www.yolyordam.com

1. ÇANAKKALE ZAFERİ HATIRASINA

2. Balıkesir'de Ali Sururi ilkokulu karşısındaki boşlukta eski ayakkabı tamircisi, kır, pala bıyıklı bir ihtiyar olan Cevdet Dede vardı.

3. Bir akşam üstü, yanı başında sohbet ederken Konu Çanakkale’ye geldi.

4. Ağlamaya başladı ve devam etti… “Rahmetli babam Hafız Ali Çanakkale’de kaldığında Anamın karnında yedi aylıkmışım.

5. Onu hiç tanımadım. Bir fotoğrafı bile yoktu. O günler çok zor günlerdi. Seferberliğin sıkıntısı, Kuvay-ı Milliye zamanı, işgal yılları…

6. Kurtuluş, yokluk, sıkıntı…

7. Çocukluğumuz hep ekmek peşinde sıkıntı ile geçti.

8. Ama anam, benim çocukluğumdan itibaren her sokağa çıkışta, her nereye giderse; yanıma gelir ve..

9. -Oğlum ben pazara gidiyorum, baban gelirse beni hemen çağır ha!..

10. -Ben teyzenlere gidiyorum. Baban gelirse beni hemen çağır ha!..

11. -Ben komşulara gidiyorum. Baban gelirse beni hemen çağır ha..! Derdi.

12. Büyüdüm, dükkan açtım… Annem yine her bir yere gidişte Dükkana gelir, gideceği yeri söyler ve “Baban gelirse beni çağır ha!..” derdi.

13. Aradan yıllar geçti, anacığım ihtiyarladı…

14. Gene hep değneğini kaparak bana gelir Ve.. “ Baban gelirse beni çağır ha!..” Diye tembihlerdi…

15. Günü geldi ağırlaştı… Ölüm döşeğinde bizimle helalleşti…

16. “ Bana iyi baktınız, hakkınızı helal edin” dedi. Bana döndü yavaşça; “ Baban gelirse, O’na annem hep seni bekledi de” dedi.

17. Birden irkilerek doğruldu, kapıya doğru g ülümseyerek :

18. “ Hoş geldin Bey! Hoş geldin! ” Diyerek ruhunu teslim etti.

19. Evet ne hissediyorsunuz ?..

20. Evet , bu kahraman gibi, yıllarca yolu gözlenen ama asla geri dönmeyen yüz binler oldu.

37. Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor; Bir Hilal uğruna, yâ Rab, ne Güneşler batıyor!

38. Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!.. Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.

39. Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhîdi... Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi...

40. Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın? "Gömelim gel seni târîhe!" desem, sığmazsın.

41. Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb... Seni ancak ebediyyetler eder istiâb.

42. "Bu, taşındır" diyerek Kâbe'yi diksem başına; Rûhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;

43. Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ nâmiyle, Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmiyle,

44. Ebr-i nîsânı açık türbene çatsam da tavan, Yedi kandilli Süreyyâ'yı uzatsam oradan;

45. Sen bu âvîzenin altında, bürünmüş kanına, Uzanırken, gece mehtâbı getirsem yanına,

46. Türbedârın gibi tâ haşre kadar bekletsem; Gündüzün fecr ile âvizeni lebriz etsem;

47. Tüllenen mağribi, akşamları, sarsam yarana.. Yine bir şey yapabildim diyemem hâtırana.

48. Sen ki, son ehl-i salîbin kırarak savletini; Şarkın en sevgili sultânı Selâhâddînî'i,

49. Kılıç Arslan gibi iclâline ettin hayran... Sen ki, İslâmı kuşatmış, boğuyorken husran;

50. O demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın; Sen ki rûhunla berâber gezer ecrâmı adın;

51. Sen ki a'sâra gömülsen taşacaksın... Heyhât! Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihat...

53. Sana âğûşunu açmış duruyor PEYGAMBER

54. Sana âğûşunu açmış duruyor PEYGAMBER

55. Şiir: Çanakkale Şehitlerine (Mehmet Akif ERSOY Okuyan: Bedirhan Gökçe

56. Sunum: Ahmet YORDAM www.yolyordam.com