Boletín do ENDL do CEIP de Randufe (Tui). Nº 61, xuño de 2016

1. Boletín do Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística
CEIP de Randufe Nº 61 xuño de 2016
A fala é comuñón e sentimento,
historia compartida intimamente,
sufrimento de todos,
amor de cada un
e tamén amor de todo o pobo,
laio e canción,
nai que nos abrangue e arrola,
estrela milagreira que nos guía
e fai que os nosos corazós
latexen xuntos.
A fala é a voz da terra
e mais do mar,
o vencello que nos xungue
no tempo cos que foron
e mais cos que han de ser.
Desconfía, ouh pobo meu!,
estén alerta contra aqueles
que deixan a túa fala
e din que te aman.
Quen non está contigo
é teu inimigo, aínda
que os seus beizos
che mintan un amor
que nunca alumou o seu corazón.
Manuel María
(versos para un país de minifundios, 1969)

2. NOMES GALEGOS NA ESCOLA (II)
Unha lista de nomes como a composta por Aldara, André, Andrea, Anxo, Brais, Breixo, Iria, Lois,
Noa, Nuno, Uxía, Xabier, Xiana, é para calquera que a lea inequivocamente de nomes galegos. Sendo cer-
to que son nomes moi galegos, algúns como Nuno con moito uso e tradición ao longo da Idade Media, non
todos teñen unha orixe no noso país como é o caso de Iria que é galego desde antes da chegada dos ro-
manos a esta terra. Así Aldara e Lois son de orixe xermánica; André, Andrea, Anxo ou Uxía de orixe gre-
ga; Brais, Breixo e Xiana de orixe latina; Noa de orixe hebrea; Xabier de orixe vasca ou o xa citado Nuno
que é de orixe incerta.
Mais tamén son galegos nomes cuxa forma coincide coa que presentan noutras linguas, como son os
casos de Alba, Andrés, Arón (Aarón), Asunción, Bruno, Carla, Carlota, Celia, Claudia, Cristian, Cristi-
na, Daniel, Darío, David, Diego, Fabián, Hugo, Iris, Isaac, Iván, Lara, Laura, Leila, Lidia, Lorena, Lu-
cas, Lucía, Manuel, Mara, Marcos, María, Marta, Martín, Mateo, Miguel, Nerea, Noé, Noelia, Nuria,
Óscar, Patricia, Paula, Pedro, Raquel, Ricardo, Samuel, Salvador, Sara, Selene, Silvia, Sofía, Sonia,
Telmo, Vera, ou Zaira.
Existen como galegos, con formas propias, outros nomes
presentes na escola que porén están grafados coas formas que
teñen noutras linguas; son os casos de Alexandre, Anaís,
Ánxela, Candea, Carme, Enma, Paulo, Xosé, Xoán, Xudit ou
Xudite.
As orixes latinas, gregas, hebreas ou xermánicas son as
máis habituais entre os nomes de uso máis común. Porén
poden ser do máis diverso xa que a transmisión onomástica
non coñece de fronteiras e temos nomes de orixe persa como
Darío ou Leila, Noelia do francés, Nuria do éuscaro e Zaira do
árabe. Mesmo algúns dan voltas antes de chegar a nós, como
é o caso de Iván, un nome de orixe hebrea que chegou a tra-
vés do ruso, lingua da que proceden Sonia ou Vera.