Μια νουβέλα του Γιάννη Βακιρτζή με σαράντα χαρακτικά του

1. Το πέρασμα
Ιούνιος ήταν που είχα πάει στην εξοχή να κάνω τις διακοπές μου . Συνήθως στην θάλασσα πηγαίνω
αλλά εκείνο το πρωί φύσαγε πολύ δυνατός αέρας. Πήρα λοιπόν τα βουνά μέσα στους ελαιώνες . Εκεί
κόβει και είναι ότι πρέπει αν θέλεις να αποφύγεις το πολύ βουητό που κάνουν τα κύματα και δεν
μπορείς να σταθείς να την θαυμάσεις αυτην την ωραιότατη γαλάζια μεγαλειοτάτη , με όλα τα μπλέ και
τα λευκά στολίδια, αλλά και το μαύρο το βαθύ με τα ασημένια κοσμήματα, που πολλά έχουν
τραγούδια φτιάξει για τον καλοσυνάτο αλλά καί τον θυμωμένο και άγριο χαρακτήρα της . Εκεί στους
ελαιώνες είναι η γκριζοπρασινη αντίζηλος της, που κοιματιζει και εκεί ο αέρας τα φύλλα από τις ελιές
και δεν λείπουν τα ασημένια τα στολιδια στα κύματα των κορυφών . Μία τις βλέπεις να λάμπουν στο
ασήμι φορτωμένες και μια να γίνονται πράσινες. Είχα φτάσει στον Άγιο , ένα γκρεμισμένο ξωκλήσι που
δεν θυμούνται οι ντόπιοι σε ποιον ήταν αφιερωμένο και έτσι κάνουν τον σταυρό τους όταν περνούν ,
προσευχομενοι στον άγνωστο Θεό κατά κάποιο τρόπο . Στον Άγιο. Εκεί ο δυνατός αέρας δεν με αγγιζε
μόνο το τραγούδι των κλαδιών άκουγα καθώς ανέμιζαν οι κορυφές τους. Οι κορμοί των δέντρων
αγάλματα κάποιου μάγου γλύπτη αφού κοιτάζοντας την ίδια ελιά η παιχνιδιάρικη φαντασία σε κάνει
να βλέπεις την μια στιγμή μια γυναίκα να χορεύει γυμνή και την αλλη μια κατσίκα να τεντώνεται για να
φάει τα κλαριά. Ήταν και μία η πιο μεγάλη, που απο ένα άνοιγμα σαν πύλη έβλεπες στο εσωτερικό να
χωράει ένας άνθρωπος. Πλησίασα περίεργος γιατί μου φάνηκε ότι ακουγόταν από μέσα νερό που

2. έτρεχε σαν από βρύση. Μα νερό δεν έβλεπα πουθενά. Έβαλα το κεφάλι μου μέσα στην κουφάλα του
δέντρου και είδα μια λιμνούλα που είχε σχηματιστεί .

3. Μέσα το νερό ακουγόταν πιο δυνατά . Αποφάσισα να μπω για να το ερευνήσω μόλις όμως βρέθηκα να
στέκομαι ολόκληρος μέσα, με ένα κρότο έκλεισε το άνοιγμα που μόλις είχα περάσει αισθάνθηκα ότι
στριφογύριζε το εσωτερικό μαζί με εμένα και όταν σταμάτησε μετά από λίγο είδα να ανοίγει πάλι το
άνοιγμα μαζί με τα μάτια μου που άνοιξαν διάπλατα από την έκπληξη γι'αυτό που αντίκρισα. Βγήκα
από την παράξενη αυτή κουφάλα του δέντρου προσπαθώντας να καταλάβω τι συμβαίνει . Ένα δάσος
από σειρές με γιγάντιες κολόνες ήταν μπροστά μου . Δεξιά και αριστερά ενός μεγάλου πλακόστρωτου
διαδρόμου κυλούσε νερό που έβγαινε από τα στόματα δύο τεράστιων μαρμάρινων λιονταριών . Το
θέαμα ήταν επιβλητικό και ξεπερνούσε κάθε φαντασία . Γύρισα και κοίταξα πάλι το δέντρο .
Αναρωτιομουν αν μπορούσα να επιστρέψω . Μπήκα πάλι μέσα και ο ίδιος κρότος από το κλείσιμο του
ανοίγματος, η ίδια περιστροφή αλλά αυτή την φορά από την αντίθετη φορά. Όταν σταμάτησε είδα με
ανακούφιση ότι είχα επιστρέψει . Έμεινα για λίγο σκεφτικός και αναποφάσιστος , αλλά σύντομα

4. ξεπέρασα τους φόβους και τις ανησυχίες . Αφού μπορούσα τόσο απλά να επιστρέφω γιατί να μην
εξερευνήσω το μυστήριο μέρος που μόλις είχα ανακαλύψει . Πήρα λοιπόν την απόφαση και έτσι
ξαναβρεθηκα στο μυστικό παράξενο μέρος . Περπάτησα ανάμεσα στις κιονοστοιχίες ακολουθώντας την
πορεία των νερών. Σε κάποια στιγμή είδα ότι κατέληγαν σε μια λίμνη που η στάθμη της βρισκόταν σε
χαμηλότερο επίπεδο από εκείνο με τις κολόνες . Έκαναν δύο καταρράχτες που ανάμεσα τους ήταν ένας
πύργος κυκλικός, χτισμένος επάνω στα καταπράσινα από την υγρασία βράχια . Στο κέντρο της
βεράντας που στεκομουν και θαύμαζα , υπήρχε μια πέτρινη φαρδιά σκάλα που οδηγούσε με στροφές
και εξώστες για ανάπαυλα μέχρι το πλάτωμα γύρω από τον κυλινδρικό κεντρικο πύργο που
περιστοιχιζόταν και από άλλα μικρότερα κτίσματα . Σε ένα από τα πλατυσκαλα που σταματαγα κάθε
τόσο για να κοιτάω προσεκτικά, μου φάνηκε για μια στιγμή ότι είδα μια νέα κοπέλα να βγαίνει από τον
πύργο και να χάνεται βιαστικα μέσα σε ένα μικρό κτίσμα από τα πολλά διάσπαρτα ένα γύρω. Τέλος

5. έφτασα στο τέλος της σκάλας και βρέθηκα στο
πίσω μέρος του πύργου . Περιτρυγυρισα για
λίγη ώρα στα δρομάκια και είδα ότι όλα ήταν
έρημα το ίδιο παρατήρησα και για την πύλη
του κεντρικού κτηρίου . Μάλλον της φαντασίας
μου θα ήταν ότι είδα εκείνη την γυναίκα .
Έσπρωξα την πόρτα και άνοιξε τριζοντας . Το
εσωτερικό του μεγάλου πύργου ήταν γεμάτο
αράχνες και παλιά έπιπλα . Δεν φαινόταν να
μένει κανένας εκεί , αλλά κοιτώντας το πάτωμα
είδα ίχνη από πατήματα επάνω στην σκόνη.
Επομένως κάποιος άλλος ήταν εδώ εκτός από
εμένα . Φώναξα μερικες φορές αν με ακούει
κανείς , καμία απάντηση. Έμεινα στη μέση μίας
μεγάλης αίθουσας να κοιτάω τα εκθέματα
στους τοίχους ένα γύρω βαλσαμωμενα ζώα ανάμεσα σε πορτρέτα . Ο χώρος φωτιζόταν από ένα
μεγάλο βιτρό που ανάμεσα στα χρωματιστά κρύσταλλα υπήρχαν και διαφανεί που από εκεί μπορούσες
να βλέπεις την λίμνη με τα πράσινα νερά τής.
Με ξάφνιασε η μουσική που άρχισε να ακούγεται από εκκλησιαστικό όργανο και γέμισε τον χώρο έτσι
που δυσκολευτηκα να καταλάβω από την πρώτη στιγμή από πού ερχόταν ο ήχος . Εντόπισα ότι ήταν
στον επάνω όροφο. Ο πύργος είχε τον
αρχιτεκτονικο σχεδιασμό ενός αλευρομυλου
μόνο που ήταν μεγαλύτερος. Η σκάλα
επομένως που συνέδεε το ισόγειο με τους
επάνω ορόφους θα ήταν μέρος της τοιχοδομης.
Κοίταξα προσεκτικά και την ανακάλυψα πίσω
από μια μεγάλη κυκλική βιβλιοθήκη . Ανέβηκα
με προσοχή και δυστακτικα ένα ένα τα στενά
σκαλοπάτια καθώς η μουσική ακουγόταν
ολοένα και πιο δυνατά. Έφτασα στον όροφο
και από μια μισάνοιχτη πόρτα κοίταξα μέσα σε
ένα μεγάλο δωμάτιο που δέσποζε το
εκκλησιαστικό όργανο και είδα έναν άντρα να
παίζει με μεγάλη επιδεξιότητα . Σταμάτησε
απότομα , τινάχτηκε από το περιστρεφόμενο
σκαμπό που καθόταν και γύρισε προς το μέρος
μου.
Από πού παρουσιαστηκατε εσείς με ρώτησε
έκπληκτος !
Φώναξα αν είναι κανένας εδώ - του απάντησα -

6. αλλά δεν με ακούσατε έτσι πήρα το θάρρος από την μουσική και ανέβηκα τις σκάλες.
Εκείνη την στιγμή μπήκε στην αίθουσα μια γυναίκα πολύ γοητευτική . Με κοίταξε και ειπε
- Καλωσορίσατε ! Άκουσα που σταμάτησε ξαφνικά το όργανο και ήρθα να δω τι συμβαίνει . Σπάνια μας
επισκέπτονται ξένοι εδώ . Είναι πολύ ερημικά . Είσαστε ευπρόσδεκτος .
Τα μάτια της είχαν κάτι που με μαγνητιζε δεν μπορούσα να στρέψω το βλέμμα μου αλλού παρόλο που
ήθελα να είμαι διακριτικός. Τότε μίλησε ο άντρας .
- Ναι βέβαια καλοδεχούμενος είσαστε . Πώς και βρεθήκατε από τα μέρη μας; - Είπε ο άντρας -
Δεν ήθελα να αποκαλύψω το πέρασμα , δεν ήξερα τι συνέβαινε και είπα ένα ψέμα ότι ταχα γράφω
άρθρα για τις φυσικές ομορφιές και χωρίς να το θέλω κοίταξα την γυναίκα. Καταλάβαινα ότι αυτό πού
έκανα δεν ήταν ευγενικό , αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ . Κατάφερα να πάρω το βλέμμα μου από
επάνω της και κοίταξα ένα γύρω τον χώρο με μεγάλη αμηχανία.
Τότε μπορείτε να μείνετε όσο χρειαστεί για να φτιάξετε το άρθρο σας αν θέλετε θα πω να ετοιμάσουν
τον ξενώνα - Είπε πάλι εκείνος - Τράβηξε ένα κορδόνι και σχεδόν αμέσως παρουσιάστηκε από μια
πόρτα ένας σωστός γίγαντας που προφανώς ήταν ο υπηρέτης , γιατί με το που μπήκε είπε
Σε τι μπορώ να σας φανώ χρήσιμος ;
Εγώ προσπάθησα να αρνηθώ αλλά συναντήθηκε πάλι το βλέμμα μου με της γυναίκας και αντί να τούς
ευχαριστήσω και να πω οτι θα φύγω όπως είχα στο μυαλό μου , απάντησα το αντίθετο . Τότε ο
γίγαντας υπηρέτης μου ζήτησε να τον ακολουθήσω , όπως και έκανα απορημένος για την γοητεία που
ασκούσε σε εμένα αυτή η όμορφη γυναίκα. Φτάσαμε σε μια πόρτα την άνοιξε και μου είπε να περάσω .
Μπαίνοντας του είπα ότι είναι πολύ ωραίος ο πύργος .
Ανεμόμυλος είναι - μου απάντησε - Τον διαμόρφωσε για να είναι κατοικία ο κύριος όταν τον αγόρασε .
Ότι χρειαστείτε τραβήξτε εκείνο το κορδόνι δίπλα στο κρεβάτι. Το γεύμα θα σερβιριστεί σε 3 ώρες
οπότε έχετε τον χρόνο να ξεκουραστείτε.
Δεν είμαι καθόλου κουρασμένος του απάντησα θα ήθελα να κάνω μια βόλτα έξω στην λίμνη .
Σκεφτόμενος να βρω μια δικαιολογία για να φύγω χωρίς να τους προσβάλλω αφού ήταν τόσο ευγενικοί
και φιλόξενοι.
Όπως νομίζετε - μου απάντησε - και έφυγε .
Βγήκα από το δωμάτιο πέρασα το διάδρομο και
κατέβηκα την σκάλα χωρίς να σταθώ στον πρώτο
όροφο που είχε αρχίσει πάλι να ακούγεται η
μουσική από το εκκλησιαστικό όργανο του
ιδιοκτήτη . Βγήκα έξω με κατεύθυνση προς την λίμνη
μα ξαφνικά γύρισα και πήγα να γυρίσω να ανέβω
την σκάλα ανάμεσα στους δύο καταρράκτες για να

7. φύγω χωρίς να τους πω τίποτα. Είδα όμως την γυναίκα να έρχεται προς το μέρος μου .
- Έλα μαζί μου στην λίμνη να σου δείξω τις φυσικές ομορφιές που θέλεις . Μόνος σου δεν θα μπορέσεις
να δεις και πολλά πράγματα . Με οδήγησε στην αποβάθρα της λίμνης . Ήταν τέσσερις βάρκες ξυλινες
πήδηξε μέσα σε μια την πιο μικρή . Κοντοσταθηκα και κοίταξα προς τον τεράστιο μύλο. Ακουγόταν το
όργανο.
-Τι στέκεσαι και δεν μπαίνεις , δεν ξέρεις να κάνεις κουπί ;
- Όχι δεν είναι αυτό της απάντησα. Αλλά σκέφτηκα
μήπως,
- Ξέρω τις σκέψεις σου. Την ομορφιά της φύσης που ζητάς θα την απολαύσεις με τίς αισθήσεις σου, οι
ανησυχίες δεν έχουν θέση μέσα στην βάρκα μου.
Έλυσα το σχοινί κράτησα την βάρκα πήδηξα μέσα έκατσα απέναντι της στην σανίδα ανάμεσα στους
δύο σκαρμους με τα κουπιά και ακολούθησα την πορεία που μου έλεγε . Την κοίταζα και
περιεργαζομουνα με θαυμασμό όλη την ομορφιά της ! Ώσπου μου είπε
- εδώ κάνε μόνο το δεξί κουπί και μπες προσεκτικά μέσα στην σπηλιά. Μην με κοιτάς άλλο πρόσεξε το
βράχο στα αριστερά . Ανακρουα το δεξί .
Ήταν σαν να ξύπνησα ξαφνιασμένος . Επιστρατευσα όλη μου την προσοχή για να μην χτυπήσει σε
κάποια πέτρα η βάρκα. Τέλος την προσαραξα σε μια αμμουδιά μέσα στο υπέροχο σπήλαιο που ήταν
γεμάτο με σταλακτίτες . Βγήκαμε από την βάρκα και κοίταγα τους παράξενους σχηματισμούς . Εκείνη

8. στάθηκε ανάμεσα σε δύο σταλαγμίτες και κοιτάζοντας με , έλυσε από τούς ώμους τής το φόρεμα που
έπεσε στα πόδια της αφήνοντας μπρος στα έκπληκτα και γεμάτο θαυμασμό μάτια μου να φανεί γυμνό
το υπέροχο σώμα της. Εμεινα έκθαμβος και η επιθυμία μου για εκείνη ήταν αβάσταχτη . Την αγκάλιασα
και ενοιωσα το μεγαλείο της φύσης το υπέρτατο. Οι αναστεναγμοί του πόθου πλήθαιναν καθώς ο
αντίλαλος της σπηλιάς τους πολλαπλασίασε και τους έκανε να μοιάζουν, θείας τελετής μουσική. Μέχρι
το κρεσεντο της λύτρωσης, στην γιορτή της φύσης είχαμε γίνει ένα . Μείναμε για λίγη ώρα ξαπλωμένοι
αγκαλιά αμίλητοι.
- Είναι βέβαιο τώρα ότι θα γράψεις ωραίο άρθρο μου είπε χαμογελώντας. Πρέπει όμως να γυρίσουμε
και μην πεις ότι σου έδειξα την σπηλιά, θα πούμε ότι πήγαμε στον πράσινο βράχο.

9. Συμφώνησα και ξεκινήσαμε για τον αλευρόμυλο . Τα κουπιά τώρα τα αισθανομουν πιο βαριά αλλά την
καρδιά μου ελαφριά. Είχα ένα βάρος στη συνείδηση μου που σκεφτόμουν τον μουσικό αλλά
αισθανομουν ευτυχία ανακατεμένη όμως με συναισθήματα ενοχής του κλέφτη. Από την άλλη όμως με
καθησύχαζε η σκέψη ότι εκείνη όριζε τον εαυτό της δεν ήταν κτήμα κανενός . Μα όμως η συζυγική
πίστη δεν είναι μία συμφωνία μεταξύ των συμβαλλομένων ; Από την άλλη πάλι όμως η ψυχή είναι
αγράμματη δεν διαβάζει συμβόλαια ούτε καταλαβαίνει από νόμους . Προσπαθούσα να κάνω όσο πιο
γρήγορα κουπί μπορούσα κοιτάζοντας την. Ποσο γλυκιά και όμορφη ήταν! Το αεράκι ανέμιζε τα
πυροξανθα Μαλιά της και έκανε το φόρεμα της να κολλάει πάνω στο σώμα της αφήνοντας με να το
θαυμάζω ξανά και ξανά.
Ησύχασα όταν φτάσαμε
στην σκάλα με τις βάρκες
και άκουσα ακόμα την
μουσική από το όργανο.
- Παίζει ακόμα μουσική της
είπα με ανακούφιση.
- Ναι μου απάντησε . Είναι
τελειομανής
μουσικοσυνθέτης, όταν
γράφει ένα έργο
απασχολείται πάρα πολλές
ώρες την ημέρα.
Όταν φτάσαμε στον μύλο
κοιτάξαμε το ρολόι με το
εκκρεμές είμασταν εκεί τη
σωστή ώρα . Μας
υποδέχτηκε ο γίγαντας μας
κοίταξε και είπε :
Πηγαίνετε επάνω να
ετοιμαστείτε και ελάτε στην
τραπεζαρία για το γεύμα.
Μετά από λίγο καθόμασταν
στο τραπέζι . Είχαμε
μπροστά μας ψάρι και
άσπρο κρασί . Ο κύριος σήκωσε το ποτήρι του είπε :
- είς υγειαν -κοιτάζοντας την σύντροφό του και γυρνώντας προς εμένα - καλώς ήρθατε και καλά να
περάσετε στην διαμονή σας .
Σήκωσα και εγώ το ποτήρι μου λέγοντας :

10. Στην υγειά σας και καλώς σας βρήκα ήμουν τυχερός που σας γνώρισα είδα τα μάτια της να με κοιτάνε
μέσα από το κρύσταλλο του ποτηριού της που είχε σηκώσει και ενοιωσα μια πρωτόγνωρη γλυκιά
αναστάτωση ανακατεμένη με ανησυχία για να μην φανεί και καταλάβει κάτι ο σύζυγος της.
- Λοιπόν είσαστε ευχαριστημένος από τις φυσικές ομορφιές του τόπου μας ; Που πήγατε ; Με ρώτησε
εκείνος.
- Ναι είναι σωστός παράδεισος - του απάντησα - πήγα ως τον πράσινο βράχο . Εσείς πώς πάτε με το
μουσικό έργο που γράφεται ; Το βρίσκω υπέροχο.
- Ο πράσινος βράχος είναι μακρυά θα κουραστικατε κοπηλατοντας. Αλλά αξίζει τον κόπο γιατί είναι
πολύ ωραία. Όσο για την μουσική μου μη νομίζετε ότι είμαι και πολύ τίμιος, είναι καλή γιατί κλέβω και
κλέβω πολύ. Όχι τους συνδιασμούς στις νότες άλλων συνθετών, αυτό όλοι θα το καταλάβαιναν. Κλέβω
απο τα συναισθήματα των έργων τους ! Αυτό δεν φαίνεται, είναι μυστικό. Εσείς κλέβετε από άλλους
αρθρογράφους;
Δεν ήξερα τι να απαντήσω με ξάφνιασε η ερώτηση σχεδόν αμέσως όμως είπε η γυναίκα:
Φαίνεται ότι δεν κλέβει ακόμη και αν είναι κάτι που το θέλει πολύ . Δυσκολεύεται να το πάρει ακόμα
και όταν του είναι πολύ εύκολο . Έτσι τον ψυχολογισα . Κάνω λάθος ; Με ρώτησε.
Απάντησα οτι έτσι είναι και έσκυψα στο πιάτο μου κάνοντας ότι ασχολούμαι με προσοχή για να μην
υπάρχει κάποιο κόκαλο στο ψαχνο του ψαριού . Μετά του είπα :
- Είσαστε τυχεροί που ζείτε εδώ σε ένα τέτοιο παράδεισο!
- Υπάρχουν όμως και οι άσχημες πλευρές - μου απάντησε εκείνος - Το βράδυ είναι πολύ επικυνδυνα
στην λίμνη . Δεν πρέπει να βγείτε έξω ότι και αν συμβαίνει . Μόνο μέσα στον μύλο είσαστε σε
ασφάλεια. Από τότε που παρουσιάστηκαν αυτές οι καταραμένες νυχτερίδες ερήμωσε το μέρος. Την
ημέρα κοιμούνται την νύχτα βγαίνουν σαν διάβολοι και μεταχειρίζονται χίλια κόλπα για να σε ξεκανουν.
Από αυτόν τον φόβο έφυγαν και οι γίγαντες. Κατέστρεφαν τις σοδειές δεν τους άφηναν σε ησυχία.
Αυτός ο μύλος κάποτε άλεθε το σιτάρι τους για να φτιάχνουν το ψωμί τους. Τώρα ερήμωσε το μέρος.
Αν κατέβειται στο υπόγειο να δείτε πόσα από τα δυχτια των ψαράδων και πόσα εργαλεία των τεχνιτών
έχουμε φυλάξει. Περιμένοντας μήπως απαλλαγούμε σε κάποια στιγμή και γυρίσουν οι γίγαντες στο
χωριό τους . Είναι καλοκαγαθοι και από το να πολεμήσουν προτίμησαν να φύγουν . Δεν μπορούν να
βλάψουν ούτε τον εχθρό τους. Σε αυτή την περίπτωση βλέπει κανείς την χρησιμότητα του να έχουμε
και ένα κακό μέσα μας για να μπορούμε να αμυνόμαστε.
Ο γίγαντας ήρθε και μάζεψε τα πιάτα όταν τελειώσαμε το φαγητό . Καθώς τα μάζευε τον ρώτησα :
- Εσείς δεν πολεμάτε ποτέ ακόμα και όταν σας κλέψουν ότι αγαπάτε όπως έκαναν οι νυχτερίδες ;
- Μόνο την τροφή μας έκλεβαν κύριε - μου απάντησε- αν μας έκλεβαν ότι αγαπάμε θα πολεμούσαμε.
Οι δικοί μας είναι ότι αγαπάμε και γι' αυτούς θα σκοτωνομασταν. Γυρίζοντας προς τον μουσικό ρώτησε:
- Θα ξεκουραστείτε στο δωμάτιο σας ως συνήθως μετά το φαγητό ;

11. - Ναι θα πάω στο δωμάτιο μου .
Η γυναίκα είπε ότι θα διαβάσει κανένα βιβλίο στον τελευταίο όροφο στις μυλόπετρες . Εγώ είπα ότι
είχα κουραστεί και θα πήγαινα και εγώ στο δωμάτιο μου . Έτσι σηκωθηκαμε από το τραπέζι. Πήγα και
ξάπλωσα στο κρεβάτι σκεφτόμενος όλα αυτά τα παράξενα που μου είχαν συμβεί και αναρωτιομουν αν
ήταν όνειρο . Δεν μπορεί να ήταν η πραγματικότητα. Από την άλλη όμως όλα αυτά ήταν τόσο αληθινά,
δεν ήταν όπως στα όνειρα. Που να βρισκόμουν ; Το πέρασμα μέσα από την ελιά τι ήταν ; Με μετέφερε
ίσως σε ένα κόσμο παράλληλο με τον δικό μας αλλά σε άλλη διάσταση; Άνθρωποι και γίγαντες που
yμίλαγαν Ελληνικά ; Δεν πρόλαβα όμως να επεξεργαστώ τα ερωτήματα μου και να βρω πιθανές λύσεις
όταν είδα να γυρίζει το πόμολο της πόρτας να μισανοιγει και να παρουσιάζεται το αγαπημένο
πρόσωπο της γυναίκας . Μου έκανε νόημα με το χέρι της να την ακολουθήσω και το έκανα χωρίς να
σκεφτώ τίποτα . Περάσαμε τον διάδρομο και ανεβήκαμε από την πέτρινη στενή σκάλα στις μυλόπετρες
με είχε πιάσει από το χέρι και μου το κρατούσε σφιχτά το
ίδιο έκανα και εγώ ασυναίσθητα . Ξαπλωσαμε στην
τεράστια μυλόπετρα και βιαστικά άρχισε ο ένας να
νοιώθει το σώμα του άλλου στην γιορτή την ωραιότατη .
Όπως κυλάει ένας ποταμός βιαστικά τα αφρισμένα νερά
του για να χυθεί στην αγκαλιά της θάλασσας της
πολυκοιμματουσας.

12. - Σε ένοιωσα δικό μου πια - μου ψιθύρισε - Αλλά και εγώ το ίδιο αίσθημα αποκτησα για εκείνη.
Μείναμε για λίγη ώρα ακίνητοι να κοιτάζει ο ένας τον άλλο στα μάτια. Μετά πεταχτηκαμε και οι δύο
επάνω συγυριστηκαμε και καθησαμε σε μια απόσταση μην έρθει ο μουσικός ή ο γίγαντας.
- Δεν έρχεται κανένας - μου είπε - αλλά ας είμαστε προσεκτικοί δεν ξέρεις καμιά φορά . Ο γίγαντας
ανεβαίνει που και που αλλά τώρα που είπα ότι θα είμαι εδώ για να διαβάσω δεν νομίζω ότι θα ερχόταν.
Καθόταν επάνω στην μυλόπετρα με όλη της την ομορφιά και τα στολίδια που η φύση της είχε χαρίσει
για να σαγηνεύει. Στην αρχή αισθανομουν ενοχές και μόνο να συναντούσα το βλέμμα της. Τώρα την
κοίταζα σαν να ήταν το πρεπουμενο να είμαι κρυφά μαζί της. Την ρώτησα για τον μουσικό
- Είναι πολύ γλυκός και καλός όλα στην ζωή του θέλει να είναι σε μία τάξη ώστε να μην υπάρχει καμία
περίπτωση αναταραχής . Εγώ - είπε για εκείνη - Είμαι εντελώς διαφορετική τρέχω προς τον κίνδυνο με
αδιαφορία για το τι μπορεί να συμβεί θα μπορούσα να μπω σε μια μάχη αντί να ταχτοποιησω τα
πράγματα στην ντουλάπα μου ή να ξεσκονισω .
- Έτσι εξηγείται γιατί υπάρχει τόση σκόνη στον μύλο - της είπα γελαστά με πειραχτικο ύφος -
- Έλα μην κοροϊδεύεις - μου είπε κάνοντας μια γκριμάτσα με γοητευτικό νάζι - λίγο πριν έρθεις ήρθε
ένας δυνατός αέρας που έφερε πολύ σκόνη και μπήκε μέσα στον μύλο . Για λίγο μόνο κράτησε . Είχε
έρθει κάποιος από τα μέρη σου και μας είπε ότι θα μπορούσαμε να νικήσουμε τις νυχτερίδες αν είχαμε
πυρίτιδα. Αλλά μετά έφυγε δεν ξαναγύρισε. Τι είναι αυτό; Θα μείνεις για καιρό μαζί μας ; Θα
ξαναερθεις όταν φύγεις ;
- Θα πρέπει να φύγω -της είπα - αλλά σίγουρα θα έρχομαι αν φυσικά το θέλεις .
- Είδες πολύ καλά αν το θέλω - μου απάντησε - δεν χρειάζεται να σου το πω και με λόγια . Το απόγευμα
αν βγεις να δεις την περιοχή πρέπει να είσαι πίσω στον μύλο πρίν να δύσει ο ήλιος γιατί είναι πολύ
επικυνδυνα εκεί έξω όταν σκοτεινιάσει .
- Σκέφτομαι ότι θα ήταν καλύτερα να φύγω, να επιστρέψω και θα ξαναγυρίσω γρήγορα της είπα
καθώς σηκώθηκα πήγα κοντά της και της έδωσα ένα φιλί.
- Νόμιζα ότι θα έμενες λίγες ημέρες πώς φεύγεις έτσι ξαφνικά ;
- Σου υπόσχομαι ότι θα ξαναγυρίσω - της είπα - Ευχαρίστησε τον μουσικό εκ μέρους μου για την
φιλοξενία .
Γύρισα απότομα προς την σκάλα έχοντας πάρει την απόφαση μου να φύγω και να προσπαθήσω να
καταλάβω τι συνέβαινε. Αισθανομουν ότι είχα μαγευτεί από την γοητεία της και δεν μπορούσα να
σκεφτώ τίποτα άλλο εκτος από εκείνη . Έπρεπε να απομακρυνθω γρήγορα από κοντά της. Με κατέλαβε
ένας φόβος ότι θα έμενα για πάντα στον κόσμο της και δεν θα μπορούσα να γυρίσω πίσω στον δικό
μου.
Κατέβηκα γρήγορα την στενή σκάλα ως το ισόγειο εκεί συνάντησα τον γίγαντα .

13. - Αν βγείτε για περιήγηση να θυμάστε να γυρίσετε πίσω πριν τη δύση του ήλιου .
- Ευχαριστώ για το ωραίο γεύμα - του απάντησα - δεν θα έρθω σήμερα μην με
περιμένετε θα επιστρέψω όμως σύντομα κάποια άλλη ημέρα.
Βγήκα έξω και σχεδόν τρέχοντας έφτασα στην σκάλα και άρχισα να την ανεβαίνω . Γρήγορα
αισθάνθηκα κούραση και είχα λαχάνιασμα μα έβαλα όλες μου τις δυνάμεις . Στο μυαλό μου ερχόταν η
εικόνα από το ωραιότατο γυμνό της σώμα και το πρόσωπο της με την έκφραση ηδονής . Η προσπάθεια
μου να σκεφτώ κάτι άλλο στεκόταν μάταιη μέχρι που έφτασα να ανέβω και το τελευταίο σκαλοπάτι
κατάκοπος . Στο πλάτωμα με τις κοιωνοστοιχειες , η αναπνοή μου ήταν πολύ γρήγορη αλλά αυτές οι
σκέψεις χάσανε λίγο λίγο την ζωντάνια τους και μου φάνηκαν παρελθόν .
Καθώς περπατούσα προς το ελαιώνα για να πάω στο δέντρο που με μετέφερε άρχισα να ανησυχώ ,
μήπως δεν το βρω, ή μήπως δεν λειτουργήσει για την επιστροφή . Έφτασα επί τέλους στην ελιά
ανάμεσα στα δύο γλυπτά λιοντάρια που από το στόμα τους έβγαινε το νερό . Μπήκα μέσα στον κούφιο
κορμό ακούστηκε ο κρότος , στριφογυρισα και με μεγάλη ανακούφιση είδα ότι βρισκόμουν πίσω από
τον Άγιο όπου και είχε ξεκινήσει η περιπέτεια μου . Το παράξενο όμως ήταν καθώς κοίταξα τον ήλιο ότι
ήταν η ώρα περίπου η ίδια με εκείνη που ήταν όταν μπήκα στο δέντρο , δηλαδή ήταν ακόμα πρωί . Η
καρδιά μου χτύπαγε ακόμη με γρήγορο Ρυθμό και αισθανομουν εξαντλημένος . Ξάπλωσα κάτω από το
δέντρο να ηρεμήσω και να ξαποστάσω. Καθώς ακουγόταν σαν από πολύ μακριά το νερό που έτρεχε.
Σκέφτηκα ότι γλυτωσα από τα μαγια αυτής της όμορφης γυναίκας . Δεν θα έκανα ξανά την χαζομάρα
να ξαναγυρίσω . Μα από την άλλη ήταν τόσο γλυκιά, γιατί να μην πήγαινα πάλι; Ποιός θα ήταν ο
τρελός που δεν θα έδειχνε ενδιαφέρον για τα δώρα της; Αλλά όμως αυτά τα παράξενα με τούς
κινδύνους από τις νυχτερίδες το βράδυ , τι είδους νυχτερίδες ήταν αυτές; Δεν καταστρέφουν οι
νυχτερίδες καλλιέργειες, είναι ωφέλιμες. Έχω ακούσει βέβαια για το είδος των βαμπίρ που πίνουν αίμα
και ύπουλα πλησιάζουν και δαγκώνουν, αλλά με τις σοδειές ποια είναι η δουλειά τους; Μήπως όμως
σε μία στιγμή έχασα τα λογικά και τις αισθήσεις μου και τα είδα όλα αυτά ; Και το νερό που άκουγα
καθώς είχα το κεφάλι μου να ακουμπάει στο δέντρο και αυτό της φαντασίας μου ήταν ; Ανασηκωθηκα
να δω αν το ακούω μέσα από το ξύλο ή είναι μέσα στο μυαλό μου . Όχι δεν ήταν κάποια παραίσθηση
από το ελαιόδενδρο ερχόταν ο Σιγανός αυτός ήχος . Φύγανε αυτοί οι τόσο μεγαλόσωμοι άνθρωποι από
τα σπίτια τους λόγο των νυχτερίδων! Μπορεί να είχαν όμως και καλύτερο μέρος να εγκατασταθούν .
Θα είναι όμως άσχημο για την όμορφη γυναίκα του μουσικού που πέρασα τόσο υπέροχα μαζί της να
ζεί με το φόβο κάθε που βραδιάζει . Έπρεπε κάτι να κάνω να τους βοηθήσω . Δεν είναι σωστό να φύγω
έτσι με αδιαφορία. Από την άλλη νιώθω τύψεις για τον φιλόξενο μουσικό να κλέβω στιγμές έρωτα

14. από την σύντροφό του . Αλλά καί εκείνος είπε ότι δεν το θεωρεί κακό να κλέβει συναισθήματα από την
μουσική των άλλων, αρκεί να μην γίνεται αντιληπτός. Άλλωστε μήπως απολαμβάνει κανένας όλη ηδονή
που μπορεί να του προσφέρει η σύντροφος του ; Πάντα υπάρχουν χαμένα κομμάτια λόγο δουλειάς,
δυσκολιών από άσχημες συνθήκες, γιατί τον απασχολούν άλλα ενδιαφέροντα . Λοιπόν πήρα ένα τόσο
δα μικρό κομματάκι αρκεί να μην γίνεται αντιληπτό όπως είπε και εκείνος για τα συναισθήματα στη
μουσική. Μπορεί να
είναι μέρος τής
φιλοξενίας προς εμένα
από μια Ιέρεια του
ναού τής Αφροδίτης ,
που θα της ταίριαζε ο
τίτλος μόνο και μόνο
από την τόσο
ελκυστική ομορφιά της.
Έχω υποχρέωση να
βοηθήσω αλλά τι
μπορώ να κάνω; Η
λύση δεν θα είναι στη
δύναμη , γιατί αν ήταν
εκεί , οι γίγαντες ήταν
δυνατοί αλλά
προτίμησαν να
φύγουν . Θέμα ιδέας
και έμπνευσης πρέπει
να είναι . Ο γίγαντας
δεν φαινόταν και πολύ
έξυπνος . Ο μουσικός
απασχολούσε πολύ τη
σκέψη του στις
συνθέσεις μουσικής,
δεν νομίζω ότι θα
έκατσε να ασχοληθεί
πέρα από την λύση του
να κλείνονται μέσα
στον μύλο τα βράδια.
Εκείνη πάλι είπε ότι θα έμπαινε σε μία μάχη αλλά αυτό δειχνει ότι είναι παρορμητική, αν το έκανε δεν
θα είχε κάποιο στρατηγικό σχέδιο και νομίζω ότι αυτό το σχέδιο μάχης είναι που λείπει. Πρέπει να
σπάσω το κεφάλι μου αν χρειαστεί , να καταστρωσω ένα. Αν τώρα όλα αυτά που σκέφτομαι είναι γιατί
τρελάθηκα , αξίζει η περιπέτεια του τρελού .
Ο αέρας είχε σταματήσει και η ζέστη μεγάλωνε μέσα στους ελαιώνες έτσι πήρα τον κατηφορικό δρόμο
και από το γκριζοπράσινο, βρέθηκα στην καταγάλανη θάλασσα . Εκεί στο γαλήνιο τοπίο , σκέφτηκα

15. ένα όπλο ενάντια στις νυχτεριδες που είχαν προκαλέσει τόσο φόβο σε αυτο τον παράξενο τόπο που
είχα την τύχη να ανακαλύψω. Θα μου χρειαζόντουσαν δύο με τρεις ημέρες για να συγκεντρώσω ότι θα
μου ήταν απαραίτητο για να δώσω μάχη. Δεν με ένοιαζε για τον μουσικό ή τον γίγαντα αλλά για εκείνη.
Ειμουν σε δίλημμα αν θα έπρεπε να τούς εξηγήσω το σχέδιο μου ή να μην τους ανακάτεβα και τους
έβαζα σε κάποιο κίνδυνο . Θα γινόταν να δράσω από επάνω χωρίς να κατέβω την σκάλα που οδηγούσε
στον αλευρόμυλο. Καλό όμως θα ήταν να έχω και τα δυχτια που μου είπαν ότι είχαν στο υπόγειο από
τους γίγαντες ψαράδες. Καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά έψαχνα στο ίντερνετ για τα πολεμοφόδια μου.
Στο τέλος ξάπλωσα ήσυχος στη σκιά ενός σχινου δίπλα σε μια παλιά βάρκα που είχαν βγάλει στην
παραλία , κοιτάζοντας τους φλύαρους γλάρους που πέταγαν πάνω από την θάλασσα. Εκεί ήταν το
αγαπημένο μέρος και εκεί συναιχισα να πηγαίνω ιδιαίτερα αυτές τις μέρες που χρειάζονταν ησυχία και
συγκέντρωση στον σκοπό μου για αυτή την μάχη που ετοιμαζομουν να πραγματοποιήσω. Ήξερα ότι οι
νυχτερίδες είναι πολύ ευαίσθητα ζώα παλιά τα παιδιά έπαιζαν μαζί τους . Τραγουδούσαν στην Λέσβο :
- Της νυχτερίδας το καλάμι
Μία πιθαμή και μία παλάμη.
Έγραφαν κύκλους στον αέρα με ένα μικρό καλάμι και εκείνες μαζευοντουσαν πάνω από τα κεφάλια
τους . Τα παιδιά πρόσεχαν μην τις χτυπήσουν γιατί μια απότομη κίνηση εκείνη την ώρα διαφορετική
από την κυκλική θα μπορούσε να τις χτυπήσει το καλάμι και αμέσως να σκοτώσει κάποια από αυτές.
Γιατί λοιπόν εκεί σε αυτό το παράξενο μέρος τις φοβόντουσαν και γίγαντες ακόμη είχαν φύγει από τα
σπίτια τους;
Έτοιμος για την μάχη ήμουν σε τρεις ημέρες. Είχα δύο σάκους γεμάτους με αυτά που θα χρειαζομουν.
Την τέταρτη ημέρα μετά το μεσημέρι ήμουν στον αλευρόμυλο . Πρώτη με είδε η γυναίκα που καθόταν
στο προαύλιο μου είπε να αφήσω τούς σάκους και μου έκανε νόημα χαρουμενη να την ακολουθήσω .
Ανάμεσα σε δύο μεγάλες μυλόπετρες που ήταν όρθιες τοποθετημένες και τις είχε σκεπάσει ένα
αγιοκλημα φιληθηκαμε . Η καρδιά μου χτύπαγε δυνατά . Μείναμε για πολύ λίγο εκεί αλλά ένοιωσα το
σώμα της καθώς το αγκάλιαζα να γεμίζει από την γιορτινή ηδονή της απελευθέρωσης όλης της
ζωντάνιας της. Ενοιωθα σαν ένας κλέφτης που κράταγε στα χέρια του αναπάντεχα ένα μεγάλο
θησαυρό . Εκλεβα από τα συναισθήματα της που ήταν για άλλον και ήταν τόσο μεγάλη η αφθονία, που
με έπιανε τρόμος, ότι δεν θα μπορούσα να κρυφτώ ως κλέφτης. Βγήκαμε γρήγορα από την κρυψώνα
και με προσπάθεια να φαίνομαι ήρεμος προχώρησα προς το κέντρο του ανοιχτού χώρου μπροστά στον
αλευρόμυλο. Το εκκλησιαστικό όργανο είχε αρχίσει να ακούγεται . Ήταν το ίδιο μουσικό έργο επάνω
στο οποίο δούλευε ο μουσικός , μόνο που τώρα ακουγόταν ωραιότερο, περισσότερο δυναμικό στην
εκτέλεση . Από την πόρτα βγήκε ο γίγαντας κοίταξε τους δύο σάκους και με ρώτησε :
- Δικά σας είναι αυτά ; Δεν τα είχα δεί όταν ήρθατε να τα πάω στο δωμάτιο σας.
- Δεν τα είχα όταν ήρθα - του είπα - τώρα τα έφερα .
- Μα δεν έχει περάσει ούτε μία ώρα από όταν φύγατε .

16. Συμφώνησε και εκείνη με τον γίγαντα ότι δεν είχε δει τους σάκους και ότι έλειψα μόνο για λίγη ώρα .
Κάτι συνέβαινε με τον χρόνο σε αυτή την άλλη διάσταση και η ιστορία εκει δεν κατέγραφε αυτά που
ζούσα στον δικό μας κόσμο αλλά έγραφε ξεχωριστά τις πράξεις μου στην κάθε διάσταση . Μου ήρθε
στο μυαλό μια ιδέα πολυ πονηρή . Αν έπαιρνα την γυναίκα που τόσο πολύ μου άρεσε αλλά ήταν όμως
άλλου στον δικό μου κόσμο , θα την είχα κοντά μου όσο ήθελα και δεν θα το καταλάβαινε κανείς στην
διάσταση του δικού της κόσμου. Τρόμαξα με τον εαυτό μου πόσο κλέφτης θα μπορούσα να είμαι αν
ήταν απαρατήρητη η πονηρή πράξη που θα έκανα . Μα τέλος πάντων δεν είχα προσωπική ηθική ; Τι
είναι η ηθική ; Είναι για να κάνει καλές και ειρηνικές τις σχέσεις των ανθρώπων μόνο ; Αν ήταν μόνο
αυτό , τότε γιατί σεβόμαστε την ζωή ενός ζώου που δεν είναι φαγητό; Από την άλλη όμως όταν
πρόκειται για το συμφέρον της σίτισης μας , αδιαφορούμε για την ζωή του μέλλοντος φαγητού μας.
Δεν ξέρω . Εγώ ήθελα να δώσω μια μάχη να διώξω τον φόβο που είχαν . Αυτό πάντως ήταν από αγάπη
για αυτούς τους ανθρώπους έστω και για την γυναίκα αλλά χωρίς συμφέρον . Ίσως η αγάπη να ειναι
αυτό που μας κάνει πιο σωστά ηθικούς. Καμιά φορά ο εγωισμός δεν αφήνει να το καταλάβουμε .
- Τι σκέφτεσαι και δεν μιλάς - με ρώτησε εκείνη - φαίνεται ότι κάτι απασχολεί την σκέψη σου, πες μας
αν θέλεις.
- Ναι έχω ένα σχέδιο για να διώξω τις νυχτερίδες - απάντησα, γιατί όντως είχα μείνει αμίλητος με αυτές
τις σκέψεις περί ηθικής - αλλά δεν θα ήθελα να ανακατευτειτε εσείς και να μπείτε σε κίνδυνο .
Τους εξήγησα πώς ήθελα να τις αναγκάσω να φύγουν ή να τις πιάσουμε στα δυχτια που είχαν στο
υπόγειο .
- Αν τις πιάσουμε με τα δυχτια τι να τις κάνουμε; - μου είπε ο γίγαντας - μήπως να κόψουμε τα κεφάλια
τους και να τα βάλουμε σε πασσάλους ; ή μήπως να τις υποδουλωσουμε και να τις κάνουμε υποπόδια
κάτω από τα πόδια μας ώσπου όταν περάσουν 400 χρόνια να επαναστατήσουν και να μας πολεμήσουν
και αυτές και οι πόλεμοι να μην έχουν τελειωμό; Δεν συμφωνώ με την σύλληψη. Αν μπορείτε να τις
διώξετε όπως είπατε , που δεν κατάλαβα και ακριβώς τον τρόπο , αυτό θα ήταν το καλύτερο και σε
αυτό θα είμαι έξω μαζί σας να βοηθήσω. - κοιτάζοντας την γυναίκα - Εσείς Μαργαρίτα τι λέτε ;
- Εγώ συμφωνώ να τις διώξουμε και θα είμαι και εγώ έξω να βοηθήσω . Σταμάτησε το όργανο πάμε
επάνω να το συζητήσουμε όλοι μαζί.
Ανεβήκαμε στην αίθουσα που ήταν ο μουσικός , του είπαμε το σχέδιο . Ήταν ήπιος άνθρωπος.

17. - Θα έρθω και εγώ - είπε σκεπτικός - μόνο να ξέρετε ότι πρέπει να είμαστε κοντά στους τοίχους του
αλευρομυλου ώστε να μην μπορούν να βρεθούν επάνω από τα κεφάλια μας . Το άνοιγμα των φτερών
τους δεν επιτρέπει να έρθουν κοντά στους τοίχους.
- Θα απλώσω δυχτια - είπε ο γίγαντας - επάνω από εκεί που θα βρισκόμαστε δένοντας τα σχοινια τους
με τους φελλούς γύρω από το κτήριο . Οπότε θα μπορούμε να κινούμαστε με περισσότερη άνεση .
- Πρέπει επί τέλους να τιμωρηθούν για ότι έχουν κάνει - είπε η Μαργαρίτα - δεν είμαστε πρόβατα να
κρυβόμαστε, δεν είμαστε θηράματα . Ήρθε η ώρα να τίς πολεμήσουμε. Να βγάλουμε έξω και τον
καταπέλτη από το υπόγειο μπορώ να τον χειριστώ εγώ.

18. Κατεβήκαμε κάτω βοηθήσαμε τον γίγαντα να βγάλει έξω τα δυχτια και να τα δέσει σε ένα ύψος επάνω
από το κεφάλι του γύρω από τον αλευρόμυλο . Εκείνος έδενε και εμείς τα κρατούσαμε με ξύλα γιατί
δεν φτάναμε με τα χέρια στο ύψος που έπρεπε . Μετά απλωσαμε τα σχοινιά με τα βαρίδια τούς ένα
γύρο σε απόσταση από τον τοίχο. Στήσαμε και τον μικρό καταπέλτη στο άνοιγμα μεταξύ δύο δυχτιων
έτσι ώστε να είναι εύκολος ο χειρισμός του και μαζέψαμε πέτρες κοντά του . Ο μουσικός έφερε λόγχες
καμακιων και τις έδενε σε κοντάρια ξύλινα.
Μα θα πετύχετε νυχτερίδες με πέτρες και με ακόντια ; Τι είδους νυχτερίδες είναι αυτές ; - τους ρώτησα
- Είναι πολύ μεγάλες - μου απάντησε ο μουσικός - όταν τις δεις θα καταλάβεις . Η αρχηγός τους τις
βάζει να κάνουν πολέμους για να νικάει και να σέβονται οι υπήκοοι τη δύναμη της . Δεν έχει κανένα
άλλο συμφέρον στο να κάνει επιθέσεις στους γίγαντες και σε εμάς παρά μόνο για να την δοξάζουν και
να την υπακούουν. Εάν νικηθεί και έχει απώλειες θα μας αφήσει ήσυχους για πάντα .
- Μα για ζώα τώρα μιλάμε ή για ανθρώπους ; - ρώτησα με μεγάλη έκπληξη -
- Οι νυχτερίδες είναι άνθρωποι - μου απάντησε εκείνος - έχουν εφεύρει ένα σύστημα μηχανικών
φτερών που η δύναμη των χεριών που κινούνται τα φτερά βοηθείται από την δύναμη των ποδιών έτσι
μπορούν και πετάνε . Κάτω από τα φτερά τους έχουν δύο λάμες κοφτερές που με αυτές μπορούν να
επιφέρουν πλήγματα. Αυτός είναι ο λόγος που τοποθετώ αυτές τις λονχες έτσι ώστε να προεξέχουν
από τα δυχτια και η άκρια του κονταριού να στηρίζεται στον τοίχο . Αν δεν τις βάλω θα τους είναι
εύκολο να τα σχίζουν , ενώ τώρα δεν μπορούν να πλησιάσουν γιατί θα καρφωθούν σαν τα ψάρια στο
καμάκι . Θα είναι δύσκολη η μάχη γιατί δεν είναι ζώα όπως νόμιζες . Πιστεύω όμως ότι το σχέδιο σου
θα έχει επιτυχία.
- Τα πάντα είναι έτοιμα ο ήλιος κοντεύει να δύσει σε πόση ώρα νομίζετε ότι θα κάνουν την εμφάνιση
τους ; - τους ρώτησα -
- Μόλις χαθεί και η τελευταία ακτίνα του, μετά από λίγο θα δεις από εκείνη την κορυφή να εμφανίζεται
μια κουκίδα πρώτη βγαίνει η βασίλισσα τους . - μου απάντησε ο γίγαντας -
Καθησαμε και περιμέναμε . Σε λίγο και το τελευταίο κατακόκκινο μικρό τμήμα του ήλιου που στόλιζε
την δυτικη κορυφογραμμή πέρα από την λίμνη χάθηκε μαζί με την πανέμορφη αντανάκλαση του στα
ήσυχα νερά της λίμνης . Τώρα το τοπίο ζωγραφίστηκε με όλες τις αποχρώσεις του ψυχρού μπλέ.
- Να βγήκαν - έδειξε με το χέρι του ο μουσικός - έρχονται.
Σηκωθηκαμε και πήραμε θέσεις για μάχη . Δεν άργησαν να έρθουν και να αρχίσουν να κάνουν κύκλους
απειλητικά μπροστά μας με φιγούρες στον αέρα. Μία από αυτές πέρασε πολύ κοντά από τις λόγχες
που είχε βάλει ο μουσικός και ακούστηκε ο ήχος καθώς τις χτύπησε με τα σπαθιά που προεξείχαν κάτω
από τα φτερά της .
- Αυτή είναι η βασίλισσα τους - μου είπε η Μαργαρίτα- σφίγγοντας ακόμη λίγο την στριμμένη πλεξούδα
των σχοινιών στον καταπέλτη

19. - Βλέπω έχουν μαζευτεί
όλες , δεν έρχονται άλλες ,
τώρα είναι η ώρα να
αρχίσει η γιορτή -
απάντησα -
Εκείνη τη στιγμή πέρασαν
κάποιες από αυτές και
έσπασαν δύο λόγχες απο
αυτές που ήταν
τοποθετημένες στα
δυχτια και σχισανε ένα
μέρος από αυτά με τα
σπαθιά που είχαν κάτω
από τα φτερά τους .
Άναψα τα φυτίλια στα
πυροτεχνήματα που είχα
στήσει ένα γύρω και σε
λίγο βρέθηκαν ανάμεσα
στους κρότους και τις
χρωματιστές σπίθες . Η
Μαργαρίτα μαζί με τον
μουσικό εκτόξευαν
πέτρες αλλά και μικρά
δέματα που είχα φτιάξει με χοντρό χαρτί και μέσα τα είχα γεμίσει μπαρούτι άνοιξα και δύο καπνογόνα .
Το να νικάνε στις μάχες είχε στηριχτεί στην εφεύρεση των φτερών της νυχτερίδας , ηγήθηκαν από μια
εφεύρεση που είχε γίνει για τις γιορτές της ειρήνης. Αφήσαμε να καθαρίσει ο αέρας από τους καπνούς
για να δούμε τι είχε γίνει. Δύο από αυτές είχαν πέσει στην
πλακόστρωτη βεράντα η μια είχε μείνει ακίνητη η άλλη χτυπημένη
σηκώθηκε με δυσκολία κρατώντας τη μια λάμα σαν σπαθί και έδειχνε
έτοιμη να υπερασπιστεί την άλλη κάνοντας μας επίθεση. Ο γίγαντας
σήκωσε το σχοινί με τα βαρίδια από το δυχτι και πήγε μπροστά της.
Εκείνη μόλις τον είδε να την πλησιάζει πέταξε την λεπίδα και
κουτσενοντας σέρνοντας και τα φτερά άρχισε να τρέχει φοβισμένη προς
την δυτική μεριά της όχθης της λίμνης προς τα εκεί που κολυμπούσαν
και τραβούσαν τις χτυπημένες οι άλλες που είχαν πέσει στο νερό . Στον
αέρα δεν είχε μείνει καμία. Βγήκαμε όλοι από τα δυχτια και πήγαμε να
δούμε αν είχε σκοτωθεί αυτή που ήταν στο πλακόστρωτο. Σηκώσαμε τα
φτερά με την σχισμένη μεμβράνη και ήταν η βασίλισσα τους . Ήταν ζωντανή αλλά με αρκετά
εγκαύματα πληγές και μάλλον είχε χτυπήσει το κεφάλι της πέφτοντας γι'αυτό ήταν αναίσθητη.

20. - Ας ξεχάσουμε ότι είναι εχθρός - είπε ο γίγαντας - τώρα είναι μπροστά μας μια τραυματίας. Θα την
πάρουμε στον αλευρόμυλο να της παρέχουμε βοήθεια.
Συμφωνήσαμε όλοι μαζί του. Έφερε από τον μύλο ένα φορείο την βάλαμε επάνω προσεκτικά και την
μεταφέραμε μέσα στο δωμάτιο του γίγαντα. Είχε πληγές και εγκαύματα τα ρούχα της είχαν αίμα και
ήταν καμένα εδώ και εκεί . Βοηθήσαμε τη μαργαρίτα να της τα βγάλει . Είχε ένα σώμα πολύ
γυμνασμενο .
- πρέπει να καθαρίσουμε τις πληγές - είπε ο γίγαντας - και να τις περιποιηθουμε , θα ετοιμάσω και κάτι
να τις δώσουμε όταν συνέλθει και μπορεί να το πιεί.- Βγήκε βιαστικος από το δωμάτιο.
- Πως τα φαιρνει έτσι η Μοίρα - είπα εγώ κοιτάζοντας την - εκεί που ήταν βασίλισσα και την θαύμαζαν
οι δικοί της, τώρα βρίσκεται εκεί να την κοιτάζουν αυτοί που τους είχε για εχθρούς και να την
λυπούνται.
- Και είναι τόσο όμορφη - είπε η Μαργαρίτα - αν δεν είχε αυτά τα φτερά που την έκαναν να νομίζει ότι
είναι η ισχυρή μπροστά σε εμάς θα μπορούσαμε να ζούμε με ειρήνη.
- Θα πάω να πλύνω τα κοσμήματα τής βασιλείας της που έχουν αίμα απάνω τους να πετάξω και τα
τρύπια ρούχα της να μην τα δει έτσι δίπλα της όταν συνέλθει - είπε ο μουσικός . Τα μάζεψε γρήγορα
κοίταξε εμένα και γύρισε στην Μαργαρίτα λέγοντας της : μήπως να την σκεπάσεις με το σεντόνι .
- Όχι - είπε εκείνη- πρέπει πρώτα να περιποιηθουμε τα τραύματα .
Εκείνη τη στιγμή μπήκε ο γίγαντας ζήτησε από την Μαργαρίτα να τον βοηθήσει και άρχισε να
περιποιείται τα εγκαύματα και τις πληγές πολύ προσεκτικά καθώς η γυναίκα νυχτερίδα άρχισε να
συνέρχεται και έδειχναν οι συσπάσεις των μυών του προσώπου που πονούσε. Όταν κοντευαν να
τελειώσουν άνοιξε τα μάτια της , μας κοίταξε με τρόμο και δοκίμαζε να σηκωθεί χωρίς να τα
καταφέρνει. Απομακρυνθηκαμε από κοντά της ζητώντας της να ηρεμήσει . Έδειχνε όμως ότι μας
φοβόταν και ήταν πολύ αναστατωμένη . Το χέρι της πρέπει να το είχε σπάσει γιατί μόλις πήγαινε να το
χρησιμοποιήσει για να ανασηκωθεί έβγαζε φωνή πόνου και ξαναπεφτε στο κρεβάτι . Μπήκε ο
μουσικός την πλησίασε της χαϊδεψε το μέτωπο και της έπιασε το χέρι . Την κοίταξε με τόση συμπάθεια
που κοιτάζοντας τον και εκείνη ηρέμησε και ησύχασε . Φαινόταν να εμπιστεύεται μόνο εκείνον . Ο
μουσικός λέγοντας της να μην φοβάται είπε στον γίγαντα να κοιτάξει και το χέρι της που ήταν
σπασμένο . Της χαϊδεψε πάλι απαλά το μέτωπο . Ο γίγαντας ψηλαφησε ελαφρά το χέρι να δει που
πονάει και της το έδεσε σε νάρθηκα . Όταν πήγε όμως ο μουσικός να σηκωθεί για να κάνει χώρο να
μπορέσει να της δέσει το χέρι ο γίγαντας εκείνη τον κράτησε ότι να μείνει και εκείνος κοντά.
- Αυτό εννοούσες όταν μου είπες ότι ο μουσικός είναι πολύ γλυκός ; -Ρώτησα περιεκτικά την
Μαργαρίτα -
- Κοίτα που έχει όρεξη να διαλέγει στην κατάσταση που βρίσκεται ! - μου απάντησε κρύβοντας ενα
σιγανό γέλιο για να μην το αντιληφθούν οι υπόλοιποι -

21. Ο γίγαντας της πρότεινε να πιεί ένα φάρμακο που είπε ότι θα της έκανε καλό. Η βασίλισσα των
νυχτερίδων αρνιόταν . Ο μουσικός πήρε το κύπελλο από το χέρι του γίγαντα της ανασηκωσε το κεφάλι
και το ήπιε όλο . Η Μαργαρίτα πήγε και έφερε ένα δικό της νυχτικό και την βοήθησε να το φορέσει,
ενώ ο μουσικός έβαλε δίπλα στο κρεβάτι τα κοσμήματα της. Λέγοντας της ότι πρέπει να κοιμηθεί για
να γίνει καλά . Εκείνη έκλεισε τα μάτια και ησύχασε . Βγήκαμε όλοι σιγά σιγά από το δωμάτιο και
κλείσαμε την πόρτα . Το φάρμακο άλλωστε που ήπιε θα την ηρεμούσε και δεν θα ποναγε ώστε να
κοιμηθεί και αύριο θα ήταν πολύ καλύτερα όπως μας διαβεβαίωσε ο γίγαντας.
Βγήκαμε στο προαύλιο να χαρούμε την επιτυχία μας και να θαυμάσουμε το νυχτερινό τοπίο . Όλα τα
άστρα του ουρανού μαζί και το φεγγάρι καθρεφτιζοντουσαν στα ήσυχα νερά της λίμνης .

22. - Ακούστε πόσο αρμονικά τραγουδάνε τα τριζόνια μαζί με τα βατράχια και τους ρυθμικούς ήχους του
γκιονη - είπε ο μουσικός με θαυμασμό - μια τόσο όμορφη συμφωνική μουσική ποτέ δεν θα μπορούσα
να φτιάξω ! Φάγαμε εκεί έξω ανάμεσα στους δύο ουρανούς , τον πραγματικό και τον αντικατοπτρισμό
του. Ήπιαμε και ένα ωραιότατο παλιό κρασί στην επιτυχία , στην νίκη μας , και στην ειρήνη που θα
γινόταν η αρχόντισσα του ωραίου τούτου τόπου. Με ευχαρίστησαν που έδιωξα το μακροχρόνιο φόβο
τους χαρίζοντας τους τη νίκη . Ο γίγαντας είπε ότι την άλλη μέρα θα ειδοποιούσε και τους άλλους ότι
όλα τελείωσαν και μπορεί να ξαναβρεί την ζωή του το χωριό . Όσοι θέλουν θα επιστρέψουν στα σπίτια

23. και στους αγρούς τους.
- Ήμασταν τυχεροί που ο δρόμος σε έφερε στα μέρη μας - μου είπε η Μαργαρίτα - ξεκίνησες να
γράψεις άρθρα για τις ομορφιές της φύσης , αλλά αντί αυτού έκανες ένα πολεμικό σχέδιο που μας
έδωσε την ελευθερία που είχαμε χάσει !
- βρήκα και τις ομορφιές που ήθελα όμως και αυτό ήταν η καλύτερη ανταμοιβή - σκέφτηκα οτι εκείνη
ειχε αυτή την ομορφιά , αλλά το είπα κοιτάζοντας το φεγγάρι μέσα στο νερό της λίμνης -

24. - Λοιπόν κατάλαβα θα γράψεις για την λίμνη - μου είπε η Μαργαρίτα -
- Όχι δεν θα γράψω , γιατί η ομορφιά που είδα δεν γράφεται με λέξεις.
- Ε τότε γράψε για την μάχη - είπε ο μουσικός - Αυτό θα αρέσει στους αναγνώστες σου . Θα είναι ωραία
η ιστορία του πως νικήθηκε η κακή βασίλισσα.
- Αλήθεια εσένα πώς σου φάνηκε η κακή βασίλισσα ; - τον ρώτησε η Μαργαρίτα -
- Χτυπημένη από τα βεγγαλικά - της απάντησε εκείνος -
- Μόνο αυτό ; Αν σου άρεσε λέω ;
- Όσο άρεσε και σε εσάς δεν έχω διαφορετικά μάτια ούτε άλλη αισθητική . Όπως φρόντισε ο γίγαντας
να κάνει ότι ήξερε για να την σώσει , έτσι φρόντισα και εγώ . Αυτό ήξερα αυτό έκανα - είπε ο μουσικός
με χαμόγελο -
- Εφάρμοζε εσύ τις ιατρικές σου γνώσεις δεν θα σταθούμε εμπόδιο στην ιατρική σου - του είπε η
Μαργαρίτα γελώντας - τι κρίμα που δεν είχαμε και άντρα τραυματία να εξασκήσεις και σε αυτόν το
δύσκολο επιστημονικό σου έργο ! Αύριο να κοιτάξεις σε παρακαλώ να γιατρέψεις με την ίδια τεχνική
και την κατσίκα στον στάβλο που έχει πάθει ανορεξία .
Γελάσαμε όλοι , άλλωστε είχαμε πολύ χαρούμενη διάθεση και γελαγαμε με το παραμικρό.
- Θα της πούμε δήθεν ότι την έχουμε αιχμάλωτη και θα την δώσουμε ως τρόπαιο στον αρθρογράφο
που είναι ο Νικηφόρος αρχιστράτηγος . - είπε ο μουσικός -
- Ε λοιπόν οι μουσικοί έχουν ωραίες εμπνεύσεις - απάντησα γελώντας - Σε ευχαριστώ για την ευγενική
παραχώρηση του τροπαίου της μάχης ! Αλλά δεν θα το πιστέψει ότι την θεωρούμε αιχμάλωτη μετά
από τόσες περιποιήσεις μόνο εσύ κατάφερες να την σκλαβώσεις στην πραγματικότητα, και εσένα
θεωρεί τον μοναδικό κατακτητή όχι από τη μάχη με τα βεγγαλικά ,αλλά από τα βέλη του έρωτα. Είναι
λίγο άγρια αλλά καλά λένε ότι η μουσική εξημερώνει. Μόνο που πρέπει να κάνετε λίγο υπομονή και οι
δύο μέχρι να αναρρώσει και μετά θα είναι ολόκληρη δικιά σου από ότι είδα για να την εξημερώσεις με
τις νότες σου !
- Μετά την ενημέρωση της από τη μουσική φαντάζομαι ότι πολύ θα ήθελες και εσύ Στρατηγέ μας να
γράψεις ένα θερμό άρθρο για τις ομορφιές της φύσης της, από το ενδιαφέρον που βλέπω ότι έχεις -
μου είπε η Μαργαρίτα κάνοντας μια γκριμάτσα όλο πονηριά και χάρη - Τώρα βέβαια άλλοι θα την
έκοβαν σε μικρά κομματάκια για όλα αυτά που έχει κάνει και θα είχαν την χαρά της εκδίκησης , εμείς
έχουμε την χαρά της συγχώρεσης αλλά σε εσάς δεν φτάνει θέλετε και άλλες χαρές από αυτήν . Έτσι δεν
είναι ή κάνω λάθος .
-Λαθος λάθος - φωνάξαμε με μία φωνή με τον μουσικό και βάλαμε τα γέλια κοιτάζοντας ο ένας τον
άλλο -
Γρήγορα στα δωμάτια και θα σας κλειδώνω μέχρι να φύγει από εδώ η νυχτερίδα - είπε η Μαργαρίτα -

25. - Κλείδωσε τον μουσικό αυτόν ήθελε η νυχτερίδα βασίλισσα εμένα δεν με θέλει - της απάντησα - δεν
είδες πως τρόμαζε όταν μας έβλεπε όλους εκτός από εκείνον ; Την έπιασε μια αλλόκοτη θέληση να
κάνει μουσικα νυχτεριδάκια .
- Σταματήστε να μιλάτε γιατί σαν να είδα μια σκιά εκεί στις καλαμιές - είπε ο γίγαντας - ας κρυφτούμε
να δούμε τι συμβαίνει.
Σκυφτός έτρεξα και έφερα τον δεύτερο σάκο με τα πυροτεχνήματα και τα δεματακια με το μπαρούτι .
Κρύφτηκα πίσω από το πεζούλι του προαυλίου. Περιμέναμε κρυμμένοι μέχρι που είδαμε να
εμφανίζονται τρεις άντρες που πλησίαζαν πολύ προσεκτικά .
- Τι κάνουμε τώρα - ρώτησε ο μουσικός - ο γίγαντας έχει πάει μέσα στον μύλο . Λέτε να έρχονται και
άλλοι ; Μήπως να τρέξουμε να μπούμε και εμείς να είμαστε οχυρωμένοι ;
- όχι είπε η Μαργαρίτα δεν θα κρυφτούμε πάλι , όχι ποτέ ξανά τα ίδια . Στήσε πυροτεχνήματα και ρίξε
τους και αν είναι και άλλοι θα ανάψει φωτιά στις καλαμιές και θα τους κάψουμε. - είπε με μεγάλη
αποφασιστικότητα σε εμένα .
Ετοίμασα μερικά βεγγαλικά να είναι στραμμένα προς τις καλαμιές. Ύστερα φώναξα με όλη μου τη
δύναμη ώστε να με ακούσουν αυτοί , αλλά να ακούσει και ο γίγαντας μέσα στον αλευρόμυλο.
- Σταματήστε εκεί που είσαστε γιατί θα ξαναρχίσει το πανηγύρι .
- Όχι όχι ψάχναμε για κάποιο δικό μας που χάσαμε . Είμαστε οι νικημένοι ! Και έχουμε μετανιώσει για
ότι κάναμε στο παρελθόν. Δυο δικοί μας πεθάνανε και έχουμε χάσει και μια γυναίκα δεν ξέρουμε αν
είναι ζωντανή . Κάποιος την είδε ότι έπεσε αλλά δεν μπόρεσε να βοηθήσει μέσα σε εκείνη την κόλαση .
- Μακάρι να έχετε μετανιώσει - του απάντησε ο μουσικός - Οι γίγαντες ήταν υποχωρητικοί γιατί ο
χαρακτήρας τους είναι να δείχνουν συγχώρεση και έλεος στα πάθη που θολώνουν τις σκέψεις των
ανθρώπων επειδή πιστεύουν ότι έτσι είναι οι άνθρωποι και δεν τους αρέσει με τιμωρίες να τους
αλλάξουν γιατί η αλλαγή θα είναι υποκριτική . Το θέμα είναι να καταλάβουν μόνοι τους το λάθος και
γι'αυτό έχουν οι γίγαντες υπομονή . Τώρα αυτό που έγινε ήταν μια ανθρώπινη μάχη . Όσο για την
γυναίκα που ψάχνετε εμείς την έχουμε έχει χτυπήσει αλλά δεν φαίνεται να είναι κάτι σοβαρό σε λίγες
ημέρες θα είναι καλά.
- Τι θέλετε ως αντάλλαγμα για να μας την δώσετε ; - ρώτησε ένας από τους τρεις νυχτεριδανθρωπους -
- Δεν λογαριάζουμε κανένα ως εχθρό επομένως και αιχμάλωτο - ακούστηκε ο γίγαντας να τους
απαντάει βγαίνοντας από την πόρτα του μύλου - μονάχα άμυαλα υπερόπτης λογαριάζεται για εμάς ο
εχθρός. Είναι ελεύθερη να φύγει η βασίλισσα σας όποτε θέλει και να γυρίσει κοντά σας . Αν και προς το
παρόν δεν το συνιστώ να μετακινηθεί μέχρι να γίνει καλά . Θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε όταν
σηκωθεί αν έχει ζαλάδες για να δούμε πως πάει. Σε δύο τρεις ημέρες θα είναι κοντά σας όπως
υπολογίζω. Θα της δώσω εγώ ένα άλογο που όταν σας την φέρει μην το δέσετε αφήστε το και θα
γυρίσει μόνο του . Θα σας στέλναμε και το βραβείο της αμυαλιας αλλά δεν έχουμε καποιον αρμόδιο
για να το υπογράψει.

26. - Έχετε δίκιο - απάντησα εκείνοι - είμαστε πραγματικά άξιοι περιφρόνησης . Σας ευχαριστούμε πολύ για
όλη την καλη σας συμπεριφορά απέναντι μας .
Αφού επανέλαβαν τις ευχαριστίες αρκετές φορές έφυγαν προς την δυτική μεριά της λίμνης.
- Νομίζω ότι τελείωσαν οι εχθροπραξίες - είπα στον γίγαντα - θα ειδοποιήσεις τους δικούς σου να
γυρίσουν ;
- Και βέβαια θα τους ειδοποιήσω - είπε ο γίγαντας - Έχουν εγκατασταθεί σε μια πολύ όμορφη κοιλάδα
καταπράσινη και εύφορη και είναι πολύ ευχαριστημένοι αλλά κάποιοι θα θέλουν να έρχονται και εδώ .
Η λίμνη μας τραβάει και ας έχει βδελες .
- Είναι και οι βδελες άνθρωποι ντυμένοι σκουλίκια όπως οι νυχτερίδες ; - τον ρώτησα -
- Όχι αυτές είναι σκουλίκια και κάνουν μόνο αυτά που τους χρειάζεται να κάνουν χωρίς βλακείες όπως
οι άνθρωποι φαντάζομαι . - μου απάντησε γελώντας ο γίγαντας .
Συμφωνήσαμε όλοι να πάμε να κοιμηθούμε , ήταν μια πολύ κουραστική μέρα αλλά το ευχάριστο ήταν
που είχε επιτυχία το σχέδιο μου και επιτέλους είχαν απαλλαχτεί από τις ενοχλήσεις των
νυχτεριδανθρωπων . Το φεγγάρι μόλις που ειχε χαθεί ταξιδεύοντας ουρανό και στο σκοτεινό καθρέφτη
της λίμνης και άφησε να φανεί ο θαυμαστός σπειροειδής γαλαξίας σε όλη του την μεγαλοπρέπεια.
Το πρωί ήρθε στο δωμάτιο μου και με ξύπνησε η Μαργαρίτα . Ακουγόταν μια γλυκιά μελωδία από το
εκκλησιαστικό όργανο του μουσικού .
- Μην σε δει ο γίγαντας φοβάμαι που ήρθες στο δωμάτιο. - της είπα με ανησυχία - καλά ο μουσικός
από τα άγρια χαράματα ξεκινάει να παίζει ;
- Δεν είναι άγρια χαράματα - μου απάντησε - έχει ανέβει ο ήλιος . Ο γίγαντας έφυγε πολύ πρωί έχει
δρόμο να κάνει ώσπου να φτάσει στους δικούς του , αύριο ή μεθαύριο θα επιστρέψει . Ο δε μουσικός
όταν ξύπνησα το πρωί είχε σηκωθεί νωρίτερα από εμένα , δεν ήταν στο κρεβάτι , το κάνει αυτό όταν
ετοιμάζει κάποια νεο έργο και αυτό που ακούω τώρα δεν το έχω ακούσει άλλη φορά . Όσο για την
νυχτερίδα πήγα όταν ξύπνησα να δω και έχει δραπετεύσει . Επομένως δεν μας βλέπει κανείς.
Την πήρα στην αγκαλιά μου και την τράβηξα επάνω μου στο κρεβάτι. Ήταν ένα διάπυρο και φλογερό
πρωινό ξύπνημα, με όλες τις αισθήσεις σε μία σφοδρη υπερδιέγερση, καθώς συνοδευόταν από το
κρεσεντο της μουσική του οργάνου η θερμή της φωνή. Τραγούδι για το καλωσόρισμα μιας υπέροχης
καινούργιας ημέρας. Έπειτα από την συγχορδία του φινάλε , η γαλήνη.
- Λοιπόν εξακολουθείς να ζηλεύεις τον μουσικό που τον διάλεξε η νυχτερίδα - μου είπε με ναζί - γιατί
μου φάνηκε ότι σου άρεσε πιο πολύ από εμένα .
- Καμία βασίλισσα δεν είναι καλύτερη από την δική μου - της είπα χαϊδεύοντας .

27. Ξαφνικά η μουσική σταμάτησε . Πετάχτηκε επάνω η Μαργαρίτα έφτιαξε πρόχειρα τα μαλλιά της και
βγήκε γρήγορα από το δωμάτιο . Σε λίγο και εγώ βρισκόμουν έτοιμος για το πρωινό μου , την ώρα που
ξανάρχισε η μουσική . Οπότε εμφανίστηκε πάλι η Μαργαρίτα.
- Έχει εμπνεύσεις σήμερα ο μουσικός - της είπα - το ξέρει ότι έφυγε η νυχτερίδα ;
- Δεν ξέρω δεν νομίζω ότι θα πήγε στο δωμάτιο της να κοιτάξει εκείνος , εγώ πήγα μήπως ήθελε σε κάτι
να την βοηθήσω το πρωί , εκείνος γιατί να πάει.- μου απάντησε - Ας ανέβουμε επάνω να του το πούμε .

28. Ήταν μισάνοιχτη η πόρτα και είδαμε τον μουσικό στο εκκλησιαστικό όργανο να εκτελεί το έργο ενώ
δίπλα του σε ένα σκαμπό ήταν η νυχτερίδα που τον παρακολουθούσε με μεγάλη ευλάβεια. Η
Μαργαρίτα με τράβηξε από την πόρτα και με ρώτησε αναστατωμένη.
- Εγώ τώρα τι πρέπει να κάνω ;
- Πάντως το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να δικάζεις και να καταδικάζεις - της είπα - αλλά αντί να
καθόμαστε να παρακολουθούμε σαν συνομωτες έξω από την αίθουσα ας μπούμε μέσα .

29. Μόλις μας αντιλήφθηκε η νυχτερίδα μπαίνοντας σηκώθηκε από δίπλα του , εκείνος σταμάτησε να
παίζει και είπε
- Καλημέρα ! Αργήσατε να ξυπνήσετε . Εγώ έχω ξυπνήσει σήμερα από το χάραμα .
- Είχες και ωραίο ακροατήριο στις μελωδίες σου. - του είπε η Μαργαρίτα -
- Καλά δεν είχες ένα όχι τόσο αποκαλυπτικό νυχτικό να της δώσεις σχεδόν γυμνή είναι της ψιθύρισα ως
απάντηση
- Όλα μου τα νυχτικά έτσι είναι τι να έκανα
- Μα δεν πειράζει - είπε ο μουσικός με ενθουσιασμό - δεν με ενοχλεί το νυχτικό το έχω δει πολλές
φορές να το φοράει η Μαργαρίτα . Στη βασιλισσα αρέσει πολύ η μουσική και της έπαιξα μερικούς
αυτοσχεδιασμούς τους ακούσατε ; Δεν ήταν ωραία;
- Ναι ακούσαμε - του απάντησα - και αφού ήταν αυτοσχεδιασμοί σίγουρα τα ωραια συναισθήματα
ήταν τα δικά σου ! Δεν ήταν άλλου.
- Ναι βέβαια είχα αυτοφορτιση - απάντησε γελώντας και γυρίζοντας προς την βασίλισσα της ζήτησε να
καθήσει για να μην ζαλίζεται - έχει ακόμα ζαλάδες - μας είπε -
- Δεν ζαλίζεται όταν είναι όρθια , όταν σε κοιτάει ζαλίζεται - του είπε η Μαργαρίτα και γυρνώντας προς
την νυχτερίδα - κατέβα να πάρεις το πρωινό σου μαζί μας γιατί δεν έχουμε βασιλική υπηρεσία να το
σερβίρει στα ιδιαίτερα διαμερίσματα σου.
- Όχι ζαλίζεται από το χτύπημα στο κεφάλι εγώ την βοήθησα να ανέβει την σκάλα ήθελε πάρα πολύ να
δει το όργανο μου όταν της είπα ότι είμαι μουσικός και το πιστεύεται ; Πρώτη φορά είδε τέτοιο όργανο
μου είπε . Κατεβείτε τώρα εσείς να την βοηθήσω να κατέβει σιγά σιγά τις σκάλες.
- Φαντάζομαι τώρα το κατέβασμα να μην χρειάζεται τόση δύναμη όσο το ανέβασμα - του είπε η
Μαργαρίτα - όσο για το αν είχε ξαναδεί τέτοιο όργανο τι να σου πω μου φαίνεται απίστευτο ! Τώρα
που θα κατεβαίνετε ρώτησε την για τις εντυπώσεις της από το όργανο σου που ήθελε τόσο πολύ να
γνωρίσει καθώς και το πώς της φάνηκε η απόδοση του . Φαντάζομαι να έμεινε ικανοποιημένη αφού
έκατσε επάνω τόση ώρα.
- Ναι ξέρεις πως έκανε για να ανέβει επάνω - είπε ο μουσικός - και της άρεσε μου το είπε.
- Άντε κατέβασε την να φάμε το πρωινό γιατί μου φαίνεται ότι από τον ενθουσιασμό ούτε
καταλαβαίνεις τι λες - του απάντησε πάλι η Μαργαρίτα και γυρίζοντας προς την νυχτερίδα - και εσύ
όταν κατεβείτε με το καλό και χέρι χέρι έλα να σου δώσω ένα φόρεμα να φορέσεις γιατί δεν γίνεται να
κυκλοφορείς ημίγυμνη σε όλο τον μύλο.
- Σε ευχαριστώ πολύ - της είπε η νυχτερίδα - εμένα δεν με πειράζει και αυτό που μου έδωσες και
φοράω ωραίο είναι αλλά αν δεν σου αρέσει εσένα να μου δώσεις κάτι άλλο εσύ ότι θέλεις εμένα δεν
με νοιάζει

30. - ήπιατε κρασί εσείς οι δύο πρωί πρωί δεν μπορώ να καταλάβω - είπε η Μαργαρίτα και κατέβηκε τη
σκάλα -
Καθησαμε με την Μαργαρίτα στο τραπέζι που είχε στρώσει και περιμέναμε να κατέβει ο μουσικός με
την νυχτερίδα . Όταν ήρθαν η Μαργαρίτα της έφερε ένα φόρεμα και πήγαν μέσα για να την βοηθήσει
να αλλάξει μετά γύρισαν στο τραπέζι .
- Είναι τόσο καλή και ευγενική η γυναίκα σου - μου είπε η νυχτερίδα - ζευγάρι δεν είσαστε ; Από την
αρχή το κατάλαβα . Θα πρέπει να την αγαπάς πολύ
Η Μαργαρίτα έγινε κατακόκκινη εγώ έμεινα άναυδος δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω ήθελα να άνοιγε η
γη να με καταπιεί. Ευτυχώς είδαμε τον μουσικό να μην το παίρνει στα σοβαρά και να γελάει.
- Συγχαρητήρια - τής είπα εγώ κοιτάζοντας να φανεί όσο το δυνατόν περισσότερο ως αστείο και
κάνοντας ότι γελάω γιατί δεν ειχα την παραμικρή όρεξη για τέτοια αστεία - όλα τα καταλαβαίνεις.
- Ναι -της είπε η Μαργαρίτα- καλά κατάλαβες δεν γινόμαστε δύο ζευγάρια να κάνουμε παρέα ;
- Ωραία θα ήταν - της απάντησε η νυχτερίδα και έριξε μια γρήγορη ματιά στον μουσικό .
- Α ναι τι ωραία που το έθεσες Μαργαρίτα - απάντησε με ειρωνεία ο μουσικός-
- Εγώ τώρα πότε θα πρέπει να θυμώσω ; - με ρώτησε χαμηλόφωνα η Μαργαρίτα -
- Άστο ακόμη - της είπα και εγώ το ίδιο χαμηλόφωνα- έχει μπερδευτεί η υπόθεση πάρτο από την
αστεία πλευρά άλλωστε σήμερα είναι ημέρα γιορτής . - Και γυρνώντας προς τον μουσικό - Έχεις και
άλλα όργανα μουσικής εκτός από το εκκλησιαστικό ;
- Ναι έχω και ένα μεγάλο τρομπόνι στην κρεβατοκάμαρα αλλά θέλει τρίψιμο για να γυαλίσει . Ωραία
είναι τα χάλκινα όργανα
- Αν μου δείξεις πως το τρίβουν - είπε με χαρά η νυχτερίδα - να πάμε στην κρεβατοκάμαρα να σου το
τρίψω εγώ ! Μου αρέσουν τα όργανα ! Θα το τρίψω να γυαλίσει !
- Γιατί να του το τρίψεις στην κρεβατοκάμαρα κλεισμένη μέσα ; - της είπε η Μαργαρίτα - να το βγάλει
έξω να του το τρίψεις εδώ που είναι τι ωραία ημέρα ! Εμάς δεν μας ενοχλεί καθόλου ίσα ίσα θα δούμε
πώς το τρίβεις και γυαλίζει.
- Μας παρουσιάζεις ένα αθώο χαρακτήρα - της είπα - μου φαίνεται απίστευτο ότι εχθές ήσουν μια
άγρια πολεμόχαρη βασίλισσα των νυχτερίδων . Πριν μια ημέρα ήταν στην πράξη η άγρια όψη σου . Για
την σημερινή αθώα δεν έχουμε καμία απόδειξη.

31. - Όταν ανέλαβα τον θρόνο ήμουν 15 χρονών κόντεψε να γίνει επανάσταση λέγανε ότι είμαι χαζή και
αδύναμη για να κυβερνήσω μια ανάξια. Η υποτίμηση ήταν για μένα αβάσταχτη μου ερχόταν στο μυαλο
η αυτοκτονία . Ένα βράδυ που εκλεγα κοίταξα στον καθρέφτη και είδα την άθλια όντως εικόνα μου .
Αποφάσισα να αντιδράσω να γίνω πιο σκληρή και δυνατή από αυτούς που με κοροϊδευαν . Άρχισα να
γυμνάζομαι πολύ . Μιλούσα λίγο και σε άγριο τόνο . Εδώ με εσάς ξανοιχτηκα και κάνω παρέα για
πρώτη φορά . Δεν με νοιάζει πια και να πείτε ότι είμαι χαζή εσείς δεν είσαστε σαν και αυτούς που ήταν
έτοιμη και περίμεναν να πω μια κουταμαρα και να βγουν στην αγορά να την επαναλαμβάνουν και να
ξεσηκώνουν και τους άλλους να με διώξουν . Πάντως τώρα πετάω καλύτερα από όλους αυτούς . Τους
έβαλα μια μέρα να καρφώσουν λόγχες σε ένα χωράφι με λουλούδια λίγο πιο κοντές από τα σπαθιά
που έχω στα φτερά . Πέρασα από επάνω και δεν άφησα ούτε ένα λουλούδι όρθιο τα έκοψα όλα. Αν

32. δεν σχιζοντουσαν εχθές τα φτερά μου θα σου τα χάριζα Μαργαρίτα και θα σου εδειχνα να πετάς ! Είναι
πολύ ωραία!
- Τα φτερά σου είδα ότι έχει ράψει τις μεμβράνες το βράδυ ο γίγαντας Ισως σκέφτηκε ότι μπορεί να
ήθελες να φύγεις και να τα πάρεις μαζί σου - της είπε η Μαργαρίτα - Οπότε σε ευχαριστώ για το δώρο
αν θες να μου τα χαρίσεις και συμφωνώ ότι πρέπει να μου κάνεις μαθήματα αλλά χωρίς να με βάλεις
να πετάω πάνω από λόγχες και να κόβω λουλούδια.
- Α πόσο χαίρομαι που θέλεις να σου μάθω . Εγώ δεν έχω φίλους στον τόπο μου και είναι η πρώτη
φορά που θα έχω μια φίλη πολύ μου αρέσει αισθάνομαι για πρώτη φορά ελεύθερη από το να πρέπει
να είμαι μόνη και άγρια για να με σέβονται ως αρχηγό τους . Πάμε να αρχίσουμε τα μαθήματα τώρα ;
- Ναι πάμε είπε η Μαργαρίτα με χαρά και σηκώθηκε από την καρέκλα
- Πρέπει να φορέσεις τα ρούχα μου είναι εύκαμπτα και κολλάνε στο σώμα το φουστάνι θα μπλέξει σε
καμία άρθρωση των φτερών και θα την μπλοκάρει.
- Τα ρούχα σου ήταν σχισμένα και καμένα τα πέταξε ο γίγαντας, με ρώτησε και του είπα ότι θα σου
εδεινα από τα δικά μου .
- Α μην σε νοιάζει μπορείς να πετάξεις γυμνή άλλωστε ένα δύο γύρους πάνω από τη λίμνη θα κάνεις
για αρχή . - Και γυρίζοντας προς τον μουσικό - εσύ θα κάτσεις εδώ μπορεί να μη θέλει να την δεις .
- Άσε τους να έρθουν και οι δύο άλλωστε εσένα σε θαυμάζαμε χθές όλοι ας θαυμάσουν και από εμένα
να ολοκληρωθεί το θέαμα . - της είπε η Μαργαρίτα - θα έχουν να το λένε ότι τα είδαν όλα . Άλλωστε
εγώ θέλω τόσο πολύ να πετάξω που δεν με νοιάζουν τέτοια πράγματα αυτή τη στιγμή.
- Μην την ακούς - μου είπε ο μουσικός γελώντας - με οικονομία το κοίταγμα εσύ.

33. Πήραμε τα φτερά και κατεβήκαμε στην όχθη η Μαργαρίτα έβγαλε τα ρούχα της και τοποθέτησε το
σώμα της όπως την καθοδηγούσε η νυχτερίδα ανάμεσα στις δύο φτερούγες. Έλαμπε η ομορφιά του
σώματος της μπροστά στο μαύρο φόντο που σχηματιζόταν από τις μεμβράνες έβαλε μια ζώνη στη μέση
της άνοιξε τα χέρια και τα πέρασε μέσα από δύο λουριά δεξιά και αριστερά . Σκέφτηκα ότι θα έπρεπε
να κρύψω από τον μουσικό τον θαυμασμό μου και την επιθυμία μου γι'αυτην . Έκανα ότι τάχα το
ενδιαφέρον μου ήταν στα φτερά . Τι καλά που είναι φτιαγμένα, ωραιος μηχανισμός και άλλα παρόμοια.

34. Η
νυχτ
ερίδ
α
της
εδει
νε
πολλ
ές
οδηγ
ίες
όπω
ς το
ότι
πρέπ
ει να
συντ
ονίζε
ι και
να
βρίσ
κετα
ι σε
συγχ
ρονι
σμό
η
δύνα
μη
που
εφα
ρμόζ
ει με
τα
πόδι
α
πρώ
τα και μετά ακολουθεί η δύναμη των χεριών που κάνει τα φτερά να κλείνουν
- Τεντώνοντας τα πόδια σου θα αισθάνεσαι τα φτερά να κλείνουν τότε θα βοηθάς το κλείσιμο με τα
χέρια και πολύ σημαντικό είναι κατά την προσεδάφιση να παίρνεις όρθια στάση για να σταματήσεις
ακριβώς στο σημείο που θέλεις και όχι το σώμα να γέρνει .