2. Τα θέατρα χτίστηκαν σε πλαγιές λόφων στην ύπαιθρο και
συχνά χωρούσαν πολλές χιλιάδες θεατές, όπως το θέατρο
της Επιδαύρου με χωρητικότητα 18.000 θεατές.
Τα αρχαία θέατρα ήταν υπαίθρια και χτισμένο σε ημι-
κυκλικό σχήμα με σειρές καθισμάτων κλιμακωτά από πέτρα.
Το σχήμα των θεάτρων έδωσε σε όλους στο ακροατήριο
άριστη προβολή και επίσης σήμαινε ότι θα μπορούσε να
ακούσουν τους ηθοποιούς πάρα πολύ καλά σε όποιο σημείο
και αν κάθονταν.
Στο κέντρο του θεάτρου ήταν η ορχήστρα (κυκλικό σχήμα
σκηνής), με έναν βωμό για θυσίες αφιερωμένες στον
Διόνυσο.
3. ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Το θέατρο των θεάτρων, το πρώτο που
έρχεται στο μυαλό όλων όταν μιλάμε για
αρχαία θέατρα, είναι μνημείο πολιτιστικής
κληρονομιάς της UNESCO και
αγαπημένος προορισμός των αθηναίων.
Χτίστηκε το 340 π.Χ. και είναι φανερή η
αίγλη του , ακόμα και μετά από τόσους
αιώνες.
Οι άνθρωποι που ήταν τότε πιο σοφοί
πίστευαν πως το θέατρο παίζει σημαντικό
ρόλο στη θεραπεία των ασθενών, οι
οποίοι έπασχαν από ψυχικά κυρίως
προβλήματα. Για τον λόγο αυτό, πολλοί
ασθενείς του Ασκληπιού πήγαιναν στο
θέατρο για θεραπευτικούς σκοπούς .
Αυτό, βέβαια, δεν εμποδίζει καθόλου το
Θέατρο της Επιδαύρου, με τις 13.000
θέσεις του να θεωρείται μέχρι σήμερα το
τελειότερο θέατρο της αρχαιότητας.
4. Θέατρο του
Οκταβιανού
Γνωστό και ως Θέατρο της
Νικόπολης , στολίζεται από 30
αγάλματα ,ενώ η χωρητικότητά
του άγγιζε τα 5.000 άτομα ,είναι
σχεδόν το ένα τρίτο από εκείνο
της Επιδαύρου, μιας και χτίστηκε
όταν η πόλη είχε ακόμα… μηδέν
κατοίκους. Καθότι ο Οκταβιανός
ήταν λάτρης της ελληνικής
κουλτούρας, το θέατρο είναι ένα
από τα λίγα στον κόσμο που
συνδυάζουν αρχαιοελληνικά και
ρωμαϊκά στοιχεία, σε ένα
ασυνήθιστο αλλά σίγουρα
ενδιαφέρον αποτέλεσμα.
5. Θέατρο ΔωδώνηςΤο μεγαλύτερο θέατρο της εποχής του
χτίστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. από τον
βασιλιά Πύρρο της Ηπείρου και
χωρούσε 18.000 θεατές.
Καταστράφηκε και ξαναφτιάχτηκε
δύο φορές. Η πρώτη ήταν το 219 π.Χ.
από την επίθεση των Αιτωλών και του
βασιλιά Δωρίμαχου, με τον Φίλιππο Ε’
της Μακεδονίας να αναλαμβάνει τις
επισκευές ένα χρόνο μετά. Η δεύτερη
ήταν το 167 π.Χ. από τον ρωμαίο
στρατηγό Αιμίλιο Παύλο.
Το ξαναέφτιαξε το 31 π.Χ. ο
Οκταβιανός. Ο παράξενος τοίχος που
υπάρχει μπροστά στην πρώτη σειρά
καθισμάτων είναι ρωμαϊκή προσθήκη,
και χρησίμευε στο να προστατεύει
τους θεατές στις πρώτες σειρές από τα
λιοντάρια ,γιατί καλή η ελληνική
κουλτούρα, αλλά και οι μονομάχοι
έχουν την χάρη τους.
6. Θέατρο Μεσσήνης
Ένα από τα πιο μεγάλα θέατρα του αρχαίου
κόσμου, βρίσκεται σε έναν από τους
ωραιότερους αρχαιολογικούς χώρους της
Ελλάδας. Η αρχαία Μεσσήνη, εννιά χιλιόμετρα
έξω από τον σημερινό Μελιγαλά, ήταν η πόλη
του Επαμεινώνδα. Η πόλη που έχτισε ο Θηβαίος
στρατηγός το 370 π.Χ., μετά τη νίκη του ενάντια
στους Σπαρτιάτες, για να συμβολίζει την
ελεύθερη Μεσσηνία. Το πλάτος του θεάτρου της
αγγίζει τα 100 μέτρα (98,6 για την ακρίβεια) ενώ
η ιστορία που ξέρουμε λέει ότι, εκτός από
παραστάσεις, εδώ γίνονταν και πολιτικές
συγκεντρώσεις.
Η πόλη ερημώθηκε το 395 μ.Χ., μετά την
επιδρομή των Γότθων, και μερικούς αιώνες
αργότερα οι βυζαντινοί κατέστρεψαν μεγάλο
τμήμα του θεάτρου για να χρησιμοποιήσουν τα
οικοδομικά του υλικά για την κατασκευή του
οικισμού τους και της γειτονικής Βασιλικής.
7. Θέατρο Δελφών
Πιθανότατα το θέατρο με την ωραιότερη θέα
του κόσμου, ατενίζει από την προνομιακή
του θέση την απεραντοσύνη των
καταπράσινων βουνοπλαγιών που
απλώνονται μπροστά του. Το Θέατρο των
Δελφών κτίστηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. για να
φιλοξενήσει τους αγώνες φωνητικής και
ενόργανης μουσικής που γίνονταν στο
πλαίσιο των Πυθίων, της μεγάλης γιορτής
του Απόλλωνα. Ήταν δηλαδή, για τη
μουσική ότι ήταν η Ολυμπία για τον
αθλητισμό.
Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι το θέατρο
όπως ήταν το 169 π.Χ., όταν ο Ευμένης Β’
της Περγάμου χρηματοδότησε τις επισκευές
που χρειάζονταν για να ξαναλειτουργήσει. Η
χωρητικότητά του αγγίζει τους 5.000 θεατές.