Ξενοφώντος Ελληνικά 3.55 56

1. Γραμματική
Β΄ Κλίση Ουσιαστικών

4. Γραμματική
Α΄ Κλίση Ουσιαστικών

7. Ξενοφῶντος,
Ἑλληνικά,
2.3.53-54

8. [2.3.55] ὡς δὲ ταῦτα εἶπεν, εἷλκε μὲν ἀπὸ τοῦ βωμοῦ
ὁΣάτυρος, εἷλκον δὲ οἱ ὑπηρέται. ὁ δὲ Θηραμένης ὥσπερ
εἰκὸς καὶ θεοὺς ἐπεκαλεῖτο καὶ ἀνθρώπους καθορᾶν τὰ
γιγνόμενα. ἡ δὲ βουλὴ ἡσυχίαν εἶχεν, ὁρῶσα καὶ τοὺς ἐπὶ τοῖς
δρυφάκτοις ὁμοίους Σατύρῳ καὶ τὸ ἔμπροσθεν τοῦ
βουλευτηρίου πλῆρες τῶν φρουρῶν, καὶ οὐκ ἀγνοοῦντες ὅτι
ἐγχειρίδια ἔχοντες παρῆσαν. οἱ δ’ ἀπήγαγον τὸν ἄνδρα διὰ τῆς
ἀγορᾶς μάλα μεγάλῃ τῇ φωνῇ δηλοῦντα οἷα ἔπασχε.

9. [2.3.56] λέγεται δ’ ἓν ῥῆμα καὶ τοῦτο αὐτοῦ. ὡς εἶπεν ὁ Σάτυρος
ὅτι οἰμώξοιτο, εἰ μὴ σιωπήσειεν, ἐπήρετο· Ἂν δὲ σιωπῶ, οὐκ ἄρ’,
ἔφη,οἰμώξομαι; καὶ ἐπεί γε ἀποθνῄσκειν ἀναγκαζόμενος τὸ
κώνειον ἔπιε, τὸ λειπόμενον ἔφασαν ἀποκοτταβίσαντα εἰπεῖν
αὐτόν· Κριτίᾳ τοῦτ’ ἔστω τῷ καλῷ. καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἀγνοῶ, ὅτι
ταῦτα ἀποφθέγματα οὐκ ἀξιόλογα, ἐκεῖνο δὲ κρίνω τοῦ ἀνδρὸς
ἀγαστόν, τὸ τοῦ θανάτου παρεστηκότος μήτε τὸ φρόνιμον μήτε τὸ
παιγνιῶδες ἀπολιπεῖν ἐκ τῆς ψυχῆς.

10. Ενικός
Σάτυρος βωμός ὑπηρέτης ἄνθρωπος γιγνόμενον
Σατύρου βωμοῦ ὑπηρέτου ἀνθρώπου γιγνομένου
Σατύρῳ βωμῷ ὑπηρέτῃ ἀνθρώπῳ γιγνομένῳ
Σάτυρον βωμὸν ὑπηρέτην ἄνθρωπον γιγνόμενον
Σάτυρε βωμέ ὑπηρέτα ἄνθρωπε γιγνόμενον
Πληθυντικός
Σάτυροι βωμοί ὑπηρέται ἄνθρωποι γιγνόμενα
Σατύρων βωμῶν ὑπηρετῶν ἀνθρώπων γιγνομένων
Σατύροις βωμοῖς ὑπηρέταις ἀνθρώποις γιγνομένοις
Σατύρους βωμούς ὑπηρέτας ἀνθρώπους γιγνόμενα
Σάτυροι βωμοί ὑπηρέται ἄνθρωποι γιγνόμενα

11. Ενικός
βουλή πλῆρες βουλευτήριον φρουρός ἀγνοῶν ἐγχειρίδιον
βουλῆς πλήρους βουλευτηρίου φρουροῦ ἀγνοοῦντος ἐγχειριδίου
βουλῇ πλήρει βουλευτηρίῳ φρουρῷ ἀγνοοῦντι ἐγχειριδίῳ
βουλήν πλῆρες βουλευτήριον φρουρόν ἀγνοοῦντα ἐγχειρίδιον
βουλή πλῆρες βουλευτήριον φρουρέ ἀγνοῶν ἐγχειρίδιον
Πληθυντικός
βουλαί πλήρη βουλευτήρια φρουροί ἀγνοοῦντες ἐγχειρίδια
βουλῶν πλήρων βουλευτηρίων φρουρῶν ἀγνοούντων ἐγχειριδίων
βουλαῖς πλήροις βουλευτηρίοις φρουροῖς ἀγνοοῦσιν ἐγχειριδίοις
βουλάς πλήρη βουλευτήρια φρουρούς ἀγνοοῦντας ἐγχειρίδια
βουλαί πλήρη βουλευτήρια φρουροί ἀγνοοῦντες ἐγχειρίδια

12. Ενικός
ἀνήρ μεγάλη φωνή ἕν ῥῆμα κώνειον καλός Κριτίας
ἀνδρός μεγάλης φωνῆς ἑνός ῥήματος κωνείου καλοῦ Κριτίου
ἀνδρί μεγάλῃ φωνῇ ἑνί ῥήματι κωνείῳ καλῷ Κριτίᾳ
ἄνδρα μεγάλην φωνήν ἕν ῥῆμα κώνειον καλόν Κριτίαν
ἄνερ μεγάλη φωνή ῥῆμα κώνειον καλέ Κριτία
Πληθυντικός
ἄνδρες μεγάλαι φωναί ῥήματα κώνεια καλοί Κριτίαι
ἀνδρῶν μεγάλων φωνῶν ῥημάτων κωνείων καλῶν Κριτιῶν
ἀνδράσιν μεγάλαις φωναῖς ῥήμασιν κωνείοις καλοῖς Κριτίαις
ἄνδρας μεγάλας φωνάς ῥήματα κώνεια καλούς Κριτίας
ἄνδρες μεγάλαι φωναί ῥήματα κώνεια καλοί Κριτίαι

13. Ενικός
τοῦτο ἀξιόλογον ἀπόφθεγμα παιγνιῶδες
τούτου ἀξιολόγου ἀποφθέγματος παιγνιώδους
τούτῳ ἀξιολόγῳ ἀποφθέγματι παιγνιώδει
τοῦτο ἀξιόλογον ἀπόφθεγμα παιγνιῶδες
ἀξιόλογον ἀπόφθεγμα παιγνιῶδες
Πληθυντικός
ταῦτα ἀξιόλογα ἀποφθέγματα παιγνιώδη
τούτων ἀξιολόγων ἀποφθεγμάτων παιγνιωδῶν
τούτοις ἀξιολόγοις ἀποφθέγμασιν παιγνιώδοις
ταῦτα ἀξιόλογα ἀποφθέγματα παιγνιώδη
ἀξιόλογα ἀποφθέγματα παιγνιώδη

14. Αόριστος β΄
Αόριστος
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική
εἶπον εἴπω εἴποιμι
εἶπες εἴπῃς εἴποις εἰπέ
εἶπε εἴπῃ εἴποι εἰπέτω
εἴπομεν εἴπωμεν εἴποιμεν
εἴπετε εἴπητε εἴποιτε εἴπετε
εἶπον εἴπωσιν εἴποιεν εἰπόντων-εἰπέτωσαν
Απαρέμφατο: εἰπεῖν
Μετοχή: ὁ εἰπών, ἡ εἰποῦσα, τὸ εἰπόν

15. Μέσος Αόριστος β΄
Αόριστος
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική
ἐπηρόμην ἐπέρωμαι ἐπεροίμην
ἐπήρου ἐπέρῃ ἐπέροιο ἐπεροῦ
ἐπήρετο ἐπέρηται ἐπέροιτο ἐπερείσθω
ἐπηρόμεθα ἐπερώμεθα ἐπεροίμεθα
ἐπήρεσθε ἐπέρησθε ἐπέροισθε ἐπέρεσθε
ἐπήροντο ἐπέρωνται ἐπέροιντο ἐπερείσθων
Απαρέμφατο: ἐπερεῖσθαι
Μετοχή: ὁ ἐπερόμενος, ἡ ἐπερομένη, τὸ ἐπερόμενον

16. καλοῦμαι
Αόριστος Παρατατικός
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Οριστική
καλοῦμαι καλῶμαι καλοίμην ἐκαλούμην
καλεῖ καλῇ καλοῖο καλοῦ ἐκαλοῦ
καλεῖται καλῆται καλοῖτο καλείσθω ἐκαλεῖτο
καλούμεθα καλώμεθα καλοίμεθα ἐκαλούμεθα
καλεῖσθε καλῆσθε καλοῖσθε καλεῖσθε ἐκαλεῖσθε
καλοῦνται καλῶνται καλοῖντο καλείσθων ἐκαλοῦντο
Απαρέμφατο: καλεῖσθα
Μετοχή: ὁ καλούμενος, ἡ καλουμένη, τὸ καλούμενον

17. σιωπάω-ῶ
Αόριστος Παρατατικός
Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Οριστική
σιωπῶ σιωπῶ σιωπῶμι ἐσιώπων
σιωπᾷς σιωπᾷς σιωπῷς σιώπα ἐσιώπας
σιωπᾷ σιωπᾷ σιωπῷ σιωπάτω ἐσιώπα
σιωπῶμεν σιωπῶμεν σιωπῷμεν ἐσιωπῶμεν
σιωπᾶτε σιωπᾶτε σιωπῷτε σιωπᾶτε ἐσιωπᾶτε
σιωπῶσιν σιωπῶσιν σιωπῷεν σιωπώντων ἐσιώπων
Απαρέμφατο: σιωπᾶν
Μετοχή: ὁ σιωπῶν, ἡ σιωπῶσα, τὸ σιωπῶν

18. Αρχικοί χρόνοι
λέγω ἕλκω καθοράω-ῶ
Ενεστώτας λέγω ἕλκω καθορῶ
Παρατατικός ἔλεγον εἷλκον καθεώρων
Μέλλοντας λέξω-ἐρῶ ἕλξω κατόψομαι
Αόριστος ἔλεξα-εἶπον εἵλκυσα κατεῖδον
Παρακείμενος εἴρηκα εἵλκυκα καθεώρακα
Υπερσυντέλικος εἰρήκειν εἱλκύκειν καθεωράκειν

19. Αρχικοί χρόνοι
ἔχω ἀπάγω πάσχω
Ενεστώτας ἔχω ἀπάγω πάσχω
Παρατατικός εἶχον ἀπῆγον ἔπασχον
Μέλλοντας ἕξω-σχήσω ἀπάξω πείσομαι
Αόριστος ἔσχον ἀπήγαγον ἔπαθον
Παρακείμενος ἔσχηκα ἀπῆχα πέπονθα
Υπερσυντέλικος εἰσχήκειν ἀπήχειν ἐπεπόνθειν

20. Αρχικοί χρόνοι
σιωπάω-ῶ ἐπερωτάω-ῶ ἀποθνήσκω
Ενεστώτας σιωπῶ ἐπερωτῶ ἀποθνήσκω
Παρατατικός ἐσιώπων ἐπερώτων ἀπέθνησκον
Μέλλοντας σιωπήσομαι ἐπερήσομαι ἀποθανοῦμαι
Αόριστος ἐσιώπησα ἐπηρόμην ἀπέθανον
Παρακείμενος σεσιώπηκα ἐπηρώτηκα τέθνηκα
Υπερσυντέλικος ἐσεσιωπήκειν ἐπηρωτήκειν ἐτεθνήκειν

21. Αρχικοί χρόνοι
κρίνω ἀπολείπω πίνω
Ενεστώτας κρίνω ἀπολείπω πίνω
Παρατατικός ἔκρινον ἀπέλειπον ἔπινον
Μέλλοντας κρινῶ ἀπολείψω πίομαι
Αόριστος ἔκρινα ἀπέλιπον ἔπιον
Παρακείμενος κέκρικα ἀπολέλοιπα πέπωκα
Υπερσυντέλικος ἐκεκρίκειν ἀπελελοίπειν ἐπεπώκειν