1. CADERNO
DE
RELATOS
E
POEMAS
Climántica
1º ESO

2. Eu son Carlos, o reciclador,
e tí a basura de contaminación.
O fume da fábrica contamina un montón,
e tí coma bo cidadán búscalle a solución,
porque este é problema a mogollón.
Por este motivo fastidiouse Xapón
a súa central nuclear explotou
e a vida en Xapón acabou
Sabedes cal é a máis axitada solución?...
reducir a contaminación,
que abunda coma o carbón.
Pois se seguimos así…………..
a Terra daranos un patadón
Carlos Alberto Arufe Montes
Carlos, o
Reciclador

3. Sol e Terra.
Había unha vez dúas boas amigas,
Sol e Terra.
Estaban todos os días xuntas, non
había día que non se visen.
Pero Terra tiña un problema, xa que
aportaba moitas cousas boas a miles
de persoas, e tan só o 40% a
apreciaba, agradecíalle por darlles un
fogar e por deixar que vivan. Entón
Sol, ao ver que tanta xente estaba en
contra dela, estabaa deixando a un
lado, non sabia que ela era a que
máis problemas lle causaba. Pero un
bó día, a xente saiu ás rúas, sen nada
elétrico, en bicis ou andando, berrando
ou con pancartas, querían que Terra
estivese ben, que nadie lle fixese daño,
aínda que por desgraza si había quen
lle facía daño, e non era a próposito,
¿Ou si? Si todos os da Terra se
unían, se esa batalla a loitaban
xuntos, estarían cerca da victoria,
desa vistoria que se trataría de ter un
fogar mellor, sen preocuparnos de si
estaba contaminado ou non; unha
persoa non podía pero todos xuntos si.
Necesitaban a axuda do ser máis
insignificante do planeta, incluso a
túa axuda, unha das máis
importantes. Ti tamén te podes unir.
Xuntos pola única cousa que todos
compartimos, xuntos por un planeta
mellor.

4. A nena viaxeira
Había unha vez unha nena que fora de viaxe. En
ese viaxe cruzara medio mundo e viu cidades, pobos
e aldeas, como se acumulaban toneladas de vasura.
Un día a nena dicidiu falar coa xente e dixolles:
-Que non podían tirar a cada dous por tres bolsas
de vasura, escrementos, latas, comida,etc,etc....
porque contaminaban o medio ambiente.
Ao día seguinte toda a xente do pobo púxose mans
a obra. E asì estiveron semanas e o fin o
conseguiron, e a nena foi a cidades, aldeas e pobos
e consegiuno, dixo a nena:
-Por fin a terra está limpa!!
Leticia Castro Blanco
O Cambio Climático
Os nenos estaban a xogar
e o mundo quentouse
con tanta presión
de contaminación.
Os nenos preguntáronse
cal será a solución?
O libre comercio desvastador
dixeron, é a perdición.
María Lago.

5. Ás veces ata os seres máis pequenos fíxanse nos
detalles. Este é o caso de Sneppy, unha pulga que
leva vivindo na Terra dende hai máis de 150 anos e
que está notando algo nestes últimos anos: a Terra
estábase escurecendo, e non por mor dunha
tormenta, logo de investigar descobre que a Terra
estase á contaminar, e iso é normal cos gases que
botan os volcáns e a Terra mesma, pero ademais
diso os seres humáns están a facelo peor. Os gases
dos vehículos, industrias, etc... son moito máis
contaminantes caos naturais, e iso fai que os gases
queden na atmosfera. O noso amiguiño estaba xa
farto de respirar ese aire tan gris, de camiñar sobre
montañas cada vez máis grandes de lixo, ata que un
día dixo:
Basta!!
Co seu pequeno e delicado tamaño ensinoulles
aos seres humanos a reciclar e a consumir
menos. Estes aceptaron e axudaron ao pequeno
Sneppy a que a Terra volva a estar limpa e
sá. E traballando durante anos reduciron moito
a contaminación. Porque un pequeno xesto de
todos pode facer grandes cousas.
Alicia Fontenlos Martínez

6. Cando as flores saen ,
aluman co sol ,pero cando
non saen ven o peor ...
cando e o verán ,
chove ....
cando é inverno ,
fai calor ...
o cambio climatico é o peor .
RitaMaría Buján Franco
Loitemos polo noso planeta
En xapón un terremoto
pasou
E unha gran central estoupou,
Estouparon tamén os nosos corazóns
Cheos de lágrimas e paixóns.
A contaminación estanos inundando
E as nosas mentes están pensando,
Cal será o final
Desta seria gravidade.
O cambio climático estáse acelerando,
Pero nadie está reacionando,
Toda a xente está flipando,
Con todas as noticias que están, alarmando.
Non tires lixo á rúa,
Pensa que a vida e túa,
Reciclar non é difícil,
Máis difícil e ver a realidade.
Borja García Maneiro

7. Había unha vez unha nena que fora a Praia
de excursión cos seus pais, cando chegaron
comeron alí nun parque, sentados na manta que
trouxera a nai.
Acabaron de comer e a nena quería bañarse na
auga, a nai deixouna. Cando chegou á auga
viu que estaba toda sucia e que cheiraba mal,
non se quixo meter na auga porque lle daba
noxo. A auga tiña botes de bebida, comida,
papel, bolsas, excrementos, etc. Eles non
quixeron volver máis a esa Praia.
Cando marcharon a nena preguntoulle a seu
pai:
-Papà, por que hai tanta porquería na
Praia?
-Miña nena, porque hai xente moi sucia, que
non respeta a natureza nin as cousas. Non
saben tirar os residuos onde corresponde, e
emporcallan o medio natural
-Papá, pois é unha pena de Praia, porque
erea preciosa. Hai que facer algo.
-Mira, unha cousa que podemos facer é
recoller o lixo que producimos e botalo no seu
contedor correspondente, para non contaminar
máis e así dar exemplo.
Nerea Estévez París

8. O cambio climático
Rosa e Andrés son uns curmáns de 11 anos.
A nai de Rosa morreu cando ela� �
era moi pequena, seu pai traballa� � � � �
fóra e non pode vivir con ela, asi que� � � � �
os seus tíos coidana dende que morreu� � � � �
súa nai.�
Un día que estaba� �
o pai de Rosa, foron todos ao campo, a un� � � � �
lugar onde hai asadores e mesas para� �
comer. Estiveron alí todo o dia,� � �
e cando xa se dispoñían a marchar Rosa� � � � �
e Andrés fixáronse que o lugar� �
estaba moi sucio. Rosa dixo:� � �
-Andrés, ímoslle dicir os nosos pais que nos� � �
dean unha bolsa.� �
-Vale, pero para que necesitamos a bolsa?-
preguntou Andrés.� �
-Para recoller o lixo, mira como está isto.� � �
-Pero isto non o fixemos nos -� � � � �
dixo Andrés.�
-Xa o sei pero se non o recollemos, pode� � � � � �
-Pois iso non o sabía- dixo Andres-� � � � �
Vale, pois debemos recoller.� � �
Puxéronse mans a obra e recolleron.� � �
Os
seus pais chegaron e vironos recollendo,� � � � �
os pais de Andrés preguntáronlle:� � �
-Pero
que facedes recollendo iso que non o� � � � � � �
fixestedes vós?�
-Papá! Se non o recollemos o cambio� � � �
climático evoluciona mais rapido-�
dixolle Andres.� �
-Tío! Andres ten razón,� �
se non o facemos destruiremos o planeta-� � � �
respondeu Rosa moi seria.� � �
-Haberá que axudalos-� �
dixo o pai de Rosa. -Non pasa nada� � � � �
por marchar un pouco mais tarde.� � �
-Est ben, pero rapidiño que� � �
se vai facer de noite-respondeu o seu tío.� � � � �
-Gracias-dixeron Andrés e Rosa á vez - se� � �
colaboramos todos, o cambio climatico�

9. A retro-máquina.
Esta historia transcurre no ano 3500 nun lugar dun
continente chamado Europa.
A terra estaba completamente destruida, sen vexetación e
apenas quedaban especies animais. Sobrevivían un
policía e un científico. O científico decidiu facer unha
máquina do tempo para volver ao pasado, deste xeito
poderían salvar a Terra. Terían que facerlle ver á xente
os efectos da contaminación sobre o cambio climático.
Despois de moito pensar e pensar, dou co xeito de
construir a retro-máquina. Os dous debían meterse na
cápsula e emprender a viaxe. Así o fixeron e conseguiron
chegar ó ano 2011.
Ao chegaren quedarían abraiados, porque había
moitísima vexetación, pareceulles teren realizado unha
viaxe ao paraíso. Pero algo chamou moitísimo a súa
atención: Viron que no 2011 utilizaban as enerxías
fósiles para case todo ( para quentarse, para cociñar,
para combustible das industrias e dos coches...) Ao ver o
que alí ocorría decidiron viaxar a outros lugares para
ver se sucedía o mesmo.
Así era, pero puideron comprobar que nalgunhas
poblacións chamadas “aldeas”,o uso destes elementos era
menor que noutros chamados “cidades”. Nas “cidades”,
os coches (vehículos para desprazarse) emitían uns gases
negros moi perxudiciais para a atmosfera, ademais
habíaos a milleiros.
Debían advertir a toda aquela xente de que os cambios
no clima dos que se estaba falando naqueles días só
eran un pequeño adianto do que lles agardaba no futuro
se non tiñan un maior control cas enerxías fósiles. O
científico díxolle ao policía: “O noso traballo será agora
quedarnos aquí ata convencer a todas as persoas de que
teñen que cambiar o seu modo de vida porque o que
teñen é moi perxudicial para a Terra”.
Pouco a pouco a xente foise concienciando e foron
cambiando o seu modo de vivir; poderíase cambiar o
futuro.
Juan Manuel León

10. Dave e a contaminación
A principios de Maio, cunha calor insoportable, no
pobo de Dave, Canarias, hai moita contaminación, e
ben, iso é o que lle gusta a Dave: fume de coches,
industrias…
Un día no colexio explicáronlle os problemas da
contaminación, Dave non o podía crer, e decidiu facer
algo. Pensaba e pensaba, pero nada, non se lle
ocorría nada. Unha noite preguntoulle os seus pais
que podía facer e eles propuxéronlle que fose a falar co
alcalde. Así o fixo, pero o alcalde non o escoitou.
A Dave non se lle ocorría que máis podía facer ata
que un día llo comentou aos seus amigos, Alex e
Laura, e dixéronlle que irían falar os tres co alcalde,
pero tampouco nesta ocasión lles fixo caso. Díxolles,
que ao seu parecer, o pobo ía ben, que non necesitaba
a súa axuda para nada, pero se equivocaba, e
bastante.
A única solución era convocar unha reunión con todos
os veciños. Faloulles de como estaban os niveis de
contaminación no pobo e da necesidade de actuar xa.
Todos quedaron pensando e culpaban o alcalde de
non facer nada, pero tamén se decataron de que eles
tamén tiñan a súa parte de culpa.
Decidiron facer unhas pancartas e dirixirse ao
concello, nas pancartas podíanse ler frases como
"Alcalde, atención! Non queremos máis
contaminación! " E berraban: "Esiximos ver o
alcalde. Que o alcalde nos escoite"
O alcalde ao ver alí a todo o pobo reunido saíu e
díxolles:
-"Está ben, vós gañades. Escoitareivos e farei todo o
que estea na miña man para solucionar o problema".
Todos se puxeron mans á obra e conseguiron acabar
coa contaminación, e comprenderon que xuntos
podemos conseguir cousas que parecen imposibles.
Sara González Insua

11. O escrito.
Érase unha vez un lobo, un esquío, un castor e
unha londra que estaban reunidos no medio do
monte para falar dos seus problemas coa
contaminación e deciden facer un escrito aos homes:
1.Queremos vivir sen lixo, incendios e
contaminacion.
2.Decirvos que iso que estades a facer está moi
mal.
3.Os animais queremos vivir como todo ou mundo
sen ningún perigo.
4.Os animais somos seres vivos que debedes
respectar.
5.Non tiredes lixo nos bosques nin nos ríos nin
provoquedes incendios, é ou noso fogar.
Javier Queiro
Decadencia
En clara decadencia está la Tierra
por las manos humanas explotada
y pronto la veremos reventada
con miles de explosiones nos entierra.
Si la madre naturaleza nos encierra
en fuerte ventolera huracanada
los tornados todo arrasan de pasada
y el tsunami a la gente aterra.
La gente en Japón va a explotar
la tenemos que ayudar
sino todo terminará.
La gente en Haití
anda por ahí
sin una casa donde vivir.
Pablo López Núñez

12. IES “Campo de San
Alberto”
Alumnos 1º ESO
Proxecto
Interdisciplinar
Curso 2010/11
Noia – A Coruña