1. IKUSMEN-URRITASUNA
Ikusmen-urritasunak, berekin ikusmen-murrizte nabarmena dakarrenez,
honako ondorioak ditu: batetik, hein handi batean informaziora iristea
galarazten die gaitza dutenei; bestetik, garapen pertsonal eta sozialerako
ezinbestekoak diren hainbat trebetasun behar bezala eskuratzea ere
galarazten die.
Bi parametro hauek kontuan hartuta hartzen da pertsona bat ikusmen
urrikotzat: ikusmen-zolitasuna eta ikuseremua.
Ikusmen-zolitasuna: Argiztapen egokiarekin, objektuen formak eta
xehetasunak hautemateko eta bereizteko gaitasuna da.
Ikuseremua: Zuzen (aurrerantz) begiratzean eta begiak mugitu gabe
ikusgai dagoen zonaldea edo eremua da.
Osasunaren Mundu Erakundearen (OME) arabera, honela zehazten da noiz
den ikusmen urritasuna eta noiz itsutasuna:
Urritasuna: Ikusmen zolitasun binokularra (begi biko ikusmen
zolitasuna) 0,05 eta 0,3 bitartekoa denean, konpentsazio optiko
hoberenarekin.
Itsutasuna (bi irizpide):
o Ikusmen zolitasuna binokularra 0 (argirik batere ez hautematea)
eta 0,05 bitartekoa denean.
o Ikuseremua finkatze puntutik 0º-tik 10º-ra bitartekoa denean.