1. Τα ταξίδια του παππού tritakia1.blogspot.com
Διαβάζω προσεχτικά το παρακάτω κείμενο.
Μετά το ξαναγράφω τοποθετώντας τα ρήματα στον Παρατατικό.
Ούτε και στο διάλειμμα τα άλλα ψαράκια τού συμπεριφέρονται καλύτερα. Δεν τον
κάνουν παρέα, μια και θέλουν να παίζουν πάντα με τους καλύτερους μαθητές,
όπως το λυθρίνι, το σαφρίδι και το λαβράκι. Το σχολείο γι’ αυτόν είναι ένα
μαρτύριο. Κάθεται λοιπόν μόνος του στη γωνιά ενός βράχου και τρώει το πλαγκτόν
του, σχεδιάζει τα τριγωνάκια του και καμιά φορά σιγοτραγουδάει μελαγχολικά:
Δεν είμαι χαζούλης,
δεν είμαι κουτός,
είμαι ο Τριγωνοψαρούλης
και είμαι διαφορετικός.
( Ο Τριγωνοψαρούλης, Β. Ηλιόπουλος, Πατάκης, Δέκατη Πέμπτη Έκδοση)
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
Διαβάζω προσεχτικά το παρακάτω κείμενο.
Μετά το ξαναγράφω τοποθετώντας τα ρήματα στον Αόριστο.
Ο Τριφωνοψαρούλης, μπροστά, οδηγεί την ομάδα ενάντια στο δίχτυ. Το
πλησιάζουν, το πλησιάζουν και … η καρδούλα του, που χτυπάει δυνατά, ξέρει μόνο
πόσο φοβάται. Μα μόλις ακουμπά το δίχτυ, μια ηρεμία τον κυριεύει. Τώρα ξέρει
πως η αγωνία τελειώνει.
( Ο Τριγωνοψαρούλης, Β. Ηλιόπουλος, Πατάκης, Δέκατη Πέμπτη Έκδοση)
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
