1. MARÍA VICTORIA MORENO
Anagnórise é unha obra que narra a historia de Nicolau viaxando facendo autoestop, nel
Xulia, que recolle a Nicolaou pregúntalle se botará de menos o mar da súa terra e...
– “Non me recorde o mar cando está lonxe nin me fale da auga entre os barbeitos.
– Recoiro rapaz! Ti es un poeta!
– Quen eu?
– Logo. Demorácheste un chisco en responder pero saíronche dous endecasílabos
perfectos.”
1. Qué é un verso endecasílabo?
_______________________________________________________________________________________________________
2. Que bota de menos Nicolau?
_______________________________________________________________________________________________________
3. Que botarías de menos ti se marcharas de onde vives?
_______________________________________________________________________________________________________
4. Reescribe a resposta de Nicolau como se contestaras ti:
Non me recorde_______________________________________________________________________________________
nin me fale___________________________________________________________________________________________
5. Ademáis do título desta obra de María Victoria Moreno, que significa a palabra “anagnórise”?
_______________________________________________________________________________________________________
6. Por que se pode chamar así esta obra?
_______________________________________________________________________________________________________
www.afiestradamestra.gal
2. MARÍA VICTORIA MORENO
Din de María Victoria que gostaba de madrugar para escribir como ela describiu neste poema:
Gústame o cheiro do pan
dos amenceres,
e as adoriñas tolas,
e as luces febles.
Gústame a vida
cando xermola en gozo
ó abrir o día.
1. Conta as sílabas dos versos do poema e pon o número a carón de cada verso. IMPORTANTE:
Lembra que unha sinalefa é a unión dunha vogal ou vogais finais dunha palabra
coa vogal ou vogais iniciais da seguinte de xeito que forman unha soa sílaba a efectos métricos.
2. Que lle gusta a María Victoria?
_______________________________________________________________________________________________________
3. Que parte do día prefires ti? Que cousas ten esa parte do día que che gustan?
_______________________________________________________________________________________________________
4. Reescribe e ilustra os versos de María Victoria tendo en conta o que che gusta a ti.
Gústame...
www.afiestradamestra.gal
Elexías de Luz
3. MARÍA VICTORIA MORENO
A María Victoria encantáballe escribir, contar contos e tamén os nenos e nenas.
Cunha presa de letras
e un aloumiño
vouche contar un conto
coma un sorriso.
Un conto ledo
coma os ollos dun can
e a voz dun neno.
1. Que outras cousas lle poderían gustar a María Victoria? Reescribe:
Cunha presa de cores... Cunha presa de notas... Cunha presa de peras...
BONUS:Eatí?Quechegusta?Faioteupropiopoemabaseadonestepordetrás!
www.afiestradamestra.gal
4. MARÍA VICTORIA MORENO
María Victoria era unha mestra namorada da súa profesión, coñecedora da
importancia e tamén da sabedoría dos rapaces e rapazas aos que daba clase.
Ela mesma leu na Feira do Libro de Pontevedra de 2003:
Cachorros da miña especie,
de intelixencias espertas,
rebuldeiros e curiosos,
que convertestes en festa
tantas horas de traballo
desta transgresora mestra.
1. Quen serán os “cachorros da miña especie”?
_______________________________________________________________________________________________________
2. Atopa todos os adxectivos que poidas no poema.
_______________________________________________________________________________________________________
3. Por que frase se deduce que a María Victoria lle gusta o seu traballo?
_______________________________________________________________________________________________________
4. Como sería o poema se non lle gustaran nada os nenos nin o traballo de mestra?
Cachorros da miña especie...
www.afiestradamestra.gal
5. MARÍA VICTORIA MORENO
Na obra “Mar adiante” María Victoria conta a historia duns rapaces e rapazas que
viven unha aventura nun barco escola que surca os mares e o vento.
Lola, unha das tripulantes érguese cedo e canta...
Raparigos do Arroás,
fóronse as nubes do ceo
e érguese o sol dende o mar...
Non sexades preguiceiros
Vinde todos almorzar !
1. Que quere Lola que fagan os demáis cando lles canta esta canción?
_______________________________________________________________________________________________________
2. Como será iso? Pensamos vantaxes e desvantaxes de ir a clase nun barco polo mundo.
_______________________________________________________________________________________________________
3. Como sería a canción se fora para que os raparigos marcharan a durmir? Inventamos baseándonos nesta.
Raparigos do Arroás...
www.afiestradamestra.gal
6. MARÍA VICTORIA MORENO
Na obra “Mar adiante” María Victoria conta a historia duns rapaces e rapazas que viven unha aventura nun barco
escola que surca os mares e o vento. Nela sabemos de Mariquiña, unha nena temerosa dos lobos que se fai amiga
dun pensando que é un can e conversan:
– Douche eu medo?
– Toliño – dixo a rapaza - ti es o meu amigo.
O lobo ollouna con tenrura e engadiu:
– Eu son un lobo, Mariquiña.
A nena quedou abraiada. Díxolle:
– Vasme comer neste intre?
O lobo moi tristeiro, respondeulle simplemente:
– Non.
– Vasme gardar logo para o almorzo?
– Non , Mariquiña
Enton a nena comprendeu que aquel lobo era moi bo. (…)
– E todos os lobos son coma ti?
– E todas as rapazas son coma ti?
Mariquiña púxose vermella de vergoña.
– Perdóame amigo lobo. Son un pouquiño tola, eu ben sei que non hai
dúas persoas igualiñas. Tampouco hai dous lobos iguais, non si?
1. En parellas interpretamos a conversa entre o lobo e Mariquiña.
2. Improvisamos: Como seguiría a conversa se cando Mariquiña pregunta se a vai comer o lobo respondera que si? (Con medo, de
broma...)
3. A que lle tes medo ti?
_______________________________________________________________________________________________________
4. Imaxina a conversa que terías con aquello que che da medo.
5. Imaxina a conversa do lobo cun cazador. (Polo outro lado)
www.afiestradamestra.gal