Unidade didáctica sobre a figura de Luísa Villalta
Cadiz 1812
1. 200 Anos da Constitución de
Cádiz: 1812 - 2012
Os inicios do Constitucionalismo en España.
2. Da invasión francesa ata un proceso
Revolucionario
Contexto xeral.
A Guerra de
Independencia: 1808.
Aportacións da
Constitución de Cádiz
Os Deputados
Galegos.
A independencia
Americana.
3. Contexto: De Carlos IV a Fernando VII e a
Xosé I
• 1776: Independencia
dos EEUU.
• 1789: a Revolución
Francesa.
• 1804: Imperio
Napoleónico.
• 1808: Fernando VII
abdica en Baiona.
• 1808: Guerra de
Independencia.
• 1814: Rendición de
Napoleón.
4. Causas da Guerra de Independencia
1807: Tratado de
Fontaineblau para Baiona 1808: Carlos IV Fernando VII abdica
abdica no seu fillo 1
invadir Portugal en Napoleón
Napoleón nomea ao seu irmán Xosé I Rei de España
Levantamento do 2 de Maio Formación das Xuntas Locais
Setembro 1808: Xunta Suprema Central Gubernativa do Reino
Asumiron o Negaron Non tiñan carácter
poder no lexitimidade ás popular nin eran
nome do abdicacións de politicamente
pobo Baiona homoxéneos
5. Fases da Guerra: 1808-1814
1-Conquista Francesa e Resistencia
Levantamento do 2 de Maio 1808 en Madrid.
Resistencia de Zaragoza e vitoria de
Castaños en Bailén sobre Dupont
Xosé I abandona Madrid
2- Ocupación Francesa: 1808-1812
Napoleón ven a España ata 1809 e logra
repoñer no trono a Xosé I
Destacan os xenerais Palafox, Alvarez de
Castro, Wellington e as Guerrillas.
3- A ofensiva anglo-española: 1812-1814
Napoleón marcha á campaña de Rusia
Vitorias de Arapiles e San Marcial
Tratado de Valençay: volve Fernando VII
7. A Constitución de Cádiz de 1812
Xunta Suprema Central
convoca
LIBERAIS
Cortes Constituintes
Promulga Elabora ABSOLUTISTAS
DECRETOS CONSTITUCIÓN: A
REFORMISTAS PEPA
que supoñen
A FIN DO ANTIGO RÉXIME
10. Estrutura do texto Constitucional
10 Títulos e 384 artigos, unha das máis
longas da nosa historia constitucional.
Título I: Da Nación Española e dos Españois
Título II: Do Territorio das Españas. A súa Relixión
e Goberno. E dos Cidadáns Españois.
Título III: Das Cortes.
Título IV: Do Rei:
Título V: Dos Tribunais e da Administración de
Xustiza.
Título VI: Do Goberno Interior das Provincias e dos
Pobos.
Título VII: Das Contribucións.
Título VIII: Da Forza Militar Nacional.
Título IX: Da Instrución Pública.
Título X: Da Observancia da Constitución e Modo
de Proceder para facer variacións nela.
11. A Vixencia da Constitución de Cádiz
• O Xuramento das Cortes de Cádiz foi o 24 de
Setembro de 1810, na Illa do León (San
Fernando), no Oratorio de San Felipe Neri.
• A Constitución foi promulgada o 19 de Marzo de
1812: ¡Viva a Pepa! foi o berro dos liberais.
• En vixencia ata 3 veces: 1812, 1820 e 1836.
• 4 de Maio de 1814, Fernando VII disolve as
Cortes, derroga a Constitución, e detén aos
deputados liberais: Volta ao Absolutismo.
• Manifesto dos Persas: 69 Deputados asinan un
manifesto contra as Cortes Liberais.
• No 1820 Pronunciamento de Riego: Trienio
Liberal no que Fernando VII tivo que xurar a
Constitución: Marchemos francamente e eu o
primeiro, pola senda Constitucional”.
• 1822 “Os Cen mil fillos de San Luis”repoñen a
Monarquía Absoluta de Fernando VII.
12. O Reino de Galicia nos inicios do séc. XIX
O Reino de Galicia tiña no censo
de 1797 unha poboación de
1.142.630 habitantes e estaba
dividida en 7 provincias. Mondoñedo
No 1833 pasou á estrutura A Coruña Betanzos
2
2 2
provincial actual en 4 provincias.
Tivo que elexir a 23 Deputados
titulares e a 8 Suplentes. E a 2 Santiago
máis por designación: 25 en 7 Lugo
4
total, dos de maior
representación.
Os elexidos eran unha réplica Ourense
4
exacta dos poderes sociais Tui
2
galegos:
-6 pertencían ao Clero
-17 pertencían á “fidalguía”
MAPA DO REINO DE GALICIA. ANO DE 1754
(Administración Estado, militares)
-2 que eran comerciantes ou afíns.
13. Os Deputados Galegos en Cádiz.
Polo Reino de Galicia, polas cidades que tiveran presenza en Cortes,
Benito Mª Mosquera e Lira, Cabaleiro Maestrante e Rexidor Perpetuo de Tui.
Pola Xunta Superior de Galicia
Xosé Alonso e López Nobal, piloto de Marina e Enxeñeiro ferrolán. Matemático de
prestixio que intervíu na medición do arco do meridiano terrestre e fixo o plano
xeográfico e estatístico da Archidiócesis de Santiago.
Pola Provincia de Santiago
Manuel Ros e Medrano, foi Coengo Doutoral Compostelán. Fernando VII, con
posterioridade, nomeouno Bispo de Tortosa.
Antonio Mª Parga e Puga, Avogado, foi un dos asinantes da Constitución.
Francisco Pardo e Patiño, Catedrático Universidade, Presidente Academia de
Dereito.
Benito Ramón Hermida Maldonado, fora Ministro e chegou ser Oidor da Real
Chancillería de Granada. Foi o Presidente Provisional das Cortes.
Xaquín Tenreiro Montenegro, primeiro Conde de Vigo, título concedido polo seu
papel na defensa da cidade de Vigo no 1808 contra os franceses.
Vicente J. de Castro Lavandeira, Avogado e propietario, con escasa actividade .
Xosé María Suárez de Rioboo, Párroco, dende 1810 regresara xa a Galicia; foi un
dos 20 ausentes na xura da Constitución.
14. Os Deputados Galegos… continuación
Pola Provincia da Coruña
Antonio Payán, avogado da Real Audiencia de Galicia e Decano do Colexio de
avogados de Coruña. Participou no debate da Constitución. Foi Presidente das
Cortes, e membro das Comisións de Facenda e Xustiza.
Xosé Salvador López de Pan, Avogado, foi membro da Comisión de Xustiza.
Pola Provincia de Lugo
Domingos García Quintana, comerciante en Cádiz, Liberal e exaltado .
Xosé Ramón Becerra Lamas, Propietario, rendista e Rexidor Perpetuo de Lugo.
Antonio Vázquez de Parga, Avogado, Rendista, Fidalgo e con lucrativos negocios.
Manuel Valcárcel Saavedra, Avogado da Real Audiencia de Galicia, foi
Vicepresidente da Cámara dende Maio do 1813.
Pola Provincia de Ourense
Xoán Bernardo Quiroga e Uría, dirixíu unha partida contra os franceses; foi
deputado de consensos e traballador; chegou a ser Vicepresidente das Cortes.
Bernardo Martínez Fernández, Avogado e Gobernador Eclesiástico de Ourense
Pedro Cortiñas e Neira, xurista, só consta na apertura das Cortes o 24/9/1810.
Veremundo Arias Teixeiro, bispo de Pamplona, non se presentou.
15. Os Deputados Galegos… continuación
Pola Provincia de Mondoñedo
Antonio Abadín Guerra, Doutor en Teoloxía e párroco no Arzobispado de Santiago.
Manuel Freire Castrillón, estudiou Artes e Leis, Absolutista radical.
Pola Provincia de Tui
Agustín Rodríguez Baamonde, Avogado, participou no proxecto de ordeación das
provincias e no da reforma do Exército.
Antonio Durán de Castro, Avogado da Real Audiencia de Galicia.
Pola Provincia de Betanzos
Luis Rodríguez do Monte e do Prado, foi Capitán de Fragata, e presidíu
brevemente estas Cortes.
Pedro Ribera e Pardo, cura párroco de Pontedeume, foi outro dos asinantes do
texto Constitucional.
Por Adscrición Ideolóxica ( Segundo Xosé Ramón Barreiro)
Claramente Absolutistas………………….9
Moderadamente Absolutistas…………..3
Francamente Liberais……………………..1
Moderadamente Liberais………………..10
18. A Independencia das Colonias Americanas
• Causas da Emancipación
España nos inicios do séc. XIX seguía a ser a
maior potencial colonial.
As Colonias estaban vinculadas a España a
través dos Reis, e as abdicacións de Carlos
IV e Fernando VII significaron a ruptura da
lexitimidade e dos vínculos de unión.
Difusión das doutrinas radicais que recollían
principios como que a Soberanía recae no
pobo cando falta o Rei.
O papel dos Xesuitas, expulsados de España
no 1767, que difundiron a través das súas
escolas, a súa total oposición ao dominio
español.
Os intereses da burguesía criolla que
demandaban protagonismo político.
A difusión das ideas liberais
revolucionarias da Revolución francesa e
Norteamericana que influíron nos líderes
independentistas.
A axuda dos países con intereses
comerciais e de dominio territorial: EEUU,
Francia, Gran Bretaña…
19. Os principais procesos revolucionarios
•As Cortes de Cádiz, xunto coa influenza
da Revolución Francesa e a indepencia
dos EEUU de Norteamérica, puntos de
partida do proceso de emancipación.
•3 fases:
1810-16, insurreccións ailladas
1815-18, reacción absolutista de
Fernando VII que sofocan revoltas.
1816-1824, campañas de Bolivar e San
Martín que levan á Independencia.
Líderes destacados:
Simón Bolivar “O Libertador”
decisivo na independencia de Perú,
Venezuela, Bolivia, Panamá, Colombia ou
Ecuador.
Xosé de San Martín, xunto con Bolivar
foi o gran libertador: Arxentina, Perú ou
Chile.
Bernardo O´Higgins, lider de Chile
Morelos, sacerdote e militar, liderou
revoltas en México. Foi fusilado no 1815.
Agustín de Itúrbide, pasou de ser un
revolucionario a Emperador de México.
Antonio Xosé de Sucre, independencia
de Ecuador, Perú e Bolivia.