1. PU Kids in the house!!! Hoofdstuk 2.2

2. “Geweldig! Weer promotie!”, juicht Milan, terwijl hij zijn carpool uitzwaait.

3. “Ik wist wel dat het je zou lukken!” Tess komt zo snel als ze kan op hem toe gelopen, wat de laatste tijd nogal moeilijk gaat door haar dikke buik.

4. “En vanavond gaan we het eens lekker gezellig maken! Ik heb je ouders uitgenodigd om te komen eten, en Merlijntje komt ook mee!”

5. “Klinkt goed!”, antwoordt Milan, die al op weg is naar binnen, “Laten we al maar meteen aan het eten beginnen!”

6. Die avond komt Merlijn als eerste binnen gehuppeld. “Wow, het is hier wel klein, zeg!”, is het eerste wat ze uitroept.

7. “O, maar het wordt hier echt wel groter, hoor!”, reageert Lucas meteen, terwijl hij zijn zoon omhelst, “Jullie staan in ieder geval al een heel stuk verder dan je moeder en ik indertijd!”

8. Merlijn is intussen nieuwsgierig op Tess afgelopen. “Is dat leuk, een baby in je buik? Of doet hij je pijn?”

9. En ook Deborah komt eens polsen hoe het gaat. “Zo Tess, niet al te veel last van je zwangerschap en al wat erbij hoort? Je laat Milan toch niet al te erg afzien?”

10. Tess lacht: “Ik ben een heel braaf meisje, hoor! En mijn zwangerschap verloopt geweldig, de baby is net zo lief als ik!”

11. Dan krimpt ze opeens in elkaar van de pijn: “En volgens mij wil hij dat ook heel graag aan zijn grootouders laten zien!”

12. “Merlijn! Ga even naar de slaapkamer, dit hoef je niet te zien!”, roept Milan zijn kleine zusje toe.

13. Merlijn maakt al dat ze weg is. “Een baby in je buik doet dus geen pijn, maar een baby krijgen wel? Dan moet ik toch maar eens denken of ik later wel kinderen wil. Of kan je misschien ook een baby krijgen zonder pijn?”

14. De rest van de familie heeft even geen tijd om op haar vragen te antwoorden. Vooral Milan is heel erg in paniek: “Wat moet ik doen? Verdorie, mama, wat moet ik toch doen?”

15. Deborah, die zelf vier bevallingen heeft doorstaan, weet als geen ander hoe ze Tess moet steunen tijdens de bevalling: “Goed puffen, meid! Rustig blijven, diep ademhalen, en dan eens heel hard persen! Vooruit, je kan het wel!”

16. Dankzij de goede steun van Deborah, heeft Tess even later een kerngezond kindje in haar armen!

17. “Hallo, kleine meid! Hé, je bent wel echt helemaal je vader! Je hebt zijn huidskleur, haarkleur en bruine oogjes.”

18. Terwijl ze vol interesse bekeken wordt door Merlijn, geeft ze de baby aan Milan: “Gefeliciteerd met onze dochter!”

19. Merlijn staat al enthousiast te springen en te roepen: “Ben ik tante? Ben ik tante???”

20. “Ja, Merlijntje.”, zegt Milan, terwijl hij trots zijn dochtertje aan het meisje toont, “Je bent tante van onze kleine Ellen.”

21. Nadat het bezoek de deur uit is, geeft Tess haar dochtertje liefdevol haar eerste flesje. Tevreden kijkt ze toe hoe het kleine meisje de melk naar binnen klokt.

22. Daarna legt ze de baby in haar nieuwe wiegje: “Ga maar lekker slapen, Ellen. Mama en papa zijn heel blij met jou!”

23. En hoe blij Milan en Tess wel zijn… dat laten ze die nacht wel aan elkaar merken!

24. De volgende dag komen Tess’ ouders op bezoek om hun kleindochter te bewonderen. Magda omhelst haar dochter meteen stevig: “Proficiat hé, meisje!”

25. Ook Mirco komt aangelopen: “We hebben meteen een klein cadeautje bij voor Ellen.” En hij overhandigt Tess een pakje.

26. “Ach, wat een lieve pop!”, roept Tess vertederd uit, nadat ze het cadeau heeft opengemaakt, “Ik weet zeker dat Ellentje hier heel blij mee zal zijn!”

27. “En over Ellen gesproken…” Magda kan haar ongeduld niet meer de baas en is al op weg naar de kinderkamer, “Zullen we haar eens gaan bekijken?”

28. De tranen van ontroering springen haar in de ogen wanneer ze haar kleindochter ziet liggen. “Hallo, wat ben jij een mooie meid…”

29. Ze zwiert het meisje in de lucht: “Ik ben je oma, en wij gaan samen heel fijn spelen! Vind je dat leuk? Ja, hé??” De kleine Ellen schatert het uit.

30. “Kijk nu toch eens, Mirco, hoe klein en kwetsbaar ze is… Wat is het lang geleden dat wij nog een baby van onszelf in onze armen hielden…”

31. “En misschien wil opa zijn kleindochter meteen ook een flesje geven?”, vraagt Tess, die achter haar ouders is binnengekomen.

32. Mirco geniet van zijn kleindochter, die vrolijk op zijn arm ligt te kirren terwijl ze haar melk opdrinkt.

33. Dan neemt Tess de kleine Ellen weer van hem over: “Het was heel gezellig bij opa, maar nu is het voor deze meid toch weer hoog tijd om te gaan slapen!”

34. En wanneer de baby in haar bedje ligt, vinden Mirco en Magda het ook maar eens tijd om op te stappen. “Hou je taai, meisje! En laat ons niet te lang wachten op zo’n volgend schatje!”

35. Tot de volgende keer!!!