powerpoint prezentacija primene racunara u elektrotehnici

1. Računarski sistem Struktura računara

2. Podela računara(hardware i software) Digitalni(cifarski) racunari su elektronski uređaji koji služe za obradu informacija koje su predstavljene pomoću cifara binarnog brojnog sistema. Ime su dobili po enleskoj reči digit-cifra, koja vodi poreklo od latinske reči digitus koja je prvobitno značila samo prst, a kasnije i broj, odnosno brojanje. Računar se sastoji iz dva dela: hardvera(eng. Hardware- gruba, tvrda roba) i softvera (software-nezna, meka roba).

3. Hardver predstavljaju sve električne, elektronske i mehaničke komponente računara, znači sve sto može da se vidi i dodirne, dok softver predstavlja skup programa koji objedinjuje rad svih delova računara i po kojima računar izvršava određene zadatke (crta, piše, svira,pretražuje itd.) Ako bismo računar uporedili sa čovekom, moglo bi da se kaže da hardver definiše njegove fizičke a softver umne sposobnosti. U najuopšetnijem obliku rad računara se odvija u tri etape: Unosenje podataka u računar Izvršavanje naredbi nad unetim podacima prema nekom programu koji je predhodno unet u računar i Izlaz dobijenih rezultata iz računara.

4. U najuopštenijem funkcionalnom pogledu računar se sastoji od tri osnovna modula: Procesora(processor) Operativne memorije(main memory) i Ulazno-izlaznih uređaja(input/output devises) Procesor i operativna memorija su smešteni na jednoj štampanoj ploči koja se naziva matična ploča(motherboard), dok su ulazne i izlazne jedinice”negde sa strane” zbog čega se nazivaju periferne jedinice (uređaji), ili kraće periferije. Najjednostavnija blok šema računara je prikazana na slici 1.1

5. Operativna memorija Slika 1.1 M Ulazni i izlazni uređaji procesor

6. Slovom M obelezena je magistrala (Bus) preko koje se u svim smerovima obavlja saobraćaj između procesora, opreativne memorije i ulazno-izlaznih jedinica. U funkcionalnom pogledu magistrala može da se podeli na tri linije(podmagistrale). To su: Adresna linija (Adress Bus) Linija podataka (Data Bus) Upravljačka linija (Control Bus). U stvarnosti, linije(podmagistrale) su u obliku tri grupe električnih provodnika(bakarnih linija na štampanoj ploči), ali jedna grupa provodnika može da obavlja dve pa čak i sve tri nabrojane funkcije. Jednostavno rečeno grupa provodnika koju nazivamo magisrala može neko vreme da služi za adresiranje, potom za prenos podataka

7. ..a izvesno vreme za prenos upravljačkih(kontrolnih signala) Osnovni i najzažniji deo računara je procesor (CPU-Central Processing Unit). On upravlja radom svih modula u njemu se realizuje obrada podataka(informacija). Sastavni delovi procesora (sl.1.2) su: Operaciona jedinica(processing unit) Upravljačka jedinica(control unit) i Skup registara.

8. Registri Opraciona jedinica Upravljačka jedinica Slika 1.2. Blok-šema procesora

9. Operandi Rezultati Operaciona jedinica Signali logičkih uslova (ka drugim delovima sistema) Upravljački signali (iz drugih delova sistema) Signali logičkih uslova Upravljački signali Upravljačka jedinica Upravljački signali (ka drugim delovima sistema) Signali logičkih uslova (iz drugih delova sistema) Slika 1.3. Blok-šema strukture pomoću koje se u računaru izvršava operacija

10. Prema slici 1.3, u operacionu jedinicu stižu operandi (podaci, Odnosno binarne reči nad kojima treba obaviti željenu operaciju) i upravljački signali iz pripadajuće upravljačke jedinice ili iz drugih delova sistema. Iz operacione jedinice u druge delove sistema odlaze rezultati operacija obavljenih nad operandima. U operacionoj jedinici stvaraju se i tzv. signali logičkih uslova, koji predstavljaju informacije u toku operacije nad operandima kao i o njihov- im karakteristikama. Oni se šalju ili u priparajuću upravljačku jedinicu ili u druge delove sistema. Pri izvršavanju, svaka operacija razlaže se na niz koraka čiji redosled zavisi od logičkih uslova . Uređeni niz koraka operacije i niz logičkih uslova koji određuju redosled koraka nazivaju se algoritam operacije..

11. ..Upravljačka jedinica procesora ispituje signale logičkih uslova , koji u nju dolaze iz pripadajuće operacione jedinice Ili iz drugih delova sistema, određuje sledeći korak i potom generiše upravljačke signale i šalje ih u pripadajuću operacionu jedinicu ili u druge delove sistema . Upravljački signali vrše izbor mikrooperacije koja treba da se realizuje u tom koraku, kao i adrese na kojima se nalaze operandi i adrese na koje treba smestiti rezultate. Operativna memorija jedeo računara u kome se tokom rada nalaze programi po kojima računar vrši obradu podataka, podaci koji se obrađuju, međurezultati i rezultati obrade. Operativna memorija je niz adresabilnih ćelija, kao što je prikazano na slici 1.4. Osnovni parametri operativne memorije su:

12. Duzina ćelije Kapacitet Vreme pristupa. magistrala Slika 1.4. 2 m-1 Blok-šema operativne memorije 3 2 1 0 Duzina celije P-og razreda

13. Dužina ćelije izražava se brojem bitova koji u nju može da stane. Dužine su obično 8, 16 ili 32 bita pa se zato govori o 8-bitnim, 16-bitnim i 32-bitnim računarima. Uobičajeno da se memorijska ćelija dužine (ili veličine , ako vam se to više sviđa) od 8 bitova naziva bajt. Kapacitet memorije se najčešće izražava u bajtovima ali, pošto je to izuzetno mala jedinica , koriste se njeni multipli: kB(kilobajt), MB (megabajt) i GB(gigabajt). Veze između njih su: 1 GB = 1024 MB = 10242 kB = 10243 B.

14. Vrste memorije U okviru operativne memorije razlikuju se dve vrste memorija: RWM ili(RAM) memorije i ROM memorije. RWM (read write memory) je memorija iz koje može da se čita i u koju može da se upisuje, a koristi se za čuvanje podataka koji se menjaju tokom rada računara. To je deo memorije čiji se sadržaj gubi pri nestanku električne energije ili u nekim sličnim uslovima.

15. ROM (read only memory) je memorija iz koje mogu samo da se čitaju podaci koji su u nju uneti za vreme njene izrade , a koristi se za trajno zapisivanje mikroprocesors-kih programa , odnosno stalnih programa neophodnih za startovanje računara.