4. FONTES Os milagres que se relatan nas cantigas proceden de diferentes fontes: Lendarios da Idade Media escritos en latín pero de procedencia francesa ou alemá. Coleccións de milagres escritos no século XIII noutras linguas romances Milagres sucedidos en santuarios marianos do estranxeiro e peninsulares, transmitidos oralmente. Recordos do rei Afonso ou dos seus colaboradores Relatos orais

10. Case todas as cantigas son de refrán , pero cunha estrutura diferente á lírca profana. O tipo de estrofa máis empregada é o zéjel , composto por un estribillo inicial (AA), tres versos nonorrimos (bbb) e un verso final ou de volta en rima co refrán (a). Sobre este esquema temos diversas variantes: Aabbbba, AAAbbaa, etc. Podemos ver outras estrofas, como a balada ou o rondel. A lonxitude dos versos vai dende os de catro sílabas ata os de dezasete sílabas. É frecuente o encabalgamento. MÉTRICA

11. O rei Afonso X, fillo de Fernando III e de Beatriz de Suabia, naceu en Toledo en 1221 e faleceu en Sevilla en 1284. É probable que se criase en Galicia, na Fortaleza de Maceda, Ourense, onde aprendeu o idioma galego. Ocupou o trono dende 1252 e o seu reinado viuse envolto en frecuentes liortas, mesmo civís, que ensombreceron o seu labor político. Foi home de grandes preocupacións culturais, poeta, historiador, creador da historiografía peninsular e promotor de todo tipo de iniciativas científicas e literarias A súa participación nas cantigas marianas foi moi directa e mesmo cren algúns estudosos que foi autor da maioría dos poemas, pois a obra mantén grande unidade. Afonso X é autor doutros 25 textos: poemas burlescos, unha tenzón e cantigas de amor. AFONSO X