1. I. Marta Kulczycka, Joanna Rozworska, edukacja elementarna i język angielski
II. Temat: Wśród pajęczaków
III. Grupa wiekowa:7-latki
IV. Czas trwania projektu: 1 tydzień
V. Tematy realizowane w czasie projekty:
1.Spotkanie z pająkiem .
2.Domek pająka.
3.Menu pająka.
4.Pająk miejski, pająk wiejski.
5.Czy powinniśmy się bać pająków?
VI. Cele ogólne projektu:
-zapoznanie z podstawowymi informacjami na temat pająków(ich występowania, cyklu życia etc.)
-dostrzeganie różnic pomiędzy poszczególnymi gatunkami pająków
-uwrażliwianie na kruchość i delikatność pająków
-uświadomienie wagi, jaką pająki odgrywają w świecie przyrody
-usprawnianie koordynacji wzrokowo- ruchowej
-ćwiczenie koncentracji uwagi
-doskonalenie umiejętności formułowania wypowiedzi ustnych
-uwrażliwienie na bodźce dotykowe
-kształcenie motoryki
-kształcenie umiejętności twórczego myślenia
-zabawy integrujące grupę- tworzenie poczucia bezpieczeństwa i przyjaznej atmosfery
-wdrażanie do przestrzegania zasad gier i zabaw zespołowych
-kształcenie myślenia przyczynowo- skutkowego
-kształcenie umiejętności klasyfikowania
-prezentacja literatury dla dzieci związanej z tematem
VII. Podstawa programowa

2. 1.Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i z dziećmi, zgodne
funkcjonowanie w zabawie i sytuacjach zadaniowych.
2.Wspomaganie rozwoju mowy dziecka.
3.Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu
siebie i własnego otoczenia.
4.Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej.
5.Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt.
6.Wychowanie przez sztukę- różne formy plastyczne.
7.Wychowanie przez sztukę- muzyka i śpiew, pląsy i taniec.
VIII. Aranżacja przestrzeni.
Klasa zamienia się w las. Ściany obwieszone są gałązkami z doczepianymi listkami, z krepy. Na
dywanie, na samym środku klasy umieszczone jest sztuczne ognisko(patyki poukładane w stożek,
wewnątrz świeci latarka imitująca światło ogniska), dookoła ogniska leżą poduszeczki dla każdego
ucznia. Na oknach pozawieszane są pajęczyny, wykonane z miękkiej białej wełenki. Stoły i krzesełka w
drugiej części sali ustawione są w podkowę. Z tablicy zwisają muślinowe pająki.
IX. Procedura oceniania uczniów :
Podczas tygodnia zajęć przyrodniczych, nauczyciel prowadzi oficjalną tabelę punktów, która
przywieszona jest w widocznym dla wszystkich miejscu. Każdy uczeń z poprawne wykonanie ma
możliwość otrzymania znaczka z pająkiem- który jest odpowiednikiem jednego punktu. Podczas
całego tygodnia uczniowie mają możliwość zdobywania znaczków. Podczas przydzielanie znaczków
nauczyciel uwzględnia indywidualne możliwości uczniów.
X. Uwagi o projekcie
XI. Informacje dla nauczyciela:
Pająki (Araneae) – najliczniejszy rząd pajęczaków, należy do niego ponad 40 tys. gatunków. Są to
zwierzęta typowo lądowe, o wielkości od 0,5 mm do 12 cm ciała i do ok. 32 cm rozstawu odnóży.
Często samice są większe od samców. Zwierzęta o dużej specjalizacji; ciało podzielone na dwie części:
głowotułów i odwłok. . Są o zwierzęta o dużej specjalizacji, ponieważ ich ciało podzielone jest na dwie
części, czyli głowotułów i odwłok. Te dwa elementy ciała pająka połączone są przekształconym
segmentem odwłoka, który w fachowej terminologii nazywane jest stylikiem. Głowotułów okryty jest
w przypadku każdego pająka grubym oskórkiem, pokrytym dodatkowo oskórkowymi włoskami.
Czasem możemy mieć wrażenie, że jest to sierść. Z kolei, odwłok jest miękki i pokryty cienkim
oskórkiem. Odwłok powstał ze zrośnięcia aż 12 segmentów ciała pająka, ale na próżno można szukać
śladów pierwotnej segmentacji, ponieważ są one ledwo widoczne u niektórych gatunków pająków.
W tylnej części odwłoka znajdują się kądziołki przędne. Ciało pająka to także odnóża, czyli 6 par
kończyn wyrastających z głowotułowia. Wśród odnóży znajduje się 4 par odnóży krocznych. Prawie
wszystkie pająki posiadają jad, jednak jad tylko trzech procent z nich może być szkodliwy dla
człowieka. Pająki posiadają dwa woreczkowate gruczoły jadowe, znajdujące się u podstawy ich

3. szczękoczułek. U dużych pająków ciągną się one aż do rejonów głowy. Wyróżnia się dwa rodzaje jadu
pajęczego – jad hemolityczny i jad neurotoksyczny. Jad neurotoksyczny atakuje układ nerwowy ofiary
i jest obecny w większości jadów o działaniu śmiertelnym. Nie wszystkie pająki – wbrew temu, co się
powszechnie uważa – budują łowne sieci. Nie mniej jednak tylko pająki ze wszystkich żyjących na
świecie zwierząt posiadają zdolność polegającą na wytwarzaniu nici. W jaki sposób pająki budują
sieci, tego niestety dokładnie nie wiadomo. O wiele więcej natomiast wiadomo o przędzeniu.
Możliwe jest to za sprawą specjalnych gruczołów, w które te zwierzęta są wyposażone. Gruczoły te
potrafią z organizmu pająka wyszczególnić proteiny. Następnie te proteiny są rozpuszczane w
odpowiedniej substancji. W ten właśnie sposób powstaje płyn, który trafia do kądziołków pająka.
Substancja ta jest wydzielana z odpowiednią prędkością, liczy się przy tej okazji też jej lepkość.
Łączenie długich nici w sieci to już zadanie pająków. Robią to samodzielnie. Trzeba tutaj wspomnieć o
tym, że poszczególne gatunki pająków tkają sieci o zróżnicowanym układzie, gęstości oraz lepkości.
Jedne są mniej, inne natomiast bardziej trwałe, znane są i takie, które sprawdzają się jako rybackie
sieci. Hodując w terrariach pająki, nie należy zapominać o tym, że są one dość delikatnymi
zwierzętami i można na wiele sposobów je uszkodzić. Do bardzo często zdarzających się awarii tego
rodzaju dochodzi wówczas, kiedy bierze się pająki do ręki. Nawet najbardziej doświadczony hodowca
nigdy nie jest w stanie przewidzieć tego, w jaki sposób jego pupil się zachowa. Upadek z takie
wysokości zazwyczaj kończy się dla pająków poważnymi uszkodzeniami chitynowego pancerza, który
jest przecież bardzo delikatną konstrukcją. Kiedy coś takiego zwierzęciu się przytrafi, wówczas trzeba
mu pomóc poprzez zatamowanie wycieku limfy – najlepsza jest do tego zwykła wazelina. W
przeciwnym wypadku będzie już po pająku. Ponadto przy urządzaniu terrarium zatroszczyć się trzeba
także i oto, aby nie umieszczać w nim jakichkolwiek ostrych przedmiotów, o które pająk mógłby
ewentualnie pokaleczyć się. Dosyć często zdarza się też i tak, że pająki trzymane w terrariach tracą
bez jakiejś konkretnej przyczyny jedno z odnóży czy uszkadzają zęby jadowe.
XII. Bibliografia:
Mieczysław Łobocki, Poradnik wychowawcy klasy, WSiP, Warszawa 1985
Barbara Wilgocka- Okoń, Edukacja wczesnoszkolna, WSiP, Warszawa 1985
Dzień 1
Temat zajęć: Spotkanie z pająkiem.
Cele operacyjne:
-dziecko poznaje wygląd i budowę pająka
- wypowiada się na określony temat
-klasyfikuje obrazki według określonego kryterium
-estetycznie wykonuje prace plastyczne i doprowadza je do końca
Materiały i środki potrzebne do zajęć: kolorowe włóczki, masa solna, farby, mikroskop, obrazki
różnych owadów, model przekroju poprzecznego pająka, pająk, którego można obejrzeć pod
mikroskopem, plastikowe pojemniczki, tektury, lupy

4. Przedbieg zajęć:
1. Nauczyciel uczy dzieci rymowanki o pająku. Dzieci powtarzają słowa rymowanki wraz z
towarzyszącymi jej gestami.
PAJĄCZEK
Pająk się wspina po rynnie raz i dwa
nagle deszcz lunął i pająk mokry spadł
lecz zaraz wyszło słońce i pająk wysechł w mig
po chwili się wspina po rynnie raz, dwa, trzy
2. Nauczyciel pyta dzieci czy zauważyły zmiany, które zaszły w sali i czy są w stanie przewidzieć
co będzie tematem zajęć. Po wysłuchaniu odpowiedzi dzieci, nauczyciel mówi, iż przez cały
tydzień będziemy zdobywać wiedzę na temat pająków- gdzie żyją, co jest ich pożywieniem
itp.
3. ”Spotkanie z pająkiem”- nauczyciel prezentuje uczniom podstawowe wiadomości na temat
pająków, posiłkując się przy tym przekrojem poprzecznym pająka. Pokazuje dzieciom zdjęcia i
obrazki z różnymi pająkami. Nauczyciel mówi, które pająki występują w Polsce, a także
pokazuje zdjęcia najbardziej niebezpiecznych pająków. (Karta Pracy nr 7 i 9)
4. Badania terenowe- nauczyciel zabiera klasę na badania, niedaleko szkoły, w poszukiwaniu
pająków. Uczniowie, podzieleni na 4 osobowe grupy, otrzymują pojemniczek, do którego
mogą umieścić znalezionego przez siebie pająka oraz lupę, przez którą mogą go obserwować.
5. Mikroskop prawdę ci powie- uczniowie pod kontrolą nauczyciela oglądają znalezione przez
siebie okazy pająków. Nauczyciel zadaje pytania pomocnicze odwołując się do przekazanych
wcześniej uczniom informacji. Po ćwiczeniu uczniowie wypuszczają pająki na wolność.
6. Uzupełnianie kart pracy dotyczących wyglądu pająków i ogólnej wiedzy na ich temat.
Uczniowie otrzymują od nauczyciela karty pracy i samodzielnie wykonują zadania.
7. Mój pajączek- uczniowie otrzymują włóczki o różnych kolorach oraz plastelinę. Z tych
materiałów wykonują pająki. Każde dziecko przykleja swojego pajączka do przygotowanej
wcześniej przez nauczyciela tekturki z imieniem dziecka.
8. Podsumowanie najważniejszych informacji z całego dnia, quiz zakończenie zajęć. (Karta pracy
nr 2)
Dzień 2.
Temat zajęć: Domek pająka
Cele operacyjne:
-poznanie warunków życia pająków
-aktywnie uczestniczy w zabawach badawczych

5. -dostrzega i opisuje zachowanie zwierząt
-przestrzega reguły gier
-wyraża radość ze zwycięstwa, radzi sobie z porażką
Materiały i środki potrzebne do zajęć: karty pracy, układanka,
Przebieg zajęć:
1.Wyjazd uczniów autokarem do palmiarni na wystawę pająków. Zwiedzanie wystawy razem z
arachnologiem.
2.Zajęcia w palmiarni- uczniowie otrzymują karty pracy z załączonymi zdjęciami pająków. Przy
pomocy nauczyciela i arachnologa szukają sfotografowanych pająków. Przy każdym terrarium czeka
na uczniów jeden element układanki. Odnalezienie wszystkich terrarium jest równoznaczne z
możliwością ułożenie całej układanki. (Karta pracy nr 6)
3.Wspólna zabawa przed budynkiem palmiarni. Wybrane dziecko jest pająkiem i łapie pozostałych
uczniów do swojej sieci. Złapana przez pająka „mucha”, musi stać nieruchomo. Osoba, która ostatnia,
nie zostanie złapana wchodzi w role pająka.
4.Powtórzenie informacji z pomocą nauczyciela i specjalisty, na temat pająków. Pożegnanie z
arachnologiem, powrót do domu.
Dzień 3
Temat zajęć: Manu pająka
Cele operacyjne:
-dziecko myje ręce przed ugniataniem ciasta
-wie, że trzeba stosować się do instrukcji przepisu żeby ciasto się udało
-wie w jaki sposób pająki zdobywają pożywienie i co znajduje się w ich menu
-potrafi pracować z innymi by osiągnąć wspólny cel
-kształtowanie umiejętności odmierzania odpowiedniej ilości produktów
-usprawnianie motoryki małej
Materiały i środki potrzebne do zajęć: produkty spożywcze(mąka, cukier, mleko, masło, paluszki
sezamowe, barwniki spożywcze, pisaki wypełnione kolorowym lukrem), film prezentujący życie
pająków, miski, szklanki kubeczki, łyżeczki, koc, magnetofon z płytą odtwarzającą odgłosy lasu.
1. Nauczyciel czyta dzieciom wiersz Jana Brzechwy „Pająk i muchy”. Dzieci wypowiadają się na
temat wiersza:
-Kto występuje w wierszu?
-Co dolegało pająkowi?
-Jakie obietnice złożył pająk muchom?

6. -Jak zachowały się muchy?
-Jaką pułapkę przygotował pająk?
-Co pająk zrobił z muchami?
-Jak rozumiecie przysłowie „uszyć komuś buty”?.
Treść wiersza:
Pająk na stare lata był ślepy i głuchy,
Nie mogąc tedy złapać ani jednej muchy,
Z anten swej pajęczyny obwieścił orędzie,
Że zmienił się i odtąd much zjadać nie będzie,
Że pragnąłby swe życie wypełnić czymś wzniosłem
I zająć się, jak inni, uczciwym rzemiosłem,
A więc po prostu szewstwem. Zaś na dowód skruchy
Postanowił za darmo obuć wszystkie muchy.
Niech śmiało przybywają i młode, i stare,
A on, szewskim zwyczajem, zdejmie każdą miarę!
Muchy, słysząc o takiej poprawie pająka,
Przyleciały i jęły pchać się do ogonka.
Podstawiają więc nóżki i wesoło brzęczą,
A pająk je okręca swą nitką pajęczą,
Niby mierzy dokładnie, gdzie stopa, gdzie pięta,
A tymczasem wciąż mocniej głupie muchy pęta.
Muchy patrzą i widzą, że wpadły w pułapkę,
Pająk zaś, który dawno miał już na nie chrapkę,
Pogłaskał się po brzuchu i zjadł obiad suty.
Odtąd mówi się u nas: "Uszyć komuś buty."
2. Tworzenie pajęczej sieci.
Każde dziecko dostaje kartkę z działaniem do wykonania (odejmowanie i dodawanie z
przekroczeniem progu dziesiątkowego). Zadaniem dzieci jest wykonać obliczenia. Później nauczyciel
wyciąga kłębek włóczki i przekazuję go dziecko z najmniejszym wynikiem. Zadaniem dzieci jest
podawanie „pajęczyny” od najmniejszego do największego wyniku, dzięki czemu w klasie tworzy się
sieć, zrobiona wspólnymi siłami przez wszystkie „pająki”.

7. 3. Nauczyciel prezentuje uczniom film dotyczący zdobywania pożywienia przez pająki. Po
projekcji zadaje pytania dotyczące filmu i pomaga w udzielaniu odpowiedzi. Wspólnie z
uczniami podsumowuje najważniejsze wiadomości, które były zaprezentowane na filmie.
3.Uczniowie parami otrzymują miskę i półprodukty . Nauczyciel daje każdemu zespołowi kartki z
obrazkami naczyń i produktów, uczniowie z pomocą kartek wybierają potrzebne im produkty z biurka
nauczyciela. Sprawdzanie poprawności wykonania zadania i ewentualne zmiany w doborze pomocy
do wykonania ćwiczenia.
4.Wsypywanie półproduktów do miski, pod nadzorem nauczyciela. Samodzielne mieszanie
półproduktów i wykonywanie kuleczek z gotowego ciasta.
5.Przejście do szkolnej kuchni ze zrobionymi przez siebie kuleczkami. Wspólne smarowanie blach
masłem i obsypywanie bułką tartą. Rozkładanie kuleczek z ciasta na blachę, pod nadzorem
nauczyciela. Obserwacja ustawiania temperatury w piekarniku i wkładania blach do pieca. Wspólne
nastawianie czasomierza. Mycie rąk i oczekiwanie na rezultaty pracy. Podczas oczekiwania dzieci
wraz z nauczycielem śpiewają rymowankę, którą wcześniej poznali (PAJĄK). Po odśpiewaniu jej,
nauczyciel uczy tej samej rymowanki tylko w języku angielskim (nauczyciel gestykuluje do treści
rymowanki- dzieci przyłączają się) . Dodatkowo nauczyciel rozdaje kartki z historyjką obrazkową,
która pozwoli dzieciom zrozumieć sens rymowanki. (Karta pracy 8)
The itsy-bitsy spider
Climbed up the water spout
Down came the rain
And washed the spider out
Out came the sun
And dried up all the rain
And the itsy-bitsy spider
Climbed up the spout again
6.Przeniesienie gotowych ciasteczek do klasy. Każdy uczeń otrzymuje jedno ciasteczko , wbija z boku
ciasteczek paluszki z sezamem i dekoruje kolorowym lukrem pająka.
7.Piknik pajączków -uczniowie siadają an przygotowanym przez nauczyciela kocu i jedzą wykonane
przez siebie ciasteczka, słuchają szumu lasu i śpiewu ptaków odtwarzanego przez magnetofon.
8. Wizualizacja- uczniowie odpoczywają po ciężkim dniu pracy na dywanie. Leżą na dywanie z
zamkniętymi oczami, w tym czasie nauczyciel opowiada historię o obiedzie małego pajączka.
9. Wnioski i obserwacje po całym dniu pracy.
Dzień 4
Temat zajęć: Pająk wiejski, pająk miejski
Cele operacyjne:
-koncentracja uwagi na czytanym utworze

8. -dziecko wskazuje główne postaci utworu literackiego
-ustala kolejność wydarzeń w utworze literackim
-rozwijanie spostrzegawczości
-usprawnianie motoryki małej
-potrafi odnaleźć polecone przez nauczyciela przedmioty
-potrafi opowiedzieć o zagrożeniach jakie może napotkać pająk mieszkający w domu i żyjący w lesie.
Materiały i środki potrzebne do zajęć: karty pracy, sylwety pająków, mych, dżdżownic, motyli,
tekturowa pajęcza sieć, bajka „Pająk wiejski, pająk miejski”, plastikowe słomki, pianka florystyczna,
nożyczki, pająk maskotka, tacki wypełnione kaszą.
1.Nauczyciel prezentuje uczniom opowiadanie” Pająk wiejski i pają miejski”. Zadaje pytania dotyczące
utworu literackiego.
2.Uczniowie maja za zadanie odnaleźć pozawieszane na ścianach, meblach i zabawkach pająki. Wśród
pająków zawieszone są także inne owady dlatego musi uważnie patrzeć na obrazki.
3.Uczniowie przyklejają odnalezione pająki do wielkiej sieci, wiszącej na ścianie. Zastanawiają się czy
coś różni przyklejone do sieci pająki. Rozpoznają wśród nich bohaterów opowiadania ”Pająk wiejski i
pająk miejski.
4. Sporty wodne nartników. Wyprawa nad pobliski staw/jezioro. Dzieci obserwują owady, które
„szybko biegają” po powierzchni wody. Nauczyciel mówi, iż są to nartniki i opowiada o tych
stworzeniach.(Nartniki to pluskwiaki wodne, które w procesie ewolucji wykształciły długie odnóża,
dzięki którym wykorzystują napięcie powierzchniowe. Odnóża tych owadów okrywają igiełkowate
włoski z rowkami. Znajdujące się na rowkach powietrze sprawia, że nogi nartników są suche,. Dawniej
uważano, że te owady ślizgają się po wodzie, ponieważ ich odnóża pokryte są woskiem. Następnie
prosi dzieci o wykonanie modeli nartnika ze słomek i pianki oraz umieszczenie swoich nartników na
wodzie.
4. Uczniowie pod przewodnictwem nauczyciela zastanawiają się jakie niebezpieczeństwa mogą
czyhać na pająka , który żyje w lesie i który żyje w domu.
5.Uczniowie otrzymują karty pracy. Zaznaczają na nich co może napotkać na swojej drodze pająk
miejski i pająk wiejski.
6. Zabawa „ciepło zimno”- nauczyciel chowa w klasie maskotkę pająka. Uczniowie poszukują jej,
słuchając podpowiedzi nauczyciela. Uczeń, który odnajdzie sylwetkę może sam schować pająka i
powtórzyć zabawę.
7. Rysowanie na tackach z kaszą sylwet pająków.
8. Kolorowanie pająka. Dzieci dostają karty pracy. Ich zadaniem jest pokolorowanie pająka wg
schematu (Karta pracy 5)
9. Powtórzenie najważniejszych informacji z całego dnia pracy, wspólne wnioski.

9. Dzień 5
Temat zajęć: Czy powinniśmy się bać pająków?
Cele operacyjne:
-powtórzenie najważniejszych zagadnień z życia pająków
-udoskonalanie motoryki małej i dużej
-reagowanie w sposób opanowany na porażkę lub zwycięstwo
-doprowadzanie do końca prac plastycznych
-wdrażanie uczniów do pełnienia funkcji gospodarzy przygotowanej wystawy
Materiały i środki potrzebne do zajęć: piłki „kangury”, miękkie klocki, pachołki, piłeczki, tablice
korkowe, zaproszenia na wernisaż, Bristol, podobrazia, farby wodne, pojemniki do wody,
1.Dyskusja na temat „Czy powinniśmy się bać pająków”. Zebranie informacji na temat pająków z
całego tygodnia i podsumowanie. Ponowne wypełnienie quizu- sprawdzenie trwałości wiedzy nabytej
przez uczniów (Karta pracy 2)
2. Zajęcia na sali gimnastycznej; Tor przeszkód małego pajączka - uczniowie pokonują rzędami tor
przeszkód przygotowany przez nauczyciela; Raz dwa trzy pająk patrzy- uczeń- pająk po
wypowiedzeniu tej sentencji odwraca się do dzieci i obserwuje, które z nich się porusza. Dziecko nie
potrafiące stać bez ruchu wypowiada sekwencje razem z pająkiem i pomaga mu odnaleźć
poruszające się osoby itd.; Zabawa relaksacyjna- meczący dzień pajączka- nauczyciel opowiada
historie pajączka a dzieci odwzorowują czynności , które wykonuje pajączek.
3.Przygotowanie na podobraziu farbami wodnymi, pracy plastycznej pt. „Pająki nie są wcale
straszne”.
4. Wspólne przyklejanie na bristol sylwet pająków, wywieszenie wypisanego przez nauczyciela
plakatu zapraszającego na wernisaż prac 5-latków.
5.Zapraszanie przedszkolaków z innych grup oraz nauczycieli na wernisaż i przekazywanie im
przygotowanych wcześniej przez nauczyciela i ozdabianych przez uczniów zaproszeń.
6. Wernisaż prac powstałych w ciągu tygodnia z pająkami. Uczniowie występują nie tylko jako artyści-
plastycy, są również ekspertami w temacie życia pająków.

10. Dzień 5
Temat zajęć: Czy powinniśmy się bać pająków?
Cele operacyjne:
-powtórzenie najważniejszych zagadnień z życia pająków
-udoskonalanie motoryki małej i dużej
-reagowanie w sposób opanowany na porażkę lub zwycięstwo
-doprowadzanie do końca prac plastycznych
-wdrażanie uczniów do pełnienia funkcji gospodarzy przygotowanej wystawy
Materiały i środki potrzebne do zajęć: piłki „kangury”, miękkie klocki, pachołki, piłeczki, tablice
korkowe, zaproszenia na wernisaż, Bristol, podobrazia, farby wodne, pojemniki do wody,
1.Dyskusja na temat „Czy powinniśmy się bać pająków”. Zebranie informacji na temat pająków z
całego tygodnia i podsumowanie. Ponowne wypełnienie quizu- sprawdzenie trwałości wiedzy nabytej
przez uczniów (Karta pracy 2)
2. Zajęcia na sali gimnastycznej; Tor przeszkód małego pajączka - uczniowie pokonują rzędami tor
przeszkód przygotowany przez nauczyciela; Raz dwa trzy pająk patrzy- uczeń- pająk po
wypowiedzeniu tej sentencji odwraca się do dzieci i obserwuje, które z nich się porusza. Dziecko nie
potrafiące stać bez ruchu wypowiada sekwencje razem z pająkiem i pomaga mu odnaleźć
poruszające się osoby itd.; Zabawa relaksacyjna- meczący dzień pajączka- nauczyciel opowiada
historie pajączka a dzieci odwzorowują czynności , które wykonuje pajączek.
3.Przygotowanie na podobraziu farbami wodnymi, pracy plastycznej pt. „Pająki nie są wcale
straszne”.
4. Wspólne przyklejanie na bristol sylwet pająków, wywieszenie wypisanego przez nauczyciela
plakatu zapraszającego na wernisaż prac 5-latków.
5.Zapraszanie przedszkolaków z innych grup oraz nauczycieli na wernisaż i przekazywanie im
przygotowanych wcześniej przez nauczyciela i ozdabianych przez uczniów zaproszeń.
6. Wernisaż prac powstałych w ciągu tygodnia z pająkami. Uczniowie występują nie tylko jako artyści-
plastycy, są również ekspertami w temacie życia pająków.