1. Μαθητικός Διαγωνισμός Συγγραφής Παραμυθιού
Θέμα: «Οι μικροί νησιώτες/μικρές νησιώτισσες, η δύναμη της φύσης, η ενέργεια και το
περιβάλλον»
Σχετ.: 1) 554/06-02-2015 έγγραφο της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου
2) Φ.14/348/33514/δΔ1/2-3-2015 έγγραφο του ΥΠΟΠΑΙΘ
Δημοτικό Σχολείο Κεφάλου- Κω
Ε΄2 Τάξη
Απρίλης 2015
Υπεύθυνος Τμήματος:
Παπανικολάου Θανάσης, Δάσκαλος
thanpapani@yahoo.gr
Η συγγραφή και η εικονογράφηση του παραμυθιού αποτελεί συλλογική και αποκλειστικά
προσωπική εργασία των μαθητών και μαθητριών του Ε΄2 τμήματος του ΔΣ Κεφάλου της Κω. Πηγή
έμπνευσης για τη συγγραφή, αποτέλεσαν οι επισκέψεις, οι συνεντεύξεις και οι δράσεις που
πραγματοποιούν οι μαθητές στη διάρκεια της τρέχουσας σχολικής χρονιάς, καθώς υλοποιούν το
Περιβαλλοντικό πρόγραμμα:
Δημιουργία Περιβαλλοντικού Ντοκιμαντέρ «Για την Αειφόρο Κω..».
Με τιμή και υπερηφάνεια για τους μαθητές και τις μαθήτριές του
Ο Δάσκαλος- Εμψυχωτής
Παπανικολάου Θανάσης

2. Ήρωες
Ωκεάνιος Γαιάκης
Είναι ένας ήρωας που ζει αιώνια και η ζωή του κάνει συνεχώς κύκλο, τον κύκλο του νερού. Είναι η
ελπίδα, η προστασία και η αγάπη προς τη φύση μας, είναι τα όνειρα των μικρών παιδιών..
Ας τον αφήσουμε να μας συστηθεί:
Σύννεφο ήμουν κι έβρεξε και κατέληξα στον ωκεανό
ζεστάθηκα κι εξατμίστηκα κι επέστρεψα στον ουρανό
εκεί ψηλά λοιπόν στον ουρανό έβλεπα τη γη
ξάφνου κρύωσα και συμπυκνώθηκα κι έπεσα σε αυτή
Η συμβουλή του:
Κάθε πρωί όταν ξυπνάς πάρε μια ανάσα δροσιάς
και πες στη φύση ευχαριστώ για τον υπέροχο ουρανό
Της φύσης ζώα και φυτά να τα προσέχετε παιδιά
χώμα αέρα και νερό να διατηρούμε καθαρό

3. Κονιορτοποιητής
Είναι κακός, βρώμικος και σιχαμερός με μίσος και
αδιαφορία για καθετί όμορφο έφτιαξε η φύση. Είναι οι
κακές μας συνήθειες που πληγώνουν το περιβάλλον
μας…

4. Σ’ ένα μέρος σαν κι αυτό, η παραμυθένια ιστορία
ξεκινά...
Μια φορά κι έναν καιρό έπεσε από
τον ουρανό μια σταγόνα από νερό
κάτω στη γη. Ενώθηκε με φύλλα
δέντρων, χώμα και δημιουργήθηκε
ένας σούπερ ήρωας. Ο Ωκεάνιος Γαιάκης
είναι φτιαγμένος απ όλα αυτά τα
καλά πράγματα που έχει φτιάξει η γη. Φορά
πράσινη και μπλε μπλούζα, μπλε μπέρτα
και ένα καπέλο που γράφει
«Προστατεύω το Περιβάλλον»!
Μόλις σχηματίστηκε κι έγινε
ανθρώπινος, μια κακή ανάμνηση
ήρθε στο μυαλό του…. Άρχισε να
σκέφτεται τι ήταν αυτό που είχε δει
και τον τρόμαξε καθώς έπεφτε στη Γη….
σαν όνειρο το θυμόταν….
Όπως έβρεχε κι έπεφτε αργά προς τη γη, παρατήρησε μια αλλαγή. Η γαλήνη
του ουρανού μεταμορφωνόταν σε καταστροφή και πανύψηλες πολυκατοικίες,

5. νέφος από αυτοκίνητα, στεγνά δέντρα στα πάρκα, κόσμος λυπημένος, παντού
κολώνες και καλώδια….. Μέσα σε μια χωματερή σακούλες σκουπιδιών,
αποφάγια, λάδια αυτοκινήτων, σπασμένα γυαλιά, αποτσίγαρα ανακατεύονταν
με ακαθαρσίες. Εκεί ήταν το βασίλειο όλων των κακών συνηθειών των
ανθρώπων, ήταν το παλάτι του Κακού…. )
Κατά το βράδυ συνάντησε ένα παιδί, γνωρίστηκαν κι έγιναν φίλοι. Τον πήρε
σπίτι του και κοιμήθηκαν και το επόμενο πρωί πήγαν στο πάρκο για να
παίξουν.
Κάπου εκεί όμως… στην ίδια πόλη… υπήρχε κάτι κακό…
Ένας κακός ήρωας!
Ο κακός ήρωας έκανε πολλά χρόνια να γεννηθεί. Η γέννησή του ξεκίνησε όταν
οι άνθρωποι έβαλαν παντού εργοστάσια και αυτοκίνητα στη θέση των δέντρων,
των λιμνών , των ποταμών και του χώματος…. κάπως έτσι αυτές οι
υπερβολικές πράξεις και η αδιαφορία έγιναν ήρωας και πήραν μορφή…

6. (πως άραγε έφτασε στη γη;)
Έτσι έφτασε στη Γη…
Μια μέρα ξαφνικά άρχιζε να σκοτεινιάζει και ξεκίνησε να ψιχαλίζει. Τα παιδιά
έτρεξαν γρήγορα από τις γειτονιές και τα γήπεδα να προλάβουν τα βροχή. .
Όταν έφτασαν σπίτια τους είδαν στο πάρκο να πέφτει ένας κεραυνός. Τα παιδιά
τρόμαξαν και σκέφτηκαν μόλις τελειώσει η βροχή να πάνε από κοντά να δουν
τι συνέβη με τον κεραυνό. Μόλις σταμάτησε η βροχή έτρεξαν γρήγορα προς τα
εκεί και είδαν έναν υπέρ-κακό ήρωα που τον ονόμασαν εκείνη τη στιγμή
Κονιορτοποιητή. Αυτός είχε την κακή συνήθεια να κόβει όποιο δέντρο βρει
μπροστά του για να φτιάξει σπίτι στο δάσος.
Ο Κονιορτοποιητής παρά την κακία του είχε φίλους. Και τι φίλους… κακούς σαν
κι αυτόν…. Είχε φίλους το Νίκο, το μολυσμένο βρωμιάρη, και τον Άνθιμο τον
καταστροφέα. Και οι τρεις έπαιρναν ζωή από τη βρωμιά της πόλης. Η μόλυνση
και η ρύπανση ήταν το φαγητό τους και μισούσαν καθετί γαλάζιο και πράσινο
της φύσης.. Ζούσαν σε χωματερές που δημιουργούσαν οι άνθρωποι σε γκρεμούς,
σε βαρέλια με απόβλητα που ήταν βυθισμένα στη θάλασσα, σε δρόμους και
σπίτια που χτίστηκαν πάνω σε καμένα δάση, σε πλαστικά καπάκια που
καταπίνουν ανυποψίαστα πουλιά, στο μολυσμένο από φυτοφάρμακα νερό….

7. Ο Κονιορτοποιητής όταν άκουσε ότι γεννήθηκε ένας καλός ήρωας, θύμωσε,
γιατί φοβήθηκε ότι θα βασιλεύσει την πόλη. Άρχισε λοιπόν να τον ψάχνει και
να τον παρακολουθεί… Το βράδυ αφού κουράστηκε από το ψάξιμο γύρισε στις
κακές του συνήθειες… στις πυρκαγιές των δασών και στα υγρά απόβλητα στις
θάλασσες.
Ο Ωκεάνιος Γαιάκης κατάλαβε το κακό που γίνεται και πήγε να σβήσει τη
φωτιά και να φιλτράρει τα απόβλητα…..
Εκεί όμως συνάντησε τον Κονιορτοποιητή! Αυτός ενώ μιλούσε στον Ωκεάνιο
και του έλεγε να φύγει και να τον αφήσει στην κακή του ησυχία, έπεσε μια
σταγόνα φωτιάς από το στόμα του….
Ο Ωκεάνιος Γαιάκης νευρίασε και του έριξε
μια μπάλα νερού. Ο Κονιορτοποιητής
πρώτη φορά έβλεπε κάποιον να μην τον
φοβάται γι’ αυτό και πήγε στην κρυψώνα του να
φέρει ενισχύσεις!
Στο σπίτι του Κονιορτοποιητή υπήρχε μια μηχανή που
έκανε όλους αυτούς που ήταν φίλοι με το περιβάλλον να
γίνουν φίλοι του Κονιορτοποιητή. Με αυτό το μηχάνημα
που το έλεγαν «Κέρδος και Συμφέρον» ο
Κονιορτοποιητής προσπάθησε να κυριεύσει τον κόσμο.

8. Ο Κονιορτοποιητής όσο μόλυνε το περιβάλλον, αποκτούσε συμμάχους. Έτσι θα
μπορούσε εύκολα να εκδικηθεί τον Ωκεάνιο Γαιάκη. Ο ένας του σύμμαχος ήταν
φτιαγμένος από τοξικά απόβλητα εργοστασίων, ο άλλος από πετρελαιοκηλίδα
και οι υπόλοιποι από άλλα άχρηστα, της χωματερής πράγματα. Ο τελευταίος,
ήταν ο πιο ύπουλος. Ήταν φτιαγμένος από σκιές και εφιάλτες των κατοίκων. Η
κρυψώνα τους ήταν ο υπόνομος και είχαν την κλωνομηχανή για να κάνουν
περισσότερους τους βρώμικους φίλους τους. Οι κακοί ετοιμάζονταν για το σχέδιο
10 όπως το ονόμαζαν, την απόλυτη καταστροφή της γης….
Ήξεραν καλά όμως ότι ο Ωκεάνιος Γαιάκης θα τους σταματούσε οπότε
συνειδητοποίησαν πως έπρεπε να τον νικήσουν. Ο κακός, αφού ετοιμάστηκε
καλά, εμφανίστηκε ξανά μπροστά στον Ωκεάνιο…..
Ένα σκούρο σύννεφο καλύπτει την
πόλη, μια πυρκαγιά ξεσπά στο
δάσος, ξεκινά καταιγίδα κι ένας
πολύ δυνατός κεραυνός από το χάος
και την ομίχλη του δάσους
εμφανίζει τον Κονιορτοποιητή τον
Καταστροφέα.
Ο Γαιάκης του είπε να σταματήσει
το κακό αλλά ο κακός του πέταξε
μια μπάλα φωτιάς και ο Γαιάκης
έκανε ασπίδα με νερό.
Οι σύμμαχοι βγήκαν κι αυτοί από τον υπόνομο τους για να πολεμήσουν κι
αυτοί τον Ωκεάνιο Γαιάκη.
Ο Κονιορτοποιητής ρίχνει με
την τηλεκίνησή του την
κολώνα της ΔΕΗ και την
χαλάει…. ο Γαιάκης πηδά πάνω
από τα κεφάλια των συμμάχων
του Κονιορτοποιητή και τους
κάνει να λιποθυμήσουν.

9. Στον αέρα πηδώντας ο Γαιάκης χτύπησε το κεφάλι του Κονιορτοποπιητή και
τον θύμωσε. Τότε εκείνος τον έπιασε και σιγά σιγά πήγαινε τον Γαιάκη στην
ασταθή κολώνα η οποία αν την άγγιζε κάποιος θα πάθαινε ηλεκτροπληξία. Ο
Γαιάκης αντιστάθηκε αλλά ο Κονιορτοποιητής τον έριξε προς την κολώνα….
Τότε ο Ωκεάνιος Γαιάκης πάτησε σε ένα πεζούλι και πήδηξε πίσω από τον
Κονιορτοποιητή, τον έσπρωξε με τη δική του δύναμη του αέρα και τον έριξε
στην κολώνα.
Ενώ είχε ακινητοποιήσει τον κακό ο Γαιάκης Ωκεάνιος έβγαλε τα δύο πιο
δυνατά όπλα του κόσμου. Αυτά που δίνουν ζωή κι αγάπη σε όλους…. Του έριξε
μια μπάλα νερού και μια μπάλα αγάπης. Ο Κονιορτοποιητής δεν άντεξε τα δυο
αυτά πιο δυνατά όπλα της φύσης και έγινε καλός, έφυγε όλη η κακία του και η
αδιαφορία του για το περιβάλλον! Μετάνιωσε, γονάτισε κι άρχισε να κλαίει από
τη λύπη του. Το ίδιο και οι σύμμαχοί του…
«Τόσα χρόνια δεν κατάλαβα πως έχω το καλό μέσα μου κι εσύ με βοήθησες να
το αναπτύξω. Το μόνο που θέλω τώρα είναι να βοηθώ να διατηρηθεί καθαρό το
περιβάλλον», είπε ο Κονιορτοποιητής.

10. «Όλοι μπορούν να βοηθούν το περιβάλλον αρκεί να το θέλουν και να νοιάζονται
για τις επόμενες γενιές, αυτό είναι η Αειφορία», απάντησε ο Ωκεάνιος.
Έτσι νίκησε το καλό, νίκησε η αγάπη για τη φύση κι όλοι οι άνθρωποι που
σέβονται και προστατεύουν το περιβάλλον μας….
Ο Ωκεάνιος από τη συγκίνησή του ζεστάθηκε κι έγινε ατμός… εξατμίστηκε και
ανέβηκε στο σύννεφό του. Είναι πια ψηλά μαζί με τα σύννεφα και θέλει να
βλέπει κι εμάς να αγαπάμε το περιβάλλον και τη φύση!
Ας γίνουμε όλοι Ωκεάνιοι Γαιάκηδες, μπορούμε!!!

11. Οι ποιητές και οι ζωγράφοι μας
Γιώργος Χοχλαστός Άννα- Λουίζα Παπαβασιλείου
Γιάννης Ζερβός Γιώργος Κυρλάκης
Κόφφα Ραφαέλα Γιώργος Γιάννου
Μαριλένα Καπίρη Άνθιμος Καραχάνης
Χαράλαμπος Σάζαλης Μανώλης Ανθούλης
Χρήστος Παπαντωνίου Ρία Λέπουρα
Μάκης Δόγκας
Αποστολή στο:: mail@naigaiou.pde.sch.gr