2. W mitologii greckiej bogini
łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności.
Uważana również za boginię płodności, która
niosła pomoc rodzącym kobietom. Bogini
księżyca i śmierci.
5. Cechą charakterystyczną kultu Artemidy było
okrucieństwo. W niektórych miejscach
składano jej ofiary z ludzi i okaleczonych
zwierząt (Erymantos) bądź też palono ich
żywcem (Kalidon). W Sparcie co rok bito
chłopców tak, aby krew tryskała na jej ołtarz.
Była boginią płodności i śmierci zarazem.
Czczono ją także w Arkadii.
6. Artemida nie miała litości dla dziewcząt z jej
orszaku, jeśli złamały śluby czystości.
Kallisto, ulubienica Artemidy boleśnie przekonała
się o tym. Zeus pewnego razu zapłonął pożądaniem
do pięknej dziewczyny. Przybrał postać Artemidy
i zbliżył się do niej. Kiedy już trzymał Kallisto w
objęciach wrócił do swej postaci i posiadł ją. Po
dziewięciu miesiącach Artemida dowiedziała
się, że Kallisto jest w ciąży. Wygnała dziewczynę
ze swego orszaku i przy poparciu zazdrosnej o
męża Hery zmieniła ją w niedźwiedzicę. Kallisto
miała syna Arkasa. Kiedy pewnego dnia już dorosły
Arkas wybrał się na polowanie, spotkał swoją
matkę w ciele niedźwiedzicy. Nie poznał jej i
chciał ją zabić. Przeszkodził mu Zeus przenosząc
swoją kochankę i syna na niebo jako konstelację
Wielkiej i Małej Niedźwiedzicy.
7. Akteon był myśliwym. W lesie spędzał całe dnie
polując ze swymi psami. Pewnego dnia trafił na
polanę z jeziorem. W owym jeziorze Artemida
właśnie kąpała się z nimfami. Akteon
wpatrywał się w nagie ciało bogini. Artemida
dostrzegła Akteona. Rozgniewała się, że ktoś
podglądał ją podczas kąpieli. Za karę zamieniła
Akteona w jelenia,a na jego psy zesłała atak
szału. Psy nie poznały swego pana i zaczęły go
gonić. Rozszarpały go żywcem. Kiedy szał
minął, psy zaczęły szukać Akteona
rozpraszając się w lesie. Chiron wykonał posąg
myśliwego, aby psy mogły być przy nim.
8.
9. W Atenach, w Epidauros i na wyspie Delos
nosiła Artemida przydomek Hekate (w dal
godząca), przez co utożsamiono ją z boginią
czczoną pod tym imieniem w Azji Mniejszej.
Hekate pojmowano jako boginię śmierci, która
chodzi po grobach, zjawia się w upiornej
postaci w noce księżycowe na rozstajnych
drogach w otoczeniu duchów i psów. Aby ją
ubłagać, wynoszono jej na rozdroża resztki
ofiar składanych umarłym. Była boginią czarów
i czarownice wzywały jej pomocy do swych
ciemnych praktyk.
10. Artemida była pogromczynią Gigantów podczas
gigantomachii. Przy pomocy Heraklesa zabiła
jednego z najgroźniejszych - Grationa.
Największym jej łupem był jednak
Orion, olbrzymi łowca, według jednych
zrodzony z Posejdona, według innych wprost z
ziemi. Zginął od ukąszenia wielkiego Skorpiona
nasłanego przez boginię łowów za próbę jej
zgwałcenia (wg innej wersji obraził boginię i
zginął od jej strzał). Orion wprawdzie
zmarł, ale został przeniesiony przez bogów
między gwiazdy wraz z psem Syriuszem i ze
Skorpionem atakującym jego piętę.