Experiencia escolar en fin de semana. Mercedes Cachaza Platas

1. 1
EXPERIENCIA ESCOLAR EN FIN DE SEMANA
Mercedes Cachaza Platas
Durante a convalecencia do meu irmán, pasaron pola miña casa pais de alumnos que traían
ós seus nenos. Nunha ocasión vin que un neno lle dicía en voz baixiña ós seu pais:
-Quen me dera pasar unha fin de semana con Doña Mercedes, nesta casa!
Eu fixen que non me decataba, pero tomei boa nota. Convidei ós meus alumnos a pasar de
venres a luns na miña casa coas seguintes condicións:
1- Elixirían o que querían comer; pero terían que cociñar eles mesmos. Eu supervisaría o que
facían en todo momento, claro está.
2- Terían que acompañarme o domingo á misa, pois nin quería faltar eu; nin podía deixalos
a eles sos na casa. Podía pasarles algo…
3- Deberían vir en grupos de tres porque tiña unha habitación triple a toda proba onde
poderían “batallar” todo o que quixeran, como así o fixeron.

2. 2
Viñeron en varias ocasións. Era un ha experiencia moi arriscada pola miña parte, pero se a
eles lles facía ilusión…
Pasado o tempo, chegáronme noticias –a través de terceiras persoas- de que lles quedaran
gratos recordos. O alimento referido: o chocolate. No sei se o tomamos con churros ou só; pero seique
estaba boísimo. Eu gocei véndoos como correteaban pola casa, como se equivocaban de planta, como
disfrutaban…
A parte destas experiencias tamén fixemos outras moitas indo de excursión a diferentes
lugares en grupiños máis numerosos xunto con rapaces da miña parroquia.
Con varios aínda seguimos en contacto e –de vez en cando- ven algún a verme xa
acompañado pola familia que formou. Así dá gusto. A vida continúa.
Hoxe en día non se poderían facer este tipo de experiencias tan enriquecedoras. Non sería
por non estar no programación escolar, que tampouco estaban daquela; senón porque:
-Desafortunadamente perdemos confianza uns nos outros
-Hoxe por calquera cousa aparecen denuncias por todas partes.
-Estamos complicándonos a vida. Dá a impresión de que cada día somos menos humanos.
-Ás novas xeracións tócalles recuperar certos valores antes de que se perdan por completo.
Aínda quedamos moitos que lembramos con cariño cando un profesor nos pasaba
cariñosamente a man pola cabeza, cando nos daba un bocadillo ou calquera outra cousa. A confianza
entre os membros máis próximos da comunidade nunca debería desaparecer. Aínda que o nivel
económico subiu e a relación de independencia, tamén; nunca se pode dicir:”Desta auga non beberei”.
Todos necesitamos de todos moito máis do que nos poidamos imaxinar.
Nunha ocasión fixemos unha excursión a Chelo e fixemos escala na Praza de Vigo. O
coñecemento do entorno é o primeiro. Arredor de nós temos suficientes recursos para traballar
diferentes obxectivos pedagóxicos. Nunca debemos esquece-la nosa orixe, nin os nosos compañeiros
dos primeiros anos de vida, nin os mestres que nos ensinaron as primeiras letras.
Desde Vigo, 15 de abril de 2016
Mercedes Cachaza Platas