Domingo A

1. 30 xullo 201730 xullo 2017
17º Tempo ordinario –17º Tempo ordinario –
AA
(Mateu 13, 44-52(Mateu 13, 44-52 ))
José Antonio PagolaJosé Antonio Pagola
Presentación: B.Areskurrinaga HCPresentación: B.Areskurrinaga HC
Euskaraz; D. AmundarainEuskaraz; D. Amundarain
Música: QuietudMúsica: Quietud

2. O Evanxeo recolleO Evanxeo recolle
dúas brevesdúas breves
parábolas deparábolas de
Xesús cunhaXesús cunha
mesma mensaxe.mesma mensaxe.
En ambosEn ambos
relatos, orelatos, o
protagonistaprotagonista
descobre undescobre un
tesourotesouro
enormementeenormemente
valioso ou unhavalioso ou unha
perla de valorperla de valor
incalculable.incalculable.

3. E os dous reaccionan do mesmo modo:
venden con alegría e decisión o que teñen e
fanse co tesouro ou a perla.
Segundo Xesús, así reaccionan os que
descobren o reino de Deus.

4. Ao parecer, Xesús teme que a xente oAo parecer, Xesús teme que a xente o
siga por intereses diversos, sen descubrirsiga por intereses diversos, sen descubrir
o máis atractivo e importante:o máis atractivo e importante:
ese proxecto apaixonante do Pai queese proxecto apaixonante do Pai que
consiste en conducir a humanidade cara aconsiste en conducir a humanidade cara a
un mundo máis xusto, fraterno e ditoso,un mundo máis xusto, fraterno e ditoso,
encamiñándoo así cara á súa salvaciónencamiñándoo así cara á súa salvación
definitiva en Deus.definitiva en Deus.

5. Que podemos dicir hoxe despois de
vinte séculos de cristianismo? Por que
tantos cristiáns bos viven pechados
na súa práctica relixiosa coa
sensación de non ter descuberto neladescuberto nela
ningún «tesouro»?ningún «tesouro»?

6. Onde está a raíz últimaOnde está a raíz última
desa falta de entusiasmo edesa falta de entusiasmo e
alegría en non poucosalegría en non poucos
ámbitos da nosa Igrexa,ámbitos da nosa Igrexa,
incapaz de atraer cara aoincapaz de atraer cara ao
núcleo do Evanxeo anúcleo do Evanxeo a
tantos homes e mullerestantos homes e mulleres
que se van afastando dela,que se van afastando dela,
sen renunciar por iso asen renunciar por iso a
Deus nin a Xesús?Deus nin a Xesús?

7. Despois do Concilio, Paulo VI
fixo esta afirmación rotunda:
«Só o reino de Deus é absoluto.«Só o reino de Deus é absoluto.
Todo o demais é relativo».Todo o demais é relativo».
Anos máis tarde, Xoán Paulo IIAnos máis tarde, Xoán Paulo II
reafirmouno dicindo: «A Igrexareafirmouno dicindo: «A Igrexa
non é ela o seu propio fin, poisnon é ela o seu propio fin, pois
está orientada ao reino de Deus,está orientada ao reino de Deus,
do cal édo cal é
xerme, signo e instrumento».xerme, signo e instrumento».
O papa Francisco vénnos
repetindo:
«O proxecto de Xesús é
instaurar o reino de Deus».

8. Se esta é a fe da
Igrexa,
por que hai
cristiáns que nin
sequera oíron falar
dese proxecto que
Xesús chamaba
«reino de Deus»?

9. Por que non saben que a paixón que animouPor que non saben que a paixón que animou
toda a vida de Xesús, a razón de ser e otoda a vida de Xesús, a razón de ser e o
obxectivo de toda a súa actuación, foiobxectivo de toda a súa actuación, foi
anunciar e promover ese proxectoanunciar e promover ese proxecto
humanizador do Pai: buscar o reino de Deushumanizador do Pai: buscar o reino de Deus
e a súa xustiza?e a súa xustiza?

10. A Igrexa non pode
renovarse desde a súa
raíz se non descobre o
«tesouro»
do reino de Deus.
Non é o mesmo
chamar os cristiáns a
colaborar con Deus no
seu gran proxecto de
facer un mundo máis
humano que vivir
distraídos en prácticas
e costumes que nos
fan esquecer o
verdadeiro núcleo do
Evanxeo.

11. O papa Francisco estanos a dicir que «o
reino de Deus nos reclama».
Este grito chéganos desde o corazón
mesmo do Evanxeo.
Temos que escoitalo.

12. Seguramente, a decisión máis importanteSeguramente, a decisión máis importante
que temos que tomar hoxe na Igrexa e nasque temos que tomar hoxe na Igrexa e nas
nosas comunidades cristiás é a denosas comunidades cristiás é a de
recuperar o proxecto do reino de Deus conrecuperar o proxecto do reino de Deus con
alegría e entusiasmo.alegría e entusiasmo.

13. A DECISIÓN MÁIS IMPORTANTE
O Evanxeo recolle dúas breves parábolas de Xesús cunha mesma mensaxe. En ambos
relatos, o protagonista descobre un tesouro enormemente valioso ou unha perla de valor
incalculable. E os dou reaccionan do mesmo modo: venden con alegría e decisión o que teñen e
fanse co tesouro ou a perla. Segundo Xesús, así reaccionan os que descobren o reino de Deus.
Ao parecer, Xesús teme que a xente o siga por intereses diversos, sen descubrir o máis
atractivo e importante: ese proxecto apaixonante do Pai que consiste en conducir a humanidade
cara a un mundo máis xusto, fraterno e ditoso, encamiñándolo así cara á súa salvación definitiva en
Deus.
Que podemos dicir hoxe despois de vinte séculos de cristianismo? Por que tantos
cristiáns bos viven pechados na súa práctica relixiosa coa sensación de non ter descuberto nela
ningún «tesouro»? Onde está a raíz última desa falta de entusiasmo e alegría en non poucos
ámbitos da nosa Igrexa, incapaz de atraer cara ao núcleo do Evanxeo a tantos homes e mulleres
que se van afastando dela, sen renunciar por iso a Deus nin a Xesús?
Despois do Concilio, Paulo VI fixo esta afirmación rotunda: «Só o reino de Deus é
absoluto. Todo o demais é relativo». Anos máis tarde, Xoán Paulo II reafirmouno dicindo: «A Igrexa
non é ela o seu propio fin, pois está orientada ao reino de Deus, do cal é xerme, signo e
instrumento». O papa Francisco vénnos repitindo: «O proxecto de Xesús é instaurar o reino de
Deus».
Se esta é a fe da Igrexa, por que hai cristiáns que nin sequera oíron falar dese proxecto
que Xesús chamaba «reino de Deus»? Por que non saben que a paixón que animou toda a vida de
Xesús, a razón de ser e o obxectivo de toda a súa actuación, foi anunciar e promover ese proxecto
humanizador do Pai: buscar o reino de Deus e a súa xustiza?
A Igrexa non pode renovarse desde a súa raíz se non descobre o «tesouro» do reino de
Deus. Non é o mesmo chamar os cristiáns a colaborar con Deus no seu gran proxecto de facer un
mundo máis humano que vivir distraídos en prácticas e costumes que nos fan esquecer o
verdadeiro núcleo do Evanxeo.
O papa Francisco estanos a dicir que «o reino de Deus reclámanos». Este grito chéganos
desde o corazón mesmo do Evanxeo. Temos que escoitalo. Seguramente, a decisión máis
importante que temos que tomar hoxe na Igrexa e nas nosas comunidades cristiás é a de recuperar
o proxecto do reino de Deus con alegría e entusiasmo.
José Antonio Pagola