2. Als Flora een paar uur later wakker wordt en ze in de badkamer haar tanden heeft gepoetst merkt ze dat Giel al wakker is. In de woonkamer ligt de krant van gisteren nog op het tafeltje en ze besluit hem even weg te gooien. Door de keuken loopt ze naar de tuin. Ze blijft even voor de raam staan als ze ziet dat Giel in de tuin aan het werken is.
3. Ze blijft in alle stilte even op de veranda naar hem kijken. Hij is ook wel een erg knappe verschijning. Flora glimlacht en loopt langs de moestuin naar de compostbak. Ze gooit de krant erin. Giel kijkt op. 'Hoi.' mompelt hij. Flora voelt dat haar wangen rood kleuren. Als ze aan de kus denkt voelt ze een kriebel in haar buik.
4. Giel trekt moeizaam onkruid uit de grond, het is de eerste keer dat hij het klusje doet en hij moet er nog even aan wennen. Als hij ziet dat Flora ook bukt en onkruid uit de grond begint te trekken besluit hij om deze plant af te maken en dan te stoppen. Hij kijkt hoe Flora al het onkruid snel uit de grond wegtrekt. Hij denkt aan haar zoete lippen die hij vannacht heeft mogen proeven...
5. 'Ik ga ontbijt maken.' zegt hij terwijl hij opstaat. 'Is goed.' mompelt Flora terwijl ze verder gaat met de plant. Nadenkend loopt Giel naar de keuken. Hij had haar nooit mogen zoenen, maar ze is ook zo mooi en lief. Wat is de liefde moeilijk. Met een zucht strijkt hij het zweet van zijn voorhoofd, hoewel het al herfst is is het toch nog steeds warm.
6. Hij pakt een paar kommetjes en een pak cornflakes uit een van de kastjes. 'Melk...' mompelt hij terwijl hij de koelkast openmaakt. Met het pak in de aanslag loopt hij naar de kommetjes. Opeens worden zijn ogen naar het mandje aardbeien getrokken dat op het aanrecht staat. Hij mengt ze met de cornflakes en zet de kommen op tafel. 'Eten!' roept hij naar buiten.
7. 'Ik kom.' roept Flora. Ze haalt een laatste pluk onkruid uit de grond en kijkt naar haar met aarde besmeurde handen. In de keuken wast ze haar handen eerst en gaat dan aan tafel zitten. 'Heb je de aardbeien gebruikt?' vraagt ze. 'Ja, dat mocht hopelijk wel.' Flora lacht. 'Natuurlijk.'
8. Er word in alle stilte gegeten. Flora kijkt zwijgend naar haar kom cornflakes. Ze neemt een paar happen. Ook Giel lijkt niks te willen zeggen. De kus, spookt er door haar hoofd, breng het gesprek op de kus. Als ze haar mond openmaakt om wat te zeggen, krijgt ze geen geluid uit haar keel en neemt snel een hap.
9. 'Flora, ik euh... Sorry van vanmorgen.' zegt Giel. 'Het is niet jou schuld.' mompelt Flora, terwijl ze rood wordt, ze heeft genoten van de kus maar dat hoeft Giel niet te weten. 'Je moet weten dat zodra ik een eigen huis heb gevonden ik hier weg ben. Ik wil je niet langer tot last zijn.' zegt Giel. Flora bijt op haar lip. Als hij een eigen huis heeft gevonden, dat kan morgen zijn maar ook volgend jaar...
10. 'Je bent me niet tot last, je mag hier zolang blijven als je wilt.' zegt Flora. 'En als ik hier nou weg wil.' mompelt Giel. Flora zucht. 'Dan moet je het zelf weten. Maar als je het niet fijn vindt in mijn gezelschap moet je het zeggen...' Giel kijkt haar aan. 'Floor, je moet weten dat ik het erg prettig vind in je gezelschap en dat ik weg wil voor ik het meer als plezierig ga vinden.'
11. Als Flora de afwas heeft gedaan loopt ze terug naar de tuin. Het was geen prettig gesprek, maar ze is blij dat ze het hebben besproken. Giel is bang dat hij verliefd op haar wordt. Maar hij weet niet dat ze dat al op hem is. Flora bijt op haar lip en gaat verder met het onkruid wieden. Ze is blij dat ze de tuin heeft om haar gedachten te verzetten.
12. Giel is ook in de tuin te vinden. Bij de vijver wel te verstaan, voor de vijver bevriest in de winter hebben ze wat vis nodig voor in de vriezer. Na een tijdje heeft hij beet, een enorme vis hangt aan zijn hengel. Flora glimlacht als ze de vis aan zijn hengel ziet hangen. Hij haalt hem snel van het haakje en legt hem in een emmer met een klein laagje water.
13. Als Flora klaar is met de tuin pakt ze haar hengel uit het schuurtje. 'Ga je ook een poging wagen? Zo'n grote vis als ik net kun je echt niet vangen!' zegt Giel. Flora lacht. 'Wedden van wel!' zegt ze als ze aas aan haar hengel vastmaakt. Hij gooit opnieuw zijn hengel in het water, hij wil nog een vis vangen en wel snel.
14. En ja hoor, even later heeft hij weer beet. Een minder grote vis als net, maar hij is alsnog erg groot. 'Zie je nou wel?' zegt hij. Flora kijkt hem aan en steekt haar duim op. Hij is beter in vissen en zij in tuinieren. Ze moet lachen, maar leuk vindt ze het niet dat ze niet beter is.
15. Na een tijdje aan de waterkant staan heeft Flora wel een bronzen vis onderscheiding ontvangen. In haar nopjes met de prijs gaat ze toch nog even verder vissen, ook al zag ze het net even niet meer zitten. Ze gooit haar hengel uit en blijft nog even aan de waterkant staan. Maar naar een halfuur beginnen er druppels uit de lucht te vallen.
16. Snel gaan Flora en Giel naar binnen, in de woonkamer pakt Flora snel een boek uit de kast. Ze is er nog niet in begonnen en ze vindt het verhaal spannend. Giel daarentegen staat nog bij de kast. 'Ik heb niet zo heel veel boeken voor mannen, heb je tachtig dagen rond de wereld gelezen?' Giel schudt zijn hoofd. 'Ik denk dat het wel wat voor je is. Het staat helemaal onderin.'
17. Giel haalt het boek uit de kast en gaat op een stoel zitten. Flora heeft een goede smaak voor boeken merkt hij, want hij vind het verhaal meteen leuk. Hij begint met lezen en al snel zit hij helemaal in het verhaal. Flora kijkt hem glimlachend aan. Ze vind het leuk dat hij lezen leuk vindt, ze heeft nog nooit een jongen ontmoet die een passie voor lezen heeft.
18. Als het na een tijdje nog steeds regent is Giel naar zijn kamer gegaan. In de woonkamer hing een bepaalde soort spanning die hij niet thuis kan brengen. Hij begint iets voor Flora te voelen en hij weet niet of hij het prettig vindt of niet. Misschien moet hij gewoon een avondje weg, naar de stad, gewoon een paar biertjes drinken en niet nadenken.
19. Blij met zijn beslissing staat hij op en kleedt zich uit, zijn kleren gooit hij over de stoel en in zijn ondergoed loopt hij naar de badkamer. Hij zet de douche aan en wacht tot het water aanstaat, snel gaat hij onder de straal staan. Snel wast hij zijn haar en lichaam.
20. In de keuken staat Flora te koken, ze is niet echt een keukenprinses, maar spaghetti moet haar lukken. Ze werpt een blik in haar kookboek en doet de aangegeven hoeveelheid oregano bij de saus. Ze doet de spaghetti in het kokende water dat ze heeft opgezet en ze zet de saus op. Fluitend roert ze door de pan.
21. Als ze het eten klaar heeft loopt ze naar de gang. 'Giel! Het eten is klaar, kom je?' roept ze naar boven. Als er geen bericht komt roept ze nog een keer deze keer iets harder. 'Giel! Het eten is klaar! Kom je?' zegt ze. 'Wat is er?' hoort ze zijn stem. 'Het eten is klaar.' mompelt ze.
22. Hij komt de trap af. 'Wat eten we?' vraagt hij als hij de keuken instapt. 'Spaghetti a la Flora!' grinnikt ze. Giel lacht, hij wil haar vertellen dat hij uitgaat maar besluit dat pas te doen als ze aan het eten. 'Lekker, eten we binnen of buiten?' vraagt hij. 'Buiten, ik heb het al op tafel gezet.' Giel knikt en loopt naar buiten.
23. 'Smakelijk.' zegt Giel. Flora knikt en neemt een hap van haar spaghetti. 'Veel te heet.' mompelt ze. Snel neemt ze een slok van het water dat op de tafel staat. Giel lacht, typisch iets voor Flora. 'Lekker, Floor.' zegt hij gemeend als hij een hap heeft genomen. Flora knikt. 'Heb je nog plannen voor morgen?' vraagt ze.
24. 'Niet voor morgen...' Flora kijkt hem vragend aan. 'Ik ga vanavond uit, gewoon naar een cafeetje, een paar biertjes drinken. Misschien een potje pokeren. Je vind het toch niet erg?' vraagt hij. 'Nee hoor.' mompelt Flora.
25. Diep in haar hart vind ze het wel erg, ze had zich net verheugd op een filmpje kijken met Giel. Maar het is zijn eigen keuze, vindt ze. Ze neemt een hap. Als ze haar bord opheeft staat ze op. 'Jij wast af, ik ga even tv kijken.' zegt ze, dan loopt ze naar binnen. Giel kijkt haar na.
26. Na de afwas staat hij in de spiegel voor de hal, hij doet wat gel in zijn haar. Als hij denkt aan het eten ziet hij steeds de teleurgestelde blik van Flora voor zich. Hij kijkt nog even naar zijn spiegelbeeld, het lijkt alsof Flora de afgelopen dagen niet uit zijn gedachten is verdwenen. 'Ik ga!' roept hij naar de woonkamer, dan loopt hij de deur uit.
27. Terwijl Giel naar de taxi loopt zit Flora voor zich uit te kijken, alleen zijn de films veel minder leuk. Ze zucht en kijkt expres niet naar het raam. Ze gaat verzitten en kijkt naar de muren, ze lijken steeds dichter op haar af te komen. Als ze weer naar het raam kijkt, ziet ze nog net de taxi van Giel de straat uitrijden.