As orixes do galego. Substrato, estrato e superestrato no espazo de Rianxo.

1. As orixes do galego. Substrato,
estrato e superestrato no espazo de
Rianxo
Carlos Piña López – 1º Bach A

2. Índice
Portada
Índice
Introdución
Substrato
Estrato
Superestrato
O galego en Rianxo
Conclusión
Fontes
D1
D2
D3
D4
D5
D6
D7
D8
D9

3. Introdución
O galego, inda que é unha romance, recolle numerosos préstamos
doutras línguas que, atendendo á orixe destos, poderase clasificar
como substrato, estrato e superestrato.
Tamén podemos clasificalo atendendo ó seu uso como toponimia,
hidronimia, antroponimia e léxico común.
Mapa da influencia nas
linguaxes peninsulares
no 300 a.n.e.

4. Substrato
Foi aportado polos pobos prerrománicos.
Sustrato
Orixe
preindoeuropeo
• Euroafricano:
Aportaron o prefixo
“carr-“.
• Hispano-caucásico:
Aportaron o prefixo
“mor-“.
• Tirrénico: Aportaron
léxico común.
Dolmen de Axeitos
Orixe
indoeuropeo
• Celta: Aportaron o
sufixo topónimo
“-obre”.
• Protocelta:
Aportaron os interfixos
“-asc-“ e “-usc-“.
• Non-celta: Aportaron
o sufixo “-ego”.
carrasco amorodo morea Iñobre Viascón
Coimbra

5. Estrato
É todo léxico aportado polos pobos
romanos, a maioría do cal procede do
latín.
A pesar de que todo o léxico do estrato
procede do latín, non todas as
palabras evolucionaron do mesmo
xeito, polo que diferenciamos
palabras cultas, semicultas ou
patrimoniais dependendo do grao de
evolución. Fresco atopado en Pompeia

6. Superestrato
Superestrato
Orixe
xérmanico
• Antropónimos e
topónimos rematados
en “-mil”, “-ufe”,
“-ans”, etc.
• Léxico común
Mezquita de Al-Aqsa
Orixe árabe
• Topónimos
• Léxico de
administración,
guerra, oficios, etc.
• Léxico común
Ariz Guitiriz Godón álxebra alicate
alcalde

7. O galego en Rianxo
• Rianxo procede do latín rivus angulus.
• Leiro procede do léxico común leira.
Toponimia
• Castro procede do latín castrum.
• Abelleira procede do léxico común abella
e este á súa vez do latín apicŭla.
Antroponimia
• A maoiría de hidrónimos de Rianxo coma
“Ulla” teñen orixe no sustrato
prerrománico.
Hidronimia
• “Muiñeira” procede do léxico común
muiño e este á súa vez do latín molinum.
• “Cangrexo” procede do latín cancer.
Léxico común
Vista do río Ulla

8. Conclusión
A pesar de ser unha lingua romance, gran parte dos topónimos,
antropónimos e hidrónimos proceden do sustrato ou do
superestrato. Tamén procede destes gran cantidade de léxico
común, pero a maior parte procede do latín.
O léxico en Rianxo ten orixes moi variadas, dende o sustrato
preindoeuropeo (e.g. o antropónimo Cores) ate o superestrato (e.g.
palabras coma “laranxa”).
Harri Meier, creador do dicionario
etimolóxico galego.

9. Fontes
Información:
• http://gl.wikipedia.org/wiki/Histo
ria_da_lingua_galega
• http://www.staki.com/matuquin/i
ndex.htm
• Dieter Kremer - VA/64A-
Onomástica galega II: Onimia e
onomástica prerromana e a
situación lingüística do noroeste
peninsular
Imaxes:
• http://commons.wikimedia.org
• www.minube.com
• es.123rf.com
• www.iagua.es
• uni-leipzig.de