1. Αφιέρωμα στο πλαίσιο της 11ης
ΔΕΒΘ
Αίθουσα Παύλος Ζάννας
Πρόγραμμα προβολών
Παρασκευή 9/5, 18:00
Μασσαλία, μακρινή κόρη, του Μάρκου Γκαστίν
Σάββατο 10/5, 18:00
Soul kitchen, του Φατίχ Ακίν
Κυριακή11/5, 18:00
Ελληνική κοινότητα Χαϊδελβέργης, του Λευτέρη Ξανθόπουλου
Ταινίες
Τρεις ταινίες που αναπτύσσουν με διαφορετικό τρόπο τη σχέση των Ελλήνων με την
Ευρώπη. Άλλοτε ως άποικοι, άλλοτε ως μετανάστες, άλλοτε ως συστατικό κομμάτι μιας
κοινωνίας ανοιχτής στο διαφορετικό. Εκεί όπου ένας Τούρκος συναντά τον Έλληνα σε
έναν ξένο τόπο, συνομιλεί μαζί του, επικοινωνεί, βρίσκει τα κοινά τους στοιχεία. Και όλο
αυτό δένει με τον Γερμανό δίνοντας μία καινούρια διάσταση σε αυτή τη συνάντηση. Μια
διεθνής κουζίνα της ψυχής (Soul kitchen) όπου ανακατεύονται όλα αυτά τα συστατικά για
να παράξουν νέες, πρωτότυπες γεύσεις. Και η Μασσαλία, αυτή η μακρινή ελληνική πόλη,
μέσα από τα μάτια ενός Γάλλου που νιώθει εξίσου Έλληνας και μία ελληνική κοινότητα
στη Χαϊδελβέργη δείχνουν αυτή την εξελικτική αλληλεπίδραση σε ανθρώπινες
διαστάσεις, μέσα σε δύσκολες συνθήκες. Η Ελλάδα είναι κομμάτι της Ευρώπης όχι μόνο
γιατί έδωσε τις πολιτιστικές συντεταγμένες της αλλά γιατί βρίσκεται σε μια συνεχή
όσμωση μαζί της.
Μασσαλία, μακρινή κόρη
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Μάρκος Γκαστίν
Χώρα: Ελλάδα-Γαλλία
Έτος παραγωγής: 2003
Διάρκεια: 87’, Έγχρωμη
Γετού/Henriette, Σταύρος / Gustave, Αμφιλόχιος / Frédéric… Δύο ονόματα, δύο
ταυτότητες. Γάλλοι με ελληνική καταγωγή που ζουν στη Μασσαλία. Άνθρωποι με διττή
ταυτότητα που γεννά μέσα τους ερωτηματικά. Καθένας δίνει τη δική του απάντηση.
Κάποιοι τολμούν να πάρουν ακόμα και το δρόμο της «επιστροφής»... Όλοι όμως έχουν
μιαν ακλόνητη βεβαιότητα: τη δική τους ιστορία, αυτό το οικογενειακό έπος που τους
συμφιλιώνει με τον εαυτό τους, με τις ρίζες τους. Η Γετού, η ηρωίδα μας, μας βοηθάει να
συγκεντρώσουμε αυτές τις ιστορίες, οδηγώντας μας από το ένα πρόσωπο στο άλλο. Η
δική της ιστορία σηματοδοτεί όλες τις άλλες. Γιατί είναι η ίδια, όπως η Μασσαλία για την
Ελλάδα, μια κόρη μακρινή…
Ο συγγραφέας Νίκος Δήμου γράφει σ' ένα κείμενο του για την ταινία: "Πολλές μικρές
Οδύσσειες με περιπλάνηση, ξενιτεμό και μόνιμο νόστο περιγράφει αυτό το βαθύτατα
ανθρώπινο ντοκιμαντέρ με ξεναγό την απροσδόκητα συγκινητική Γετού, μια γυναίκα με

2. πανέμορφα μάτια. Είναι η ίδια η "μακρινή κόρη" (όπως και η Μασσαλία, μακρινή κόρη
της Ελλάδας που τη θεμελίωσε) κόρη με δύο πατρίδες, αλλά και δύο χωριστές
οικογένειες -τεκμήριο του διχασμού και της αποξένωσης. Γύρω της πλέκονται άλλες
ιστορίες, όλες διαφορετικές, αλλά όμοιες στα βασικά τους συστατικά. Μνήμη, παρόν και
νοσταλγία. Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της ταινίας είναι ότι ποτέ δεν ξεπέφτει στο
φτηνό μελό ή στην πατριδολαγνεία. Είναι λιτή, άμεση, διακριτική, ακόμα και όταν
αποκαλύπτει κρυφά μυστικά των ηρώων της. Κι ίσως γι' αυτό, η συγκίνηση που χαρίζει,
είναι αυθεντική και μόνιμη".
Soul kitchen
Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν
Με τους: Αδάμ Μπουσδούκος, Μόριτς Μπλάιμπτροϊ, Φελίν Ρόγκαν, Άννα Μπέντερκε,
Μπιρόλ Ουνέλ
Χώρα: Γερμανία
Έτος παραγωγής: 2009
Διάρκεια: 99’, Έγχρωμη
Για τον ελληνογερμανό Ζήνο Καζαντζάκη, όλα πάνε στραβά: το εστιατόριο που διατηρεί
σε υποβαθμισμένη συνοικία στο Αμβούργο πάει από το κακό στο το χειρότερο,
παραμελημένο και με κίνδυνο οριστικού λουκέτου από τις υγειονομικές υπηρεσίες, οι
παλιοί του πελάτες τον εγκαταλείπουν, υποφέρει από δισκοπάθεια και δεν μπορεί να
κουνηθεί, ενώ η κοπέλα του Ναντίν, τον παρατάει για να πάει στη Σαγκάη όπου βρήκε
δουλειά. Στην απελπισία του, αλλάζει το ύφος του μαγαζιού, φέρνοντας νέο κόσμο και
αποφασίζει να πάει στην Κίνα να βρει τη Ναντίν. Μόνο που για να φύγει, θα πρέπει να
αφήσει τη δουλειά στα χέρια του μικρότερου αδελφού του, μια επιλογή όχι και τόσο
σοφή, αφού ο εν λόγω αδελφός Ηλίας, έχει μόλις αποφυλακιστεί με περιοριστικούς
όρους, ενώ η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, γιατί ο νέος σεφ είναι
παράξενος και ιδιόρρυθμος...
Μια έξοχη «πολυεθνική» κωμωδία με αστείρευτη ενέργεια, ξέφρενο ρυθμό και θέμα, το
φαγητό, την αντρική φιλία, τα οικονομικά προβλήματα, το real estate, τον έρωτα και την
ανεκτικότητα απέναντι στο διαφορετικό, που αντανακλά το κλίμα και την ατμόσφαιρα
του πολυφυλετικού και πολυπολιτισμικού Αμβούργου. Ο πολυβραβευμένος
τουρκογερμανός Φατίχ Ακίν, πάντα ευαίσθητος απέναντι στα προβλήματα των εθνικών
μειονοτήτων, και ο παιδικός του φίλος, συν-σεναριογράφος και πρωταγωνιστής στο ρόλο
του Ζήνου, ελληνογερμανός Αδάμ Μπουσδούκος, δημιουργούν ένα έργο για την πόλη
τους, για την γειτονιά τους, για τους φίλους τους, γι’ αυτούς τους ίδιους. Δεν έχει μονάχα
η κουζίνα τους ψυχή, αλλά και η ταινία τους. Κορυφαία η σκηνή του οργίου, αίσθηση
ευφορίας και θαυμάσιο το σάουντρακ.
Ελληνική κοινότητα Χαϊδελβέργης
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Λευτέρης Ξανθόπουλος
Χώρα: Ελλάδα
Έτος παραγωγής: 1976
Διάρκεια: 30’, Έγχρωμη
Η ταινία, που αποτελεί το πρώτο μέρος της «Τριλογίας της Ρωμιοσύνης» (τριλογία του
ξεριζωμού και της προσφυγιάς - Το δεύτερο μέρος, "Ο Γιώργος από τα Σωτηριάνικα"

3. γυρίστηκε το 1978 και η τριλογία κλείνει το 1982 με την ταινία "Στα Τουρκοβούνια"),
ερευνά και ανατέμνει το μεταναστευτικό ζήτημα από τη θέση ενός συλλογικού οργάνου,
της Κοινότητας των ελλήνων εργατών της Xαϊδελβέργης και αναφέρεται στα κοινωνικά
προβλήματα της κοινότητας, τις σκληρές συνθήκες δουλειάς και τις επιπτώσεις που
έχουν στην υγεία των μεταναστών οι δυσκολίες διαβίωσης.
Την άνοιξη του 1976 η Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας της Χαϊδελβέργης
αποφασίζει τη δημιουργία μιας ταινίας, με στόχο τη μεγαλύτερη δημοσιότητα των
προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ξένοι εργάτες στη Γερμανία. Έτσι «γεννήθηκε» το
ντοκιμαντέρ «Η Ελληνική Κοινότητα της Χαϊδελβέργης», του σκηνοθέτη Λευτέρη
Ξανθόπουλου, η παραγωγή του οποίου χρηματοδοτήθηκε από τους Έλληνες της
περιοχής, ενώ το συνεργείο εργάστηκε χωρίς αμοιβ