1. FAKTOR-FAKTOR BERLAKUNYA DISLEKSIA
Mengikut Mercer, 1997; Hammond dan Hughes, 1996 dan Spaafford dan
Grosser,1996, antara punca-punca disleksia ialah;
Punca disleksia dipercayai akibat daripada cara kerja otak yang berbeza
daripada keadaan yang normal. Apabila ujian imbasan dijalankan ke atas penghidap
disleksia, didapati cara otak mereka memproses maklumat agak berbeza daripada biasa.
Perbezaan ini mungkin disebabkan oleh kecacatan pada otak yang berlaku semasa
dalam kandungan ataupun daripada kemalangan.
Faktor keturunan juga dikatakan sebagai salah satu punca disleksia. Kajian
perubatan di barat mendapati kanak-kanak penghidap disleksia mempunyai latar
belakang keluarga yang ada turut mempunyai penghidap sindrom berkenaan.
Kebanyakan kes, terdapat beberapa ahli keluarga yang mengalami masalah-masalah
yang sama. Kemungkinan punca ini boleh diwarisi yang membezakan adalah darjah
keterukannya. Terdapat kajian yang dijalankan telah membuktikan disleksia desebabkan
oleh kromosom 15, 1 dan 16 yang boleh diperturunkan secara turun-temurun
(Psychological Society, 1991 dan Hammond dan Hughes, 1996)
Faktor Biologi juga dikesan antara punca disleksia yang berlaku. Sejarah kanak-kanak
disleksia biasanya adalah semasa dilahirkan tidak cukup bulan, kekurangan
oksigen semasa dilahirkan atau kelahiran yang amat sukar. Faktor-faktor ini menjadi
punca kelambatan atau ketidaksempurnaan perkembangan. Sebahagian daripada
kerosakan otak yang menyebabkan kanak-kanak ini mengalami masalah belajar dan
kerosakan ini minimum.
Kesukaran ibu semasa dilahirkan seperti lahir tidak cukup bulan, kekurangan
oksigen semasa dilahirkan atau komplikasi yang dihadapi ibu semasa proses kelahiran.
Semua faktor ini berkemungkinan menyebabkan ketidaksempurnaan perkembangan
pada otak yang menyebabkan kanak-kanak tersebut menghadapi masalah disleksia
(Hammond dan Hughes, 1996; 11).

2. Dejerine (1892) (disunting oleh Spatford dan Grosser) telah membuat
kesimpulan bahawa disleksia adalah berpunca daripada kerosakan pada ‘Corpus
Callosum’ dan ‘Visual Cortex’ dalam otak manusia.
Faktor Kematangan murid-murid yang menghadapi masalah disleksia ini,
biasanya terdapat perbezaan dalam perkembangan sistem saraf manusia. Ada kanak-kanak
yang lebih lambat perkembangannya pada bahagian-bahagian tertentu dalam
sistem saraf jika dibandingkan dengan rakan sebayanya.
“Ini kerana otak mereka tidak memproses dan menerima maklumat seperti kanak -kanak
normal. Sistem impuls otak yang bergerak ke kiri dan ke kanan tidak sama. Dan, mereka
juga tidak mempunyai bahagian otak yang dominan,” jelas Pensyarah Kanan Psikologi
Pendidikan Universiti Putra Malaysia, Dr. Samsilah Roslan.
Disleksia disebabkan oleh kelainan di dalam struktur dan fungsi otak, malah ia boleh
diwarisi dari ahli keluarga. Namun begitu, kajian masih tidak dapat memastikan punca
sebenar yang menyebabkan kondisi ini.
Statistik menunjukkan lebih 500,000 kanak-kanak Malaysia menghadapi cabaran hidup
disleksia. Pecahan peratusan sebanyak 10 peratus hingga 15 peratus mendapati kanak-kanak
mengalami masalah disleksia pada tahap ringan manakala empat peratus di
tahap yang teruk.
Walaupun dislesksia merupakan masalah yang dihadapi sepanjang hayat, kanak-kanak
yang mengalaminya masih dapat diatasi dengan dorongan, sokongan dan bantuan yang
sewajarnya.
“Sekiranya mendapati anak-anak mengalami masalah dislesksia, segeralah dibawa
berjumpa pakar atau guru pendidikan khas. Ini kerana jika tidak dibendung pada tahap
awal masalah ini akan melarat sehingga dewasa.

3. “Kesannya, kanak-kanak menerima sumber maklumat yang terhad, keyakinan diri
semakin menurun kerana rasa malu dan bodoh, tidak bijak dalam pelajaran dan sukar
untuk menjadi individu yang profesional,” ujar Dr. Samsilah yang memberitahu kanak -
kanak disleksia tidak boleh berasa cemas dan takut.
Selain itu,faktor penyumbang berlakunya kanak-kanak disleksia ini kerana
dinyatakan bahawa, kanak-kanak lelaki lebih lambat matang daripada kanak-kanak
perempuan. Perkembangan kematangan kanak-kanak lelaki secara umumnya berlaku
secara mendadak dan tidak berperingkat seperti kanak-kanak perempuan. Kelewatan
kematangan merupakan antara kemungkinan punca kanak-kanak mengalami disleksia.
Bagaimana Disleksia terjadi?
Kesilapan yang dilakukan oleh kanak-kanak ini banyak persamaan dengan
kesilapan yang dilakukan oleh orang dewasa aphasia yang menghadapi kerosakan otak.
Perbezaannya adalah mangsa aphasia telah pun mempunyai kemahiran membaca dan
menulis tetapi disebabkan kecederaan di otak, dia tidak dapat lagi membaca dan
menulis sementara kanak-kanak disleksia pula tidak pernah mempunyai kemahiran
membaca dan menulis.
Biasanya penyakit ini telah sedia ada dalam gen keluarga kanak-kanak tersebut.
Ini telah dibuktikan oleh Hallgren (1970) yang membuat kajian ke atas 12 pasangan
kembar monozygote dan mendapati kesemua keluarga 12 kes tersebut menghadapi
masalah dalam bacaan dan ejaan semasa zaman kanak-kanak.
Didapati penyakit ini banyak menyerang kanak-kanak lelaki daripada kanak-kanak
perempuan dengan kadar 3:1/2:1. Ini disebabnya oleh orang lelaki lebih banyak
tanggungjawab berbanding orang perempuan.
Disleksia berlaku secara perkembangan atau pembinaan iaitu berkembang
sedikit demi sedikit. Bahagian-bahagian tertentu dalam otak tidak berapa matang atau

4. dengan kata lain perkatan pertumbuhannya tidak seimbang lalu menyebabkan bahagian
otak yang mengawal bacaan dan ejaan tidak dapat lagi berfungsi dengan sepenuhnya.
Berlaku perlawanan dalam dua cerebral hemisphere dalam menguasai
kemahiran bacaan dan ejaan. Pada kebiasaannya hemisphere kiri yang menguasai
bacaan tetapi kerana ianya lemah maka terjadilah keterbalikkan perkataan dan huruf
kepada kanak-kanak ini.
Ada juga pendapat yang mengatakan bahawa masalah disleksia adalah
disebabkan oleh pengajaran guru yang tidak berkesan. Pendapat ini telah ditentang
hebat dengan alasan jika pengajaran guru tidak sesuai, sudah tentu terdapat satu
kumpulan murid di dalam kelas yang menghadapi disleksia.
Berlaku akibat rencatan secara am di dalam perkembangan bahasa kanak-kanak
itu. Kanak-kanak di ajar komunikasi secara tidak betul. Masalah pelat berlaku di
kalangan kanak-kanak seperti ini kerana dalam anggota keluarga gemar menggunakan
komunikasi secara pelat. Ini menyebabkan komunikasi kank-kanak ini tidak berkesan,
kurang keyakinan, tidak mahu kehadapan, menyendiri dengan kesilapan yang sering di
ulan-ulang. Akibat tidak berani untuk bertanya dan lebih gemar mendiamkan diri
kesilapan yang sama dilakukan maka mereka melakukan masalah disleksia ini dalam
penulisan.

5. Jenis-Jenis Disleksia
1) Disleksia Visual
Tidak dapat menterjemahkan lambing-lambang bahasa yang ditulis atau dicetak supaya
ianya bermakna. Perkataan –perkataan atau huruf-huruf yang dilihat terbalik.
Sukar mengingati dan mengenal huruf, tidak berupaya menterjemah symbol.
Kesukaran utama yang dihadapi ialah untuk mengigat dan mengenal abjad serta
konfugirasi perkataan. Simbol-simbol perkataan yang dicetak juga sukar untuk
diterjemahkan. Kemungkinan untuk melihat abjad-abjad tertentu atau sebahagian
perkataan adalah secara terbalik.
2) Disleksia Auditori
Tidak dapat membuat pengamatan pendengaran atau tidak dapat membezakan bunyi
huruf yang diperdengarkan padanya. Sukar mengingati bunyi huruf, memahami bunyi
mengikut suku kata dan menyusun atau menggabungkan suku kata untuk menyebut
perkataan.
Kesukaran untuk mengingat bunyi abjad, menganalisis bunyi mengikut suku kata
perkataan dan menyusun atau menggabungkan suku kata bagi menyembunyikan
perkataan. Bunyi percakapan yang tuturkan secara halus juga tidak dapat dibezakan.
Masalah untuk membezakan bunyi vokal dengan konsonan juga dihadapi oleh disleksia
auditori.
3) Disgraphia
Kesukaran dalam mengkoordinasikan tangan dan otot-otot tangan agar dapat menulis
dengan baik dan tulisannya dapat dibaca. Kesukaran membaca yang amat teruk dan ini
disebabkan oleh kelemahan untuk memproses tulisan secara visual dan audio