Λογοτεχνία Β΄ Γυμνασίου

1. Αντόν Τσέχωφ

2. “Ποιος;”
https://www.youtube.com/watch?v=3_
FAvA9M7oo
https://www.youtube.com/watch?v=a3xjAp_vz_I
Βιογραφικές πληροφορίες από το youtube

3. Η παθητική συμπεριφορά της εργαζόμενης
Η ψυχολογική πίεση και η εκμετάλλευση που ασκεί ο
εργοδότης
Ο ρόλος του δασκάλου “Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να
χάσει, όμως αυτός που δεν
αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.”
Μπρεχτ

4. μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και
θρησκευτικό περιβάλλον.
Ο παππούς του ήταν
δουλοπάροικος, ενώ ο πατέρας
του είχε οικονομικά προβλήματα.
Στην τελευταία τάξη του
γυμνασίου αναγκάζεται να βγάζει
το ψωμί του, παραδίδοντας
μαθήματα κατ' οίκον.
Ο Τσέχωφ σε νεαρή ηλικία
Πηγή Wikpedia

5. Αυτοκράτορας
Ευγενείς – Βογιάροι
(= μεγάλοι φεουδάρχες)
Ανώτεροι κρατικοί
υπάλληλοι
Μεσαία τάξη –
έμποροι
Χωρικοί
Δουλοπάροικοι
Η κοινωνική πυραμίδα

6. Δεν υπάρχει ελευθερία της σκέψης.
Το κράτος επιβάλλει αυστηρή
λογοκρισία.
Οι κοινωνικές ανισότητες είναι
τεράστιες.
Η ζωή των ανθρώπων των
κατώτερων τάξεων δεν έχει αξία.
Ο θεσμός της δουλοπαροικίας είχε
τυπικά καταργηθεί το 1861, αλλά η
κατάσταση των φτωχών αγροτών
που εξαρτιόνταν από τους
πλούσιους γαιοκτήμονες δεν είχε
ουσιαστικά αλλάξει. Οι κύριοί
τους είχαν το δικαίωμα της
σωματικής ποινής και οι αγρότες
πλήρωναν βαρείς φόρους.
ευγενείς
αγρότες

7. Εργατικές κατοικίες Ανάκτορα

8. Αγροτική οικογένεια Αρχοντική οικογένεια

9. Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν
(1799-1837)
Ο Πούσκιν είναι ο
μεγαλύτερος ποιητής της
Ρωσίας και ο δημιουργός της
νεότερης ρωσικής λογοτεχνίας
Ευγένιος Ονέγκιν (1832),
έμμετρο μυθιστόρημα
Μπόρις Γκοντουνόφ (1825),
δράμα

10. Oι φτωχοί (1846)
Ο παίκτης (1866)
Έγκλημα και τιμωρία (1866)
Ο ηλίθιος (1868)
Αδελφοί Καραμαζώφ (1880)
Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
1821-1881
Λέων Τολστόι
1828-1910
Πόλεμος και Ειρήνη (1869)
Άννα Καρένινα (1877)
Ανάσταση (1899)

11. Ο Επιθεωρητής (1836)
Το παλτό (1842)
Παντρολογήματα (1842)
Νικολάι Γκόγκολ
1809-1852
Άντον Τσέχωφ
1860-1904 Γλάρος (1895)
Θείος Βάνιας (1899)
Τρεις αδελφές (1900)
Βυσσινόκηπος (1903)

13. Στην αφήγηση κυριαρχεί ο διάλογος κι έτσι το κείμενο
μοιάζει με ένα μικρό θεατρικό έργο (μονόπρακτο < μίας πράξης).
Ο αφηγητής είναι το κύριο πρόσωπο του διαλόγου,
συμμετέχει στα δρώμενα (= δραματοποιημένος –
ομοδιηγητικός) και αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο.
Τα πρόσωπα είναι δύο:
Ο εργοδότης, πατέρας των παιδιών που διδάσκονται,
άρχοντας κι ιδιοκτήτης ενός αρχοντικού με υπηρέτες
Η εργαζόμενη, δασκάλα των παιδιών, στη συμπεριφορά της
οποίας επικεντρώνεται το σύντομο αυτό διήγημα.

14. δειλή – άβουλη – φοβισμένη – παθητική συμπεριφορά – δεν
διεκδικεί τα δικαιώματά της – αδύναμη να αντιδράσει, όταν
αδικείται – έρμαιο της τύχης της, χωρίς πρωτοβουλίες που
θα αλλάξουν τη ζωή της – δεν υπερασπίζεται τον εαυτό της
1ο ζήτημα: ταιριάζει αυτή η συμπεριφορά
στο ρόλο ενός δασκάλου;

15. 2ο ζήτημα: κατανόησε το «μάθημα» του εργοδότη
της; διδάχτηκε από τη «δοκιμασία» της;
Ο αφηγητής δίνει αρχικά μια πολύ αρνητική
εντύπωση στον αναγνώστη. Είναι
αντιπαθέστατος, καθώς παρουσιάζεται
τσιγκούνης, φιλάργυρος, συμφεροντολόγος,
ανάλγητος, εκμεταλλευτής των αδύναμων
ανθρώπων, χωρίς ίχνος ευαισθησίας και
συμπόνιας.
Στο τέλος της ιστορίας φανερώνεται το
πραγματικό του πρόσωπο και αποκαλύπτονται τα
αίτια της προηγούμενης συμπεριφοράς του. Όλα
ήταν μέρος ενός σχεδίου προκειμένου να δώσει
στη δασκάλα ένα μάθημα. Ήταν μια καλοστημένη
φάρσα με σκοπό να καταδικάσει την παθητική της
στάση και να την κάνει να καταλάβει ότι πρέπει να
διεκδικεί τα δικαιώματά της.

17. 3ο ζήτημα: τι είναι αυτό που μας διδάσκει ο Τσέχωφ με αυτή τη
σύντομη και σχεδόν κωμική αφήγηση; Σκέψου … … …
«Ο σκεπτόμενος», 1880.
Γλυπτό του Ροντέν (1840-1917)
(François-Auguste-René Rodin)

18. Ανάγκη διεκδίκησης των ατομικών και κοινωνικών
δικαιωμάτων των εργαζόμενων
Αυτοσεβασμός και αξιοπρέπεια είναι αρετές που
χαρακτηρίζουν τις ολοκληρωμένες προσωπικότητες
Δεν επαρκεί η αυτοσυντήρηση, η τροφή, η εργασία, για
μία αξιοπρεπή ζωή
Δεν επαρκεί η διδασκαλία, η μετάδοση γνώσεων για να
χαρακτηρίσουν έναν δάσκαλο επιτυχημένο, αλλά και η
επίδειξη συγκεκριμένου ήθους. Μετράνε και οι πράξεις
του.

20. Φαντάσου ότι η ιστορία δεν τελειώνει έτσι και τόσο
απογοητευτικά. Γράψε ένα διαφορετικό τέλος, στο
οποίο η δασκάλα αντιδράει δυναμικά και βάζει
στη θέση του τον εργοδότη της.