Dziecko bez względu na swoją niepełnosprawność, może uczęszczać do placówki każdego typu (ogólnodostępna, integracyjna, specjalna). Decyzję o wyborze ścieżki edukacyjnej podejmują rodzice.
2. Realizacja specjalnych potrzeb edukacyjnych
dziecka opiera się na współpracy:
• rodziców
• uczniów
• nauczycieli, specjalistów pracujących z uczniem w szkole
lub przedszkolu
• dyrektora placówki
• organu prowadzącego (w przypadku szkół
i przedszkoli publicznych jest to lokalny samorząd)
• poradni psychologiczno-pedagogicznej
3. Uczeń niepełnosprawny czyli kto?
Uczeń niepełnosprawny to uczeń, który posiada orzeczenie
o potrzebie kształcenia specjalnego, wydane ze względu na
niepełnosprawność.
Orzeczenie takie mogą uzyskać dzieci:
niesłyszące i słabosłyszące,
niewidome i słabowidzące,
z niepełnosprawnością ruchową
i afazją, z upośledzeniem umysłowym
w stopniu lekkim, umiarkowanym lub
znacznym, z autyzmem, w tym
Zespołem Aspergera, z niepełnosprawnościami sprzężonymi.
Dzieci z upośledzeniem w stopniu
głębokim mogą uzyskać orzeczenie
o potrzebie zajęć rewalidacyjnowychowawczych.
4. Niepełnosprawność w prawie oświatowym
Dziecko bez względu na swoją niepełnosprawność, może uczęszczać
do placówki każdego typu (ogólnodostępna, integracyjna, specjalna).
Decyzję o wyborze ścieżki edukacyjnej podejmują rodzice.
W każdej placówce oświatowej dziecko z niepełnosprawnością ma
prawo do:
•zajęć specjalistycznych zaleconych w orzeczeniu o potrzebie
kształcenia specjalnego,
•dostosowania warunków, metod, form pracy i wymogów
edukacyjnych,
•pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Uczniowie z niepełnosprawnością mogą korzystać z bezpłatnego
dowozu na trasie dom - szkoła/przedszkole - dom. Takie prawo mają
również dzieci pięcioletnie, odbywające roczne przygotowanie do nauki
w szkole.
5. Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego
• Orzeczenie wydaje poradnia psychologiczno-pedagogiczna
na wniosek rodzica.
• Rodzic dostarcza do poradni zaświadczenie lekarskie,
stwierdzające niepełnosprawność/zaburzenie oraz opinię ze
szkoły/ przedszkola (jeżeli dziecko uczęszcza).
• Poradnia, na podstawie przeprowadzonej diagnozy
i dostarczonej przez rodzica dokumentacji, wydaje orzeczenie
o potrzebie kształcenia specjalnego.
6. Co zawiera orzeczenie?
• Dane dziecka, rodzica, poradni, pracowników wydających
orzeczenie.
• Przyczynę wydania orzeczenia.
• Okres obowiązywania dokumentu.
• Propozycje najlepszej (zdaniem pracowników poradni) formy
kształcenia. To rodzic podejmuje ostateczną decyzję, czy
wybrać klasę ogólnodostępną, integracyjną czy specjalną.
• Diagnozę - opis funkcjonowania dziecka, jego
mocnych stron i deficytów.
• Wskazane dla dziecka formy rewalidacji,
terapii, pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
• Opis metod i form pracy z uczniem, dostosowania
warunków kształcenia i wymogów edukacyjnych
w placówce.
7. Orzeczenie i co dalej?
• Jeżeli rodzic nie zgadza się z treścią orzeczenia, może
odwołać się od jego zapisów, do właściwego Kuratorium
Oświaty, w terminie 14 dni od otrzymania dokumentu.
Odwołanie składa się w poradni, która wydała orzeczenie.
• Decyzja o tym, czy informować placówkę oświatową, że
dziecko uzyskało orzeczenie, należy wyłącznie do rodzica.
Rodzic nie musi
powiadamiać szkoły
o orzeczeniu, ale należy
pamiętać, że wtedy
dziecko nie będzie mogło
korzystać z rozwiązań
przewidzianych dla
uczniów
niepełnosprawnych.
8. Orzeczenie w szkole/przedszkolu
• Rodzic dostarcza orzeczenie do sekretariatu placówki.
Dobrze, aby kopia orzeczenia trafiła także do wychowawcy
dziecka oraz pedagoga/psychologa szkolnego.
• Dyrektor szkoły powołuje Zespół, który stworzy
Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny.
W skład Zespołu wchodzą wszyscy nauczyciele
pracujący z dzieckiem, szkolni specjaliści (psycholog,
logopeda i in.). Rodzice i zaproszeni przez
nich specjaliści mogą brać
udział w tworzeniu Indywidualnego
Programu Edukacyjno-Terapeutycznego.
9. Orzeczenie – formalności poza placówką
• Dyrektor szkoły po otrzymaniu
orzeczenia dokonuje korekty
danych w Systemie Informacji
Oświatowej.
• Dyrektor informuje o orzeczeniu
organ prowadzący.
• Organ prowadzący zwraca się
do Ministerstwa Edukacji Narodowej
o dodatkowe środki subwencji
oświatowej.
10. Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny
(IPET)
• Zespół analizuje zapisy orzeczenia, przeprowadza
wieloaspektową analizę funkcjonowania dziecka.
W razie potrzeby w jego pracach mogą uczestniczyć także
pracownicy poradni psychologiczno-pedagogicznej.
• Zespół przygotowuje Indywidualny Program EdukacyjnoTerapeutyczny do 30 września lub w terminie 30 dni
od przekazania orzeczenia.
12. Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny
– zasady finansowania
• Organ prowadzący przekazuje środki na
zaspokojenie specjalnych potrzeb
edukacyjnych dziecka.
• Dyrektor szkoły zatrudnia
dodatkowych specjalistów
i nauczycieli w celu współorganizowania
kształcenia i wychowania dziecka ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
– za zgodą organu prowadzącego.
15. Wsparcie dziecka poza placówką (w ramach
systemu oświaty)
• Wczesne Wspomaganie Rozwoju – zajęcia specjalistyczne
i ogólnorozwojowe, dostępne dla dzieci od momentu wykrycia
niepełnosprawności do rozpoczęcia nauki w 1. klasie szkoły
podstawowej. Realizowane w poradniach psychologicznopedagogicznych, szkołach, przedszkolach w wymiarze 4-8
godz. miesięcznie.
• Zajęcia w poradni psychologiczno-pedagogicznej –
specjalistycznej lub rejonowej.
Posiadanie orzeczenia o potrzebie
kształcenia specjalnego nie wyklucza
w żaden sposób prawa do Wczesnego
Wspomagania Rozwoju i pomocy
poradni psychologiczno-pedagogicznej.
