա Արգոսի հսկողությանը։
Տառապում էր դժբախտ Իոն, ոչ ոքի հետ չէր
կարող խոսել իր տառապանքների մասին, կով
դաոնալով՝ նա զրկվել էր խոսելու ձիրքից։ Անքուն
Արգոսը հսկում էր Իոյին։ Զևսը տեսկանչեց նում
էր նրա տառապանքները։ Նա իր մոտ
որդուն՝ Հերմեսին ու հրամայեց, որ նա փախցնի
Իոյին։
5. Հերմեսը մի ակնթարթամ սուրաց դեպի այն լեռան
գագաթը, ուր հարյուրակնյա Արգոսը հսկում էր Իոյին։
Նա իր խոսքերով քուն բերեց Արգոսի աչքերին։ Ու հենց
որ նրա հարյուր աչքերը փակվեցին՝ Հերմեսը դուրս
քաշեց իր կեռ սուրը և մի հարվածով կտրեց Արգոսի
գլուխը։ Իոն ազատության մեջ էր։ Բայց Զևսը դրանով էլ
չփրկեց Իոյին Հերայի ցասումից։ Աստվածուհին հիմա էլ
հրեշային մի բոռ ուղարկեց նրա հետևից։ Իր սոսկալի
խայթով բոռը երկրից երկիր էր քշում տառապանքներից
խելացնոր թշվառ Իոյին։ Ոչ մի տեղ նա հանգիստ չէր
գտնում։Նա շատ տառապանքներ կրեց, շատ վտանգներ
տեսավ մինչև Եգիպտոս հասնելը։ Այնտեղ, Նեղոսի
բարեբեր ափերին, Զևսը նրան տվեց նախկին
կերպարանքը։ Եվ նա մի որդի
ունեցավ Էպափոս անունով։ Նա դարձավ Եգիպտոսի
աոաջին թագավորը և նախահայրը հերոսների այն մեծ
սերնդի, որին պատկանում էր նաև Հունաստանի
հերոսներից մեծագույնը՝ Հերակլես։