Байгаль дээрхи ус нь далай тэнгисээс агаар мандал руу, агаар мандлаас газрын гадарга руу, газрын гадаргаас эргээд далай тэнгис рүү зөөгдөж байдаг тасралтгүй эргэлдэх (цикл) процесс байдаг. Газрын гадаргын физик хэв шинжээр гадаргын усны ай сав буюу ус хураах талбайн хил хязгаарыг яв цав тодорхойлж болдог. Ийм газар хур борооны ус газрын гадаргууд хүрмэгц нэг хэсэг нь газар луу нэвчин орж хөрсний чийг, газрын доорхи уст давхрагыг тэжээдэг. Хур борооны усны зарим нь урсгалын сүлжээгээр өөр хоорондоо холбогдон газрын гадаргуу дээгүүр урсаж тухайн сав газрын хамгийн нам дор орших тодорхой нэг цэгээр урсан гардаг. Тэгвэл хур борооны үлдсэн хэсэг нь модны навч, иш, өвс, хад чулуу зэрэг дэвсгэр гадарга дээр тогтож тодорхой нөхцөл бүрдмэгц уурших процессоор дамжин эргээд агаар мандал руу зөөгддөг. Байгаль дээрхи ус нэг төлвөөс нөгөө төлөвт шилжих, нэг орчноос нөгөө орчин луу зөөгдөх энэ процессийг усны эргэлт гэнэ.