Organización Política e Territorial

1. Tema 8
Lección 1. A ORGANIZACIÓN
POLÍTICA E TERRITORIAL EUROPEA

2. DA COMUNIDADE ECONÓMICA
EUROPEA Á UNIÓN EUROPEA

3. A creación da Comunidade Económica
Europea (CEE)
• 1948: Creación da unión aduaneira BENELUX (Bélxica, Países Baixos,
Luxemburgo), que implicaba a supresión dos aranceis (impostos de
importación) entre estes países.
• 1951: Creación da CECA (Comunidade Europea do Carbón e o Aceiro)
entre seis países europeos: Bélxica, Países Baixos, Luxemburgo, Francia,
Alemaña (RFA) e Italia. Esta unión supoñía a unificación das producións de
carbón e aceiro entre estes países, produtos clave no desenvolvemento
económico da posguerra.
• 25 de marzo de 1957: Mediante o Tratado de Roma se forma:
– A CEE (Comunidade Económica Europea), que supuña unha estreita
colaboración entre os países asinantes (os seis que crearon a CECA); e
procuraba o seguinte:
• Formar unha unión aduaneira entre os países membros.
• Adoptar unha política agrícola común, así como a libre circulación de produtos agrícolas
dentro desta comunidade.
– O EURATOM (Comunidade Europea de Enerxía Atómica); neste caso para
poñer en común e baixo unha mesma autoridade a produción de enerxía
nuclear.

4. Firma do Tratado de Roma. 25 de marzo de 1957

5. As primeiras ampliacións
• 1973: A CEE está formada por Bélxica, Países Baixos,
Luxemburgo, Francia, RFA, Italia e Reino Unido, Irlanda e
Dinamarca.
• 1981: A CEE está formada por Bélxica, Países Baixos,
Luxemburgo, Francia, RFA, Italia, Reino Unido, Irlanda,
Dinamarca e Grecia.
• 1986: A CEE está formada por Bélxica, Países Baixos,
Luxemburgo, Francia, RFA, Italia, Reino Unido, Irlanda,
Dinamarca, Grecia, España e Portugal.
• A adhesión destes últimos países á CEE implicou a entrada
de países con niveis de desenvolvemento menores. Para
poder acadar o mesmo nivel que os países membros, foi
necesario o apoio financeiro da CEE a través de fondos
estruturais.

6. • 1992: Mediante o Tratado de Maastricht a CEE
convírtese na Unión Europea (UE). O obxectivo
da UE non vai ser soamente a unión económica
entre os paises que a conforman, senón tamén a
unión política.
• 1995: Únense á UE tres novos países, deste xeito
confórmase a Europa dos 15: A CEE está formada
por Bélxica, Países Baixos, Luxemburgo, Francia,
Alemania, Italia, Reino Unido, Irlanda, Dinamarca,
Grecia, España, Portugal, Austria, Finlandia e
Suecia.

7. A apertura cara o leste de Europa
• A caída do Muro de Berlín (1989) e a desaparición da URSS (Unión de
Repúblicas Socialistas Soviéticas), permitiron a integración na UE de países da
Europa Oriental:
• 2004: Se conforma a Europa dos 25: Bélxica, Países Baixos, Luxemburgo,
Francia, Alemania, Italia, Reino Unido, Irlanda, Dinamarca, Grecia, España,
Portugal, Austria, Finlandia, Suecia, República Checa, Eslovaquia, Hungría,
Polonia, Estonia, Letonia, Lituania, Eslovenia, Malta e Chipre.
• 2007: aos países anteriores engádense dous máis: Bulgaria e Romanía
(Rumanía). Comezan, ademais, as negociacións con Turquía, Croacia e
Macedonia.
• A ampliación cara o leste implicou o ingreso na UE de países cun nivel de renda
máis baixo ca media europea, por iso os novos membros reciben a maioría dos
fondos. Por outra parte, numerosas empresas abandonan os países ricos da
UE, para situarse nos países do leste, con salarios máis baixos.
• 2013. Incorpórase Croacia á Unión Europea.
• 2016. Iníciase o chamado “Brexit” británico, que é unha meta política que
busca que o seu país, Reino Unido, abandone a Unión Europea.

8. http://www.bbc.com/mundo/noticias-internacional-36484790
http://www.elmundo.es/internacional/2016/06/22/576960e2468aeb44568b456f.html

10. OBXECTIVOS DA UE
• Lograr un crecemento intelixente dos seus
países membros, baseado no coñecemento, a
innovación e a tecnoloxía.
• Conseguir un crecemento sostible, tratando de
que se combinen o crecemento económico co
uso racional dos noso rescursos naturais.
• Acadar un crecemento integrador, baseado nun
alto nivel de emprego, para tratar de evitar as
desigualdades sociais entre os territorios
europeos.

11. INSTITUCIÓNS DA UE
Se levaron a cabo para poder lograr os obxectivos.
Os máis importantes son cinco:
• CONSELLO EUROPEO:
• Máximo órgano político.
• Composición:
• Xefes de Estado ou de Goberno e presidente da Comisión.
• Presidencia: recae nun presidente elixido por dous anos e
medio.
• Funcións: define obxectivos e prioridades xerais da
UE.

13. • CONSELLO DA UNIÓN EUROPEA:
• Representa os Estados membros.
• Composición: un representante por cada Estado.
A presidencia é rotativa (cada seis meses).
• Funcións:
• Aproba, xunto ao Parlamento, a lexislación e o
presuposto europeos.
• Desenvolve a política exterior da UE.

14. Edificio Justus Lipsius
(Bruselas)

15. • PARLAMENTO EUROPEO:
• Representa á cidadanía.
• Composición: 785 membros escollidos mediante
sufraxio universal.
• Funcións:
• Aproba, xunto con Consello da UE, a lexislación e o
presuposto europeos.
• Ratifica acordos internacionais.

17. • COMISIÓN EUROPEA
• Representa os intereses da UE.
• Composición: Un presidente e un comisario por
cada Estado membro.
• Funcións:
• Propón a lexislación.
• Xestiona o presuposto europeo.

18. Rue de la Loi / Wetstraat 200
BE-1049 Bruxelles/Brussel,
Belgique/België
Tel: +32 2 299 11 11

19. • TRIBUNAL DE XUSTIZA:
• Interpreta a lei.
• Composición: un xuíz por cada país da UE máis
un rotativo.
• Funcións:
• Garantiza que a lexislación da UE se aplica.
• Resolve conflitos entre os países membros.

21. INSTITUCIÓNS DA UNIÓN EUROPEA
CONSELLO
EUROPEO
CONSELLO DA UE PARLAMENTO
EUROPEO
COMISIÓN
EUROPEA
TRIBUNAL DE
XUSTIZA
QUÉ É? Máximo órgano
político.
Representa aos
estados membros.
Representa aos
cidadáns
Representa os
intereses da UE.
Interpreta á lei.
COMPOSICIÓN Xefes de Estado
ou Goberno e
Presidente da
Comisión.
Un representante
por cada Estado.
785 membros
escollidos por
sufraxio universal.
Un presidente e
un comisario por
cada Estado
membro.
Un xuiz por cada
país da UE e outro
rotativo.
PRESIDENCIA Rotativa (dous
anos e medio).
Rotativa (cada seis
meses).
FUNCIÓNS Definir obxectivos
e prioridades
xerais da UE.
Aproba a
lexislación e
presupostos
europeos (Xunto
co Parlamento).
Desenvolve a
política exterior.
Aproba a
lexislación e
presupostos
europeos (Xunto
co Consello da
UE).
Retifica acordos
internacionais.
Propón a
lexislación.
Xestiona o
presuposto
europeo.
Garantiza que a
lexislación da UE
se aplica.
Resolve conflitos
entre os países
membros.