2. «Se amades os que vos aman, que facedes de máis?
Os pecadores tamén aman a quen os aman a eles»
(Lc 6,32).
3. A Palabra de vida
deste mes
está tomada do
Evanxeo de Lucas.
4. Forma parte desa longa serie de ditos de Xesús
que, no Evanxeo de Mateo,
se corresponde co sermón da montaña.
5. Nesta serie,
como se sabe,
Xesús describe as
esixencias do Reino de Deus
e os trazos
que caracterizan os
que pertencen a el, os
cales se inspiran
e se orientan
a imitar ao
Pai celestial.
6. Neste versículo
Xesús chama
os seus discípulos
a imitar a Deus Pai
no amor.
Se queremos ser
fillos seus, debemos amar
o noso próximo
do modo
coma El ama.
7. «Se amades os que vos aman, que facedes de máis?
Os pecadores tamén aman a quen os aman a eles».
8. A primeira característica, a que máis distingue o amor de
Deus Pai, é a súa absoluta gratuidade.
Nisto contraponse radicalmente ao amor do mundo,
9. o cal se basa na correspondencia e na simpatía (amar os
que nos aman ou nos son simpáticos),
10. mentres que o amor do Pai celestial é totalmente
desinteresado: entrégase ás súas criaturas
independientemente da resposta que poida chegar.
11. É un amor cuxa natureza é tomar a iniciativa
e comunicar todo o que posúe.
En consecuencia, é un amor que constrúe e que transforma.
12. O Pai celestial ámanos non porque sexamos bos e
espiritualmente belos, e por tanto merecedores de atención
e benevolencia; ao contrario, ao amarnos crea en nós
a bondade e a beleza espiritual da graza,
converténdonos en amigos e fillos seus.
13. «Se amades os que vos aman, que facedes de máis?
Os pecadores tamén aman a quen os aman a eles».
14. Outra característica, do amor de Deus Pai é a súa
universalidade. Deus ama a todos indistintamente. A súa
medida é a ausencia de todo límite e de toda medida.
15. Por outra parte, este amor seu non podería ser gratuíto
e creativo se non estivese totalmente proxectado
ondequeira que haxa unha necesidade ou un baleiro que
ateigar.
16. Precisamente por iso o Pai celestial ama tamén a eses
fillos que son ingratos o rebeldes ou están afastados; é
máis, séntese especialmente atraído cara a eles.
17. «Se amades os que vos aman, que facedes de máis?
Os pecadores tamén aman a quen os aman a eles».
19. Comportándonos
como verdadeiros fillos
do Pai celestial,
é dicir,
imitando o seu amor,
sobre todo
nas características
que temos subliñado:
a gratuidade e a
universalidade.
20. Procuraremos amar tomando a iniciativa,
cun amor xeneroso, solidario, aberto a todos,
especialmente cara aos baleiros que podemos atopar
ao noso arredor.
23. Deixándonos guiar por esta Palabra de Xesús, veremos
con ollos novos e cun corazón novo
a calquera próximo que pase ao noso carón en calquera
ocasión que nos ofreza a vida diaria.
24. E por ondequeira que pasemos (familia, colexio, lugar
de traballo, hospital etc.), sentirémonos empuxados
a ser dispensadores deste amor que é proprio de Deus
e que Xesús trouxo á terra,
o único capaz de transformar o mundo.
25. «Se amades os que vos
aman, que facedes de máis?
Os pecadores tamén aman a
quen os aman a eles aman»
(Lc 6, 32)
Texto de Chiara Lubich, publicado en Ciudad Nueva,
n. 274 (2/1992), p.33.
O comentario da Palabra de Vida tradúcese a 97 linguas e idiomas,
acadando a varios millóns de persoas en todo o mundo a través da prensa, radio,
TV e vía internet. Pode verse tamén na revista “Ciudad Nueva” con experiencias
vividas por cristiáns dende ela.
Texto de Chiara Lubich, publicado en Ciudad Nueva,
n. 274 (2/1992), p.33.
O comentario da Palabra de Vida tradúcese a 97 linguas e idiomas,
acadando a varios millóns de persoas en todo o mundo a través da prensa, radio,
TV e vía internet. Pode verse tamén na revista “Ciudad Nueva” con experiencias
vividas por cristiáns dende ela.
26. e en concreto, durante este mes, ¿qué voe a hacer para que
o Plan Pastoral vaea adelante?
27. Nota do Secretariado de Catequese de Santiago
de Compostela para o curso 2012-13:
Temos comprendido que a nosa diocese e o mundo necesita unha cura
de Evanxeo porque só a Boa Nova pode devolverlle a vida que lle falta.
Por iso invítasenos a vivir a Palabra de Vida, ou de calquera outro modo
a Palabra de Deus, por exemplo a que se proclama cada domingo
na celebración da Eucaristía”.
Sexamos Evanxeos vivos, palabras de vida, outro Xesús! E así
imitaremos a María Santísima, a Nai da Luz, do Verbo: a palabra viva.
“A nós non nos abonda con vivila cada un pola súa conta; é necesario
ademais que nos comuniquemos mutuamente as nosas experiencias sobre
ela. Así evanxelizarémonos como individuos e como comunidade: somos
Xesús cada vez máis, individualmente e colectivamente” (C.L.).
Comunicádenos a luz que recibides desde a Palabra e a vida que se vai
construíndo en vós desde ela (podedes facelo por correo electrónico:
catequese@planalfa.es).
Sede felices. Feliz e evanxélico ANO DA FE.
“Creo, Señor, pero aumenta a miña fe”.