1. Palabra de Vida
Xullo 2012

2. «Pois a quen ten daráselle ata sobrarlle;
pero a quen non ten, aínda o que ten se lle quitará»
(Mt 13, 12).

3. Con estas palabras Xesús responde aos seus discípulos,
que lle preguntaron por que falaba mediante parábolas.

4. El explícalles que non a todos lles é dado coñecer os misterios
do Reino dos Ceos, senón só ás persoas cunha boa disposición
para acoller as súas palabras e vivilas.

5. De feito, entre os que o escoitan hai algúns que,
voluntariamente, cerran os seus ollos e os seus oídos, polo cal
“vendo non ven, e oíndo no oen, nin entenden”.

6. Son aqueles que ven e escoitan a Xesús, pero, pensando que xa
coñecen todas as verdades, non cren nas súas palabras e nos
feitos que as confirman.
E así acaban perdendo tamén o pouco que teñen.

7. «Pois a quen ten daráselle ata sobrarlle;
pero a quen non ten, aínda o que ten se lle quitará»
(Mt 13, 12).

8. Cal é, pois, o significado
desta frase de Xesús?
El invítanos nela a abrir
o noso corazón á Palabra
que veu anunciarnos, e da que
nos pedirá conta
ao final da vida.

9. Os escritos evanxélicos amósannos que o anuncio
desta Palabra se sitúa no centro de todos os desexos
e de toda a actividade de Xesús.

10. Vémolo ir de cidade en cidade, polas rúas,
polas prazas, polos campos, ás casas, ou ás sinagogas
para anunciar a mensaxe da salvación, dirixíndose a
todos, pero especialmente aos pobres,
aos humildes, e aos marxinados.

11. El compara a súa Palabra coa luz, co sal, co lévedo, cunha rede
botada ao mar, ou cunha semente esparexida na terra; e dará a
súa vida para que se estenda o lume que a Palabra contén.

12. «Pois a quen ten daráselle ata sobrarlle;
pero a quen non ten, aínda o que ten se lle quitará»
(Mt 13, 12).

13. Xesús espera, da
Palabra que
anunciou,
a transformación
do mundo.

14. Por conseguinte, non acepta que, fronte a este anuncio, se
poida permanecer neutral, morno ou indiferente. Non admite
que un don tan grande, unha vez recibido, poida quedar
inoperante.

15. E para subliñar esta
esixencia súa, Xesús
reafirma nesta frase unha
das súas leis, que está na
base de toda a vida
espiritual: a quen pon en
práctica a súa Palabra, El
introducirao cada vez máis
nas riquezas e nas ledicias
incomparables do seu reino.

16. Pola contra, a quen descoida a súa Palabra,
Xesús ha de quitarlla, confiándoa a outros
para que a fagan frutificar.

17. «Pois a quen ten daráselle ata sobrarlle;
pero a quen non ten, aínda o que ten se lle quitará »
(Mt 13,12).

18. Polo tanto, esta Palabra de vida ponnos en garda contra
unha grave falta na que podemos caer: a de acoller o Evanxeo
converténdoo, tal vez, nun mero obxecto de estudo, de admiración
ou de discusión, pero sen poñelo en práctica.

19. En cambio, Xesús espera de nós que acollamos a súa Palabra e que a
encarnemos no noso interior, transformándoa na forza que impregne
todas as nosas actividades para que, deste modo, a través do
testemuño da nosa vida, sexa aquela luz, aquel sal, e aquel lévedo que
pouco a pouco transforme a sociedade.

20. Durante este mes, entón, consideremos unha calquera das
moitas Palabras do Evanxeo e poñámola en práctica.
Enriqueceremos a nosa ledicia con outra ledicia.

21. «Pois a quen ten daráselle
ata sobrarlle; pero a quen
non ten, aínda o que ten
se lle quitará»
(Mt 13,12).
“Palabra de Vida”,
Texto de: Chiara Lubich, escrito en 1996
Este comentario da Palabra de Vida tradúce a 96 linguas e idiomas,
incluído o galego, e chega a varios millóns de persoas en todo o mundo
a través da prensa, radio, televisión e internet.
Pode ser tomado da revista “Ciudad Nueva” edición española
no número correspondente a xullo 2012
onde tamén se encontrarán experiencias e outros artigos
de interese sobre a espiritualidade da unidade.

22. Nota do Secretariado de Catequese de Santiago de Compostela para
o curso 2011-12, cuxo lema do proxecto, uníndose á diocese, é:
“A PALABRA DE DEUS, CORAZÓN DA CATEQUESE”:
“Temos comprendido que nosa diocese e o mundo necesita unha
cura de Evanxeo porque só a Boa Nova pode devolverlle a vida que
lle falta. Por iso invítasenos a vivir a Palabra de Vida, ou de
calquera outro modo a Palabra de Deus, por exemplo a que se
proclama cada domingo na celebración da Eucaristía”.
Sexamos evanxeos vivos, palabras de vida, outro Xesús!, e así
imitaremos a María Santísima, a Nai da Luz, do Verbo: a palabra viva.
“A nós non nos abonda con vivila cada un pola súa conta; é necesario ademais que
nos comuniquemos mutuamente as nosas experiencias sobre ela. Así
evanxelizarémonos como individuos e como comunidade: somos Xesús cada vez
máis, individualmente e colectivamente” (C.L.).
Comunicádenos a luz que recibides desde a Palabra e a vida que se vai
construíndo en vós desde ela. (podedes facelo por correo electrónico:
catequese@planalfa.es ou eugenio-gonz@terra.es). GRACIÑAS.