A seba é unha planta que vive no mar e que forma comunidades dunha gran biodiversidade en áreas protexidas dos esteiros e enseadas. Nas praderías de seba podemos atopar diversos hábitats: o substrato de area e lama, os rizoides tumbados, a parte baixa e mesta das follas da seba, a zona alta das follas, as canles de area, a capa de auga libre que recobre a pradería…

2. A seba é unha planta que vive no mar e que forma comunidades
dunha gran biodiversidade en áreas protexidas dos esteiros e
enseadas.
Nas praderías de seba podemos atopar diversos hábitats: o substrato de area e lama, os
rizoides tumbados, a parte baixa e mesta das follas da seba, a zona alta das follas, as canles de
area, a capa de auga libre que recobre a pradería…

3. As praderías de seba están formadas por dúas
especies do Xénero Zostera que se diferencian
polo tamaño das follas. Nalgúns puntos de
Galiza chámanlle cabalicán.
Zostera marina
Zostera noltii

4. Seba de folla ancha (Zostera marina)
Ten longos rizomas que reptan pola lama fixándose ao fondo, para evitar ser arrincada pola
forza do mar. As follas, con forma de cinta, teñen unha lonxitude entre 20 e 50 cm e unha
anchura de 0,5 a 1 cm. As flores, pouco evidentes, están envoltas nunha vaíña, polo que
poden pasar desapercibidas. A polinización no mar realízana as correntes.

5. Seba de folla ancha (Zostera marina)

6. Seba de folla ancha

7. Seba de mar de folla estreita (Zostera noltii)
É moi semellante á anterior, coas follas máis estreitas (20 cm de lonxitude e 1 mm de
anchura), curtas e con aspecto de fío ou filamento.

8. Seba de mar de folla estreita (Zostera noltii)

9. Froitos nunha seba

10. Pradeira de seba do Bao (Enseada do Umia)
A enseada de O Bao forma parte do espazo natural Ons-O Grove, debido a que entre outros valores, conta
con praderías de fanerógamas mariñas que están consideradas un hábitat preferente da Rede Natura
2000. Estes ecosistemas están protexidos pola Directiva Europea Hábitat, porque se considera que conta
cunha gran diversidade, xa que neles se dan cita numerosas especies de plantas, algas, invertebrados e
vertebrados, así como as formas inmaturas de moitas especies de interese pesqueiro.

11. Pradeira de seba do Serrido (Enseada do Umia)

12. BIODIVERSIDADE NA PRADEIRA DE SEBA

13. Distintos tipos de algas asentados entre as sebas

14. Dous tipos de verdellos (Enteromorpha)

15. Verdello (Enteromorpha) Unha alga común entre as sebas

16. Leituga do mar (Ulva rigida), unha alga verde de frondes laminares que se apega ás cunchas ou aboia na
auga..

17. Verdello e Colpomenia peregrina

18. Gracillaria gracilis

19. Algas vermellas

20. (Hymeniacidon
sanguinea)
ESPONXAS
Comúns entre as sebas
(Ficulina ficus)
Pan de Gaivota
(Halichondria panicea)

21. Ascidias (Botryllus schlosseri) no talo dunha seba

22. Vermes poliquetos, onúfidos (Diopatra
neapolitana) que viven en tubos
elásticos entre as sebas.

23. Miñocón ou cagón (Arenicola marina),
anélido poliqueto que vive e se alimenta
na lama.
A súa presenza recoñécese polas
características moreas cónicas de area
coroadas pola area que van expulsando a
medida que a filtran para alimentarse.

24. Miñoca (Nereis diversicolor). Poliqueto que se alimenta de detritus.

25. Planaria, pequenos vermes platelmintos que se poden
atopar debaixo das cunchas e entre as sebas

26. As AMEIXAS viven enterradas no
substrato nas proximidades das
pradeiras de seba.
Ameixa xapónica
(Ruditapes
philiphynarum)
Ameixa san
(Tapes decussatus)

27. Berberecho (Cerastoderma edule)

28. Haminaea navicula, un molusco gasterópodo cunha fina cuncha

29. Postas de Haminaea navicula

30. Lebre de mar, ou tinteira
(Aplysia punctata).
O gran herbívoro da pradeira.
Posta de lebre de mar

31. Podre (Peringia ulvae), pequenos caracoliños, moi abundantes nas sebas.

32. Caramuxo
(Littorina littorea)
e a súa posta

33. Os talos das sebas serven de soporte para as postas dos moluscos

34. Caracola (Monodonta linneata)

35. Caracola (Gibbula umbilicata)

36. Nassarius pfeifferi un gasterópodo preeiro

37. Cíclope neritaens, un gasterópodos preeiro, alimentándose dun berberecho morto

38. Xiba (Sepia officinalis). Emprega as pradeiras de
seba para fixar os seus ovos.

39. Apegóns, moluscos poliplacóforos que
aparecen apegados ás cunchas.

40. Gradicela, estrela de mar (Asterias rubens)

41. Ofiura, un pequeno equinodermo de brazos longos e flexibles

42. As holoturias, carallos de mar ou cacahuetes desprázanse entre
os rizoides inxerindo a lama da que obteñen o alimento.

43. Chupona (Calliactis parasitica). Vive apegada ás cunchas dos cangrexos ermitáns

44. camaróns (Palaemon sp), que neste medio adquiren unha cor
verdosa semellante ao das follas, comparten función ecolóxica
coas miñocas na descomposición da materia orgánica. Está
misión é fundamental para o correcto funcionamento das cadeas
alimenticias mariñas

45. Cangrexo (Carcinus maenas)

46. Os cangrexos araña (Inachus sp, Macropodia sp) coas súas formas fantasmagóricas,
miméticas cores e a grande variedade de algas, esponxas e pólipos apegados, son
practicamente invisibles.

47. Idotea baltica, un crustáceo isópodo que vive entre as algas e as sebas.

48. Acedía (Dicologlossa cuneata) un peixe plano que se enterra e camufla no substrat.)

49. Solla (Platichthys flesus)

50. Lorcho, escamudo (Gobius…)

51. Un pequeno lorcho aliméntase dos restos dun cangrexo.
Agardan vez un camarón de area e un cíclope.

52. Na enseada de O Bao conviven dúas
especies de cabaliños do mar que están
protexidas pola lexislación
internacional, pois están claramente en
regresión a nivel mundial.
Hippocampus
guttulatus
Hippocampus
hipocampus

53. Nas sebeiras
podemos atopar
dous tipos de
culebras de mar,
peixes de
características
semellantes aos
cabaliños
Nerophis lumbriciformis
Singnathus acus

54. Muxe

55. As anguías (Anguilla anguilla) son peixes que escavan un tubo na lama que lles serve de
refuxio e desde onde saen para aproveitar os organismos que transportan as correntes.

56. Robaliza (Dicentrarchus labrax).
Visita as sebeiras na marea chea para alimentarse.

57. Mazarico real (Numenius arquata). As limícolas aliméntanse dos pequenos animais do
substrato que desenterran cos sus peteiros especializados.

58. Pilros curlibicos (Calidris alpina)

59. Garza real (Ardea cinerea)

60. Garzota (Egretta garzetta). Invernante regular nas enseadas.

61. Lavancos (Anas platyrhynchos). O único parrulo sedentario nesta zona.

62. MONTAXE E FOTOS: Adela Leiro, Mon Daporta
decembro 2017