13. Koronabirusaren krisiak agerian utzi du zein ondorio larriak eragin dizkieten herritarrei austeritate-politikek, sektore
publikoa desegiteak, murrizketek eta pribatizazioaren aldeko apustuak. Agerian geratu da, orobat, zerbitzu publiko,
indartsu, unibertsal eta kalitatezko batzuen beharra.
Horregatik, txaloetatik lan-eskubideetara pasa behar gara, eta EAEn eta Nafarroan aldi baterako kontratua duten
60.000 pertsonaren enplegua egonkortuko dugu osasun-arloan, hezkuntzan, gizarte-zerbitzuetan, segurtasunean,
sozietate publikoetan…
Oraingo osasun-krisian bizia zinez jokatu duten langile horietatik milaka dira aldi baterako kontratua dutenak: lan-
gile prekarioak dira. Sektore publikoaren behin-behinekotasunaren tasa %40 ingurukoa da, sektore pribatu osoan
baino 12 puntu handiagoa. Erretiroa hartzeko garaian ehunka langilek aldi baterako kontratua dute oraindik. Lan-bi-
zitza osoa bitarteko langile gisa emana dute. Osasun-arloan ere, lanaldi partzialak eta minijob-ak nabarmen ari dira
hazten.
Gainera, gobernu batek edo bestek pribatizatu dituzten zerbitzu publikoetan 120.000 langile ari dira lanean. Hori
guztia kontuan hartuz, eta herri-langileek egindako ahalegin eta inplikazio izugarria eginda ere, gizarteari eskaint-
zen zaion zerbitzuan kalte larriak sumatu dira. Eta langile horiek egunero joaten dira lanera, hurrengo egunean zer
gertatuko den jakin gabe:
> “Gaur lanera, bihar ez dakit…”
> “Ezin ditut kontziliatu lan-bizitza eta nire bizitza”
> “Nola antolatu nire bizitza (ordutegiak, oporrak...), kontratua beste behin berrituko didaten ala ez jakin gabe”
> “Eta txarrena zera da: prekarietate honek ondorioak ditu gizartearentzako zerbitzuan”
> “Behin-behineko langile naizen artean, beldurra diot nire eskubideak erreklamatzeari”
> “Prekarietate honen bidez gobernuak jendearen erabateko morrontza bilatzen du”
Egoera hau jasanezina da. Premiazkoa da neurriak hartzea; eta horregatik, ELAk proposamen bat aurkeztuko
die euskal alderdi politikoei, aldibatekotasuna pairatzen duten pertsona guztien enplegua finkatzeko behar diren
lege-aldaketak sustatu ditzaten.
KONPONBIDE BAT PROPOSATUKO DUGU
Administrazio publikoko behin-behineko langile guztiei enplegua lege bidez bermatzea.
Eta lege bermatzaile hori honelakoa izan behar da:
1. Oinarrizko legeriak administrazio publikoei ezartzen dizkien mugak (birjarpen-tasak) kentzea, enpleguaren eskaint-
za publikoa egiteko trabak baitira.
2. Finkatze-prozesuak nahitaezkoak izango dira administrazio eta sektore guztientzat (osasuna, hezkuntza, segur-
tasuna, justizia, toki- eta foru-administrazioak, sozietate publikoak...), salbuespenik gabe eta gehienez hiru urteko
epean.
3. Prozesu bermatzaile baten bidez egin behar da, eta behin-behinekotasuna pairatzen duten langileen enplegua
egonkortzeari begira.
4. Prozesu negoziatuak eta adostuak (dela merezimendu-lehiaketa bidez, dela lehiaketa-oposizio bidez...)
5. Administrazioren batek prozesu hori abiaraziko ez balu, zigorra jasoko luke (45 eguneko kalteordaina, lan egindako
urte bakoitzeko, iraupen luzeko kontratuen amaieran). Iruzurrezko kontratazioa benetan zigorturik egon behar da.
6. Iruzurrezko gertakari horien gaineko ardura edo errua dutenei administrazio- eta zigor-arloko erantzukizunak egoz-
tea.
Gure esku dago! Zure partehartze eta mobilizazioen bidez lortzeko modukoa da!
Administrazio publikoetako 60.000 bitarteko langileren
enplegua finkatu behar dugu