RS 2009-11 De Manen van Jupiter
•Descargar como PPT, PDF•
0 recomendaciones•1,132 vistas
Review of the Galilean Moons of Jupiter (in Dutch)
Recomendados
Más contenido relacionado
La actualidad más candente
La actualidad más candente (20)
Destacado
Similar a RS 2009-11 De Manen van Jupiter
Similar a RS 2009-11 De Manen van Jupiter (20)
RS 2009-11 De Manen van Jupiter
- 1. Woensdag 4 november 2009 VUH Lezing in de Cyclus “Astronomie nader bekeken” door Rob Smit
- 2. Een selectie van Jupiter’s 61 manen De meeste banen liggen ver buiten die van de Galileïsche manen
- 3. Hans Lippershey (Wesel 1570 – Middelburg 1619) Jacobus Metius (Alkmaar na 1571 – Alkmaar 1628) Sacharias Jansen (Den Haag, ca. 1585 - Amsterdam, ca. 1632) Lippershey Patentaanvraag door Hans Lippershey Op 2 oktober 1608 bij de Staten Generaal
- 5. Galileo Galilei verdedigde zich in Rome meerdere malen tegen de katholieke kerk … en verloor …
- 6. De manen van Jupiter gefotografeerd door een goede amateurtelescoop Het woord "telescoop" (“ver zien”) werd in 1611 voor het eerst gebruikt door de Griekse wiskundige Giovanni Demisiani voor het instrument dat Galileo Galilei in Florence demonstreerde. Zelf gebruikte Galileo tot die tijd het woord "perspicillum“ (“brillenglas”). 7 januari 1610 waarnemingen van Galileo Galileï
- 7. De vier “Galileïsche manen” van Jupiter Galileo Galileï 1564 – 1642 Simon Marius (Mayr) 1573 – 1624 “Io, Europa, Ganymedes en Callisto behaagden Jupiter”
- 8. Claudius Ptolemaeus 90 - 168 Geocentrisch Wereldbeeld Μαθηματικ Σύνταξις, Wiskundige Verhandelingὴ “Almagest”, De Grootste Nicolaus Copernicus 1473 -1543 “De revolutionibus orbium coelestium” Over de omlopen van de hemellichamen Heliocentrische Wereldbeeld
- 9. ∗ De Deense astronoom Rømer vond dat de eclipse van de Jupitermaan Io bij oppositie 11 minuten eerder leek plaats te vinden dan bij conjunctie ∗ het verschil wordt veroorzaakt door de langere weg die het licht moet afleggen bij conjunctie. ∗ Hij berekende de lichtsnelheid op 250.000 km/s (in werkelijkheid 300.000 km/s) Ole C. Rømer 1644 -1710
- 10. Io Io 420.000 km Europa Europa 670.000 km Ganymedes Ganymedes 1.070.000 km Callisto Callisto 1.880.000 km Jupiter
- 12. Maan Europa Io Callisto Ganymedes 3.472 km 5.262 km 4.821 km 3.122 km 3.660 km diameter 12.750 km 5,52 kg/dm3 3,65 3,01 3,53 1,83 1,94
- 14. MERCURIUS 5,43 MARS 3,93 Io 3,53 Europa 3,01 1,83 Callisto 1,94 Ganymedes 5,52 AARDE Kern Mantel Korst Steen-IJzer Kern? Steen Mantel Zwavel Korst Steen-IJzer Kern? Steen Mantel IJs-Water Korst Steen-IJzer Kern? Water-Steen Mantel IJS-Steen Korst Nikkel-IJzer-Kern Steen Mantel Steen Korst Steen-IJzer-Kern? Steen Mantel Steen Korst Water-Steen Mantel IJs-Steen Korst Water-Steen Kern?
- 15. Exploratie van JUPITER – Galileo 1950 1960 1970 1980 1990 2010 USSR 4 oktober 1957 Spoetnik-1 Pioneers 10 & 11 Voyager 1 & 2 18 oktober 1989 lancering Galileo 7 december 1995 baan rond Jupiter 21 september 2003 stort in atmosfeer Jupiter VEEGA 20002000 7 december 1995 sonde stort in atmosfeer JupiterBAANSNELHEID Venus 35 km/sec Aarde 30 km/sec
- 16. Kern steen en ijs Mantel steen en ijs Korst ijs en steen Sg 1,83 Oppervlak ~ 4,3 Ga Rotatie 16.69 dagen Baan 16.69 dagen Afstand 1.880.000 km
- 17. Callisto heeft de grootste dichtheid aan inslagkraters van het zonnestelsel
- 18. Door sublimatie van ijs zijn scherpe kraterranden en bergpieken op Callisto afgerond
- 19. Io Europa Ganymedes Callisto Intensiteit van straling in het equatoriale vlak van Jupiter Alleen Callisto ligt net buiten deze gordel
- 20. grootste maan van het zonnestelsel… Kern steen en ijzer Mantel steen en waterijs Korst waterijs en steen Sg 1,94 Oppervlak 0,7 Ma – 4,0 Ga Rotatie 7.16 dagen Baan 7.16 dagen Afstand 1.070.000 km
- 21. detail Mozaïc foto van Ganymedes door Voyager-2
- 23. Verse inslagkraters op het gegroefde terrein van Gany- medes. Bij gunstige belichting vertonen beide kraters een stralenkrans van ejecta. 38 km Gula Achelous
- 24. Nicholson Regio Harpagia Sulcus Noord 14N-319 Grensgebied tussen donker, oud terrein en licht, jong terrein. Op het lichtere terrein komt waterijs aan het oppervlak.
- 25. Geologische Kaart Galileo Regio op Ganymedes
- 26. Kern steen en ijzer? Mantel steen Korst ijs en water Oppervlak 50 – 450 miljoen jaar Rotatie 3.55 dagen Baan 3.55 dagen Afstand 670.000 km
- 27. Terracotta beeldje van de godin Europa (Athene, ca 460 vC – 480 vC) Eurpese Parlement in Straatsburg Titiaan 1559-62 Ontvoering van Europa door Jupiter als stier
- 28. Harde, koude en stijve korst van ijs steenachtige mantel steen- en ijzer- houdende kern ijskorst warmere, opstijgende ijspluimen
- 29. Harde, koude en stijve korst van ijs steen- en ijzer- houdende kern steenachtige mantel oceaan van water onder de ijskorstwater en ijskorst
- 30. “Het Dunne IJs Model” “Het Dikke IJs Model”
- 31. Lenticula (mv lenticulae) in het Conamara Chaos Regio 10N 273W Sotin et al. (2001) Europa: Tidal heating of upwelling thermal plumes and the origin of lenticulae and chaos melting.
- 35. Chaotisch terrein Mogelijk ontstaan door inslagen van relatief grote meteorieten (> 1 km). Het opengeslagen wak is vervolgens weer dichtgevroren. Cox et al., 2008 Impact penetration of Europa’s ice crust as a mechanism for formation of chaos terrain
- 37. Europa in echte kleuren
- 38. Eerste hoge-temperatuur (380 ºC) ooit gezien met de onderzeeër “Alvin” in 1979 convectie in de mantel
- 39. Zwarte Roker “Black Smoker” Bron van het leven op Aarde? lenticula
- 40. 3600 m ijs
- 42. Artistieke impressie van een Hydrobot onder het ijs van Europa
- 44. Cryobot en Hydrobot onder het ijs van Europa
- 45. Kern steen-ijzer? Mantel steen Korst zwavel Sg 3,53 Oppervlak ~ recent Rotatie 1.76 dagen Baan 1.76 dagen Afstand 420.000 km Voyager 2 ontdekking in 1979 actief vulkanisme op Io
- 46. Io op 28 juni 1996
- 47. Io op 16 oktober 2001
- 48. Depressies, hoogvlaktes en laagvlaktes in het Tvashtar Catena gebied op Io. Steile tot ~2000 m hoge wanden. in: Moore ed. 2004 Jupiter the Planet, chapter14, Lithosphere of Io.
- 49. Actief vulkanisme – uitvloeien van roodgloeiende lava (~vloeibaar zwavel)
- 50. Het Culann-Tohil gebied op Io kern mantel
- 51. Vijf opeenvolgende beelden van Io op 1 maart 2007 genomen door New Horizon (op weg naar Pluto) met het tot 330 km hoog uitstoten van gas en gesteente door de vulkaan Tvashtar.
- 52. Een deel komt in een baan om Jupiter, wordt daar uitgesmeerd en vormt een (vrijwel onzichtbare) ring rond de planeet. De gassen uit de vulkanen van Io worden gevangen in het sterke magnetische veld van Jupiter en vormen een torus tussen Io en de polen van de gasreus. Galileo, 31 maart 1998
- 54. Satelliet met zonnepanelen! Toekomstige Exploratie van JUPITER NASA Juno Missie “Atmosfeer en magnetosfeer van Jupiter” 1970 1980 1990 2000 2010 20302020 Pioneers 10 & 11 Voyager 1 & 2 1972-73 1979 2000Galileo 1995-2003 augustus 2011 lancering 2016 in 11-dagen polaire omloopbaan 2017-18 einde missie “Abductie van Io door Jupiter vermomd als wolk” Correggio, ca 1531 Juno, vrouw van Jupiter Rembrandt, ca 1662-65
- 55. Toekomstige Exploratie van JUPITER Europa Jupiter Systeem Missie “Europa & Ganymede Orbiters; Europa Lander” 1970 1980 1990 2000 2010 20302020 Pioneers 10 & 11 Voyager 1 & 2 1972-73 1979 2000Galileo 1995-2003 Juno 2011-2016 2020 lanceringen 2029 einde missies 2020 2030 Jupiter Ganymede Orbiter (JGO) Jupiter Europa Orbiter (JEO) 2 Lander met Cryobot1 Vind boorlokatie
- 56. Cargo en Tanker Ruimtevaartuig met 6 bemanningsleden
- 57. Far-Term NEP (Nuclear Electric Propulsion) Cargo Vehicle (NASA, 2003) Habitat ISRU propellant processing plantReusable crew lander 130 m
- 58. Artistieke impressie van een basis op Callisto
Notas del editor
- Boundary between dark and light terrain on Ganymede. The ancient, dark terrain of Nicholson Regio (left) shows many large impact craters, and zones of fractures oriented generally parallel to the boundary between the dark and bright regions of Jupiter's moon Ganymede. In contrast, the bright terrain of Harpagia Sulcus (right) is less cratered and relatively smooth. The nature of the boundary between ancient, dark terrain and younger, bright terrain, the two principal terrain types on Ganymede, was explored by NASA's Galileo spacecraft on May 20, 2000. Subtle parallel ridges and grooves show that Harpagia Sulcus's land has been smoothed out over the years by tectonic processes. North is to the top of the picture. The Sun illuminates the surface from the left. The image, centered at ?14 degrees latitude and 319 degrees longitude, covers an area approximately 213 by 97 kilometers (132 by 60 miles.) The resolution is 121 meters (about 250 feet) per picture element. The images were taken on May 20, 2000, at a range of 11,800 kilometers (about 7,300 miles).