Unha adaptación dun conto

3. Nun faiado , vivía unha parella de
ratos moi pobre co seu único fillo .
Chamábanlle Matías. Este faiado
cheo de arañeiras , xornais, revistas,
restos de bonecas ...Este era o
recuncho de Matías .

5. Un día Matías e os seus compañeiros da
clase foron ó museo .
Quedaron abraiados con todo o que alí
viron .
Había un enorme retrato do Rei Rato
IV.Tamén había ratos alados ,
que voaban, cadros con queixo, mm
mm , a Matías facíaselle a boca auga.
Cadros de montañas e de ríos.
O mundo enteiro está aquí , pensou
Matías

7. Observando os cadros de sala en
sala , á volta dunha esquina
atopouse cunha ratiña.
Eu son Nicoleta, díxolle.

9. Esa noite Matías tivo un soño ben raro.
Nicoleta e el paseaban da man por un
fantástico cadro.
Camiñaban sobre manchas de cores
que se movían debaixo dos seus pés e
ao seu redor soles e lúas danzaban
ó ritmo dunha música lonxana.
Matías moi feliz, abrazou a Nicoleta , e
dixo :
- Quedemos aquí para sempre.

11. Matías espertou. Estaba só, na tristeza
gris do recuncho do faiado.
Enchéronselle os ollos de bágoas.
Pero de súpeto, todo cambiou: as
formas abrazáronse unhas a outras,
os xornais tomaron vida, e a Matías ,
pareceulle escoitar lonxe unha música
familiar.

13. Correu ao recuncho dos seus pais, xa
sei, xa sei !! quero ser pintor.
E Matías fíxose pintor.
Traballou duro e creou grandes cadros
cheos de cores e formas alegres.

15. Casou con Nicoleta, chegou a ser
famoso e , ratos de todo o mundo
querían admirar e mercar as súas
pinturas.
Agora o seu cadro máis grande está no
museo , cando lle preguntan polo título
Matías sorrí e di :
O meu soño