1. ΘΑ ΡΘΩ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ Ωω! θα’ρθω να σε βρω. Όπου εσύ κι εγώ, γιατί θα τρελαθώ! Ωω! θα’ρθω να σε βρω. Όπου εσύ κι εγώ, Κι’ ας είσαι στο Θεό! X2 Σήμερα ξύπνησα νωρίς το πρωί, γιατί οι δικοί μου τσακωνόντουσαν, φώναζαν πολύ Σηκώθηκα με πονοκέφαλο γιατί είχα πιεί, τη νύχτα που μας πέρασε με φίλους σε γιορτή Ντύθηκα κι είπα να πλυθώ και να πιω ένα καφέ, αλλά απ’ τα τρία τα δύο δεν έγινα ποτέ. Μας είχε κόψει η γιαγιά το νερό. Κι έτσι αποφάσισα να πέσω και να ξανακοιμηθώ. Αλλά δεν είχα τέτοια τύχη, θυμήθηκα πως πρέπει να τελειώσουν κάποιοι στίχοι. Πήρα στο ένα χέρι μου το στυλό. Πήρα στο άλλο ένα τσιγάρο μα που να συγκεντρωθώ; Αφού οι αποκάτω ψήνανε στην φουφού και η μυρωδιά μέσω καπνού ερχόταν από παντού. Οι διπλανοί ακούγανε στo διαπασών Goin Through. Κι έτσι λόγω αυτού είχα αλλού τον νου. Η τηλεόραση δεν είχε τίποτα απολύτως. Τα μισά ήταν στημένα και τα άλλα μύθος. Έβαλα ράδιο και κάπου-κάπου νέος ήχος, αλλά μικρός και προβλέψιμος ο νέος στίχος. Σαν τρελό χτυπούσε το κινητό. Οι μισοί ήτανε φίλοι μου μπορώ να σου πω. Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από έναν εχθρό που λόγο επιτυχίας με έγλυφε σαν παγωτό. Συμβαίνουν κι αυτά. Προπάντων τελευταία. Ξεφυτρώνουνε στον κήπο μου όπως η ορχιδέα. Ενδιαφέρονται να μάθουνε τι κάνω και τι νέα. Όλοι θέλουνε μια θέση απ’ ότι βλέπω στην αυλαία. Η παρέα και η θέα τους δεν με συγκινεί. Γι’ αυτό και κλείνω και πετάω μακριά το κλειδί. Αφορμή για να φύγω και να ελευθερωθώ ήταν και είναι και θα είναι το θα’ ρθω να σε βρω. Ωω! θα’ρθω να σε βρω. Όπου εσύ κι εγώ, γιατί θα τρελαθώ! Ωω! θα’ρθω να σε βρω. Όπου εσύ κι εγώ, Κι’ ας είσαι στο Θεό! Χ4