1. NUTRICINUTRICIÓÓN N VEXETALVEXETALCarmen Cid Manzano I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense. Departamento Bioloxíae Xeoloxía.

2. FASES DA NUTRICI NUTRICIÓN DAS PLANTAS SUPERIORES
N ‰‰ABSORCI ABSORCIÓN DA AGUA E SALES MINERAIS
N ‰INTERCAMBIO DE GASES
‰TRANSPORTE SAVIA BRUTA
‰FOTOS FOTOSÍNTESE NTESE
‰TRANSPORTE SAVIA ELABORADA
‰EXCRECI EXCRECIÓN/SECRECI N/SECRECIÓN
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

3. ‰ABSORCIÓN DE AUGA E SALES MINERAISA absorción éa incorporación de materia inorgánica por parte dos vexetais para transformalos en materia orgánica durante a fotosíntese. A absorción de auga e sales minerais realízase polas raícese o CO2a través dos estomas.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

4. A absorción de augae sales mineraisPelos Absorbentes. Fonte: Root(botany), Microsoft Encarta Online Encyclopedia2006. Http://uk.encarta.msn.com1897-2006 Microsoft Corporation. AllRights ReservedFonte: www.esculfo.edu/~zedmason/emprojects/Tara/Tara.htm.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

5. Captación de augae sales mineraispolaraízCorte transversal da raízPelos absorbentesAugae sales mineraisSavia brutaXilema
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

6. As raíces das plantas están recubertasnazona pilífera, polo tecidoepidérmico ouepidermis que presenta células con proxecciónscara aoexterior chamadaspelos absorbentesa través das cales pasa a augae os sales (vía A), aíndaque taménpoden pasar entre as células da epidermis e do parénquima sen necesidadede entrar aointerior das células (vía B).

7. A auga absórbese polo proceso de ósmosedesde o exterior da planta, onde a concentración de sales émenor, ata o interior da mesma, onde a concentración de sales émaior. As células epidérmicas ínchanse e vólvense hipotónicas con respecto ás que hai ao redor e a auga vai pasando por ósmosede célula a célula e entre as células ata chegar aos vasos condutores do xilema.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

8. Os sales mineraisabsórbensepor transporte activo. Existen unhasproteínas napropia membrana das células dos pelos absorbentes que permiten o paso de sales que se absorben en forma de iones, realízaseen contra de gradiente e con gasto de enerxía. sales mineraisraíz
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

9. Para lograr que a saviabruta alcance as follas onde se utilizarán na fotosíntese, necesítanse varios mecanismos: --A presiA presióón radicularn radicularque exerce o fluxo de auga desde o chan ata o interior da raíz, pola diferenza de presión osmótica. --A forza de cohesiforza cohesióón entre as moln molééculas de culas augaauga..O ascenso de saviabruta favorécese pola capilaridadedos vasos leñosos aos que se adhiren as moléculas de auga, sendo o ascenso polos vasos máis eficaz canto menor éo diámetro do vaso (ascenso por capilaridade). --A transpiraciA transpiracióónnsobre todo nas follas debida ao achegue enerxético do sol, produce un efecto de succión xa que a perda de auga polos estomas fai que a columna de saviabruta
avance.
TRANSPORTE DA SAVIA BRUTA

10. TranspiraciónCapilaridade
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

11. presipresióón radicularn radicularcapilaridadecapilaridadetranspiracitranspiracióónn

12. INTERCAMBIO DE GASESINTERCAMBIO GASES
Realízasenos estomas. ESTOMASESTOMASNo caso de talos leñosos onde existen lenticelasougretasnacortiza, estas son taménzonas de paso de gases.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

13. INTERCAMBIO DE GASESINTERCAMBIO GASESESTOMASESTOMAS
Lenticelasdo bidueiro
No caso de talos leñosos onde existen lenticelasougretasnacortiza, estas son taménzonas de paso de gases.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

14. Estoma pechadoEstoma aberto
Mecanismo de apertura dos estomas
Estoma pechado
Aumento de concentración nascélulas oclusiva o que faientrar a augapor ósmose
As células oclusivas aumentan o seuvolumen e cúrvanse
Ábrese o ostiolo

15. FOTOSíNTESE
Durante a fotosíntese, a saviabruta, transportada polo xilemaata as follas, transfórmase en saviaelaborada. Esta éunha solución de materia orgánica formada por azucres, aminoácidos e outras substancias ricas en nitróxeno.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

16. A Fotosínteserealízasenasfollas e talos verdes, concretamente no parparéénquima clorofnquima clorofíílicolico

17. As células do parparéénquima clorofnquima clorofíílico lico conteconteññen cloroplasto que son en os orgorgáánulosnulosonde se realiza a fotosonde fotosííntese (ver tema Funcintese Funcióón de n NutriciNutricióón celular).n

18. ‰TRANSPORTE DE LA SAVIA
ELABORADA
A saviaelaborada sofre un transporte en calquera dirección polos vasos liberianos que corren paralelos e asociados aos vasos leñosos en todo o percorrido no que se van repartindo os nutrientes ás células.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourensehttp://recursos.cnice.mec.es/biologia/bachillerato/primero/biologia/ud03/01_03_04_02_011_02.html

19. A saviatranspórtasepolo floema que estáformado por células alongadas, dispostas en fila cos tabiques perforados formando uns tubos, chamados tubos cribosos. A savialeva unha dirección desde as zonas de produción (follas) ata as de consumo (sumidoiros), que poden ser calquera parte do vexetal: tecidos de reserva, froitos, sementes, meristemosapicales, etc. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense

20. I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

21. A entrada da saviaelaborada no floema prodúcese grazas áacción das células acompañantes(2), as cales introducen no seu interior a sacarosa e os aminoácidos desde o parénquima clorofílico da folla. Para iso, estas células gastan enerxía en forma de ATP. Logo, os nutrientes pasan ao interior dos tubos do floema a través dos orificios de comunicación entre eles (6) chamados placas cribosas.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

22. célula anexa ouacompañante
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

23. As células recollen os nutrientes que necesitan para o seu metabolismo. O resto dos nutrientes elaborados son almacenados en órganos como a raíz e o talo, en forma de amidón, onde son moi importantes para alimentar áplanta en períodos nos que non realiza a fotosíntese.
Estas substancias de reserva tamén se acumulan nas sementes que as utilizarán no proceso de xerminación.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

24. O mecanismo de circulacimecanismo circulacióón de n saviasaviaelaboradaelaboradaexplícase mediante a hipótese do fluxo de presión. Segundo esta hipótese as células fotosintetizadorasproducen saviaelaborada a concentracións elevadas sendo levados aos vasos cribososdo floema mediante transporte activo o cal produce un aumento da concentración, que provoca a cesión de auga polos vasos do xilemaou polas células parenquimáticasdos arredores. A auga entra por ósmosee axuda ao transporte dos nutrientes, que son extraídos polas células que o necesitan para utilizalos ou para almacenalos facendo que a concentración de nutrientes diminúa, co que a maior parte da auga regresa ao xilema.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

25. En resumo existe
unhacirculación de
augadesde o xilema
aofloema e viceversa,
por procesos
osmóticos.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

26. Tanto os compostos inorgánicos absorbidos polas plantas, como os compostos orgánicos que a planta sintetiza sofren unha serie de reaccións onde se utilizan; estas constitúen o metabolismometabolismo. As reaccións metabólicas de formación de compostos complexos a partir doutros máis simples con achega de enerxía constitúen unha parte do metabolismo que se denomina anabolismoanabolismo. As reaccións de degradación de compostos orgánicos ata outros máis sinxelos con desprendemento de enerxía que a célula aproveita constitúen o catabolismo ou respiracicatabolismo respiracióónn.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

28. A EXCRECIA EXCRECIÓÓN e SECRECIN SECRECIÓÓN NOS VEXETAISN VEXETAISNos vexetais non existe unha excreción propiamente dita. Non teñen, polo tanto, estruturas especializadas para realizar esta función. Como a súa taxa metabólica émenor que a dos animais, a cantidade de sustancias de refugallo émoi baixa. Ademais, algúns destes produtos son reutilizadosen procesos anabólicos: concretamente a auga e o dióxido de carbono pódense empregar para realizar a fotosíntese. Os poucos refugallos producidos non sempre saen ao exterior. Pódense acumular en vacuolasou espazos intercelulares.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

29. Os produtos de refugallo non útiles son acumulados na planta en tecidos excretores ou poden ser exportados ao exterior nese caso serían tecidos secretores. A diferenciación entre produtos de secreción e de refugallo nas plantas non estáclara.
Resina
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

30. Son por exemplo substancia de excreción : aceites esenciais (menta, lavanda, eucalipto) , resinas (coníferas), látex (figueiras, caucho).
Látex
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

31. OUTRAS FORMAS DE NUTRICIOUTRAS NUTRICIÓÓN NOS VEXETAIS
N ‰Plantas simbióticas
‰Plantas parásitas
‰Plantas carnívoras
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

32. ‰Plantas simbióticas
Simbioseéuna forma de relación entre individuos de distintas especies naque ambos obteñenbeneficios.
Os exemplosmáisdestacados en plantas son:
™Os rizobios
™As micorrizas
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

33. Rizobios
O nitróxenoémoiabundante naatmosfera, con todo, as plantas non poden utzilizalonasúaforma elemental e teñenque obtelodo chanprincipalmente en forma de nitratos ouamonio.

34. A fixaciónbiolóxicade nitróxenoéun proceso cravenabiosfera, polo cal microorganismos portadores da enzima nitrogenasaconverteno nitrógeno gaseoso en nitróxenocombinado. O grupo de bacterias aoque se coñececolectivamente como rizobios, inducen nasraíces (ouno talo) das leguminosasa formación de estruturasespecializadas, os nódulos, dentro dos cales o nitróxenogaseoso éreducido a amonio. Estímaseque este proceso contribúeentre o 60-80 % da fixaciónbiolóxicade nitróxeno.

35. Nestasimbiosenos nódulos, a plántahóspedeobtén nutrientes nitroxenadosda bacteria (rizobios) e ofrece a esta unhafontede carbono e un ambiente favorable para fixarnitróxeno. Esta simbiosecontribúecunhaparte considerable do nitróxenocombinado naterrae permite ásplantas leguminosas crecer sen fertilizantes nitroxenadose sen empobrecer os chans.
A simbioseéinhibida si existe un exceso de nitrato ouamonio no chan. As fabáceas(Fabaceae) ouleguminosas (Leguminosae) son unhafamilia da ordedas fabales. Reúne árbores, arbustos e herbasperennes ouanuais, fácilmente recoñeciblespolo seufroitotipo legume.

36. Que éunhamicorriza?
Son asociaciónsentre certosfungos beneficiosos do chane a inmensa maioríadas plantas.
NaNaturezaesta simbioseprodúceseespontáneamente. Estímaseque entre o 90 e o 95% das plantas superiores presentan micorrizasde forma habitual.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

37. As micorrizasforondescubertaspolo botánico alemán Frank en 1885. Aoprincipio as micorrizaseran consideradas excepcións, pero agora sábeseque case a totalidadedas plantas verdes, con algunhasexcepcións, viven en simbiosecon fungos.
As primeirasque espertaron
interese foronas micorrizasdas
árboresforestais, e aíndaque as
das plantas cultivadas
comezarona estudarseen 1910,
éhaipoucocando empezousea
recoñecera súaimportancia.

38. Cal éa importancia das micorriza?
O fungo entra dentro das raíces sen danalas, e axudaáplanta a tomar alimentos e auga,e a que crezamáissa. A planta micorrizadaécapaz de resistir mellorcondiciónsambientaisadversas(seca, salinidade, pragas) polo que émaisrendible.
A planta dalle o fungo a materia orgánica para vivir.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

39. Nalgunhasespecies a unión entre a planta e o fungo étan estreitaque sen elaa planta non pode subsistir, como éo caso das orquídeas.

40. As micorrizaslevan 400 millónsde anos sobre a Terra, Pero o uso excesivo de fertilizantes e fitosanitarios, a sobreexplotación dos chansagrícolas e a desertificación fanasdesaparecer. Por isohaique recuperalas, reactivalase reintroducirlas para devolver áplanta e aochano equilibrio natural que perderon.

41. Ata faimoipoucosanos a maioríadas micorrizasnon se podían cultivar en condiciónsde laboratorio por isoestán moipoucocomercializadas.
Por exemploa empresa MYCOVITRO S.L. utiliza técnicas in vitronaselección e multiplicación das súasmicorrizas, con tecnoloxíapatentada polo CSIC (ConselloSuperior de InvestigaciónsCientíficas).
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

42. ‰Plantas parásitas
Unhaplanta parásita éa que obtén algunhaoutodas as substancias nutritivas que necesita para o seudesenvolvementodesde outraplanta provocándolleen moitoscasos, alteraciónsimportantes. Coñécensea unhas4.000 especies. As plantas parásitas teñenunharaíz modificada, chamadahaustorio, que penetra áplanta hóspedee conéctaacoasúaxilema, floema, oucon ambos.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

43. Segundo a substancia que absorben da planta hóspededivídenseen:
™Plantas holoparásitasnon realizan a fotosíntese, absorben o zumeelaborado da planta parasitada
™Plantas hemiparásitas: pode realizar a fotosínteseaíndaque absorben a augae as sales mineraisda planta parasitada
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

44. Cuscuta éunhaplantas holoparásitascon finos talos onde as follas redúcense a minúscula escala. Asísen clorofila, son incapaces de fotosintetizar, volvéndosecompletamente dependentesdas plantas parasitadas para a súanutrición. I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense

45. Viscumálbum, chamado comúnmentemuérdagobrancoouvisco, éunhaplantahemiparásita
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

46. ‰Plantas carnívoras
Taménchamadasplanta insectívora, son plantas que realizan a fotosíntesepero aovivir en terreospobres en nutrientes obteñenos elementos necesarios para realizar a fotosintesedixerindomateria orgánica, por exemplodos insectos que atrapa.
Charles Darwinescribiuo primeirotratado coñecidosobre estas plantas en 1875.1
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

47. Atrapamoscas oupapamoscas
Dionaeamuscipula,

48. Animación do crecementoda atrapamoscas

49. Drosera
Nepentes

50. Departamento Bioloxíae XeoloxíaI.E.S. Otero Pedrayo. Ourense.