2. HISTORIA Todo aquilo que se conta, os
acontecementos relatados
É a “materia prima” literaria
DISCURSO Transformación literaria da historia,
“novelización” dos feitos narrados
É a forma que se lle dá a
esa “materia prima”
Unha mesma historia pode ser narrada de xeitos
radicalmente diferentes, segundo sexa o discurso que se adopte
3. O estudo dunha novela require descubrir cales son os mecanis-
mos do discurso literario, isto é, interpretar a súa estrutura
Para recoñecer a estrutura dunha novela é necesario:
Analizar a disposición TEMPORAL dos feitos
Interpretar a funcionalidade dos ESPAZOS nos que se producen
Descubrir a PERSPECTIVA adoptada polo autor para a narración
Estudar a esencia, funcionalidade e interrelación entre os PERSO-
NAXES que desenvolven a acción
4. O TRATAMENTO DO TEMPO
DISPOSICIÓN CRONOLÓXICA
Exposición lineal (ordenado cronoloxicamente)
Exposición non lineal (desordenado cronoloxicamente)
Procedementos de ruptura cronolóxica
ANALEPSES P OLEP
R SES
5. CARACT RÍST
E ICAS E T OS DE ANAL P S
IP E SE
- ALCANCE - AMPLITUDE
Distancia que separa Duración temporal
o anacronismo do anacronismo
- HOMODIEXÉTICAS Teñen relación directa co relato primario
- HETERODIEXÉTICAS Non teñen relación directa co relato primario
- EXTERNAS O alcance lévaas alén do relato primario
- INTERNAS Sitúanse dentro do alcance do relato primario
6. RITMO NARRATIVO
TEMPO DA HISTORIA Continuo e uniforme
TEMPO DO DISCURSO Descontinuo e non uniforme
Procedementos de supresión
do tempo
Elipses temporais Resumos temporais
Normalmente, o tempo do discurso é menor que o tempo da historia.
Canto máis se aproxime aquel a este máis rápido será o ritmo narrativo
7. O TRATAMENTO DO ESPAZO
Localización da acción nos lugares nos que transcorre
Funcionalidade dos espazos no conxunto da obra
Natureza dos escenarios e vinculación coa acción
- interiores /exteriores
- urbanos /rurais
- locais /exóticos
- abertos /fechados
- desertos /poboados
...
Vinculación dos personaxes cos diferentes espazos
8. A PERSPECTIVA NARRATIVA
É o punto de vista que o autor adopta para narrar o relato
- Narrar mostrando
Dúas actitudes básicas
- Narrar explicando
1. OMNISCIENCIA EDITORIAL
2. OMNISCIENCIA NEUTRAL Os puntos de
vista da
3. OMNISCIENCIA SELECTIVA narración:
tipos
4. EU PROTAGONISTA
5. EU TESTEMUÑA
6. MODO DRAMÁTICO
9. O ESTUDO DOS PERSONAXES
- Nula ou escasa evolución
PLANOS - Escasa caracterización psicolóxica
- Personaxes arquetípicos
TIPOS
- Evolución psicolóxica
ESFÉRICOS - Riqueza de matices
- Caracterización individualizada
É importante destacar, ademais das características de cada
personaxe (descrición f ísica, caracterización psicolóxica, evolución),
as relacións creadas entre eles, identif icando as f orzas que os
moven
(poder, medo, amor, odio, atracción, respecto, desprezo,
indif erenza. . . )