4. Licenciado en Dereito pola Universidade de Santiago de
Compostela (1921). Su interés pola literatura comenzou
gracias á influencia do seu tío, o poeta Juan Bautista
Andrade.
Durante su etapa formativa iniciouse no movemento
galeguista, Fue director do periódico galeguista Galicia entre
1922 y 1926, presidiou o Grupo Autonomista Gallego
(1930), que constituía o núcleo do galeguismo en Vigo
e, trala integración de aquel no Partido Galeguista, foi
dirixente do dito partido, do que foi secretario en 1934.
Ademais, colaborou na redacción do anteproxecto do
Estatuto presentado polo seminario de estudos galegos.
Foi candidato ás Cortes Constituentes de 1931 pola
Candidatura Galeguista, xunto a Castelao e Ramón
Cabanillas, (1931.
Publicou diversos artículos políticos no Pueblo Gallego.
5. Co estalido da guerra civil axudo a fuxir a diversos intelectuais
galegistas e defendeu a outros das condeas que lles eran
impostas. Posteriormente, foi desterrado a Verín, Castro
Caldelas, A Pobra de Trives e Badajoz. O longo da sua vida e
por mor dos seus artigos e vinculación política foi detido en
varias ocasións.
7. Ensaios
• A galecidade na obra de
• Galicia como tarea 1959
guimaraes Rosa. 1978
• La anunciación de valle-
• Castelao na luz e na sombra
inclán. 1967
• 1982
• La marginación de galicia.
1970 • Galiza lavra a sua imagem.
1985
9. Temas pesqueros
• Los puertos nacionales de pesca. 1928
• Produccion y fluctuación de las pesquerías. 1954
• Sistema económico de la pesca en Galicia. 1958
• Los derechos sobre el espacio marítimo. 1960
• El capital como factor de desarrollo en Galicia.1970
• El concepto de zona económica en el nuevo derecho
del mar. 1974
10. Poesía
Pranto matricial (1954).
• Sementeira do vento (1968).
• Cen chaves de sombra (1979).
• Cartafol de homenaxe a Ramón Otero Pedrayo
(1985).
11. PEQUENO TESTAMENTO
Morrer quixera a peito descuberto,
e corazón, ao que foi seu, aberto.
Enxoito de arrebiques honorarios,
cal quixo ser meu xeito de vivir,
e, no medio dos máis, o de sentir
pró combater e o bater diarios.
As aspas do muíño dunha vida
sempre do amor recuncan na ferida.
Por moito que un os poros desorbite,
para casar connosco o mundo non
foi feito, nin refeito na ocasión
e somos carta só pra pau de envite.
12. Un pequeno video explicativo sobre a figura de Valentin
Paz Andrade