Evlilik ile ilgilidir. Lütfen okuyunuz... Ömrümde okuduğum en güzel hikâye diyebilirim. Uzun ama tavsiye ederim çok güzel…

1. 1
EVLİLİK HAYALİ
Evlilik ile ilgilidir. Lütfen okuyunuz...
Ömrümde okuduğum en güzel hikâye diyebilirim.
Uzun ama tavsiye ederim çok güzel…

2. 2
Yaş 25 evlilik zamanı geldi geçti derken annem açtı yuva kurma konusunu.
Saliha bir kız olsun gerisi gelir diye düşünüyordum. Yakın bir akrabamızdan haber
geldi. Komşuları çok dindarmış, kızlarının ailesinden daha da dine bağlı olduğunu
duyunca sevindim.
Gittik bir görelim görüşelim dedim. İlk ailesiyle konuştum... Hatta ben
konuşmadım sürekli onlar konuştu, şaşırdım kaldım...
Bir şey diyemedim...
Kına gecesinde en iyi müzisyenler olacakmış...Düğünde keza aynı... Ev dayalı
döşeli olacakmış hem de hepsi en pahalısından... Araba olacakmış son model hem de
çünkü komşunun damadı sıfır araba almış geçende...Anne hadi kalkalım diyecektim
utandım...
Kızla görüştürmek istediler...
İslamiyet’e uygun olarak görüştük... on beş bilezik...En güzel gelinlik (10 bin
TL)...En büyük düğün salonu...Ne diyeceğimi bilemedim...
Ben Saliha Bir Eş istiyordum sadece...
İstekleri bir türlü bitmiyordu...O anda yan taraftaki aynaya göz ucuyla baktım
kendime...Görünüşüm dede bir iş adamı profilide yoktu... Yirmi beş dakika konuştu
istekleri bitince sıra bana geldi. Senin isteklerin nelerdir dedi...
Bir an önce kalkıp gitmek istiyordum sıkılmıştım, geleli bir saat olmasına rağmen
dünya malına bağlananlarla birlikte olmak içimi karartmıştı...
Tekrar sordu isteklerin nelerdir...
Hayırlısı olsun dedim kalktım...
Nezaketle ayrıldık evden...
Yolda giderken telefon geldi... Amcam arıyordu. Yan komşuları Serhat amcanın
kızı varmış...Serhat amca çok iyidir...Çocukluğumdan beri tanırdım kendisini...
Tamam dedim amcama geliriz... Serhat amcalara gitmek için hazırlanıp annemle
koyulduk yola, on beş dakika sonra ulaştık evlerine.
Sohbet açıldı çocukluğumuzdan, başladı beni övmeye… Kızardıkça kızardım
utancımdan bir şeyde diyemiyorum… Derken söz asıl konuya gelmişti… Evladım seni
severim maksat gençleri mutlu etmek Allah Teâlâ’nın izniyle dedi ve başladı
isteklerini saymaya…
O kadar çok şey saydı ki uykum gelmeye başladı… En sonunda da benim oğlumun
kumar borcu var onu ödemeden evlilik de olmaz zaten dedi. Birden gözlerim açıldı,
şaşırmıştım açıkçası… Gözümü yerden alamadım uzun süre…
Serhat amca gençleri görüştürelim dedi… Bir odaya geçtik kız konuşmaya başladı…
Önceki görüştüğüm kız gibi ne varsa her şeyi istiyordu …
Konuşmasını çalan telefonu böldü açıp konuştu kapattı. Tekrar çaldı konuşup
kapattı… Sonra tekrar...
Dayanamadım sordum arayan kim diye. Eski nişanlısıymış ayrılalı on gün
olmuş. Neden ayrıldıklarını sordum. Çay bahçesinde bir erkekle otururken görmüş
sonra tartışmışlar, tartışma büyüyünce de ayrılmak zorunda kalmışlar. Oturduğun kişi
kimdi ki? ... Çalıştığı yerdeki müşterilerinden biriymiş… Demek önceden
çalışıyordunuz? Evet ben masörüm dedi…
Şoktan şoka giriyordum... Beş dakikada bilmediğim bir sürü şey çıkmıştı… Evlilik
amacını sordum… Nişanlısı çok rahatsız ediyormuş farklı bir hayat, farklı bir ortam
istiyormuş… Açık konuşmak gerekirse hava değişimine ihtiyaç duymuş… Daha fazla
dayanamayıp izin istedim kalktım…
Ben sadece saliha bir eş istiyordum…

3. 3
Nezaketle evden ayrıldık annemle… Daha sonra öğrendim ki serhat amca
arkamdan bir sürü laf etmiş… Gülümseyip, bugün öven yarın söver dedim içimden…
Artık evlilik düşüncesinden vazgeçmek üzereydim.
Haftalardır dışarı çıkmıyordum. Akşamları hava almak için balkonda oturup kitap
okuyordum… Karşı komşumuz gece çalıştığı için akşam dokuz gibi evden çıkıyordu.
On yaşındaki oğlu da babasının peşinden ağlayıp dururdu her gece ablası çocuğu
oyalamak için balkona çıkarıyor ve her fırsatta benimle konuşmaya çalışıyordu… Bu
sık sık tekrar etmeye başlayınca bunaldım artık. Bir akşam kıyamet ve ahiret kitabını
alıp aynı saatte çıktım balkona… Beni görünce o da çıktı balkona, bir konu bulup yine
başladı konuşmaya… Her akşam kitap okuyorsun nedir onlar… işte beklediğim fırsat
gelmişti okumak istersen vereyim deyince olur dedi… Besmele çekip iki üç metre
karşıdaki kıza attım kitabı. Hadi gir de evde okumaya başla dedim… Kitabı okumuş
olacak ki bir daha balkona çıkmaz oldu…
Evlilikten vazgeçmiştim bir eş bulmak bana uzak görünüyordu…Aradan aylar
geçmişti, o zaman zarfında birkaç kızla daha görüşmeye gittim annemle… Fakat
netice aynı değişen bir şey yoktu…
Bir Salı akşamıydı içim çok daralmıştı, adeta boğuluyordum… O gece iki rekât
namaz kılıp yattım… Acayip bir rüya gördüm… Birine anlatmalıydım bu rüyayı…
O akşam balkonda dolunayı izlerken telefonum çaldı…Gözüm dolunayda,
cebimden çıkarttım telefonu kimin aradığına bakmadan kulağıma götürüp telefonu
açtım…Arayan ses tanıdıktı…Fakat o günden sonra hayatımın değişeceğini nereden
bilebilirdim ki… Arayan en yakın arkadaşım Ali’ydi. Canı sıkılmış beni çağırıyordu.
Abdest aldım evin yakınındaki çay bahçesine gittim.
Çocukluğumuzdan açıldı konu sonra gördüğüm rüyayı anlatmak istedim…
Tozlu bir köy yolunda gidiyordum elimde bir tane kılıç vardı etrafımda ise bir sürü
yılanlar… Yılanlar bir metre kadar yükseltmişler kafalarını yukarıya doğru…Hepsi
üzerime atılmak için zaman kolluyorlardı… Kılıçla kendimi savunuyordum… Bana
yaklaşanları kılıçla öldürüp ilerliyordum… İleride uyuyan biri vardı bilmediğim bir ses
işittim ama ortalıkta kimse yoktu… Uyuyan kişiye baktım… O ses; yatan kişi Musab
bin Umeyr’dir dedi. Sonra ileride giden iki kişi gördüm biri Peygamberimizdi diğerinin
kim olduğunu göremedim…
Ali yorumlamaya başladı rüyamı; Düşmanlarını yenerek iyi bir neticeye ulaşacaksın
dedi…
Konu evliliğe geldi yine… Başımdan geçenleri anlattım… Dertliydim bu konuda…
benim eşim dünyaya bağlı olmamalıydı, sadece dünyalık uğruna yaşamamalıydı…
Uzunca dinledi Ali sıkıntılarımı… O konuşmaya başladı bu sefer. Evden çıkarken
annem dedi bizim mahallede bir kız varmış onunla görüştürmek istiyorlar seni.
Yok Ali bundan sonra kolay kolay kimseyle görüşmek istemiyorum dedim… Kızda pek
istekli değilmiş zaten dedi… niye diye sordum. O da birkaç kişiyle görüşmüş daha
sonra evlilikten soğumuş iyice… Ali’nin annesi ısrar edince de olur görüşelim
demiş...Tamam dedim yarın gideriz diye sözleştik…
Rüyam gerçek mi olacaktı acaba… Bu zamana kadar sabrettim önüme gelen
engelleri Allah Teâlâ’nın izniyle aşmıştım… Ali ile vedalaşıp eve geldim konuyu
anneme açtım… Yarın gidecektik görüşmeye… Çok heyecanlıydım nedense… Sabah
erkenden kalkıp giyindim… Heyecan gitmek bilmiyordu bir sağa bir sola yürüyüp
duruyordum evin içinde… İlk defa bu kadar heyecanlıydım… Öğle namazını kıldıktan
sonra yola koyulduk annemle… Ali bizi kızın evine kadar götürdü… Kapıyı çaldım…
Kapıyı babası açtı eve buyur etti… Biraz sohbet ettik söz asıl konuya geldi
sonra…kızın babası konuşuyordu; evladım benim söyleyeceğim bir şey yok sen
kızımla konuş bu konuları dedi.

4. 4
Şaşırmıştım gerçekten çünkü ilk defa böyle bir durumla karşılaşıyordum… dünyalık
bir konu açılmamıştı ilk defa…
Bir odaya aldılar beni kızla görüşecektim… Sandalyeye oturdum ellerim masanın
üzerinde avucumun içerisinde ise terleyen ellerimi silmek için bez bir mendil vardı…
Odaya kız girdi nurani yüzlüydü… önüne bakarak konuşmaya başladı…
Diğer kızlar gibi bilezikten gelinlikten girmedi konuya… ilk sorusu namazdan
oldu…. Bana namaz kılıyor musun demedi, namazı kaç dakikada kıldığımı sordu.
Mesela öğle namazın kaç dakikada bitiyor dedi… on beş dakika civarında diye
söyledim… Memnun oldu… sonra birikmiş ne kadar paran var deyince önceki
görüştüklerim gibi konuşmaya başlayacak herhalde dedim içimden… 45 bin lira
var…
Paranın zekatını veriyor musun deyince yanlış düşündüğün için utandım... Evet
veriyorum dedim…
Konuşmasına ağır ağır devam etti…
Sizden önce üç kişi ile daha görüştüm hepsi de zengindi, güvendikleri tek şeyleri
paralarıydı. Bütün konuşmaları paraya zenginliğe dayanıyordu. Dine ait hiçbir bilgileri
yoktu ve namaz bile kılmıyorlardı.
Size ilk sorum namaz oldu çünkü namazı doğru olan ve huşu içinde kılan bir
insandan zarar gelemez. Ailesinin hakkını gözetir haksızlık yapamaz. Herkes için en
iyisini en güzelini ister. Kimseyi hor görmez ve ezmez. Böyle insanı bütün mahlukat
sever, mahlukatın sevdiğini de Allah Teâlâ sever. Allah Teâlâ’nın sevdiği kul ise
makbul edilen kuldur…
Ve devam etti konuşmasına…
Sonra zekâtı sordum çünkü o parada fakirlerin hakkı da var. Fakirlerin hakkını
gözetmeyen eşinin hakkını da gözetmez. Allah Teâlâ ondan nasıl razı olur ki…
Ne kadar doğru konuşuyordu konuşmaları beni çok mutlu etmişti. Dünyalık bir
şey istemiyorum diye dem etti... Yan taraftaki kitaplığı göstererek okuduğu kitapları
gösterdi. Görünce çok mutlu oldum çünkü benim okuduğum Ehli sünnet Alimlerinin
kitaplarını okuyormuş.
Ben kızarıp terliyordum nedense, elimdeki bez mendil de iyice ıslanmıştı. Benim
ise kıza soracağım bir şey kalmamıştı, ben sormadan her şeyi anlattı bana.
Son olarak annemle konuşmak istedi, ben dışarı çıkmak için ayağa kalkınca
elimdeki mendil yere düştü. Yere göz gezdirdim ama göremedim dışarı çıktım…
annemle de on dakika kadar konuştular içeride, annem çıkınca evden izin isteyip
ayrıldık.
İki tarafta birbirinden memnun olmuştu.
Anneme içeride ne konuştuklarını sordum. Anneme nasıl davrandığımı ailemle
olan ilişkilerimi sormuş. Çünkü anne ve babanın razı olmadığı bir evlattan Allah Teâlâ
razı olmazdı.
Eve gidince konuyu babamla konuştuk çok sevindi… Abdest aldım iki rekât
namaz kıldım odamda sonra birkaç gün önce gördüğüm rüya geldi aklıma… Elimdeki
sabır kılıcıyla zorlukları aşmak nasip olmuş ve sonuca ulaşmıştım…
Bugünden itibaren düğün hazırlıklarına başlayacaktık artık… Söz kesilip aileler
arasında yüzük takıldı. Düğün konusu biraz sıkıntılı olmuştu...
Akraba tarafı çalgılı olmasında ısrar ediyor, ben ise dini yönden olmayacağını
anlatmaya çalışıyordum. Ben yumuşak huylu oldukça onlar daha fazla üzerime
geliyorlardı. Düğün çalgılı olurmuş onlara göre. Cenaze evi gibi dualar edilip mevlit
okutulmazmış… Ne yapacağımı şaşırmış ve iyice bunalmıştım. Defalarca haram
olduğunu anlatsam da çalgısız olması gerektiğini kabul ettiremiyordum… Bir akşam
evde akrabalarla toplandık bu konu hakkında konuşuyorduk. Bir şartla isteğinizi
kabul ederim deyince hepsi şaşırdı… herkes gözlerini bana çevirmiş ne diyeceğimi

5. 5
bekliyorlardı. Öldüğümde mezara benimle girecek olan varsa ve benim yerime hesap
vermek isteyen olursa kabul edeceğimi söyledim… Kimse yüzüme bakmıyordu artık
utanmışlardı açıkçası… Bu konu da böylece şekilde kapamış oluyordu…
Bir perşembe günü kız tarafıyla sözleşip düğün alışverişine çıktık… Nişanlım
sanki yanımda köle gibi duruyordu. Ben ne göstersem olur beğendim diyordu. Bir
insan bu kadar mı mütevazi bu kadar mı ince olabilirdi. Onun bu durumunu
gördüğüm zaman ben en kaliteli en güzel olan eşyaları alıyordum. Onu mutlu etmek
için elimden geleni yapmak istiyordum… Evimizi döşemiştik her şey çok güzel
gidiyordu… düğün günü gelip çatmıştı… heyecandan ölecek gibiydim elim ayağıma
dolaşıyordu adeta. Düğün tam istediğim gibi olmuştu….
Evliliğimizin ilk yılları diğer evlikler gibi tartışma ya da kavga ile geçmiyordu. Biz
İslam’ın etrafında birleşmiştik. Hiçbir sorunumuz da olmuyordu. Eşimin zekasına
güzel ahlakına güler güzüne hayrandım… Onsuz zaman geçmiyordu, işteyken fırsat
buldukça arıyordum, sesini duyunca da çok mutlu oluyordum. Konuşmasında içimi
rahatlatan bir tesir vardı. Bunu nasıl yapıyordu bir türlü anlayamıyordum. Eve
gittiğimde beni her zaman güler yüz ile karşılardı, o anda bütün yorgunluğum
giderdi. Yemek hazırlarken yardım ederdim. Sen otur yorgunsun der, ben de içeri
gidip otururdum. Onun üzülmesini hiç istemiyordum çünkü. Her ne isterse yerine
getirmek için can atıyordum… Benden bir şey istesin diye gözlerinin içine bakardım.
Arada bir arabamla gezerdik, gezdirince mutlu olurdu…
Yine bir gün gezdirmek için çıkıp arabaya bindik. Dönüp bana baktı. Sabır çok
güzeldir, sabır insanı bu araba gibi ulaşmak istediği yere götürür dedi. Neden böyle
bir şey söylediğini anlamamıştım… biraz gezip eve gelmiştik…
Birkaç gün önce yatak odasının kapısı bozulmuş, kilidi zor açılıp kapanıyordu.
Geçen gün mahallemizde hırsızlık olayı olduğu için odamızın kapısını kilitliyorduk… Bir
haftadır eşimin midesi bulanıyor bunun içinde geceleri sık sık kalkıyordu… benim
uykum çok hafif olduğu içinde hemen uyanıyordum…
O gece tekrar midesi bulanmış olacak ki kalktı, kalktığını hissedip gözlerimi
açtım ama uyandığımı anlamadı. Yavaş yavaş kapıya doğru ilerledi…Fakat o anda
gözlerime inanamayacağım bir olay gerçekleşti… Ben rahatsız olmayım diye kilitli
olan kapının anahtarına bile dokunmadı… kapı kilitliydi Eşim
"Bismillahirrahmanirrahim" dedi ve kapıyı açmadan dışarı çıkmıştı. Bu durumu
görünce kalbimin atışları hızlandı terlemeye başladım… yataktan kalktım gözlerim,
kapıya odaklanmıştı… yatak odasının camından lavabonun ışığı belli oluyordu…
Lavaboda elini yüzünü yıkayıp ışığı söndürdü. Ben hemen yatağa yatıp uyuyormuş
gibi yaptım. Fakat eşim kapıyı açmadan odaya girdi… Kalp atışlarım iyice artınca
dayanamadım uyanmış gibi yaparak Yatakta doğrulup oturdum… Eşimin yüzüne
baktım… adeta güzü nurlanmış parlıyordu… Uyandığımı görünce gülümseyerek
yüzüme baktı. Ne yapacağımı ne diyeceğimi bilemedim. Rahatsız mı ettim diye
sordu. Yok çıktığını bile duymadım deyince gülümsedi ve yattı…
İşe gittiğimde sürekli o anları düşünüp duruyordum. Bu nasıl olabilirdi?...
Akşam eve gittiğimde zile basmadım ve kapıyı anahtarımla açtım. Kapıyı açtığımda
eşimi karşımda buldum… işten geldiğimde kapıyı açmak için bekliyormuş… Selam
verip içeri girdim elimi yüzümü yıkayıp sofrayı hazırladık yemeği yedik… Bugün
neden durgunsun bir şey mi oldu? Diye sordu… Cevap veremedim…
Dün geceki olayı nasıl sorabilirdim ki…
Sana bir şey söyleyeceğim diyerek elimden tutup beni ayağa kaldırdı…gözlerinin
içine bakıyordum… buyur söyle dedim… Hamileyim dedi… Ondan sonrasını
hatırlamıyorum zaten… O anda ayaklarım boşaldı… Düşüp kalmışım yerde… Yarım
saat sonra kendime geldiğimde eşim yanı başımda oturuyordu… Yattığım yerden

6. 6
doğrulup eşime bakınca utanıp yüzünü yere çevirdi… Bu habere o kadar sevinmiştim
ki anlatamam…
Akşamları işten eve gelirken artık bebek eşyaları alıyordum… Gece yattığımızda
eşimle hep hayal kurup duruyorduk… Çocuğumuz belli bir yaşa geldiğinde ilk hangi
kitabı okumalıydı acaba… ilk önce namaz kitabındaki bilgileri öğrenmeliydi. Ondan
sonra hangisini okutsak acaba İslam Ahlakını mı? Herkese Lazım olan İmanı mı
okutsaydık… Yok yok ilk önce Halifelerin menkıbeleriyle yeşertmeliydi kalbini… Benim
evladım Ehli Sünneti savunan Ehli Sünneti yaymak için çabalayan bir kul olmalıydı
onu bu şekilde yetiştirmeliydik…
Her akşam belli bir zaman dilimi içerisinde eşimle İmam-ı Rabbaninin mektuba
tını okuyorduk. Bir akşam okurken yorgunluktan gözüme ağrı girince eşime rica edip
sesli okumasını söyledim ve gözlerimi dinlendirmek için kapattım. 212. Mektubu
okuyordu… Bir ara gözlerimi açtım elindeki kitap kapalıydı. Gözlerimi açtığımı
görünce hemen kitabı açıp gözlerini kitaba dikti… anladım ki o kadar sayfayı
ezberlemiş ve ezberinden okuyordu. Okuduğu mektup bitince durdu… Mektubat’ı bu
zamana kadar kaç defa okudun diye sorunca bilmiyorum dedi… Peki kitabı bitirmen
ne kadar sürüyor? Bir hafta diye cevap verdi. Anladım ki eşim manevi derecelere
yükselmişti. Beni rahatsız etmemek için kapıyı açmadan çıkması bir kerametti…
O günden sonra eşime olan hürmet ve saygım daha da arttı. Eşim bir evliya
idi… İlmihal okuduğumda anlamadığım yerleri eşime soruyordum. Öyle güzel
açıklayıp anlatıyordu ki hayran kalmamak mümkün değildi… Hikmetini bilmediğim en
ufak bir davranışını görsem soruyordum. O da hemen açıklar; ilmihalin şu sayfasında
yazıyor diye söylerdi… Her haline sabrediyordu ve her haliyle de şükrettiği
ortadaydı… İslamiyet’i yaşayan bir numune vardı karşımda, bu yüzden Allah Teâlâ’ya
her saniye şükretsem yine az gelirdi…
Eşimin birkaç kerametini daha görünce dayanamadım, artık ne pahasına olursa
olsun bu konuyu konuşacaktım kendisiyle… her zamanki gibi işten geldim yemek
yedik konuyu konuşmak için eşimi karşıma aldım… giderek büyüyen bir heyecanla
yavaş yavaş konuşmaya başladım...
İslamiyet’in en ince kurallarına en güzel şekilde dikkat ediyorsun. Konuyu
uzatmak istemiyorum dediğim anda eşim konuşmaya başladı… "Sabır güzel şeydir.
Sabrederken şükretmek daha güzeldir. İnsan her haline sabreder ve şükrederse
Allah Teâlâ ona daha iyilerini ihsan eder"…
Artık ağzımdan tek kelime çıkmıyordu, eşimde konuşmasını bitirmişti… O
günden sonra ona olan davranışlarım daha dikkatliydi. Onu kırabilecek her şeyden
uzak duruyordum…
Bir akşam annem aradı komşu kızının düğünü varmış iki gün sonra, düğüne
beni de davet etmişler. Eşimle birlikte gittik düğüne, her şey İslama uygun
düzenlenmişti. Erkekler ve bayanların yerleri farklı bölümlerdeydi… düğündeki İslama
uyma titizliğini görünce çok sevindim.
Bir akşam kendisine balkondan verdiğim Kıyamet ve ahiret kitabı geldi aklıma.
On dakika sonra küçük bir çocuk geldi, o kızın kardeşiydi bu. Babası işe giderken
arkasından ağlayan çocuk… Abi eğilir misin dedi. Eğildim kulağıma ablasının bana
çok teşekkür ettiğini söyledi. Ben vesile olmuşum onun bu duruma gelmesinde. Bunu
öğrenince çok sevindim… Eşim hamile olduğu için fazla kalamadık düğünde eve
gittik…
Aradan aylar geçmiş ve eşim doğurmuş ve Bir tane oğlum olmuştu…
hayatımızdan çok memnunduk… Eşimle her akşam kitap okumaya devam ediyorduk
yine… Eşime üstadım diye hitap ediyordum… O benim üstadımdı. Dünya ve ahiret
saadetim için en büyük vesile idi… geceleri rahatsız olmasın diye oğlumuz ağlayınca
çocuğu alıp başka odaya gidiyordum… aradan iki yıl geçmiş oğlumuz büyümüştü…

7. 7
Eşim her fırsatta sabır ve şükretmemi telkin ediyordu… bir zaman sonra eşim
hastalandı. Zamanımızın çoğu hastanede geçiyordu… eşimin hastalığı artmış, benim
ise elimden bir şey gelmiyordu.
Bir akşam işten eve geldiğimde kapıyı çalmama rağmen açmadı. İçeri girdim
içeriden bilemediğim mükemmel bir koku geliyordu. İçeri girdim eşim yatıyordu ilk
önce uyuyor zannettim. Uzun zaman uyanmayınca gidip uyandırmaya çalıştığımda
vefat ettiğini anladım. O anda yıkılmıştım. İçim yanmıştı. Gözlerimden yaşlar akmaya
başladı.
Annemi aradım gelmesini istedim…. Eşimi diğer gün defnettik… Eve girdiğimde
burnuma gelen o güzel koku mezardan gelmeye başladı… Her gittiğimde o kokuyu
duyardım… giremiyordum. Onu özlüyordum sadece. Canım eşim, üstadım vefat
etmişti. Söylediği gibi yapmaya çalışıyor sabretmekten başka çare bulamıyordum…
her an onu düşünüyordum…
Aylar sonra eve girme cesareti gösterdim… gözlerim doldu ağlamaya başladım.
Balkonda çıkıp sandalyeye oturdum. Dolunay vardı… Ali’nin beni aradığı o akşam
geldi aklıma… O akşamda aynı dolunay vardı… gözlerimden yaşlar akarak dışarıya
çıktım… doğru üstadımın, eşimin mezarına gittim. Saatlerce ağladım…. O güzel
kokuyu hissetmeye başladım tekrar… arkamdan bir el omzuma dokundu. Arkama
döndüm eşim nurlar içinde arkamda duruyordu… Heyecandan bir şey
söyleyemiyordum.. Başım dönmeye başladı ve bayılmışım sonra… Uyandığımda
sabah ezanı okunuyordu… Kalktım etrafıma baktım… Eşimi gördüğüm anda... sabret
dediğini hatırladım… Camiye gidip sabah namazını kıldıktan sonra dışarı çıkarken
cebimde bir şey olduğunu fark ettim… Elimi cebime attım bir tane mendil vardı…
Eşimin evinde ilk konuştuğumuz zaman avucumun içindeki mendil ayağa kalkarken
yere düşmüştü bulamamıştım daha… demek ki eşim bulup saklamış… Mendilin
bilmediğim şekilde çok güzel bir kokusu vardı…
BU GERCEK BIR HİKAYEDIR BU HİKAYENIN YAZARI YAZININ
SONUNA EKLEDİĞİ CÜMLELER İSE ŞÖYLEDİR...
(Bu yaşananları babamın günlüklerinden derleyerek sadeleştirdim… Hikâyede
anlattığım kişiler annem ve babama aitti. Doğan o çocuk bendim. Sabır ve şükür
insanı en üst derecelere yükseltecek kanatlardır…)
Allah Teâlâ herkese böyle eş nasip eylesin …
(çok teşekkür ediyorum kıymetli vaktinizi ayırıp okuduğunuz için , bekar ve evli
kardeşlerimizin bu kıssadan bolca hisse alacağına inanıyorum, bu hikayedeki Saliha
hanıma bir Fatiha bağışlamayı da ihmal etmeyelim lütfen…