ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΙΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ - ΑΘΗΝΑΙ 1982

1. ~~PΘOΔO
....- ΙΑ
~
ΚΑ'Ι
ΑΙΡΕ·ΣΙΣ
"ΑQθQα καΙ σχόλια άναφεQόμενα εΙ~
την σύνχρονον atQeaLν το;; Ο Ι κ ο 'Ό­
μ ε ν ι σ μ ο;; καΙ την μενάλην ε'όθύ­
νην των κοινωνούντων άμέσω~ fι έμ...
μέσω~ μετ' αi?τη~. .
"Eκδoσι~ πεQιοδικο;;: Ο AΓIOPEITH~
ΑθΗΝΑΙ1982

3. .....
ΟΡΘΟΔΟ ....­ ΙΑ
ΚΑ'Ι
ΑΙΡΕΣΙΣ
"ΑρθQα καΙ σχόλια άναφεQόμενα etg
την σύνχρονον αίQεσιν το;; Ο ι κ ο ,,­
μ ε ν ι σ μ ο;; καΙ την μενάλην ε';Ο'6- <
νην των κοινωνούντων άμέσωg iΊ έμ-
μέσωg μετ' m,τηg. .
.'Έκδοσιg _πε@ιοδικο';: Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ:
ΑθΗΝΑΙ1982

5. 'OίJτε γάρ Ααν lχωμεν δ6γιματα μΑν δρθά, 8Ιou
δε άμελωμιεν, δφελος ήμίν loτaL ΤΙ· οί)τε !έάν (δΙον
Ifχοντες, των δρθών ;ΟΟγ.μάτων άμελωμεν,κερδ(i­
ναΙ τι χΡήσιιμον καΙ πρός σωτη ρΙαν f)'μετέραν δι.>-.
νησόμεθα. n Ροσήίκει Υάρ, ·εΙ GouλOιιμε'θα καΙ γε­
έννης ~εUΘΕρωeηναι καΙ ~ασιλε{ας ~'Γtιτυχείν" άμ­
φοτέρωθεν Koσμείoιθcxι, ,καΙ ~μάτων όρθότητι,
καΙ 6(00 έπιμeλJεΙςX.
"ΑΥ.' SΙωάwης Χρυσόστομος
(CQμιλ. ιγ 'ε1ς τήν Γένεοιν)

6. ·eί:. τού:. έπί ό!Jέιcιcoυ ι-ιαρτυΡΚ0'a ντα:.
.~~ιopεΙτα:. :JΙαΤέριι:.
τό παρόν fο"υιc~ι"ω:. ιί~ιεpoϋτaι.·

7. ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ
CQ 'A1tόστoλoς των έRινων <btoιστέλiλωι.v πρός ΦιλΙ1t­
11Π1οf:ouς την δμώVΙΙ1μιαν ~ιτtΊσroλήιv τιou κ:αΙ l1tιBuμωlv νά
Svl;σχόση ·αόror)ς ιε:ίς την KαtlάI XpU()t't1Oν ζωήν, f) δ1to{α
τόν .KαlUpόY έΙΚJείνoνέσήμαΙΙΛε 'κιαlθηιμιειριΝΌV μcφτόριov,
TΑVίι~ει έν έvθoυσιOJOtμφ .KIQίΙ 'Π'ύστιει πολλ;η: «CIΟτ.ι f);μ.ίν
έχaιρισθη τό &πi.ρ Χρισroo, οό μό.ov τό ·ειΙς σ.όrcbv 1tt­
σσεόειν, άλλα καΙ τό ό-ττέρ ·αόttoO πόισχιει:ν:.! Aύrό δε
«το δττθρ ΧριστΟΟ» έ'ρμηνε;ιJωy gινας ιμιεγιόιλα; άμολοΥη­
της ,καΙ Is.ρaιoτη'c; τΩιv (ειρών της 'Bκ:κLλ.ησίJας Π~ραrδό­
σeu:ιv, δ μέγας θε·ό!δωρος δ ΣiτΌuδί-:tης, γράφει: «ςγ'11έρ
Xιpuσroϋ γαρ καΙ δια Χ,ριστ6ν, &rr:έρ οδ τό τrqειιν 'I'tά..
σχα»! .
~,Οντως ~Iραίoς λόγος ~ξ ~ραJίων, :καΙ δσΙOJΚων χει­
λέων π:ροψερ6μJEJVος! ΤΟ -rnό1σχειν ίmιέρ Χριστοϋ, ·σημαί­
νει ίδια την πάισχoulOαν ύπειρ αίYroO ψυχην, Π'άlσχα! M.ή~
1tως τα ΊJδιαδέν εψαiλ.λε καΙ ~ναις άιλλος μuμητης -roϋά~
γίου θειdδ~ρou, δ παλυς Μελέτι:ος δ ~αιληlσιώτ/ς ,με.ρι­
κούς αΙΩVες άιργό11ερα;
«cγ'Π!ξρ Υάρ λόγον ~ηθώς έOTΙΙV f) ΘUμηιδ{ια
ην δ Xρuσn::Oς τΌίς δι' αίπbν παιvθάrvouoι τocx;ρέχε:ι·
IKΆV τις συγκρίνειεν αύτην προς την των 1tρoιm::r.rόρων,
'καΙ τqpό της 1t'<ΧΙρcxιeάισεως, ιεϋ.ΡΙι διτολη,ν -καΙ 1tiλιεΙω 1».
MOIΚiάριιαι δντως ΨU~αI(, ~UΘειρωθείσαι τ{1);v Ύ'1 WωιY
καΙ ιμ6AOV των oόΡΑV(ων rέπL1CoθoOOαι διηΜΘκως. ποο
~μIf!ΡOΙV οΙ ιμ:υμηταΙ των oόραvoφρΆvΩΝ ~κιε(νων ~,

8. οϊ σrroίoι lζων καΙ άνέ1WεOν δια τόν Χριοτόν καΙ την
'EXlKλη1σίαrv του; 'Ελάχιστοι καΙ σπΑVιώτατOΙ οΙ τοιοΟ­
τroι, .κCX!θάτtειρ όόισει:ς έν έρήμφ...
Τό ΤΡαΥιικώίΙερον ένπροικειιμένφ εΤναι, δτι ένφ οΙ
υίοΙ τοΟ φωτός, τα όποτι:θέμιενα «φωτόμΟΡφα τέκνα της
'ΕΚικλησίας» -τιαρoυσι:άlρuν την ~έρω θλι6ερά1v εΙ­
'κ6να, ~νrιθέτως οΙ υΙοΙ τou «ΙOJιωνος τoίrrou», οΙ άνθρω­
1t'OL δη:λJαδη 'JtoU -δεν ~xoυν ούιδειμίαν σ:χέ.σιν 'JrρOς την
'Εκ:κληισίcw καΙ τηιv ζωήν τoQι mευμκxroς, 1τ01ρouσιάζOν­
ται δλ01UΡόθυιμιοιι Kcn ζέoνttες διά να έΤCOJληιθεόση δ λό­
γος τοσ ,Κ:υρίou: «οΙ υΙοΙ τοο αΙώνος τοότou φρονυμώτε­
ροι ύτctρ τους υΙούς τou φωτός εΙς τ/ν yιειvεCw τηιv έαυ­
των ε-UΣιν» (ΛιΚ. 16, 8).
ΚαΙ όντως! 'Αναρίθμητοι τUγχάνouν οΙ έξ aόfr{}w
ΚΟ1θηιμιερινως «ά:πΣΘVΉOKOντες» ιεΙς διαφόρους έπuκιvδό­
νους άτcOCJt[l~άς, ΠΡOκιει:μέιvou να πρcxmxτιεόσoυv την έ­
δαφιJKηιν ό2Κtε!pα!ιότητα της 'ΠIpotσKαIΙΡOU 1t:arrpίδoς των, η
.το καΙ oυχv6rreρoν, VΆ έπι~oι.M.ευθoϋv την ~ξαρτησ(ΑV
έτέρας 'Π1CX't1ρίJδος! Αί ·μυστιικαΙ 61tηlpsaίICXL των διarφ6ρων
Κρατών άμιλοΟν -σαψέισι:ατα έν ~ρoκιe~μένφ. cH ΆVωιτέ­
ρω σύιΥιΚιρισις πpαKCXiλιεί, -π:ρέ1ttει νά προκαλΏ, το έιρόθη­
μα ε'Ις τάς 1tΌJρειcXς δλΩΙV τωιv ρασοφόρων, των όρθο­
δόξων ρασοφόρων τη-ς έ1tοχης .μιας.,
Διότι δεν εΤναι lμuκ.ρόν πράγιμα να θοοιάζη δ &λλος
την lμίαν καΙ -μΟ'V'01δuκη ν ζωήν του, -n::ρα1<JΕl
uμένου l!cX έ1fΙ­
τUχη την lδολοφοv(cxιv τ:οΟα' ~ι!' -rnoλιτυκoϋ <Xvτι1tάλou,
~ την ΠΟIJκ(λην 'K'OJτCXIOκ6πευσιJν της οuασιδή1tOτ€ χώίρας,
οί δέ (μοναχοΙ καΙ -κληlρυ~o~, οΙ τη-ς ,ΕΚ!κληισuα1ς σιτΡCXΤιω­
ται καΙ ά:ξιωιματι:κοι(, να ,μη ταλιμιoιOv vS
άνo[lξouv τό σrό­
-μα των ,ένανr(oν των συγχρόνων ίrrτ1ox)μευτων τC:ιv ιε­
ρών δογιμόπων -καΙ Παρcxιδόσεών της Ι
'λ/λα fJ ΤραΥl!κότης των ~ΜSΕ·ρών μας δέν σταιμoπ~
ε'νrαOιθα. Ο'ί άν<ι:Πέρω «υΙοΙ τΌΟ ψωιτ'δς» οόχΙ lμόνον 1OC(­
ραμέΛOUV όιδΡΟΜείς καΙ ~διάrφoΡOΙ ένώ1'cιoν της ικη,ρuτ­
ταμέ!VYJς:ΚOJκ.οδοξΙαςτων fJiμEpώv lμας, της παναιρέσεως
-6­

9. wO Ο Ι κ ο u ιμ ε ν ι α ιμ ο ϋ, ~ ζωηρεόouν καΙ i­
νερyoπoιOOνrταιμόνον δτΑV πρ6κιει-rcxι vΆ G.έγξouν συν­
:1 ofιέλφoυς των, tμoναχoό<; 1ωΙκληp1lΚοός, τroό ΙτόΛιμιη­
~ σαν να <mάσoυν. τό φράiyμα της σιΩΤCΗς καΙ νά διεικδι­
·κήσουν ναμ~μως τά δικαιώματα της όpθdδόξOO συνει­
δή.σιεως, ά'yΩΙVιζόιμενoι ίmE..ρ τω-ν tειρών καΙ όσΙων της 1[Ι­
σrεώς ιμας. Τά: yεγoιvότα της cI. Μσνης 'Eισφι)'μένou καΙ
αΙ 1tΟl1κtλαι κα:τα"ιnέισεις των -ΑΥιορειτων Ζηλωιτών d:­
~ ~~uφov tκιpραιotv των άνωτθριω, δια τόν
-ΑΎ ΙQρεΙΤlJκον τoιM.άχισroν χωρον.
ΕιΙς τΌσlπό, δυσmJιχως, έτcΙ1tEIδov 'ΚΙ'ΛΕίται καΙ 1') δρα­
στηριότης της d1κ~αιδη,μαΤKης θεολογίας Ι Ούτε Τχvoς πα,.
ρouσΙαις της εlΙς τον στί~ της ιKαtλης δμολογΙας· Φιιτι..
θέτως ιμιάλισrα wyχ{M)uv 1tIλiείσται αΙ τrειρι1tτώσεις της
1Ολήροος ouμτroρεόσιε.ώς της ιμε την O~KouμεYισt'υKήν &­
1tOO't'α!σ(αιν των ήμερων ,μας, τιλήν ,μιας - ΔuΌ 1tεIριπττώ­
σεων, 'καΙ ·σlJτώνέ'ν'τόc:; του στιεγιαrνoϋ χώρου της άι.ρο­
φροισύνης καΙ της :μιονιοιμε.ρε(ας .κινουμένων.•.
ΚαΙ ένω ε1ιναι άληθές δτι δ·UΑ τΟν όpθ6δof.pv Σλα­
~I!KOν 'κ6αμον δ έΚ'κλησιαστυκ:ός lιστaΡtίKός τοϋ 'μέλλο","
-ιΌς θα ·ευΡη Ικανούς -καΙ -δ ιαφόρους λόγιους να τΟν δι­
Kαιoλoγήσr] 'διά τηιv σημιφιVΉrν του <hι'rΙ:KανoνυKην σrά­
σιν, δια την -Ελλαδι'Κήν 'Βκκλησ(αν δμιως -ιτοίον δυκαιο­
λΟΥητικ,όν θό: -ιτρoσKoμ~σn; Τό ·μόνον ~σως πού θα τοϋ
ά'πομένη νά σηιμειώσnεIναι, δτι 1'). diλλoτp[ωσ[ς της ~'K
των Π,αραιδόσεωv καΙ της γρaιμιμης των ΠICXτέρωιν, ώφεΙ­
λετο εΙς την φθοιράν 'ΟΟύ ύτcέmη αϋτη ~K της σn:ouδης
καΙ έτcυμoρφώσεωc; 'JtλεΙστων '~K των σt'Eλεχωrv της εΙς
τήν αΙρεΤιJKήιν Δ,οοw - προσόν d:παραΙτητoν διιά: τούς .
&πoψη.φtoιx; ·Καθηγητά;ς τί1:ιv θεοιλΟΥι:κων Σχολών! ­
καΙ τήν ·διαοτροφήν έν σuιvιεχιε'(~ τoQ -ιταpαιδoσtαlKoϋ φρο­
νήιμια:roς τοϋ Λσοϋ Ικ των άνωrτέρω λDγάfxi:ιv, τη i:rtL­
KOUΡ(~ δuσtυχώ<; καΙ των θρησκευτικΩV ΌΡΥανώοε­
ων. ΤΟ τελεuταίoν το σηl~ειoϋιμεν 1μειτ.α μεγάλης πικρί­
ας, διότι γνωρΙζοιμεν πολύ κ.αλ.ώς δ1totαν θλι6εράν καΙ
άξΙOKCXΤάKρΙΤOV σrά1σιν .έτή.ρηισαrν .d:π!ό της Ανάρξεως ~­
-7­

10. δη τοΟ l')ιμEρoλ.oy ΙQ3ΚoιQ, ,σχίOJιατoς μέ~ρι :της O!ήμε,ΡOΙV Ι
ταmxρόιμοιια συμι5αίνooιv :διuστυ'Xωe; καΙ ειίς αύτήν
την «~AιΚjρ61roλιν της ~Oρθoδoξίας», το CI Αγιον ~Ό,ρoς" τό
CΟ1tοίον, ινφ d:τrό την 'μια μερια διακηρύσσει τολιμη­
ρως δτι άικιοίλ.ουθεϊ«τήν ~Kρα(;φνως όρθάδοξov Υ ραμ­
μήν», <bτo την άλιλην άιδια:φορεϊ τcλή,ρως καΙ σιγ~ ακ.Αv­
δαλωδCι)ς ένώ~ΙOΙV τη'ς «y~μνfi τn.κιεφαλΌ~ Kη:ρυrτoιμέ­
νης ικ.αΚdδοξίαςόπιο του OίIΚιE(OU ιέΤCUOKότcιouτου, τώ O~.
ΠιατριάΡχου Δηιμητρί:οο, :'διωKΩΙV συγχρόνως 1tO~K(λως
τους διCXIφωιvoϋντας 'ΠίρΟς την άνωιτέ-ρω ΠOρε(Αv του ά­
ΥΙΟριε:(ταις 'Παtrέ;ρα:ςΙ .
Είι8Ιε ή &vάΥvω(τις των έ1tIOIμtνων ·σελ·ιδώιν νά έξu­
mUστι ώρuσμέΎας, έικλΘκτας. Kαrrα τα ~ ψυχάς, αϊ δ­
1tΌίαιι 'ΚαλΌ τη 1t(mEL -ιταραιμένoυv ειΙσέτι έν KOινΩVΙ~ j
μεrrά της αίρέJσιεως, ώστε 'ΚCXιΙ την έ'Αδεικόπην' «Φτσrειχι-1
ζουσαι έιαuτlά!ς της 1tρό<; τόν KOJλoύ.μεVΑV 1~:rτ:ί.σ!κorJroιν 'Κοι­
νων(ας~ ~ι:ωθoϋν της -ιτρε.τroόσtη.ς ,ε1ς όρθoδόξouς τιμης
1tαiρcX τοϋ δυκαιακ.ρΙτου θεΟΟ..'λιμήν.
.~~.
_..~.... ..... . ;110'
.1".. .,. ...
,,
• i
-8­

11. ...':
Ι:1
.1'
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τά άKOλoυθoιϋνrα ·κεΙμιενα τοΟ 1tαρόντος 'μι:κροϋ !ρ­
ΎOU ~ξετάlζouιv 'έξ. αόοτη ρας ό:πόψεως "t1C> ,μέγα θέιμα τού
διαλόγου ·Ο·ρθοΙδοξΙας καΙ Πo:τc ιισμΟΟ , ώς δuεiμoρφώθη
oδroς κατα την τελιευταCιαv δειΚιCXε~ίOJl (1971 :- 1981,(1-)
καΙ ~διαιτέριως την lμεΥάλ.η1V εάθόνην των -KOΙΙVωrvoόν­
των 6pθ1oiδ6ξων IlJ!ετά τΟΟ 1tε1tt'ωικό't'oς ~δη Φαvαιρ(ou Ι
ΚαΙ έτνφ tι .κιατά θεόν gνωσις άιτστιειλιεί ζωηίριάν έπι­
θuιμJ(αv συνόλης της 'Oρθoιδoξf!αx;, εόχoμΈΙVΗς #.ν τft θε(~
αύτης Aε,t"OOUρyt~ «τούς -reε"Πλανηιμέvouς t"JtwάyαyE καΙ
σόναψοΥ τη άy!(~ Σου -ΚιαtθoλΙΙKΏ καΙ 'AιrnαστOλυKΌ Έ'Κ­
Κ!ληισΙ~~, ιέν τούτοις ούιδέΠCYr.ε θά έ-rτιτρέΨΏ ΤΊ Ιδία την
μίξιν της 1tλάvης -μετά της ,Aληθει(ιcxς, έΤCΙ τφ σnωrrrφ
ι}(-αΙ ιμδνφ 'μιας ψευδΟΟς, καΙ άν'τορθιαδόξου ένώσεως.
cH 8Κ της ίO"tlOρ(ας πείρα τυγχάν-ει πλιουσιωτάιτη t1rl
του 11pακιε~μένou. CΟσό1κις A1tIε,~ειρήθη ΤQιιαό'της 'μOlρφίiς
Ι!νωοις, όφιη-yιoιuμένη ~τoι ά.1cό ΟΚΟ'ΠΙΟός d1λλιoτρ(oυς τΟΟ
Ύνιησίou' EόcX'yγιειλυκoί} 1tιείψαroς καΙ της τωrv άγΙων
Π,ατέόΡΩΙV tειρας διδαrσΚJα:λίας, dm:έ~εν olικ.τρότα:τα. 'Ε·
'Πι1&ληθείισα: δΙς διά &Ιας (Λυών, Φλωρειvιτ(α),. 1tάραυτα
d"rε:κ.η.ρόχθη 1tιCXρά τΟΟ- γνηοίou 1UOuμv{ιοο CXΌτης, τού 'Ιτι­
οτοϋ «Λαού τΟΟ θεoo~, τού lκlαΙ «φύλOlKoς~ δντ'ως της
«'Πo:ρatδdθευσης πΙσrεως:.. .
Ε!Ις' ~ δντως 11DVη.ρας δ~ως fιιμέρcxς ΤΊμων, κ.ρψα­
σιν Κυρ(οο &vεξιειρεuvήτοις, τό λιευμιμα τOOrο της εόσε­
6ε(ας, «6 νέος 'IσΡCXΉ~ τη.ς Χάρι1.Ός» .έικOiλot&ώθη σφό­
δρα:, ΙσχΙVΙ;ν ειLκόνια ιδιaισώζωιv τη.ς τcό!λαι σφριγώ!σης σ:lJ­
~ ΔUVΌΙμιεως 'καΙ TtcxρρηισΙας. .
ΠιεΡΙΌριJOθένιτων των διιδαιακάλων του έν πολλοίς,
·-9­

12. εΙς ρήματα εόσε&ιολογ(ας καΙ ξηιρας ~&Ι:Kης, dmεξέ­
ΝΩΣΑv σiπav της OOν<Xiμoγ'ενoUς κόμης του, της γνησΙ­
ας ·Ορθοιδόξου παραδόσεως, προκαλέισαντες οδτω και­
νoφαvii λυμον ·~ν τη ·E.1<ικλησ(~ τοΟ ΧριιοτοΟ, λιιμόν πα­
τερικης δΙίδcxιOKαλΙας καΙ ~ιoτ/ς.
410 άνωτέρω λιμός ,συν τη χευμαρρώδη ,εΙΟΡΟΌ των
πολιτιοτιικων ΙπιτεόqεωνΙξεθήλwε 1tλή'ρως την έναrrτo­
με{νCXΙΣαν πνιευματιικ6τητα καΙ άγ,ωv Ι;ΟΤUΚ6τη τα της «λαί­
κης» ;εόσειιε(ας, άρκouμένης τΜ.έον εΙς μΙαν κατά Κυ­
ριοικήν c-rnapαιKoλoOOηισtv» της θείας Λειτουργίας καΙ
τήν τυπιικήν ·8κτέλιεισιν τΩV ~pyων της άyόmης ...
K~αΙ ~νφ το πό1λαι, αΙ τιτάνειαι ·συγl~ρoόσεις πρός
την αΤρεσιν των ,μεγάλων της 'Βκ:κληισΙας ΠOΠέpcλ>ν, συν­
είχαν τας :καρδΙας κ:αΙ τήνσκέψιν. των 1tιιστωv, σήιμερον,
φa&ρόν 'καΙ εΙτcείν, ού μόνον δ λαός, άλ/Jά ούδέ οΙ ποι­
μένες ·αύτΟΟ ΙτrιδεΙ'Kνόouν' τήν d:'τταιτoυμένην ύ1tlΟ των
καιρών ~(δρασιν καΙ Εύσ!Υγ'ελιΙκήν όμολιογίαν πρΟς
ύ11!ε.ράισrτιισιν της Kινδι.nΛευoόσ'ης cmxρOlκαταlθtήlκης:. Ι
Ούτως tι ΙΙΕlκικλησΙα τοΟ Χ.ριστου, προδιΟΟμ:ένη «φι­
λήματι Ιερφ» ύπο των ΆVαξ(ων AίJτ/ς 1tVε:υιματuκων τα­
γών, άγεται δεσμία καΙ ΆVΕΛεlόθεΡOς πρΟς :μΙαν de fa­
cto ~νωσιν 'μετα των αίρεΤΙ'KΩV 6μολοΥιων της Δόσεως,
καθ'δν Xρόνσv QίΙ ΘSματOφόλO]1<!ες των CΟσίων Της, δ­
ταν δέν άyvoιoUν τα τελοόιμιενα, έπUΚΡOΤOOίY ταΟτα δοο­
λιO'TC:ρεπως Ι ΝOνrως, «i)ιμαύ.ρωται Κανόνων ~κ.ρ((5ιεια, ~­
ξιouσί~ τοΟ άμαρτάνε ιν πολλΏ... ά1μφ ~βoλoς ή 1tΙστις, &­
γνοια ικcrrακέχuται των ψυχων, δια το μuμιείισ'θcxι την ά·
λήΙθειαv τοό<; δσλOOνr.ας τον λόγον έν KακoυργΙ~. (Μ.
Βασ..t1t. 92).
•Aiληθως πολλοΙ καΙ ,δειιvoΙ οί Ι~θρoΙ τοΟ Σταυροϋ,
&λα :μέyι:σroς πΆVΤων δ Σιωνισμός, δ οίονιεΙ «ΦUσυKOς:.
άν't'Ιπαλoς τού ΕυαΥγελΙou, δστις ση'μιειω.τέον, διευθό­
νιει άπά:σας τας σκσr(ouς καΙ ~ΑντιχΡΙσrouς δυνάμεις
της σήμερον, καΙ δ δ1τοίος ~ν τφ προσώπφ τα) ουΥχρό­
voo Mασoνuσtμιoϋ καί ΟΙκουμενlJOμοΟ, έξαπέιλυσε την ;μ:ε­
γαλυτέ,ραν 'Κα/α του •λρνίοuέ1t(Jθεσιν.
-10­

13. "Ι
'."
Τάό,Ρ9όιδοξα «fryLa: των άy(ωv~ ιμoλwθέντα ~δη iικ
τ/,ς κοινωνίας των 'Πατριαρχείων ΚωνJM.ως καΙ Μ.όσχας
'με"tlόl τοΟ αΙρε:τlJΚοΟ 1'[CXΠιolμ.OO, -ΙΤΡοκαλοΟν την δ:μετρον
θυμηδΙΑV των ~1t'ιτελωv τού t-rrapάτOU ΟΙκουμενισμού,
δστις O'~Kouμενιαμός, ώς -ιτροισφυως ·~λέxιθη, «μή ι.χων
δρια δ ~διoς, &-yων~ται VΆ ~Ε,!αφOJV(σn καΙ κα:ταιστ·Ρέ­
Ψη τα δρια τη'ς 'Εκ,κλησΙας του XριστoQ~ (2) .
,Anιoλότως πιστεόοιμ'Εν δτι ~ των EϋKovσμάχων κα­
κοδοξία ό:ποτελ:εί 'μΙΙΚΡΟΥραφ(αν της lκαται6αιλλομένης
σήμερον π~αιθε,[ας δια τήν δλακληρωτι'Κήν κατα..
σrρoφην της ΟΡ·θΟ·ΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, την ·O'lTιO(Αv
δια τω ιδίου αότοϋ αtματος~θεlμειλtωισεν ό Κύριος, και
οί dί1t' αΙώνος ,μάρτυρες καΙ άμολΟΥηταΙ άνήΥ·ειραν ε.tς
NOJόν 'TtIEρtκαλλοϋς εΌΤCρετoε(ας καΙ ώραι6τητος.
Τό 1tνε'ϋμα της πλάνης καΙ diσιε6ε(ας, άντιληφθέν δ­
τι ~ 1t1Ouκ{λη κατα των Ό.ρθσδόξων 6(α όλ(Υα KOI't'Op.
θοί, ~δίδαfξε:ν τοός συγχρόνους ,-,ιους του σκότους νά
ιμε'Tέρχωvται του λοι1'ά>Ο τας ,μιειθόδouς της «OUνυπάρξε­
ως~, ~σuVΔιαιλλαyης:. καΙ «άΥάπης:., εόνιοοχΙζOY't'ες οδ­
τω κατ' ά:ρχας 'ΠασΑV όΡθ6δοξον μαχιητιικήν δ-ιόJθεσιν,
δεισμιεόoνr:ες άρΥότερoιv ταύτην, καΙ τέλος, ώςσόμμα­
χον -παρασόροντες έν τφ Ιδ(φ αότων ιοτρατo-roέ!δφ, έν
"Π'Ολλοίςμιτροφοροϋσαν ~ d:κσJδηιμαnΚ!1 τηι&έννφ -κεκο­
σμημένην.
·0 του ψε'όδouς πατή·ρ καΙ ύφηγητης ~1Ό dιδόνατov
νά ~λέ1t!1 τ.ά τέικνα της ψωτοιμδρφου'ΕκιιΜησ[ας ~πΙ ·δύο
χι:λι61δας ~τ/ Λα: άναπτόσσωινrαι καΙ ,μιεγα:λouργοϋνt τη
&oηθε(~ της ~ύ'rou καΙ γνηο(ας ΕόαΥΥελlJκης 'Ά­
λη,θεΙαςΙ Έχάρη,k:(!)α(ως, διά τήν d=πiαμάlKΡUνισιν καΙ
ά'π01rλό!vηισιν των «Δ'UΤΙ;Kων ΧΡbοτιανωV:'t ~' et" δσον
όφLoταται sLoέTL ~ ρίζα ύΥιής καΙ ρωμαλέα, ~ 'Αλή­
θεια ούικ .~ξέλι-rnεν ·καί ή τυχόν «'μιετιaικέντριισις~ των 1tIλα­
νηιθέντων παραμένει λΙαν πιθανή.
Κ;ατόπιν τΌότων d:'Πητ€ίro ,μΙα ,δυναμ1Jκή λόσις· ή !Κα­
ταστροφή1<!αί ά:πώλιεια τη.ς ρΙζης Τνα μετ' αύτης έκλεΙ­
Ψη !καΙ η:αισα Eλ1tlc; έ1tιοτροφης των ά'rroKO'Πένrων κλά­
δων!
1-11­

14. Τό σχΈJδιov !τέιθη ·ε1ς 'έφαρμογην μέ τήν όΝατολήν
τοϋ 2000 αΙώνος καΙ ηδη ,αΙ ,έ1tuσημοι ~ΆpxαΙ της ~Oιρ­
θαδοξΙας Kρατoo~αιδέo1μιαι-εΙς τούς Ιστ~ς της δηλη­
τηριώδους άιράχνης τού Ο'~Κ'ΟU(JJενιaμoQ! ΑΙα έλ.1tΙς &­
-ιταμέ-'εΙ· ή OOOΙV το δυνα:τόνΤCXΧυτέρcX 1'Uροε.τοιιμcroΙα τoU
«Λαώ τιοϋ θεοΟ», ό ·δ1τ'οίος καΙιμ6νoc; θό: 'ΔΥVΗθfi να cht­
ΤlJστη εΙς την ΙKη'ΡUΤΤOμένην συγικρητιστιικην ·καινοφωνΙ­
αν, ιθ,ρ α ύ ω ν τούς -δηλητη.ριωδεις Loτooc; CXΌτης
καΙ διατηρών οδτιως dιμόλι.wroν πάισης αtρεΤl1κηc; ΚΟlJvω­
y~ας την 'θειοτάτην αύτοΟ Εύχα:ριστη'ΡΙΟ1κην Τράl'rnειζαv
μέχρι της έρχομένης δευτέρας τοΟ }GPtJσroι1 na:ρouισtac; 1
EΤvαι wανrΙρρητον, δτι κ!αΙ !μΙα μόvoν άπλη σόΥ­
J<ιρισις της 'συyχ,p6νou έ.κ;κληισιαιοτιικης ικαταιστιάσεως καΙ
της τoU 'J'OCX;ρελJθόVtίΟζ τοιαύτης, 6η'μιοuργεί 6αρυτάτην
Kα:'t'ό!θλιψιν εΙς τον ά:ληθη έιρασrήν της ΌριθoδdqUας. Τό
-π:όιλαι, lδιά τηιv τrαρ6ι~ασιν ένός καΙ :μόΛOV t:ερoϋ κανό­
νος, ~στω ά:τιϊλης ήιθuκης τάξεως 'ΚαΙ εύταξίας" έξεγεί­
ρετο 1rληθος κλη,ΡιΙκων καΙ λια·Gκωv, ~yωνιζoιμένων άχρι
δε~μων καΙ φUΛ01Kης, έξοριων καΙ αύτοσ τοΟ θανάrτ'oυ,
μη &ιτοιστελλόντων δμως οόδέ JμέXίΡΙ κεραίας τήν εό­
θαρση όιμοιλογ Ιαν των! 'Απη ύι8Ιυνον το τοΟ Π ροδρ6μου
«οόκ EqsστLOOL» ε·Ις ~ασιλείς κιαΙ Πι<ΧτΡL!άρχας, ούδεν
τι;ροτιιμωVtiες της του' XριDτoO ~Eικ.κλησΙας καΙ της εύ­
νόμου Α.ότ/ς λε ιτουΡΥ (ας !
Σή,μJειΡOν, 'έξ άντιlθέΤOυ, .ένφ «ττιορ9είται σύνολος ή
των Π'ατέρων -διlδCXlOlκαλία 'καΙ τα -rr.epL την ΤΤίισrιν ναυα­
Yba: τιυικνιά, ·σιy~ των εόσεGοιόντών τα στόματα»· ,(Μ.
B~. ,έ1t. 92), ή των ττo~μ.έιvων 1raippTJata, Μην ιέλάχι­
oroτάτωνέξαιρέισεων, ούδέ ίχνη ιδιασώljει ~ωιvισrUΚιη.ς
.-..ιό' - . h Ι ' , - e ",!:vτw:::.. '.δ Ιu.uεσιεως των """Ρχα ων τc:ατερων' τ·α των αΙr--~ωv KU­
ματα δντως lδιεινά 'ΚαΙ 1rοιλλιά καΙ «1δρ6!χος» οόδεΙς...
«Ού γιάρ άγι'ιόείτιε», γ ράψει δ Μ. BασCλειoς,' «δ'rι δηιμο­
σ(α τcρoικε,Ιιμενoι ττασιν, lSon:ε;p οΙ έν τft -θαλόισσn -ιrρό6ε­
&λιηίμένοι ακόητελοι, fιιμ:είς τόν ΘUμόν των αΙρετυKΩV Κι).
'μά:των &ιroδεχ6μιεθα, καΙ 1Τε-ρΙ ήιμα,ς ,ρηγνόμιενοι τα κφ,
τό1t'ιν ήιμων οόκ 'έ1tuκλύζouισι». (2Ε1τ'ΙΟΤ. 203η). Στn!Ειρον
.-12-­

15. δμωις άΡΚΕϊ να όψώσn τις ψωνήν 'διαιμαΡΤUΡkxς, Ιστω
μ,οvαδuκήν καΙ stλuκ.ριVlΙ έvrός τ/:ς ιδαι.μoνιώιδouς χορφ­
δΙας των Οlίικouμενιιστων καΙ των 'έ1t&κρσroόντων άv(x­
κ:αtvιστωv, δια να ·έλiεyx:θti Π~ΡΑUΤα ά:τcό τούς tδιouς
αότοn πουμένας, καΙ τους σuvτηΡηΤ~ΚoUς εΙσέτι, ώς μή
ό1(αδός της άγά1της, ώς «.έξ"tρεμ.lJστή<;~ ·καΙ «δπιερορθό­
δοξος»... ~Όντως «gv ιέσην Ιγικλη'μια: νQ.ν σφoδρC3ς ~κδι­
κοόμιενΟΥ, ή άιKρι;~ης τή.ρη,σις των Πατρικών Πα:Ρα!δό­
σεων» (Μ. Βασιλ. έτcυστ. 243).
Καί ένφ τΌλεuστοι τυyχΆvΣuΝ οί 'Iταρ~ ήμίν θεωρητι­
κοί, rrλεϊστoι οί -δ~α της έν τη &λλ0δα1t'fi έτcιμopφώισEως
αύ~oϋντες, πλιε~στoι οί ,έ1tιlκ,ριταΙ πάση·ς λC{~Kης εόσΕ­
&ε:Lας 'καΙ d:"yωνuσtUΚ6τητος, έν τΟ&ΟΟις oίJδείς . έμφα:vι.
~ται ,έν τφ σιτ.ρατΟ1t:έ6~ της ~αλιλoιμένης εόσει&ε.(ας, 00­
δεΙς ά'ναrrέμνων όρθοδόξως KαΙέΙV ό!ληιθε(~ τας 'Ιτουκ.ι.
λας ι(bλασφημίας των «υίων τ/~ 1tiλάνης:., ούδεΙς 'δηιμο­
σί<iX α/roιδυρόμενoς τόν θανόισιμον ΤΡΑUματUOlμJόν της 'Πα­
POJδoθε.toηc; κληροναμίας των Πατέρων, 1τλήν, το l1tafo
ναλ;CXlμ~όNoι~εv καΙ -π:άJλ t!V, εύCXίρυΘμoτ·άτων έξαιρέισlεων,
ί!κανων πρός σuyΙKρ61η'σιν ·σταγόνος ~νCXYτΙ άντ'vκειμέ­
νου ώKιεΑVOσ... Παρά ταUτια δεν <X1τOίκλιεLεται, εΙς μΙαν
έτέραν ,KUpLαIKYJΙV της :ΟΟ·ρθοδοξ(ας, οΙ ιό:νωτέ'Ρω κύριοι,
να .έκ:φωVΉ,σouν καΙ τον 1tανηΥυιρuκόν αύτη.ς, ~υ οόδε­
μιας κατιαστολης fl αΙδοΟς- εΤναι συνηlθιισμιέvοιειΙς ToQ­
το οΙ άε(τroτε «νυΚ"ΌερινοΙ ιθεοσε6είς καΙ μηδέ:ποτε!ν
φιωrrί τoλιμooνr·ες 1ταρρηισιασθηιvαι». (θ. ΣτoUδ.) .
. ΔIέν δU8ΚJδυκοομιεν τ/,νθέισιν IΚ,ριτοϋ κα:Ι έ'πιικριτοΟ
των .πΆVΤωγ 0Οδέ1t'O't!εαμως θα ~"Jtιτρέψωμεv,δσον '['ό
~φ' ήμίν, νια O'UληθΏ ~ mεuμιατllκη ώ,ραι6της καΙ μονα.·
διικ6της της ~'μJετέρας πΙσt1εως δια των συγχρόνων "Jt'O­
νηρών ιέπιμιξιων lμεrrα των έτιερ0δ6ξωv, 1 δι:α μιας tφ.
CX1μάΡτOU ύΠCXικοηςκαΙ ίm:oταyης ειΙς αΙρετυκην c~Oρθo­
δοξΙαν».
~AryνοοΟν'1t'εuσμόvως οΙ ικαταφρονηται των πατρΙων
δτι fJ αρνησις της ~'Oρθolδόξoo ;συVΕιJδήσεως νά ό:!KoλoιJ..
θtrΊση fι συμιφρoVΉ'σn τrρός Τ'ον ήιθιικόν 'καΙ δογιματι:κόν
-13­

16. χιmτuσμόν των ~μιερων 'μας, σuνιστ~ πρcXξιν σωτήριον
·καΙ θετυκήν, πραξιν διασώσεως ,καΙδιατη:ρήσιεως δ,τι
1tOλuτιιμοτέρou διακ.ρcrr.εί έ1t~ αότοϋ δ γήΟίνος ~ίμων 1t1λα­
νήτης. ΛηαμονΟΟν δτι ~ διακ.ονΙα της όρθi1ς 1t(σrεω(;
διασώζει καΙ την 'Ειθνιικήν Kι~ωτόν, ·Ι{α! δτι οΙ μεγάλοι
πατέρες, Γρηγόριος δ Παλαμας :καΙ Μαρκος δ Eίryενι­
~ός, δια των ~ρω·Gκων ~ώνων των έγέVOVΤO, ού μόνον
diληθείς φΡOUΡOΙ της Όρθο6οξΙας, &λα καΙ παιδcxyω,
γοΙ της όJκoλouθηιoόισης ΠVf:uματtκης ρΙζης τού Νεωτέ­
ρου CΕλληνισμοΟ, δστις έν τφ ΠΡοσώπφ των διέοφζε
την έαυτοΟ ά'rooστOλην άμιγη καΙ διαλόlμ1touσαν (3).
ΚiατηγoρoUν ~μας ώς σκανδαλίζοντας τόν ά1tlλoϋν
λαόν -δια της άvoΙKτης κριτιικης των τ:ελοuμένων(-i), d:­
γvooΟντες λίαν «IδιαKΡΙΤΙΙKως~, δτι καΙ ~ σειρην ιέvoχ~ί
τα ώτα των dιΚOUόvrων, πλήν δμως ύ1tά;ρχει σωτήριος
καΙ εuεΡΥεΤlJκή, ώς δ φUΣΙΙKός πόνος :καΙ δ πυρετός του
dioθενoOVToς, ~ δηλοποιός αδτη ~ΚιφΡOJσ'ις τού ύ-ιτ:oGό­
OKOVΤoς Kι~δόνou.
'Εν τοιαόη] -roερι1tτώσει, dc; έλ:εγχθοϋν οί πρωταΙ­
τιοι τοΟ οκανδό1λou ;καΙ ούχΙ οί φΡOUΡOΙ καΙ έρασταΙ
των δσίων· dc; φραγοΟν τα όi8lόρωτα στόματα των συνε­
χως ~λ01σφηlμoόντωv καΙ ουδόλως αί εύλσΥη'μέναι δια­
μαΡWρίαι των άΥomών-των τας Ιεράς Παραδόσεις της
άΥίας Όρθοδοξίας. .
ΝΟντως πολλοι οΙ 1tIλάvoι καΙ ψευδ01tΡοΨ'ηταΙ της
σήμερον" fJ σύγχυσις EbptOΚIETaL έν τφ κατcxικορόφφ αυ­
της ιμεγαλε.(φ· τα πρ6&ατ.α το{} ΧριστοΟ IKινδυινεόouν
1t!λέoν ού :μόνον εκ της έπιοή'μως κη ρυττομένης κακο­
δοξ(ας, ά!λλό: τό τραγιικώτερον, καΙ ίέκ των -ΣUνηγό,ρων
«της δοκούσης ΌρθoδoξΙας~.".(5).
Οδτως δ εΤς άKαδημα"ίKόc; 6UΔOOKαλOς -κηρύσσει
δημοσίως την αΙρετι;κην «θεω-ρΙαν των lκλό1δων~ (6). ltt­
ρο<; -συνόJδελψός του !γκρ[νει καΙ." ,έπαυξάνειι(7) Ι Μη­
τρoτroιλΙτης τού Οίικ. θρόνου, άKoλouιθων εΙς την πτω­
σιν των τούς dνωτέρω άKαδη!μα"ίιKoόc;, ίδιακηρόσσει ά­
νερυθριάστως δτι «1tooaL αΙ 8ΕιΚικλησΙαι καΙ ·Οίμολ.ογ1αι
-14­

17. σuμ1tΙπτouν κ,αΙ συναντωνrαι έιτΙ της αυτης πtσι'εως,
τήνδ-roοίαν Iέ!κφράζει το Σόμeoλoν της πLσtεως~ (8), ένφ
gTEρoς συνό1δaλ'φ6ς του 'θεωρεί c.έY'ωϊoμόν~ τή.ν 1tknLV
UεΙς την .~oνα1δΙΙK6τητα της :tOρθοιδοξΙας (9).1 Ετιερc:x; με..
Υαιλόσχη'μος ρασοφόρος μετα περισσοτέρας κυνι;κ6τη.
τος γράφει: «ΟΙ ΧριστιανοΙ "ItlJOtlEύouν δτι άληθινη χει..
ΡOΤOvta ,καΙ Ιιερωσόνη έχοον καΙ μετα:δtδoυν, οΙ ·Ορθό­C
δοξοι ·E1tLOIKOΠOL, οΙ Κo1tτoαρμένΙOΙKαΙ AtθΙorιες ·ErιτΙ­
σκ'Οποι, οΙ ·ΑΥΥλlJκανοΙ ·E1t(ΙOK01tOL..•. Δι· αυτό καΙ τα
'~υστήρια των :tΑγγλικανων εΤVΑΙ Mυσrήρια της Μιας
cA,ytac; KOJθoλI!Kiic; 'καΙ ·Αποοτολιικης ·θκικλησΙας ώς εΤ­
ναι καΙ τα Μυστήρια των· PωμαΙOKαθoλΙ'Kων~ 111 (10).
ΚαΙ άλλαχοΟ: «·ΟΙ ΧριστιανοΙ άγαποϋν καΙ σέ&νrαι
τ:ους Mωαιμεθαvoός διότι πιστιεόouνεΙς τόν dληθιV'όν
θεόν:.1 11 (100). ·ΑιθηναΊος δέ d:Ρχιιμαvδρ(της έπΙ δεΙΚαΕ­
τ(αν καΙ 1tλέov πρoσrrάθεί ν· d:πoδε'8ξl1 ώς μάταιον' καΙ
ΆVΤLiKavOVL!KOV' τον Ιε'Ρόν «Υωνα των ΠαλαιοηιμιερολΟιΥΙ­
των, ένφ συγχρόνως δια ποιικ(λων διαστΡοφών της άλη­
θε.(ς άΎ'ωνι~ να OUΥικρατήση όπο τό ίμνη:μ6συνον τοϋ
κακοδόξou πατριάρχου Κωνj%εως το -ΑΥιορειτιικόν πλή­
~μα(l06).
Τό δέ χείριστον 1tάJντων δ O'~K. πατριάρχης Δημή­
τριος ιέξιισώνιει τον Πα-ιτιOlμJόν 'μετα της :tΟΡθοδοξΙας(ll),
κoινωνrεί ·μιετά τού 1tάTτa(12) καΙ cάw:'yνωρΙζει εΙς τοϋ­
τον <>όχΙ μόνον άΡχιιερωσόνην καΙ προ6άιδισμα, ώς νά
εΤVΑΙ Χριστιανός ·Ορθόδοξος, diλλά καΙ «προφητικόν ti­
μα καΙ ά"ιτοοτολιικ6ν... λόyoν~ (13), dιKριιβώς δηλ. τά Ι­
νCXVΤ(α ων ~1t(oτιEUOV καΙ eκήΡUΤΤΌV οΙ προκάτοχοΙ
του (1") •
Παρ' δλα ταΟτα το U Αγιον "Ορος ωΙΎησε 'καΙ σu­
νε.χΙζει νιά σιγ~ άχρι της σήμερον δια -roάισας τάς chιω- .
τέρω Kακoδόξouς ΙVΕpyιε'Ιας τοΟ ιΠατριάΡχουl ΚαΙ δχι
μόνον αύτό, άλλά πιστεόει, .ώς ,φα[νιεται, δτι ποΡεόεται
καΙ.. etyιοπ<rt'EΡLκως ( Ι ), διό καΙ 1tΡοσφάτως τρείς. έ·κ
των ~γouμένων του έτόλ:μησαν νά γράψουν: cCH φμο­
νή των -Αγιορειτων εΙς -ni:v dιKραιφVΩC; ό~oν γραμ­
-15­

18. ·μήν d:πoίίελεί μίαν 1t.AΕuματικην η:ροσφοράν '1tpός τό
Ο[κ. Πατριαρχείoν~ Ι (1.5). ιΠληρης lδηλ. άγνοια της -ι-ρα­
γ~Kης καταστιάσεως έΑUΤων καΙ το{} "Ποαμένος των...
'ArΛλ.' δ έaμός των άνωτέρω κακων ώςκαΙ C1tcXσa
παράtδασις 'καΙ παρακοή> !χει τήν tστoρ[αν της. Οδτως
ά:πό το 1924, t1tl τfi ένάρξει της ιέφαρμογης τοΟ 1tpαKrrt­
KqU Ο,Uκ'Ο'u.με:vισμΟΟ -δια της ή'μ;ερολογια:κης καινοτομΙ­
ας,. οόδεΙς των ·Θκικλησιαστυκων &ρχόντων ΆVΤέστη, οΙ δέ
όιλΙγυστοι κληρικοΙ καΙ .μοναχοί, οίτινες έτόλιμησαν AcX
υψώσουν ψωvrίν :διαμαΡΤlJρίας, πάραυτα 'καθηρέ'θηlσαν Ι .
Δια τΟΟς άνωτέρω ποι:μέ·νας, ητο άρκιετον πρός €,ι­
ρήνεUΣίν '[ίων μία... στατl!οτuκή! ΉρH~μησαν μετ·α τόν
σt:iλoν της ,καινοτομίας, τα 'ΠVE.ιYμαΤ~Κιά των ποίμνια. Ευ­
ρέθησαν άρκιετά... τα «άmοσχuσθέντα» όλίγα, τατrεινα
καΙ πτωχά... Κατό1τιν τούτου... άνε1tαύθη,σαν, ιμή διατη­
ρήισανr.ες ουδέ ίχνος τΟΟ «ικαλού 1tοqμένος», 'Παραθιεω­
ρη'σανrες 'Πλή ρως δτι· «·δ ιέVΔεχ6μιεινoς καταακα.1δαλι­
σμός της όριθοδόξου ισUΛΕιιδήιοεως των "ΠlJοτων ά1roτ"ελεί
dισόγγνωστOν ά'μάρτημα καΙ εγικληιμα κατά τη.ς 'Ορθο­
δοξίας».
ΚαΙ τότε )μιέν έ'δUκα ιολογoGντο , -πρωτcxyωv.LOI't'αΙ
καΙ ιouvα:κ6λοuθοΙ των- .01tUoιθEv της φράσεως: «1') .με­
ταρρόθμbσις τού ή,μιερολογίου ουδέν 'δόγμα 'Πρoσέί~α­
λεν». Σήμερον όμως 'ΠOtίας οοκηισuσόφους δι;καιολογίας
θό: ,εδρουν ο.ί αυτουργοί καΙ ύ1tασrcιισταΙ της «ΤCΑVαψέ­
σεως» τOU Ο'ί:κoulμ;ενισμοΟ; .
ΚαΙ έν~ -rnάν't'ες έπιlθlulμooμεν ό:νδιοτελώς(16) την
διακονίαν της Eόαγγ,ελLίKης ήιμων 1tuσrιεωςκαΙ Ο'όδέπο­
τε θ' άΛε~θωμιεν να ύ1tηρετήισωμιεν Λεωτέραν τοια&την,
γέWΗιμα διανοίας &νθρωιπUνης καΙ ·έ1ttJοφαλοΟς(17), έν
/τοότοις ~Ι μακαρυσ,μοΟ (18), διεχ:6μεlθα ό:rτ;o τους ίδί­
οιχ; 1tΟlJμένας ήιμων, φρικτον καΙ ,εΙπείν, την μΟΡφην τοϋ
«'<PaVαTLKoO'» 'καΙ 'Παρελ!θoνroπλήKΤOO>, τοΟ ~cπε(ΡOU~
καΙ «σχιισlματυKOO» !...
'Αλ/' ό πόνος ή)μων 'καθίσταται ε:Ισέτι έντονώτε.ρος
έκ της ·σιγης των «7tαρακολouθοόνrωv» υ-πεUΙΘΌΝων, οΙ
Ι -16­
,
.,
i

19. όποίοι πΡωτοι αύτοΙ θια g1tpειroε να εΤχον eκτινάξειΜCX··
Kpαv του ίεροΟ τιερ~Θόλoo της ·Eι1<l~ηισίας τούς έ'Κ.QU­
σΙως ~Κlλέξαvτας την «Σχολήν της Δύσεωις~, &νtΙ τoU
θειστάτου ΝαοΟ .της d:σπ(λου 'Ορθοδοξίας. ΟΙ ΙεροΙ 'Πα­
τtέpες δμως έντέλ/ονται έπΙ τοϋ πρσκιεuμ!νου, δπως ~­
παστρειφώμεθα καΙ τούς δια της σιγης συνηγόρους των
'Kακ0ιδ6ξωv(19) ώς ΣVVUπευθύνouς τω της Έικικλησίας
σάλου 'καΙ KαTCXIOΚCXYOOλLQμoQ των ψυχών «όπΕ:ρ ων
Χριστός ό:ττέθCXΛε~, καΙ εΙς την ό1tO(αv tντολήν των Et­
μεθα υποχρεωμένοι να &πακοόωμιεν.
Έν τφ ιμ-εταξό) καθ' ον χρόνον tι αtρεισις δmλOϋται
καΙ 'Π!άντα τα της Έ.!1<Ικλη lσίας εόρ(oKoνrαι Αν <hαξ(~, 1')
έΠιiμ6pφωσις πολυπληθων θεολόγων -εΙς την άλλoι&<xmlν
αύζάνει σuvεχως, «,φροντΙδι 'καΙ &ναλώμασι~ του Π.Σο
,Εκ;κλησιων, ;καΙ νέοι, 'Jt:V€'uματικοΙ αϋτην την φοραν «~­
νΙ"ΟΟαροι», 'Προστίθενται εΙς τόν Qεoλoγ υκόνκορμόν της
ΌρθοδοξΙας, έικ της 1tλιε ιονότητος των έrcισrρεφ6ν­
των(20) .
Κατό1τιν των, mιωrrέρω, ,μόνον ή ί1rtαρξις καΙ διακο­
νΙα νέων ~AιθανασΙων 'ΚαΙ θε'οΙδωρων έν τfi Όρθοιδοξί<tt
εΤναι ΟΟνατον νια· άναστιε(λη το πανώλιεlθΡOν ρεύμα _τoU
άντιιθέou O;tKOU'μEVιaμOO. ~EKΚJλησΙα 1<:αΙ Μοναχισμός
'μόνον u1tό τοιαύτάς 'ΠΡOσω-rτΙΙΚι6τητας δόνανται να δημι­
ouργήσouν δΎτως τείχος άικλινες καΙ d:λeξητήΡΙOν κατά
. πάσης αίρέσεως καΙ <καινοτOlμ(ας, ώς έγένετο τό πάλαι,_
δ1:ε το tι ρω-ί:κον ώμοφόριον τού Μ. Άlθανασ(ou ,μετά της
δσιαικης ιμηλωτης Άντων(ou τOU Μεγάλου, σuνcm:ετέ·
λοιΝ την dpραyii όJσπΙδα των ·ΟρθοδόξώνΊ
Τά. κ:ε(μενα τοο άνά χείρας !pyou ΈΥράψησαν ώς
κόρια cipθpα η σχόλια εΙς 11ά ΠEpLOOt!KcX «Cλγιορε(τ/ς~.j
(Α) καΙ «-Καλή -OιμoλOY'{α~ (κ.ο.), ΤCΛην της lμελέτης
τοϋ -Ημερολ<>γιακοϋ οχCισμcrroς, ~τις tδηιμοσι:εύθη Ιδι­
αιτέρως. Πάvrrα τα άνωτ.έρω ,l!Kp{VOIμE σκόπιμον να τά
συγικεντρώσωμιενιέτrΙ το αύτ6, Φρ' ένός ιμέν διά τήν δα­
ψfιλειαν των πατερικων ,κειμένων 'Πού -roεριέxow, Φρ' έ..
-17­
i

20. τέρou δέ, -διότι δtεKτραγφδOOν έν πάση πιστότητι τήν
φoι&ρcXv 1tτωσιν τοΟ Φαναρ(οι> 'καΙ των ιΚοινωνοόντων
αύτ~.Oϋτω, δια της άνωτέρω ΣUλλoγης~ ·εΙναι ειJKOλoν
καΙ δ πλέον άπλοΟς πισrός νι άντιληιφθfi τήν τραγικό­
τητα των καιρω.ν ,καΙ την ~Kτασιν της αΙρέσεως, ώστε
νά μάξη έαυrόν έκ της ψυχοφθόρου έ1tη ρε·(ας της.
Δι:α ως ί>1ταΡχοόσας ποuκ[λας ·έλλιεΙψεις ζητoUμεν
συγγνώμην <h'ro τΟν &"ya:πηΤOν άναγνώστην 'καΙ ίμέ χα­
ράν 'θά δεχιθωμιεν παισαν άιδελψuκην ιδι6Ρθlωσιν.
Δι:α τον «CΑγιορε-(την~
θ. Μ.'
:tEv Kαψάλ~ της cI. Μονης ΠΑVΤOKράτOρoς
CΑγ(ou ~'Oρooς.
Xριστe>ιηεwα 1981
-18­

21. Σημειώσειg ΕΙσανωνi'ίg
1. Τά της δεκαετ(ας 1961 - 1970 Θλέπε εΙς τό !ργον: «Διά­
λογοι της ~ήlμιou -n:φΙ OΙκ.ouμε'vισμιoϋ~, ,Αθηναι 1971, σα. 31Ο,
ώς καΙ εΙς το έξαίρετον !Ργον τοΟ yνωσroO διεuθυvτoϋ καΙ ~κδό-'
τou της «'Κ<Χλης ·Oιμoλoγtας» θεολόγου καΙ φιλσλόγιou Κ. Άρωrr.
Δελήιμιτοαοη: «·Η αΤρεσις του OΙKouμενισμoQ», ΆθηlΛCXΙ .1972, σα.
335.
2...λΡ&ρσν τοϋ έ-ΙΤΙΟκ67tοο ν Ι τΑΙΥ, της lrrcό τόν Φιλάρετον
Ρωσι:κης Διcxσπopας, ίrrτό τόν τΙτλον: ECUMEt'i Ι SM, δημοσιευθέν
έν μεταφράσει ,εΙς «Ό:ρθ; Τύπον» τη5 1ρ.2.1970 ~ως 20.5.1970.
~. Ν. Τωμαδάκη, Συλλα~oς..., λθfiναι 1961, σ. 102.
4. «ΕΙ άycwακΤoOOιν δmι.στoι KαλσύμεΙVOΙ, φευγέτωσαν τό
'J1I~ κάγώ ~pόπτω τό δvoμα' ά'πιαστήτωcκxν τ/ς ά"πΙO't'Oι) δια­
voΙας καΙ άφlστάμαι. :ής έτιονειδ[στou 1tpQCΠJ.γ.OΡ(ας:.. C Ι ερο.Ο Χρι>­
σoσr~, PG. 56,253.
5. «ΟΗμίν ~ ~ς τφ ~ 'Jroλέμιφ των αΙΡετικων !τι δε
καΙ δ 1tcxι* των δoκoόv'Tων δρθαδQξείν tιμιίν t1tavάιατάς, τcρΌc; f­
σχcxτoν άΟθενεΙας τάς έΚiKλησ(ας κατήγαΥεν:.. (Μ. Βσσ. t1t. 92).
6. «oΌτcως λoL1t<)v όπάρχει εΤς θε.OC; - πOltήp καΙ εΤς Χρι.οτδς
καΙ Ι" Π VlεUμια &γιov, τοιουτοτρόπως, ωνάμιειι της ένότητος t1CXό­
της, καΙ tι ΈΚ!~ησLα: εΤ'ιΛαΙ ,μι(α και μονσ.διικη: 1<JCXlfινωμEI!1 ~
πιον τοϋ ΤιΡ,ιαδικοϋ θεοΟ, εΙς τό δνισιμα "tQί} ό1toΙoo ΙcrnrrΙζονται
πάντα τά ,μέλη αότίiς, d:rτoκ.τωνtα οδτω τήν &ικαΙωσινέαυτων,
ά: ν ε ξ α Ρ τ ή τ ω ς e Ι ς rιτ ο ( cx·y ό μ ο λ ο Υ Ι α: ν ά v ή­
κ οι u σ ι ν, ένoQμενα μετα του Xιpιατιc>ϋ καΙ 'μετ' ω.:λήλων εΙς
!νσώμα, TQ δ1lίOίQν δέν δύναται νά ,μερ(ζη~αι εΙς 'ltλεtovα ~
το:» !» ' Ι ωάvνou K~μΙρη, 'Εκ.κλησιoλιo)ttα, •λ&ηvaι 1973, ο. 241.
7. «Τό Σvμ1tΟΟΙOV ένέ.κριναν καΙ t11IWλό'yήoαν αΙ K~
της Μιας "λJy(ας -του X~ιoτoϋ ,ΕκικλησΙας, fTot tι λότοΟ 8λryιό­
της δ πάm1ας Ί ωά.νης Πώλος Β' καΙ fι λΙπώ Π~ότης δ
ΟΙκ. ΠατιριCφχης Δηιμήτριoc;:. f Ι Κων. M1tόι.η., Τό Αν Τo~~ -τοϋ
Κ·αναδα διεθνές ~:rτιoτηlμoν;ΙΙKόν ~ν εΙς μνiιμην 'tόO Μ. Βα:­
σιλεΙου, θεολογΙα 1979, σ. 474.
8. Δήλcooις έν ~ρΙφ τοΟ Mηrrιρ. Μόρων Xιρuσoιστόμoo. ~~..
π'σκ·εψις», 15.6.1981, ο. 6.
9. ·0 Μητρ. Τραvouιτ6λεως ~ιooκηινός tν: ~Ε'Π:ιακεψιQ1,.
1.5.1981, ο. 12.
10. ΜητροτσολΙτou ΘUCXΤΕΙρων, •λθηνσ:yόρou Κ0Ι1CIκιvάκ.η" 1i
"Ο:μιολοΥ:[α θυατεΙρων, Λονδίvov 1975, σ. 203•.
, 1Οα. Αότόθι, σ. 273.
10Θ. τα 'Πλεmα &pQΡCX τοΟ "ΑγωρεΙτου, τα "Iερι:ειχ6μιειva εΙς
τό 11!αρόν lpyov, άσχαλοϋvrα:ι δOO"tVXως 'μέ τον dNωτέρω κληρι:κ.όν.
11. Έ1tίσΚεψις, 1.12.1979, σ. 16~
12. Έ1tίσκεψις, σ. 15.
.13. Aότ~ι.
-19­

22. -
~
14. Πα~eαλε 'Π.χ. τήν 'λπολογΙαν τοΟ έν &-γ1οις -rccxφOς ή­
μών •Ι ωσηφ Π (rtptapΧΙOU Κων) λεως, (13ος αΙών), εΙς τήν lmoLav
μεταξύ των ~ν, γ.ράφει και τά άιιδλouθcx δ &γUC)ς έκ.είνος 'Πα­
τριάΡΧ!1ς:
«Ό ~VΗΜΣVεόων ώς dίΡXLερέως του 'Πόtn:α, ft Ιι<ικλητον τοότφ
διδοός, fΊ τφώτον έν τοίς άΡχιε.ρεΟΟιν f)Υώμιενος, !ιΙΟΧός ιστιν δ­
λον τόν λa:rινιαμ:όν έΚιτιελε~ν ... 'Εάν ΣUγKCXΤα'ηTξ λατΙνοις, Χ Ρ ι­
σ τ ό ς ό ιμ a ς ο ό δ έ ν ώ φ ε λ ή σ ε ι... Φuλάξασθε d:ι1ίQ τ.ω
μιιό!aματoς τούτου τcαρακαλώ, του των ·lτσ)..iJν· μη 'Πρoσ~ν έ­
OJι1toίς τόν Ικ τοότωνμιο:σμόν, καΙ άrtoστραφfi όμάς ό των ψυχων
νυμφίος καΙ αΙcμνίως J«XταισχUVΌμεθα...». Κριτικ'ήγ !κδασιν τη.ς
άνωτέρω cbrολσγίας ~λέπε έν τω !ργφ των: LAURENΤ - DAR­
ROUZES, DOSSIER GREC DE: Ι' UNlON DE ΙΥΟΝ C 1273­
1277), PARI S 1976, ΡΡ. 134 - 301. (Μετα Υαλ/.ιικης μεταφρά­
σεως) .
15. ~ΈKθεσις της εΙς τό σικ. Πα-rpιαρχείoν άτοοσταλείσης
'λγιορειτικης Έ1tιτ,ροπης, σ. 3 (7.10.1981). Σημειωτέον δτι την
άνωτέρω Ν5κθεσιν ύ11iOY'~ν Ql ΚαθηΎ06μιενοι Ά θ α v ά­
σ ι ο ς της Μ. Λαό,Ρας, Β α σ ( λ ε' ι ο ς της Μονης ΣταuΡOνι­
κή,τα καΙ Γ ε ώ Ρ γ ι Q ς της Μονης Γ.ρηίΥΟΡLoo.
16. «Ούχ ύ1tε.ρ χρημάτων, ούχ ύ-πειρ δόξης, οόχ ίnιέp δiλλou
τ;ινός των προσκαΙρων KCXΤατtoλεμιoύμ;εθα, άλλά ύ1τερ του κοινοΟ
Κιτήματος, του θηισαu.ρoo της ύγΙαlιvoόσης 'Πίσrεως ~σΠ1Kαμεν ά- ­
γωνιζόμεvoι». Μ. Βασ. t1t. 243.
17. «Π Ι<την δέ ήμείς οϋτε 'Παρ" δ.λλων γραφσμένηιv tιμίν νεω­
τέραν παραδεχόιμ-εθα, oUτιε αύτοΙ τα της tι,μετέρας δι.αvoΙας γεν­
νήματα τoα:ραδιδ6vαι τολμωμεν, Τνα μή Μρώπινα 'Π!Οιήσωμιεν τα
της εύσε&Ιας ρήμιατα' άλλΟ άτtερ 'Παρά των άΥ(ων 'Πατέρων δε­
διδάΥμ:εθα, ταυrα τοίς έρωτωσιν -ηιμας διαγ,γέλλομειν». Μ. Bcrσ.
t1t. 140. ­
18. cTct> δντι γαρ άνωτάτου μαKαplι01μιoO δ;ξιον... τό fLέν κΙ·
~ηλoν άτrό τοΟ δοκίμου καΙ καθαροΟ διακρ(νειν, τήν δέ των Πα­
τέρων 1t(OΤLV δ:Υευ τιινός ύποστολης κηρόσσε'ιν».Μ. Βασ.
19. «ΟΤτινες την ύγι~ όρθόδαξον πΙστιν 'ltpOO'JtOι;oi}ντες δ.μιο­
λογείν, Κ'οινωνοϋσι δε τοις έτ,ερόφροσι, τους τoιoύtouς, εΙ μιf;tά
~αyyιελ(αν -μη cbroστOOLV, .μημ6νσν άKOινωνήwυ<; !χειν, ~.
λ~ μηδέ άδελJφoύς δνομά!ζεΙΝ». Μ. Βα:σ. ρο. 160, 101 λ.
20. Έλέχθη 'J1jροσφuως δτι αΙ σrτouδαΙ θεολόγου εΙς τό έξω­
τεΡLκόν θά πρέπτι γ' άττοτελοΟν Kώλ~ πρός... tε.ρωσόνην τω Ι
Συμιφωνουμιεν άττα/ότως μέ τήν 'Κ~~Kην, δτι έάν l1tf1yιEιΎ ώς
κληρικός δια σπouδάς, έ1tωτΡέφων νά καθα(ρεται...
-20­

23. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ
ΘΛΙΒΕΡΟΣ ΑΠΟΛοrΙΣΜΟΣ
11 νύχτα !χει προχωρήσει άρκετά καΙ έγώ μόνος στό
κελλ:( μου, μΑ συντροφιά τΙς Ιερές εΙκόνες καΙ τό ιλαρό
φως τού KCXVΤΗλιoϋ, πρσσιταθ'ω νά 6ρώ για 'ιtοιό άκρι6ως
λόγο έ'ιtικρατεί σήμερα στήν 8ΕλλαδΙ1C:ή Έκκλτισ[α Και τόν
-Αγιορείτικο Μοναχισμό αότή tι φο6ερή' ά: φ α σ (α για
τά θέματα της 'It(στεως, άφα:σ(α 'ltoo άπό καιρό Αχει 1tερά-.
σει 'ΠΙ* στήν περιοχή της καταφρονήσεως των Ιερών και δ­
σ(ων. ΚαΙ ένώ δλοι, δ~άκ.oι; Ιερείς, l'It(OΚOΠOL καΙ μovάζov­
τες, άσχολοϋνται με πλείστα δσα, .μέ ζηλο καΙ Kcrιτcrτσωσύ­
νη,μόνο' γιατήν τrίστι δεν μιλούν, δεν γράφουν, δεν δια­
μαρτύρονται r --Η. για νdμαι πιό ά:κριδής, ά:σχολοϋνται καΙ
με τήν -rτ(στι· ά:τc6δειξι τά κη ρόyματιcx γιά τούς χιλΙCXlO'τl(ς,
τους παπικOUς καΙ τους μασόνους, ώς καΙ τά τόσα: ~ 6ι6λία
καΙ δ:ρθρα που γράφονται έναντίσν τους. λύrό 'Πού ~θελα
vΆ έκφράσω γράφοντας δτι δέν άσχολοΟνται μέ 't'ήν π[στ.Ι,
εΤναι δτι δεν ένδιαφέρονται νά διορθώσουν δια τοο σωτη­
ρ(ou έλl.yχoυ καΙ της καταλλήλov άντιδράσεως τούς κα­
κοδ6ξους τφοίσταμένouς τους, Qt δ'ltοίιοι έπΙ συνεχείς δε­
καετ(ες μέ λόγια καΙ πράξεις κη'ΡόΤΤουν τό αΙρετικό m­
στεόω τού οΙκouμενισμοϋ, δτι δηλαδη tι τι{στι των ·Ορθο­
δόξων δεν εΤVΑΙ μοναδική aτόν K6σμ~, άφοϋ καΙ tι αΙρετική
Δόσι Ιχει θεία Χάρι καΙ άΥιά:ζει τOUς 'ltιoτoός της 'Π.'αρό­
μιοια δπως γίνεται καΙ στι'ιν •Ανατολή Ι Τήν 'ιtαρατιχΧνω k­
6α(ως 6λασφη:μ(α δέν τήν διακηρόττουν δλοι οΙ έτι(σκ01tOι,
άλλ· αότό δέν !χει καμιά σημασία" μή1tως c!λλως τε και τΙς
διάφορες αΙρέσεις τΙς έκήρυξΑv 'ιtολλοΙ μαζί; lvac; εΤναι συ­
νήθως άρκετός, ά:ρ;κεί οΙ λαι1tοΙ νά μήν άνtιδράισouν,- cnι­
λά .μέ σιγή, ~ μΑ τήν 'ιtοικίλη καΙ 1tO~ι<; KεKα:λ~. . ,
~21­

24. συμπαράστασΙ τους, ν' d:φήνοuν νά προοδεόη ώς 6ρθή tι
κακοδοξία 1toύ δ Ινας άρχισε καΙ οΙ 'ΠολλοΙ Cκολοοθοϋν.
,AιλΛit. oδrε δλ.οι οΙ κλη'ρικοΙ καΙ μovά~ες δέ.χOVΤαι τΙς
κακοδοξίες πού άιτε.φάσισε το ΦΑVΆρι ιμ;έ την ΆVΑΤOλή' τού ,,'
2000 αιωνα να διακηρύξη σ' δλο τον κόσμο' κι' αύτοΙ δ­
-' ?
~ως, δλοι d:νεξαιρέτως, δεν ά1ταλλάσσονται της εύθόνης, d:­
φοϋ πρακτικως d:κολouιθoϋν τούς έ1tισκόποος τους, οΙ άrτoίoι
με τήν σειρά τους l1ttKpOΤoϋv της Πόλης τήν αΤρεσι. ΟΙ
χιλιομετρικες άrtoστάσεις άτιό το κέντρο της κακοδοξίας,
δπου κι' d:ν εύρ(σκεται αότό, Ιδίως σrήν έποχή μας, δεν
Ιχουν καμιά σηίμασία. ·Όλοι οΙ κληρικοί, d:λλά καΙ οΙ λαϊ­
κοΙ άκ6μη, ό:τco τήν στιγμή 1toU θά 'ltληρoφoρηθoϋν τήν κη·
ΡUΤΤoμένη κακοδοξία KαθLστανται σ u ν υ π ε {j θ u ν ο ι
με τον αΙρετικόν, έάν δεν κάνουν το 'Παν γιά να τον l1tL­
στρέψΟυν ,στήν άλήθεια της 'Εκκλησίας, fl έφ' δσον -rrapa­
μένει άμιετανόητος, να τον άrto~άλouν το ΣUντOμώτερO d:.
'ΠΟ το Σώμα της.
Στο μεταξύ κυκλοφοροΟν κάθε ~ιδoμάδα, fι καλ.λίτε- .
ρα κάθε :μηνα 15 :με 20 θρησκευτικά περιοοικα καΙ έφημε­
ρίδες (για ν' άναφέρω τα σ1tOUδαιότερα) -ΠΟΟ τα γραφό­
μενά τους ύ-rrερeαίνoυν τΙς σελίδες ένός κανονικοϋ ~ι(!lλίοu
J
300 σελf.δωv. Σ' αυτά δεν ύΠόλΟΥίζω τά αύστηρώς lΙΒεολο­
γικοΟ» -rrεριεχοιμένou, δπou τα πλέον d:νoooια καΙ ά'Jτίθανα.
θέματα ά:νατέμνονται ιμετα 'Πάσης σχολαστικότητος, ένώ
το -πελώρι()Ι θ'έμα της αΙρέσεως παραμένει έντελως d:νιmo­
ψίαστο δια τούς συντάκτας των άνωτέρω περιοδικων, fι δ­
'Που καΙ δΤΑV θίΥ·εται, ...έrτ,αινoWται κατά κόρον οΙ ΦΟΡε'ίς
της κακοδοξίας, μέχρι ση'μ:ε(ou να θεωρηται δ •Αθηναγ!>­
ρας «δ ,μετά τον Φώτιov μεγαλύτερος ίσως έκ των Πατρι­
αρχών της Kωνσταντινoιnτόλεως»!!! (θεολογία, 1977, σ.
209) .
ΝΑν, λοιπόν, κριισαρ(σης τΙς σελΙδες αύτες ζητώντας
λόγο δρθόδqξo, τοατερικό, άντιαιρετικο καΙ, εΙδικά γιά: το
θέμα lμας, λ6γ(J άVΤΙOΙKouμενιστΙKό, πιθανον να ~ρης 2 - 3
σελίδες, d:λλά ούτε αότες θά σε 1tληΡOΦOρήσouν έσωτερι­
κως, γιατΙ εΤναι 'μόνο" λόγια, ,λόγια πού τά Ιχouν ξΑVΑπη
άπο τήν ,έΤCOΧή του 8Αθηναγόρα, τoOμεγάλαJ αότοσ άρνη­
τοϋ της Ό'ρθoδoξLας, καΙ 1toU δεν ΣUYKινOOν κανένα -πίά,
άφοϋ δέν συνοδεόονται ό:rτό τήν σ υ ν έ 1t ε ι α καΙ τήν
1t Ρ α ξ ι. Μοιάζουν μ' ~Yα! &vθρώπινo σώμα χωρΙς σκε­
λε-r6' προσ1tα&είς νά το σrήσης 6ρθό cOOτε νάφανη· άνθρω­
'Πος, άλλ' αύτό d:μέσως σωριά~ται κ«ταγης, γιατΙ τοϋ
λεί"Πouv τά κ6κκαλα, δ-rrως έδω λεΙ1tει ή πραξις γιά νά φανη
-22­

25. δ λόγος 6 Ρ θ ό ς, ζωvrαvος καΙ δχι ψεότικος, κούκλα:
'Πού θά σΟΟ 'μιλά, δταν την 'Πιέζης στήν κοιλια.
Το πιο ~σχημo όμως με τοός κληρικoUς αότoUς εΤναι
δτι δέν θέλ:ouν ~K6μη καΙ δταν τούς το άrτoδεΙKνόη κα­
νεΙς χειρσπιιαστά- να πιστέψουν καΙ 1tαραδεχθοϋν δτι δεν
πηγαίνουν καλά. "'Οχι μόνο ltpvoQYτaL τον δίκαιο Ιλεγχό
σου, άλλάσοΟ τον γυρΙζουν κατάμουτρα καΙ σε χαρακτη­
ρΙζουν ώς «έξτρεμιστή», «των 6:κρων», «φανατικον καΙ ~­
δι.άκριτον ζηλωτήν», καΙ τελικά... «έκτος -ΕκκλησΙας» 111
Δ~ν chτιλOJμ~άνoνται δτι ~J..E τον τελευταίο λόγο; τοι.>ς ltλη­
θεόouν καΙ χωρΙς να τό θέλουν. Μα: αύτό άκρι,~ως θέλω καΙ
έγώ' νά εΤμαι t κ τ Ο ς 'μΙας τέτοιας ·EKκλησl.ας 'Πού
δεν "Παραδέχεται τήν ·μοναδικότητά της~ άλλ· άΥκαλιάζει
ώς «ά'δελ;φή» καΙ «σε~<Xcψια •Εκκλησία» την 'Παπωισόνη, το
τα:μείον αύτό των αΙρέσεων. Με τήν 1tαρcrπάvω συμ-rτεριφo..
ρά 'τους δε(χvouν ά:κόμα δτι Ιxouν ό:ρρωσrήσει θανάσιμα
κιαΙ δσσ κι· CXΝ θέλουν νCx: το κρόψουν, tι {Χρνηο( τους νά: δια­
λεχθοΟν έ-πάνω σro κατηγορώ πού τOUς άπευθύvoυν εόσε­
!είς ζηλωταΙ πιστοί, φανερώνει την άρρώστ"εια, τό' 'Πείσμα
καΙ τήν Ιδιοτέιλειά τους, ά:φοϋ tι •Αλήθεια 'Ποτε δεν ~ά­
ται τόν διάλογον ii τήν κριτικ:ή, κατά τον λόγον τού Κυ­
ρίου καΙ των ·Α'1τOCJτόλων τou.
τα σαθρα έπιχειρήματα
Για v· άνα-rταooouν &μως τήν συνείδησΙ τους οΙ κληρι­
κοΙ αύτοί, ά:λλα καί τoUς πιστούς πOU ΆVΗσυXoϋνKαΙ
τούς... ένοχλοϋν, Itxouv (!)ρη ~να -πολύ κακόηχο τρo'rtάρι:
«·Αργότερα, λέγουν, θά άντιδράσouιμε, δτΟΝ θά: lχη a.eEt
δ κατάλληλ:ος κιαιρός' ας. Υίνη τό συλλείτοvργο μέ τόν 1'tά­
πα, καΙ τότε θά δητε αν θό: -πΡοδώσοuμε τήν 'Πίστιμας». Με
τό έ-πιχείρημά τους δμως αύτο δεν ΆVΑιpoOv τό κατηγορώ
των 'εόσε6ων 1tιστων 1toU τους ~λέ:πoυν -καΙ μέ τό δ('Κηο
τouς- σά:v Ο ό ν Ι τ ε ς, άφοϋ δέχονται άδιαμαρ'τύρητα
τόν Δη,μήτριον ώς «όρθοτσμοσντα τόν λόγον της άληθεί­(.
ας», ένω αύτος σε κάθε θεία Λειτουργία μνηιμOVΕόει στά
δίτιτυχά του τόν d:vlEPov πovτίφηκια της Ρώμης, ΣUμμOΡ­
φoύ~ενoς με πιν 11'αράδοσι 'Ποο τοϋ άφησε ό 'Προκάτοχός
τou. "Έτσι δ,μως δ άρχηγος τoU Φαv.αΡ(Oυ, δ, ·Ιάκωβος ·λ­
μερικης, ό •Αθηναγόρας Λονδίνου καΙ δ -πό1πa:ς τ/ς .. Ρώμης
εΤναι σάν να σ υ λ λ ε ι τ ο ιJ ,ρ γ ο ϋ v μεταξό τους,
κ:αθώς καΙ μέ κάθε ίε,ρέα 1t00 θάμνη,μ6νεuε 'lvcX άιτό τούς
d:νωτέρω οΙ κouμενιστάς l:rτισκ6πouς. ΚαΙ γιά νό: έιιτανέλ..
θoι>,~'E σrα λόγια μας. .
-23­

26. Ποϋ καΙ d:rtQ 1tοιόν έδιδάχθησαν δτι δέν 1tρέrεL ~ .'ItO­
λειμΟΟμε τούς κακοδόξους 1tοιμένcxς, παρα μδvoy δΤΑV
συλλειτοοργήσouv με τόν άρχηγόν της αΙρέσεως τcoύ έπι­
&έ'ξια 1tΡοΜλλουν οΙ τού ΦαvcφΙou ώς... cσειάσμιον ~δελ­
φΟν> καΙ «1tρωToν έν ήκαθόλοο ·EKKλη.σ(~ τού xρισroϋ:.;
Αότό εΤναι σατανικόν δχι μόνο σαν σκέψι άλλi.c 'Περισσό­
τερο σαν σόστημα ά1tοκοιμήσεως της δρθοδ6ξου ΣUΝειδή­
σεως. Μοιάζει .~ τή v &λλη τέχνη τοϋ δια~όλ~ 1toύ σuνε­
χώς ψιθυρ{ζει aτό αότΙ τω άμαρτωλού: CXΔPLO μεταvo­
είς»· «άργότερα, !χεις άκόμα καιρό»· «σrα γεράματά σου,
καλλΙτερα, για να μή ξαναμαρτήσης», Υιά να φόΥη τειλικά
άπό τόν κόσμο αύτόν ΠΡοτοϋ 1tρολά&η τήν σωτήρια έξα­
γόpεUΣΙ. ·'Έτσι καΙ·δω. not6c; τα/ς έyyu8:rαι δτι θά ζή­
σουν :μέχρι τό συλλεΙτουΡΥΟ, ~ δτι 4lέ τήν τακτική'τους
αότή ΈΞΑΣφCXΛ(ζoυν τήν σωτηρ(α τα.χ;, ~ γ(νονται αιτία
νά προχωρά τό κακό καΙ νά χάνωνται καθηιμερινως ψυχές
για τΙς 6ποίες Χριστός άπέθαvε; ΚαΙ δταv εΤ1tε δ Κύριος,
δτιαότός. 1t00 θά φαvii 1tιστός ατό λ[ΥΟ ~ φΑvΗ δόκψ.ος
καΙ aτό πολύ, αύτό δεν ~θελε να aιδά!ξη, δτι δηλαδήι μόvoν
αότός 1t00 πολeμά άμέσωc; καΙ χωρΙς άνα60λές τό δ1tΟΙΟ­
δή1tοτε κακό, θό: φανη τελικά 6 Vl'κητής του; rlttrl λ"σμο­
νοϋν τ·ους λόγους του χρυσοϋ κή,ρυκος της •ΕκκληοΙας, τω
θεΙου Χρυσοστόμου; «Διότι έάν, γράφει 6 μέγας 'lt<X'tήρ, οΙ
τολμωντες να καταλύσουν τΟΟς θεΙouς. θεσμούς καΙ 1tapα­
δόσεις, Ιστω καΙ Κ'αταμικρόν, έδέχοντο έγκ.α(ρως τόν ~P'"
μόδιον ιλεΥχOV, δέν θά έγ(νετο tι παροϋσα ΣUμφOpά, ώδέ
θά κατελάμ&ανε τήν "Εκκλησ(QiV τέτοιος χειιμώVΑς· καΙ του­
το διότι, 6 άνατρέπων καΙ τό έλάχισroν της δρθης π(στεως,
καταστρέψει τό δλον». Δυστυχώς !Xoυv δη:μιουρΎήσει μΙα
νέ.α έκκλησίολοΥ(α, κατά τήν δτιο(αν .L1tορεί 6 !,τ(σκσπ:ος
vΆ ΙΧη διαφορετική. π(σrι άrιΌ τ'όν ~ριάρχη του, καΙ δ
πρεσβότερoc; άπό τόν έπΙσκ01tόν του, άλλά νά μή. Υ(νεται
αυτό α(τΙα σχΙσματος, 1tροκειιμένω νά διιατηρηθη tι ένό­
της! Μ[α: τέτοια δμως έν6της δεν εΤναι τοϋ θεώ, ~ "ti1ς
πcxπωσόvης, d:vευ δηλαδή άληθε(ας καΙ Πνεόματος ~(OU!
''Η εύθύνη το;; ~Aνίo" "Ooo~
Μ[α τέτοια τακτική. καΙ νοοτ,ροπ(α: Ιαισιλεόει δuισιτu­
χώς άrτό χρόνια τώρα καΙ ατό 81 Αγιον ·Oρoc;f ·Ολοι alJ..
τοΙ 'ΠΟΟ θά μTlJOροΟσαν μέ τή μ6ρφωσ( τους, 1 d:κφη γιά
τήν φήμη τους Ι:>ς «μυστικων καΙ vηmικων 1ι'atέρω~ Υά
σαλ1t[σουν I!vα mrευματΙKό συναγερμ,ό, ~ Υά KαταλtX­
-24­

27. !ουν τά 1tρ6eατα τόν κ(vOOνo, αότοΙ ~ι στήν Ιι<ι­
δωι -ιτατερικων K·εψέVΩν καΙ τήν... νοερά 1tρoσεUΧΉ τoυc;,
M>ιcxφoρώνrας τελε(ως γιά τό τ( γ(νεται γύρω τους, γιά τό
1tOLoός μνημονεύουν, καΙ τό τΙ λένε σχετικως οΙ ΙεραΙ Κα­
νόνες, Υιά δσους κ-ρατoQν μΙα τέτοια στάσι σέ καιρό αΙρέ­
σεως δττωc; δ δικός μας. Καλή καΙ tι 1tpOO'ευxή (11JOιός τό
άρνείται ;) ά.λλά μαζl ,μ. αότήν γιατΙ δχι κ-αΙ tι καλή δμ:ο­
λοΥ[α, tι "σφραγΙς αύτή των μαρτόΡΩV, τό dψευδές σημείcw
τηςπρός TQV θεόν εΙλικρινώς άγάττης; "Αν K'ρατoϋσαv 'tήν
Τδια στάσι σrόν καιρό τους καΙ δ Μ. •Aθcxνάσιoς, δ δ:γιος
MάξUΜoς καΙ Θεόδωρος δ ΣτouδΙτης, οΙ λαμ'ΠροΙ αότοΙ δμ<>
λΟΥητα[, ~ Qκάμη καΙ οΙ t1tl BέΚiKOU μαpτuρήΣCXVΤΕς -λr­
γι:ορείται πατέρες, σή,μερα θά εΤχαμε έμείς ·ΟρθοδοιξΙα ~.
κ&ι -Άγιον "ο,ρος; ΚαΙ τό θλι6ερώτερό στήν 1tEp(mωoι
.ain:ή. εΤναι δτι, άναφορικως 1tpός τήν προδοσΙαν κρατών
θέσιν θεατοΟ καΙ :μόνον, καΙ μάλιστα θεατοΟ Ιι)θιOJένou
aτόν κόσμο τοο, κόσμο... όψηλης θεολοΥ(ας ft Ιερας μuσrα­
γωΥ[αχ; καΙ.. yν6φou, -τcρcX'yμα τόσο έλJκ.uστΙKό Υιά τόν
έΤCισKέmη τοο ΙερΟΟ ..Αθωνσ:- ένώ δ'Πάρχouv ΔuΌ ΧCXΡΑκ-τη­
ριστικές 1tEΡΙ1Πώσεις στΙς δ1tOίες μετa6άλλouv τελε(ως τήν
άνωτέρω διαγωγή τους! Π ρωτov μέν, δτCXΝ τ.ούς θ(ξη κα­
νεΙς γιά 'ΠρoσΩΤCΙK6 τους σφάλμα, καΙ δεότ'Ερcw, δταν τούς
1tTj δτι δέν πανε καλά οΙ δρθ6δοξοι 1tοιιμένες. Γιά τή~ν 'ΙΤρώ­
τη 1tερ(mωσι εΤνaι Ικ.αvoΙ έντός νυκτός vά: OUWpάψow δ­
λόκληρον 1tραΥματεkx 1tΡΟκεψένου v8
ά1toδεΙξoυν τήν άθω­
ότ/tτά τovς καΙ να σuνι.ιρ(ψOUν τόν dδΙK'Q KατήyoΡOV· Υιά δέ
τήν δειπέρα Ιχoυv 1tάνToτε Ιτοι.μη καΙ σαφή 'tήiV 6:rtά:vτησι:
«Μέ: την 8 Εκκλησ(α, d,δελφoΙ, δχι σχ(σματα. Και c5ίλλoτε έ­
γ(νοντο αότά, dλλά δέν lφευγαν οΙ 1tLσrol ~ τούς έ1tΙOKό­
1touς ΤOU9, ·καΙ δ:ς λένε οΙ δ:Υιοι καΙ οΙ ΙεροΙ Καν6νε.ς. 'tά
άκριeως άντ(θετα, 1tρσrρέ1tOντες κληρον καΙ εόσdη λσhν
γιά τιαρδμιοιες σάν τήν σημερινή 'ΠEριτrrώσεις, νά: φεόΥouv
dtμέσως μακρυά άπό τόν 1tοιιμ!να πού θά κ.αΚοδοξοΟσε,
γενόμενος οδτω λόκος &νtι καλοΟ Ta01tό:voυ. "Έτσι άλη­
. θεόει στήν 1tEp(mcoo( τους δ λόγος του άΥ(οο M<XξΙμou τού
δμολοΥητοϋ, πού τ6σο ~ραία περιγράφει τήν διαγωγή
τους: ,,:Α')..λ8 0Ον τόν λόγαv τοϋ θεοϋ οόδεΙς δφιε.lλει 'VO­
θεόειν διά την tδ(αν dμέλεΙαΥ, αλλ· όμιολογείν μ!ν τ/ν έαu­
τοο άσθένειαν, ιμή ά'rτOKPόΠΤ'ειν δέ τήν τοϋ θεοΟ άλiιθειαν,
Τνα ~ή δπ6δικοι γενόμενοι .μετά της των έvτoλών 'Παρα8ά­
σεως καΙ της τού λόγou τού θεοϋ 'Π<Xpεξηyήσε~.
·Α:λλά μήπως, σκέφθηκα γιά μ(ασrι-yιμή, δέν )'IV(ι)ρ(­
ζουν τήν διδασκαλΙα των Π ατέρωΥ καΙ τόν τόσο σwε'Jtή
πρός αόt'ήν Θ(ο ΤOU<;, oo-rε νά 'I'tάψouν νά δ1tοκρ(vονται. μέ _
-25­

28. ...­
τΙς 'Πουκ[λες &μαρτωλές οΙκονομίες; Μέχρι 'Προχθές ζηλω­
ταΙ ΤCιστOΙ δέν τους 'ιά όΤCενθύμισαν σέ διαμαρτυρ(ες και
μελέτες τους, μέ κάθε σαφήνεια καΙ λεm:ομέρεια, 0Οτε να
.μήν όπάρχη ΤCΛΈOν ΤCεριθώριO ΠΡοφασισμοΟ άyvOΙ(ας; ·λλ­
λά ΤCOιός άκοόει; •λ'Πορροφηlμένοι οΙ μέν άπό Πι,ν αΤ:γλην
τού άξιώματος καΙ τήν κοινωνΙ1<.ήν δράσι, τό 'Jtλ.ηθoς των
άνt.rrτ6n'των 'ΠροΜτων 'Πού τούς άκσλουθοϋν καΙ τόν οΙκο­
δοιμικόν δΡΥασμόν των
κομε(ων, τως κύκλους
σεών ταχ;,οΙ δέ, ΆΤCo
τούς φήμης δια τήν...
ΤCαιδικων κcrnxσKηνώσεων καΙ γηρο­
Γραφης καΙ τΙς σελίδες των έκδδ­
τήν <Xfγλην της περικυκλοόσης αό­
νηmικήν θεολσγίαν καΙ τό... δ:κτι­
σroν φως της νοερας 'Προσευχης τους, άδι:αψοροϋν liv στο
l{ να κ α Ι κ ύ Ρ ι ο, τήν ό'μολΟΥ(α της ΤCίστεως, άπέ­
τυχαν, 'μΑ <htσrέλεσμα δλα τα λoΙΤCά vΆ εΤνα;ι ένώ1tιον τοΟ
θεοϋ ·ράκη &χρηστα καΙ θυσία: <brρόσδεκτος! eH ·Εκκλησία
τούς !κανε έΤCΙOK6πoυς γιά νά διδάσκ.οον καΙ φυλά'ττουν
τον λόγον της •λληθεΙας Της άκέραιον καΙ <hιόθ'εuτov, κρα­
τώντας συγχρόνως τά 'ΠΡΜατά Της μαKΡUΆ άπό τά λειΜ­
δια των αΙρετικων, καΙ δχι να τά έΎκατ,αλε(1tουν άττροστά­
τευτα: :μέχρι το στόμα του λύκου με τήν 1tρόφcxσι δτι μόλις
θά τα κατΑΤCιη, τότε θά δείξουν την 1tοιμενική τους Ικανό­
τη:τα! Πότε θ' άντιληφθοϋν δτι Ι[να ΟΧ Ι oτή:v αΤρεσι άξΙζει
11!ολό περισσότερο
δράσι, καΙ δη, γι'
κ:λησΙα «.εΙς τόπον
Έκείνη δμως
άτrό κάθε 1tροσεuχή καΙ Ιερα1tοοτολική
αύτό το ΟΧΙ ~xoυν ταχθη άττο τήιν ·Εκ­
Xρ~σroϋ» καΙ των 'λ~oιστ6λων του;
τήν στιγμή το Kcweήλι τρεμόσGυσε ζη­
τώντας άισφαλως λάδι. Σηκώθηκα να φέρω το λαδικό, ένω
μια εύχή ψιθύρισαν άθελα τα χείλη ·μου. Κύριε, Φ ώ τ ι­
σ ε τούς τcoιμένας της ΈκκλησΙας Σου, για ν· άντιλη­
φθοΟν. τήν φo~ερή εύθόνη τους, άλλά καΙ τούς -Αγιορε(τας
άδελφοός μας -δσοι 'μέχρι σήμερα δέν fδωσαν τό 1tcrpόv '.
;
"
εΙς τό ώραϊον 'μέτω1tον της όμολΟΥίας- ΟΟτε ν' άναδει­
I~­
χθοΟν καΙ 1tάλι έξ αύτων νέοι στρατιωται της 'Αληθείας ,;.;
Σου, ΤCρός δόξαν της Όρθσδοξίας καΙ σωτηρία του λαοU
Σου. 'λ:μήν.
(Α, Δεκ. ·78).
Κοινων(α αίρετικων '~
,
~H δρθή σχέσις τcρoς τως αΙρετικούς δέν εΤναι ή της
κοινωνίας, άλλά ή της άκοινωνησ(ας καΙ ά'Π'οστροφης.
-26­

29. Γενικως, λέγει δ 14. Bcxσ(λειoς, c-παντΙ 'ιtασα κοινωνία
'ΠCXVΤός ά'πrι"tOρευμένou 'Πράγιματος κατά τε νΟΟν καΙ λό­
γον ι<ιαΙ -rφάξw έ1tιβλα6ής και έιπιJK[νωνoς (έστΙ):. (ρο. 31,
1096). Διό δεί «μετά των OΙK~(ων της πίστεως εΙρηνεύειν'
αΙΡετικόν δ:νθρωrιτoν ά'ΠΟΟ'Τρέφεσθαι» (τοϋ αότοΟ, ρο. 31,
649). «"'(ιμείς», γράφει δ 14. •AecxvόJσιoς, «Ιχοντες τόν θε­
μέλιον άσφαλη,δς έστιν ·Ιησοϋς δ Χριστός, δ Κύριος f)­
μων, καΙ τη,Υ· των Πατέρων περΙ της άληθείας δμOλOγίαv,
τους πλέον τι ταύτης η !λαττον λαλείν θέλοντας άιτoσrρέ~
φεοθε» ('8επ ΕΣ, 33, 88).
8E-rτΙσης, δεί «αΙρετικων κοινωνίσχ; άrtoφεόyει~ (θεο­
δώρου Στouδ(τOU', ρο. 99, 953). ·0 λ'γιος Κύριλλος 8λ/s.U
ξανδρε(ας, γράφων 1tρOς τούς έν ΚωνσταντιVOU1tόλει 1tερΙ
τοϋ αΙρετικοΟ ΝεστοΡ(00, προτρέ'Πει: ro:σrτίλouς καΙ dμώ­
μοος έΑUΤOOς τηρήσατε. μήτε ΚΟ1.'νωνοϋντες τφ μνη'μονεu­
θέντι, μήτε μήν ώς διδασκάλφ -rnρoσέxOVΤΕ<;, εΙ μένει )J;
κος ΆVΤΙ τcoιμένoς» (Μ. 4. 1096). Ταϋτα δέ συμφώνως καΙ
'Πρός την έπιτακτικήν έντολήν τοΟ d:πoστόλιou Πώλοο, «Et
τις όμας εόαΥΥελΙζεται -ιταρ. δ -παρελΜετε. άνάθεμα !­
στω» (Γαλ. 0::' 9).
Το κοινωνείν μετά των αΙρετικων δέν εΤναι άΡέτ:ή; άλ­
λα άμιαΡτ(α 6αρεία. Τση 'ιtρό<; ιμοιχείαν. «Μοιχεία Υάρ έ­
στιν, ω 'Iro'VOύvετoι, καΙ το της κοινωνίας μETέXELn των
αΙρετικών, τονίζει δ &γιος Θεόδωρος δ Στουδίτης (ρο. 99,
1176). Διό καΙ έάνδλα τα χρήιμcrτα τού κόσμου 'ιtροσφέ­
ρπ δ κοινωνών τft αΙρέσει, οόδέ τότε «φΙ~oς θεοϋ K,aer<m:t­
ται, άλJ..: έχθρός» .(του αύτοϋ. PG.99, 1205). Διά "('αΟτα
δέΌν να έ'ιtιμέvωμεν τfi ~Koινωνησ(~ 'ιtΡός. τούς αΙρετικούς
μέχρι θανάτου, «κ&ι έξορ[ο: -πρόκειται, κ&ν ξΙφος στιλΙοΟ­
ται, Kdν πϋρ άνατrrηται» (του αότοΟ, PG. 99. 993).
~8Αληθως, δ κόσμος δλος μιας ψυχ'iiς οόκ !oτw άντά­
ξιος, της φUλαττoότης έαυτήiν άμέτοχον καΙ αΙρετικης ΚΟΙ­
νων(ας καΙ 'ιtαντός κακΟΟ» (τού αότοΟ, PG, 99, 1205).
ΑίQεσιs καΙ μνημόσuνoν
π 0(0: tι δέουσα σrάισις τοΟ 80'ρθοδόξου ΧριστιανΟΟ
τrρός ΤQν έΚ'ιTiΙTttοντα έν έyκλή;~ατι ft αΙρέσει ·I~ρχην;
•
Ή διαKO'ltή! του ,μνηίμοσόνou του otKEtou •Ι ε'ραρχou ci­
τι:οτελεϊ άμάρτηιμα. ΤοΟτο Ισχύει ciκόμη καΙ ~ν 'Περ~mώσει
έΥκλη,ματος. Τότε 1Ί διαKσιπl του 'μVΗιμoσόνou του e Ι ε'ράρ­
xou, «'Πρό συνοδικης διαγνώσεως» (Ι Δ' Κανων Π ρωτοδευ­
-27­

30. τέρας Συνόδου) «καΙ τΕλεΙας CXΎΤoO KαταKρ(σεως~ ( Ι Ε'
Κανών Πρωτοδευτέρας Συνόδου), τιιμωρείται διά παντελούς
~OTριώσεως τοϋ κληρικοϋ d-rrQ C'ltό:σης Ιεραrε(CX9 (σiJ­
τόθι). ..
·Aνrιθέτως, δτε δ ·Ιεράρχης Kηpόn'ει, CΔΗ:μoσt«C ••• KCXΙ
yuι-ιιvft τfi κεφαλη έτ( ·ΕκκλησΙας:. διδάσκων, CΑΤρεσ(ν τινα
τιαρά των dy(ων Συνόδων ~ Πατέρων KατεΓVΩΣμένη~, tι
διακΟ1τ/ της πρός σlπόν κοινων(ας 1tpό σuνoδΙKης διαγνώ­
σεως εΤVΑΙ πράξις δΡθόδοξος (αότόθι). ΟΙ οδτω -ιτοιοϋντες
«00 μόvoν τfi κανονικΌ έΠΙΤlJμήσει ωχ ό'Πόκεινται, -ιτρό σu­
νοδικης διcryνώσεως έαυτούς της πρός τόν Κι<Χλοόμενον ·Ε­
τr(OK01tOν κοινωνΙας ά'ΓcorrειχΙζοντες, &λλά καΙ της πρετcoό­
σης τιιμ·ης τοίς όρθοιδόξοις άξιωθήσOVΤαι~ (αύτόθι). «ΕΙ δέ
τινες», γράφει καΙ δ &-γιος Σωφρόνιος e Ι εροσολόμων, cό:rτo­
στcrrcxί:έν τινος οό διά πρόφασιν έΥκλήματος, άλλά δι" αt­
ρε.σιν ό1τό Συνόδου '" ety·Ιων Πατέρων KατεΓVΩΣΜένην, τι­
μης καΙ cbτoδoXης ό:ξιοι, ώς οΙ -Ορθόδοξοι» (PG. 87, 3369­
3372). Οδτως, δ δ:Υιος Κόριλλος •λλεξανδρεΙας, γράφων
πρός τούς έν Kωνσταvτινουπόλει 'ΠερΙ ΝεστορΙοο, τovΙζει:
«Τοίς δέ Υε των κληρι,κων, flTOL (~) λαϊκων διά την δρθήν
πΙοτιν κ'εχωρισμένοις,. η. καθαιρεθείσι παρ· αότοϋ, κοινω­
νοϋμ:Εν tιμείς~ (Μ. 4, 1096). Καί δ ΛΑ' 8λποοτολικός Κα­
νων Tt~λέ1tει τον ό:ποχωρισμόν έκ του -Ε1tισκ6που, hv 1tE­
ρι1ttώσει καταΥνώσ'εως τούτου «.έν εύσε~εΙ«C καΙ δι:κ.αιοσό­
vn». Το έν δικ.αιοσύνη ένταΟΟα νοείται, ~ε~αΙως, ,ε{τε ~ς
κακόδοξος d:ρνησις τoU θεΙου νόμου, δ1tsρ αtρεσις, ε{τεκ.αΙ
ώς άπλη 'Παρ~~ασις τοότου, δτε Ισχόουσι τά έν τφ ιε Κα­
νόνι τη ς π ρωτoδει.rrέρας σχετικά.
ΟΙ ώς α:vω <hcoχωριζόμεvοι του κηιρόττοτος αtpεσιν •(­
εράρχou δέν δόνανται νά κατηΥορηθωσιν l1tl KCXΤαφρoνfJ­
σει -E1tLaKΌΤCoυ, fι έπΙ σχΙσματι. Τούναντίον, οδτσι l1tαL­
νΟΟνται, καθ· δτι δι·αKρίνouσι τούς ψευδε1tισκό'Γtους cbτό των
άληθων καΙ διά της έν λόΥφ στάσεώς τωνσrcouδά'ζouσι νά
σώσωσι τήν -Εκκλησίαν έκ «σχισμάτων καΙ μερισμών». «Ού
~ρ -Ε'Πιοκ61των, &λλά ψευδεπισκόπων καΙ ψεUΔoδιδa:σKά­ ., ~.
λων KCXΤέyvωσCW, καΙ ού οχΙαματι την lνωσιν της -Εκκλη­
σίας Kατέ't'θμoν, ~λά σχισμάτων 'καΙ ιμεριαμων την ·Εκ­ ,:
KλησΙΑV έσπούδασαν ρόσασθαι:., δΙαΥΥέλλει tι Π'Ρωτοδευ­
τέρα Σόνοδος (Ι Ε' Κανών).
(Κ. Ο. 1.5.1979). ..
.1,
,. ,',
-28­
, Ι

31. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕrΤΕΡΟΝ
ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕΝ ΟΥΔΕ ΕΙΣ •••
MePLKet γεγονότα γ(vovται πολλάκις αΙτ(α ν- ά'rtOKα­
λυφθοϋν τα K'ρυmά καΙ ti1τόpρητα 1ΓJOλ/i1jy καρδιών, τά δ­
ποία: διαφορετικα θα παρ,έι-tενOν lfyνωστα, .μέ d1τoτέλεσμα
να παραποιηται 1'1 <iληθής εικων της Ιστορ(ας. ΕΤναι γνω.­
στόν δτι €Ις την πρωτεόouσαν, τας κλεινάς -λθfιvας, δια­
μένΟΙΝ οΙ περισσότεροι καΙ λογιώτεροι κληρικοΙ, ένΣUγ:­
κρ(σει πρός τας λοιπας πόλεις της χώρας. Συνεπως εΤναι
πολύ ψυσικον 'cbtQ τήν 'Πόλιν αότή.ν v- 6:ναιμένη κανεΙς δ,τι
σεΜΙV~y καΙ άνδρείον, δ,τι ένάρετον καΙ έπαΙνου ιiξιoν, κα­
τα ΤΟν ΠcxόλεΙQν λόγον, έκ ,μέρouc; των έν λόγ~ κλη,ρικων,
οΙ δ1tοίΟL gρy~ καΙ θεωρ(ctX θά: πρέ-nη νά ΦΡUKτωρoUv 1t<Xν­
τοτε τάς αΙων(ΟΟς &ληθε:Ιας' του Ιεροϋ ΕόαΥΥελ(ou, ~ς έ­
6ιώθησαν καΙ tιρμηνεύθησαν cxδται όπά των άγΙων της -'Εκ­
κλησtας πατέρων. Δuσruχως διμωc; σuμ:6αΙνει τό d:KpLeibC;
c:XνrΙθετoν Ι -Ενώ γνωρίζουν καλως δλας τας εΙς 6άρoc; της
-ΟρθοδοξΙας' ένεργε(ας Φαναρtou - -Μηνών, έν τοότοις
ο ό δ ε. Ι c; έξ αότων ΣUγKινειται, Q ό δ ε Ι c; ch-τιδρ(i
κατά τά παράδειγμα των άγΙων όμιολογητων κλη,ρικων του
'l'ΚXpeλθ6ντoς, d.λλα καΙ τοϋ πιστοϋ λαοϋ, του φόλακος αό­
τοϋ της -ΟΡθοδοξΙας, δ όποίος 'ΠΟλλάκις έπροηγήθη καΙ
αότων των 'Ποιμένων του εΙς ~ρησίαν καΙ μαχητικότητα
όπερ τοι1 πατρώου δδΎίματος. Δια νά Υ(νη ΔΜΩc; καλλΙτε:­
ρον d:ντιληπτή 1'1 τεραστ(α διαφορά μεταξύ τοϋ d:δ6ξw 1tCX­
ρ6vτoς καΙ τω fιρωίκ.oϋ -rταρελθόνroc;, άντιγράφομεν τά ,1.,­
ξης γεγονός έκ της ΙσroρΙας: cCV'ΠεΥράφη δ δρας της ένώ­
σεως έν ΦλωρεντΙctX (1439). -Εν τΜοις 1'1 lvωσtc; δέν έΥΈ­
νετο. ΔιατΙ; -Αντέδρασεν ό εόσεeής λαΔC;... "Qταν έξελέΥη
ΠατρΊάρχης ΚωνσταvτιVOU1tQλε,ως 6 φιΜvωτ.t~ M.ητ~­
-29'­

32. -
νης (1440.), ό εόσε!ή,ς λαός άvτUφασεν. "Ιερεός τις, 1tE­
ρ(εργος lJ.>v, άYiiλθεν έπΙ Τπποο, διά νά {δη ~ακ.p6θεν τήν
ένθρόνισιν τού νέου Π ατριάρχοο, χωρΙς να εΙΟέλθη .κliv εΙς
τόν Ναόν η εΙςτά: Πατριαρχεία. Τό Φιόγευ,μα της ΙδΙας tι­
μέρας έσήμανε την Kαμ'l'tάναν δι· έοπερινόν (.'το 1tαpαμo­
vΗ τ/ς •Αναλήψεως). •Αλλ· εΙς μάτην ιh'έμεvε τους πι.σroός.
ΟύδεΙς προσηλθεν. ·Ομοίως καΙ τό πρωΙ εΙς τόν δρθρον καΙ
τήν θ. λειτουργ(αν. "Aπέσχqν οΙ πιοτοΙ εΙς ΙVΔειξιν διαμιχρ,­
τυρίας πρός τόν Ιερέα των, ό όποϊος άΠλως μακρόθεν -rτα­
ρη κολούθησεν έκ περι:εργείας τήν ένθρόνισιν τοϋ ψιλενωτι­
κοΟ Πατριάρχου. Έχρειάσθ'η, να κάμη διμολΟΥίαν Π.(σrεως
καΙ νά δώσn &rτ6σχεσιν, δτι τοο λοιποΟ Qύδεμία:v έΠLκοινω­
νΙαν θά I!xn 'μετα των φιλοπ<X1t;κων, δια να έ1tανέλθτ1 δ εύ­
σε~ής λαός εΙς τόν Ναόν r»··o ΣυΡόπouλοις, δ ό1tοίος ΆVα­
φέρει τό έπεισδδιον τΟΟτο, λέγει' «"Εκ τoίrrou οΙ δouλόμε­
voι τεκιμαίρονται όπο(αν τινα διάθεσιιν Ιχει θεοί} χάριτι 1tEpl
τΟ: όγιη τη,ς "Εκκλησίας δόγματα δ χριοτιανικώτατος λCΦς
καΙ δπως άποστρέφεται καΙ μισεϊ τα νόθα τε κο:Ι άλλότρια»
("Ημερολόγιον 1973, Ι!κδ. άδελφότητος «ι'0 Σταυρός»).
* * *
·Ως e" ιh'τελήφθη δ άγαττητός άναγνώστης, ~ν κοι­
νόν εΤναι δυνατόν να όπάρχη μεταξι) των άνωτέρω tιρωΙKων
ΨUXων καΙ των όπαδων της ά~ρoφρoσόνης καΙ 1tOYηpcXc; οΙ­
κονομίας της σή:μεΡον. Καίτοι διερχ6μεθα παραλλήλouς ά­
Kρι:~ς οτιγμάς, &φοϋ έπισήιμως δ παπισμός ΆVε.γνωρίσθη
όπό του ΟΙκ. Πατριαρχείου (τη ιh'oχίi, σιγΌ fI, καΙ έτrικpo­
τήσει τω'ν λoιτrων όρθοδ6ξων έκκλησιων) ώς «σε~α:σμία ά­
δελφη. έκκλη σία», δ δε 'ι'tά1tας ώς «πρωτος έτr(σKOΠoς έν τη
Kαθόλιou έκκλησί<ct τοΟ Χριοτοϋ», έν τοότοις 'Ποιιμένες ι<;αΙ
'ιΤοι:μαινόμεΛΟΙ των όρθοδόξων σuναyωνίζoνται ποιός θα φα­
νη άπαθέσrεpoς καΙ εύγενέστερος στ~ άνωτέρω «ξε1tοολη­
μα» των τιμίων της πίστεως. "Ας διαμαρτύρεται δ ~γας
Μάξιμος ό ·ΟίμολΟΥητής γpά~ν στl. «πασα ά'l'toδOΧή των
έτεροδόιξων διμολογιων ΙΣΣΔUναμεϊ tJ;E. προδοσίαν της πί­
στεως:t (<<Π Ρ 6 δ ο σ ι ς Υ ό: Ρ έ σ τ ι, tι τ η ς ε ό­
σε!οϋς αότοϋ τε καΙ 'ίτερΙ αότοΟ
(τ.l!. τοϋ ΧριστοΟ) δ ό ξ η ς τc α Ρ ο: λ λ α: γ ή, τ fi
προσλήψει της των έτε;ΡQδόξωv ό­
μολογίας καΙ διδαχης d:τcεμτrολοΟσα
α ό τ ό ν...» P.G. 91, 73Λ), καΙ δτι tι άγό:πη 1φ,ός τως αΙ­
ρετικoUς WEU άληθεΙας ά'l'tσrελεϊ μισανθ~(α:ν: (<Μ. ι­
σ α ν θ Ρ ω τc ( α ν γαρ δρίζομαι ΙΥωγε καΙ άΎ~l~ &εΙ·
---·30 ......·

33. ας χωρι.σμόν, τό τΌ 1tλάνn 'Πειραοθαι διδόνα:ι Ισχυν εΙς πε­
ρuσσoτέραν των αύτη 'ΠραKα:τεUΛηιμιμένων φθoρΆv. PQ.
91, 465C)' δια τΟΟς συy:χρόvouς δρθoδόξouς οΙ λόγοι τού,
άγίου έκφράζουν τόν φανατισμόν καΙ την μισαλλoδoξΙΑV
του π.αρελθ6ντος!ο., Γι" αύτό καΙ οΙ 1tα'Π:ΙKOΙ τό 'Jτj(στεψα!V
πλέον δτι δεν διαφέρουν έΙς T[1tOΤa τό θεμελιωδες ΆτcΌ τΟΟς
·Ο.Ρθοδ6ξouς, διό καΙ γpάφouν δηιμοσ[c;,x: «Ή 6aθεία cWtή
ταυτότητα 'Πίστης θεμελιώνεται στό γεγονός δτι οΙ δόο "Εκ­
κλησίες l!xouv ά π ό κ ο ι v ο ϋ άληθη ΜUΣΤΉ;ρια καΙ
ίερρ:ρχικην Ιερωσόνην» (Καθολική, 10.4:79, σ. 3).
ΚαΙ ταυτα μεν δσο άφoρ~ τας άντορθοδόξouς δραστη·
ριότητας τοο ΦαναρΙou. "lδΟΟ δμως δτι καΙ δ θρόνος των
Άθηνων δεν ύστερεϊ εΙς οΙκουομενιστικην'JtOλΙΤΙKήν. Τόν τcα­
ρελθόντα Σεmέμιeριον δ "Αρχιεπίσκοπος κ. ΣεραφεΙμ πα­
ρηκολοόθησε (όρθότ·ερον θα f)TO: συμ1tpOOηυχήθη)έντΌς
της μηΤΡ01tόλεως των π<X1tικων την ό1tερ άvcrnα:ύσ-εως τοϋ
crπ:oθανόVΤOς 1tα/ra Παύλou ς' άκολουθΙαν. Γεγονός μοΎα­
δικqν εΙς τα έKKλησΙCXΣΤΙKα χρονικά των "Αθηνών. ΚαΙ δμως
ο ύ δε Ι ς άντέδρασεν! Ο ύ δ ε; Ι ς ~K των λογ[ων άρ­
χιμανδριτων της πρωτευοόσης έτόλJμησε δχι να τόν ά1toδo­
κιμάση δηιμοσίc;,x, άλλα ούτε KlXv να τοϋ διακόψη τό μινη.­
μόσυνον εΙς τον Ιερόν Να6ν πoU λεΙΤOUΡΥεϊ, εΙς ~νδειξιν
δΙ01μαρroρίας δια την άσεeη του 1tράξιν. "A')..).ls. καΙ δ λαός
των "λθηνων δυστυχώς δεν 1τ/Υε 'Πίσω. oίrrε τό σύνηθες έκ­
KλησQασμα, άλλΟ οδτε οΙ πιστοΙ των Ιεραποστολικων δργα­
νώσεων, «τα λόκ της "Εκκλησίας» Ι ώς θέλουν CXΌΤαρέ.σKως
να θεωροϋν έΑUΤOOς (ΖΩΗ, 25-1-1979, σ. 1), παρouσLασαv
!.στω καΙ ιμίαν χλιαραν άντίδρασιν, ένω διά τόν καρνάΘα­
λον καΙ τα καλλιστεΊα τα παρελθόνφ l!τη εΤχον δη;μιouρ..
Υήσει τόσο θόρueον f
Πάντα τ" άνωτέ-Ρω μαζΙ με 'Πληθος άλλων παρομο{ών
~,εyoν6των εΙναι φανερά 1fλέον ση.μεία δτι με τόν αΙώνα
μας εΙσήλθαμε στην έποχη της ά1toστασLας, -ιτερΙ της δποΙ­
ας δ,μιλεί δ "Απ. Π,αϋλος στην Β' πρός θε.σσαλovικείς έπι­
σroλήν του. E.ύσε~ης έπιστήμων των ή~με.pων μας ΆΝCXφερό­
μενος στήν -άνωτέρω άποοτ·ασΙαν γρCXφει τά: έξης φoeερ<X
μά &λ.ηθέστατα, .με την διαKρίνouσαv αότόν σαφήνειαν καΙ
cbτλότητα: «π,ρΙν l!λθη δ άξιοθαύ,μαστος αΙών/,ς μας οΙ "Ορ,­
θόδοξοι πΙστευΑV στην "Ορθοδοξ(α, οΙ αΙρετικοΙ στην αfρε­
σή ΤQUς, οΙ ό:θεσι στην άθεία τους καΙ δ !VCXc; 'Iτρoσιτ'όeoQ­
σε να 1tε(ση τόν δ.Λλον δτι αότός Ιχει τη.ν άλήθεια. Π (­
στει.χxv, δηλαδή οΙ όΝ6ρωποι, στήν άλήθεια καΙ άγων[ζον­
ταν Υ.Ι" CXΎΤΉν, άκ6μη καΙ αύτοΙ πΟΟ άγνooϋσαv τήν Qλή­
-31­

34. Γ
~~.
θεια. fH φ~ερή άn:oστασ(α της t1tOΧflc: μας δέν lγκειται
ατό ΙSτι γέμισε δ κόσμος d:rτό αΙρετικούς καΙ dθέooς. λό­
το(, καλως έχ6ντων των 1tραΥμάτων, δέν μ1tΟροϋν, δσοι
καΙ d:vEtvaL, 'Παρά να τονώσουν την π(στη των εόσειών. -ιi
d:rτoστασ(α lγκειται aτό ΙSτι οΙ &νθpc:ι:moι σήμερα IΠΑΨCXV να
'Πίιοτεόουν στήν d:λήθεια, 11t'CXψαV να 1tLoτεόouv δτι όπάρχει
tι άλήθεια καΙ δτι Qξ(ζει vΆ ctyωνισθij κανεΙς γι8 CXΌΤΉν.
-Ε'ΚΧςαΙρετικός 1tOύ 1t Ι σ τ ε ό ε ι στην αtρε.σή του ΙΥ.ι­
νε εtδoς σπάνιο. 8 Ακόμη καΙ οι Ιδεολόγοι δθεοι, 1tOO Ιιχουν
κάποια 1t ε 1t ο ( θ η σ η σrήν άθεΤα ΤιΟι)ς, εΤναι κάποια
εόλΟΥ(α στήν έποχή μας δσσ ''Παράξενο καΙ &ι φαίνεται
αότ6. ΟΙ δ:vθρωπoι σήιμεΡα (ΧΑΣcxv κάθε πεποίθηση. 8Όλα
γι
8
CXΌΤoύς εΤΥαΙ σχετικά, άμφ(~Qλα, άKαθόρισrα. Τ(ποτε δεν
~λέ'Πooν για τό δ'Ποίο να άξΙζη να άΥωνισθοϋν. Τίποτε δέν
ό1tάΡXει γι
8
CXΌΤoύς πού νά άξ(.ζη να τό όπερqσrτισθoϋv, t­
κτός ά1tό την Kαλ01tέ.ρασιή τοος σέ τοότη τ:ι'ιν 1tPδσKaLpη
ζωή. Σ8 lvav τέτοιο κόσμο lvac; d'θεoς καΙ lvac; αΙρετικός
μέ 1tE1tOtθηoη εΤναι νησίδες ζωντάνιας 08 lναv ~Kεανό θα­
νατou. ΓιατΙ αότή tι 'Πε1tο(θηση μαρτυρεί ζηλο γιά Tή:v ά­
λήθεια 11!ΟΟ δσο καΙ dν εΤναι χωρΙς έ'Π(γνωση, σκοτισμένη
καΙ ~μπαθής, δεν (χει έν τoόtΌις κόψει δλες τΙς γέφυρες
1tOO ΣUVΔΈOOν 'μια ψυχημέ τόν θεό, 1tOO, καΙ liv δεν τό ξέ­
,.
";
ρουνε καΙ δέν τό 1tαραδέΧOνται, εΤναι δ ίδιος tι 8 Αλήθεια.
ΟΙ lXvθρω1tOΙ λoι-rτόγ aτόν αΙώνα μας δέν -rτισrεόoυν
παρά μόνον ατήν καλο'Πέράσή τους. Για τήν καλοπέραση δ­
μως εΤVΑΙ ά'Παρα(τητη tι εΙρηνική συμ~Ιωση των άνθρώτrων
καΙ tι συνεργασΙα τους για την έξασφάλιση των όλl;κων ά­
Υαθων. Για να ΥΙνη αότό ~ΡCX)'1μιατικότης 'Π Ρ έ 'Jt ε ι ν ά
'Π έ σ ο υ ν δ λ; α τ α ο ό ν ο Ρ α. Π ρέπει νά ένωθοϋν
οΙ θρησκ.εΙες, οΙ Ιδεσλογίες, τά leyη. Π ρέτcΕΙ νά λ~(ψη κά­
θε αΙτΙα τωλέμου, .μάχης, άντιγνωμίας. CH 1tολιrrικη της
«!OUνόιταρξης~, tι Ιδέα της ένωμένης Εόρώπης, δ μασονικός
σuYκ ρητισ:μός, δ ΟΙκουμενισμός, tι έλ1tΙδα τοΟ 1t<ry.κΟΟμιou
κ.ράτους εΤναι. έκ.φράσεις της άκατάσχετης δΙψας του dν­
epώ1tOU Υιά άδιατάρακτη καλο'Πέραση.
eo ΟΙκουμενισμός εΤναι tι διδασκαλΙα δτι δέν ό1τάρχει
'Πουθενά fι άλήθεια, εΤναι tι δολοφονία της έλ1tΙδας 1tOO ζοΟ­
σε άrτό άνέκ.αθεν 'μέ<πc στήν καρδιά τοΟ dvepώ1tOU, εΤναι tι
6ρνηση της άλήθειας καΙ fι άντικατάστασή της άrτό τΙς άν­
θρώπινες άλήθειες 1tOO 1tρέ'Πει να κάνουν όΠOχωρf)σεις tι
μΙα στήν &λλη για τό κοινό συμφέρον. 80. ΟlΙκouμενιομός εΤ­
. ναι tι τελευταΙα καΙ tι πιό τέλεια 'Παγίδα: 11ΙΟύ Ιστησε δ διά­
eoλoς στήν άνθρω1tόtητα καΙ tι 1tLc) φοΙερή καΙ δτrouλη έ­
~32­

35. 'ΠΙθεσή του κατά τ/ς ·Εκκλησ((Χς του XρισroO. EtvaL τό δη­
λητήριο ΤCα) 'Παραλόει τη,ν ΨUXη καΙ την κάνει φ,(κανη νά
δη τό φως, &ν(κανη να διψάση ά:κ6!μη γιά την ά:λήθεια, 'ΠΙΟύ
σκοτίζει τ<) νοϋ τω όρθοδ6ξou καΙ τόν κάνει, ά:ντΙ νά ~
πάη τόν lipρωoτO καΙ να τcpoc:mαθii να τόν γιCXΤρέψη, να 6:­
γαιtάη τήν {δια την ά:ρρώστ.ια του, άντΙ να ά:γαπάη τόν αΙ­
pεTLKb νά: άΥα1τάη την αtρεσή του» (9λλεξ. Kαλoμotρou, 10
σόΥΚΡιμια, σελ. 5 -7, θεσσαλονίκη 1976).
Γι· αότό θά εΤναι δντως μακάριοι δσοι μέχρι θανάτου
τ/ρήσouν έαuτoύς lμακραν της αΙρέσεως τω αιωνος μας'
δι' α'ύτΟΟς θά Ισχόση άπόλυτα δ λόγος τοο ιμεγάλou δμολο­
γητοΟ θεqδώpou του Στouδίτου: «·Αληθως, δ κόσμος δλΟς
μιας ψυχης οόκ !στιν άντάξιος, της φυλcxπoόσης έαυτήν
άμέτσχον καΙ αΙρετικης κοινων((Χς καΙ παντός KαKOO~. P.G.
99, 1205Β.
(Α:. •Ατφ. ·79).
«("Εάλω Τι Πόλι~»!
ΟΙ ·Ορθόδοξοι οΙ «έ'ΠΙ τα δρη λά~ετε KO'Πετόν~ καΙ οΙ
«Α'ΠΙ τας τρί~ouς της έρήμou» TqU κόσμου τούτου «θρηνov»
(Ίερ. θ' 10). «'Εάλω tι Πόλις» (·Ιεζ. λγ' 21) .
•
·Η αtρεoι<;. των πε~ωK6των 'ΠCX1tικωv κηρύσσεται έν
Kωνrαντινooιπόλει γυμνη 'ltλέoν ή κεφαλΌ. «·EνεκαuXήσαν­
το οΙ μισΟΟντες» την 90ρeoδQξίαν «έν ίμέσφ της έoρτη,ς~
(Ψαλμ. 73, 4). ·Ε'ιτ· εόκαιιρί(('( της τελευταίας θΡΟΥι;κης έαρ­
της του· ΟΙκouμεvικqU Πατριαρχείου, έ-n:εσκέψθη τό ~­
ριον άνιτΙ1'φοσωπεία Τ.οϋ BατικιαvoO. Kcxta την σι.Nάwησιν,
οΙ αΙρετικοΙ TtcrrtLKOl συμπροσηυχήθησανιμετα των του Πα­
τριαρxε(~ καΙ άντηλλάΥησαν μηνύματα καΙ λόγ,οι κακης
δ'μολογΙας.
·0 ΟΙκ.ουμενικός Πατριάρχης Δηιμήτριος έδέχθη. 'tούς
κακοδόξouς λόyΌuς τοϋ l-n:t κεφαλης της άντΙ1tροσωπε(ας
KOI~Ιvαλ{OO Β(λ/εμπραντς, τcερΙ συvεoρτασμoϋ «έν κοινω­
y(~ π(στεως, έν έν6τητι ά:γά1tης~ καΙ «!κκληοιαστικης κοι­
νωνίας:. (c·Επ(σΚiεψις», 15.12.1977, σ. ~, 4). ·λ1tεικάλεσε
ΤQν f)γέτην τοΟτον της αΙρέσεως άδελφόν έν 'Π(ΟΤξΙ, διά της
φράσεως «Σεeασ:μιώτατε έν Κρισrφ &δελ~» (!vΘ· ά:νωτ:. σ.
-,33­

36. 6). Περιε1t'rόχθη wειρως τόν αΙρεσιό:ρχην του Πetπ:ιαμoϋ
ώς τόν «άγαττητόν έν χριοτφ "Αρχι1tοίμεw:x της Π ρ~υτέ­
ρας Ρώ.μης, άδελφόν Πάπαν Παυλov τόν ΣΤ':. (ιfνθ" chtωτ.
σ. 9). "ΑνεΥνώρισεν εΙς τοΟτον τήν θέσιν ποιΟ πρεσ~ι.nέρoo
άδελφOO~ του καΙ «τοΟ Πρώτου Έπισκόπou της ΧριστιανΌ­
σόνης;> (lνθ" άνωτ. σ. 6). ·Ωμ.ολόγησε κοινά τά Μυστήρια:
τQί} Π ατcισμoϋ καΙ της Όρθοδοξίας, καΙ «κοινήν έν 'J'ψ()­
Kειμέ~ τήν 'Παρακαταθήκη.ν της πίστεως»Ι (ΙνfY <hιωτ.
σ. 8).
Τί έση ταUτα:; ·Ομολογία τοϋ Παπιομοϋ. 81λρνησις της
ΌρθοδοξΙας. Παράι~ις τoU θείου Νόμου. 8ΙΕξοδος άπό
της "Εκκλησίας. Μετάθεσις εΙς την αΤρεσιν.. "Ανταλλο:Υή
του φωτός δια τοΟ σκότους, της άληθείας δια του ψεόδους,
της Χάριτος δια τοΟ άναθέ·μσ:roς. "Ασεeής άναΥνώρισις τοϋ
αΙρεσιάρχοο Πά'ιτα καΙ itvωσ-ις μετά της 'JtCX1tLKilc; αΙρέσεως,
της δ1tοίας τό μέρος «εΙς την λ~μVΗν του πuρός. καΙ 't'oU
θείου», καθ" δτι «ψευδcm:Ροψήτης» (Άποκ. κ' 10).
"ΌντωςΙ «πως Ifπεσ·αv δυνατοί;» (2 Βασ. α' 27). πως
«υΙοΙ Σιών οΙ τίμιοι... έλογίσθησαν εΙς άγγεία: όστράκινα,
Ιργα χειρ9ς κεράιμεως;» (θρ. ·Ιερ. δ' 2). Έcrnοόδασαv
γαρ «έγκαταμίξαι τό ψεΟδος τfi ~ηθεί<iX καΙ τfi Έόσε6εΙ<iX
την άσέ~ειΑV» ("Αλεξάνδρου "Αλεξανδρείας, PG. 18, 573).
Σκοτισθέντες «οόδεν tΊγήσαντo (έθεώρησαν) τό πράγμα,
οόδε διο:φέ.ρειν εΟΟέ0ειαν άσε&.ία:ς ένόμι.σαν» (Μ. "ABαvα­
σίοο, ΒΕΠΕΣ, 31, 285) οΙ δυστυχείς, ώς καΙ 'Πάντες οΙ ά1(
αιωνος αΙρετικοί, οΤτινες τφ c"Αντιχρίστφ την δδΟν παρα­
σKεUΆζouσιν» (Μ. "A.θcwασίoo, αότόθι) .
•
ΤΙ 'Jtpqc; ταύτα; ·Η έντολή του KυρΙQι): «Προσέχετε ~­
1tό των ψευδΟπΡοφητων, οΤτινες Ιρχovται τφός όμας έν έν­
δύμασι 'Πίpo6ά'rων, lσωθεν δέ εtσι λόκοι δ:ΡπαΥες:. (Ματθ.
ζ' 15). Διό cgKaσroς άπό τοΟ 1tλησίον αύτοϋ φUλάξασθD
(eΙερ. θ' 4), καΙ άκοόσατε τήν «dλλην φωνή" έκ του οό­
ραvoϋ λέyouσαν έξέλθετ-ε tξ αότ/ς δ λαός μου, {να μή
ΣUYKOινωνήσητετ~ίς dμαρτΙαις αότ/ς, καΙ ΤvΑ έκ των 'Πλη.
γών cxότ/ς μή λά~ητε:. ("A1tOK. ιη' 4). ·Εάλω tι Πόλις, έ­
πειδή πάντες οΙ φιλουντες αότήν iιθέτησαν έν αότfi, έγένον­
το cxότfi εΙς έχθpoό~:. (θρ. ·Ιερ. α' 2). :
'(Κ.Ο. 1-3."78).
-34­